7,087 matches
-
insule" pot fi oricare din formele izolării: geografice (insule propriu-zise, oaze, munți etc.), sociale (mănăstirea, spitalul, falansterul, ghetoul, închisoarea), individuale ș.a.m.d. Dar, sîntem avertizați, "nu vom întîlni pe insulele imaginate sau transfigurate în imaginar decît ceea ce propriul nostru imaginar ne oferă", "fantasmele, proiectele, speranțele și temerile noastre. Doar că pe insule totul apare mai concentrat, cu o încărcătură încă mai simbolică" (p. 8). Studiile, organizate în capitole (Dincolo de ape - cuprinzînd cercetări legate de istoria imaginarului, Izolare/ Transfigurare - transmutările în
Despre insularitate ca spațiu central by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/17072_a_18397]
-
publice, n.m., RRȚ nu readuce în stare privată spațiul furat publicului", p. 161 (Augustin Ioan - No Tresspassing! Locuirea ca arhipelag). Insula ca proiecție a alterității feminine este descifrată în reprezentațiile oferite de Ludovic al XIV-lea la Versailles în care imaginarul baroc al insulei deliciilor și a primejdiilor este convertit politic în alteritatea supusă și distrusă de acțiunea hotărîtă a regelui (Dolores Toma - Ludovic al XIV-lea și insula fermecată). Insula și cetatea utopică din scrierile hermetice ale Renașterii își dovedesc
Despre insularitate ca spațiu central by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/17072_a_18397]
-
de insule. Nu ruperea de lume, dar totuși legitima marcare a unor perimetre distincte. Să inventăm insule. Cu cît vor fi mai multe, cu atît va fi și omenirea mai bogată" (p. 9). Insula. Despre izolare și limite în spațiul imaginar. Colocviu interdisciplinar organizat de Centrul de Istorie a Imaginarului și Colegiul Noua Europă, 19-20 martie 1999, Sediul NEC, volum coordonat de Lucian Boia, Anca Oroveanu, Simona Corlan-Ioan; Colegiul Noua Europă, București, 1999, 320 p., f.p.
Despre insularitate ca spațiu central by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/17072_a_18397]
-
Ascensiune, un autoportret al orgoliului și al conștiinței de mare creator al Divinului critic. Studiile și eseurile alese ca demonstrație sînt, în majoritate, posibile identificări ale autorului Istoriei literaturii române de la origini pînă în prezent cu personaje ilustre, reale sau imaginare: Don Quijote, pentru trăsăturile de geniu și dreptul la ideal, Torquato Tasso, pentru "genialitatea ca inadaptare", Horațiu, pentru "complexul originii modeste și pentru motivarea culpei geniului de a se fi alăturat temporar și parțial unei ideologii social-politice dovedit falimentară și, de
În apărarea lui Călinescu? by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/8122_a_9447]
-
au asigurat dezvoltarea culturii naționale; cu mici excepții marile personalități ale istoriei noastre (regii României, Brătienii, Maiorescu, mareșalul Averescu, Tache Ionescu etc.) erau scârboși reprezentanți ai burghezo-moșierimii, exploatatori ai maselor muncitoare, vânzători de țară. Eram intoxicați cu răscoale reale și imaginare, deoarece, conform materialismului istoric, lupta de clasă constituia esența dezvoltării omenirii. Au apărut materii noi, Istoria URSS, Geografia URSS, Limba rusă; în chip stupid, dintr-un spirit de frondă față de regimul impus de armata roșie, am învățat la limba rusă
Umbre pe pânza unor vremi by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/12596_a_13921]
-
cruzimi prezentate cu rea satisfacție se întemeiază tocmai pe conexiunile carnale cu ambientul, pe visceralitatea durerilor pe care le suportă omul și pe propagarea acestora în mediul anorganic. E un circuit doloric în beneficiul unei agonii în accepție nonspirituală: "oameni imaginari oameni reali / în balansul lepros și sterilitate vibrantă / așteptînd moartea ca o răsuflare din pieptul de bronz / să cadă peste ceilalți / cînd în lacrimă plîng viețuitoare necunoscute / și bufnițe ne privesc din semne de ortografie / pe străzi luminate cu lămpi
Ultimul optzecist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7292_a_8617]
-
spectacole experimentale ca “Anotimpuri” de Arnold Wesker (Teatrul “Matei Millo” din Timișoara) cât și cu spectacole clasice ca “Trei surori” de A. P. Cehov (Teatrul de Stat din Ploiești). Încurajat de criticul Valentin Silvestru, scrie articole, studii, publicând cărți însemnate: „Spectacole imaginare”, „Confesiuni”, „Energiile spectacolului”, îl vede pe regizor un „inginer al atenției”, un “dozator al vorbirii și tăcerii, mișcării și imobilității”, un maestru în „arhitecturarea emoției”, un “constructor prin vizualizare”. În semn de recunoaștere a contribuției aduse la dezvoltarea teatrul românesc
Eveniment la Metropolis: Regizorul Aureliu Manea revine în teatru () [Corola-journal/Journalistic/81028_a_82353]
-
Don Quijote" s-ar ascunde un fel de escroc care "tot promite" recompense celor din subordinea sa, așa cum omul de la Mancha îi promitea lui Sancho "o insulă". Vă înșelați profund dacă vă imaginați - fie și în forma ocolită, a pseudo-refutării unor imaginari "detractori" - că ceea ce mă leagă de Vladimir Tismăneanu e o levantină "iubire de porunceală". Mi se pare de-a dreptul jenant să ajung să explic public aproape douăzeci de ani de istorie comună, de splendide zile petrecute împreună în diverse
Lauda calomnioasă by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10066_a_11391]
-
oameni din mulțime, neidentificabili. Trebuie să fii cu totul lipsit de sensibilitate ca să nu te cutremuri văzând cum un nimeni (care semnează cu un pseudonim și care în viața de fiecare zi zgârie, probabil, Mercedes-uri) ridică mâna înarmată cu imaginara ștampilă asupra chipului intelectualizat al lui Eugen Simion. Ce competență și ce drept poate avea un om fără identitate culturală (și lipsit până și de curajul de a-și declina numele) să se pronunțe asupra valorii unuia dintre cei mai
Ochiul magic () [Corola-journal/Journalistic/10112_a_11437]
-
pe coordonatele mișcărilor diverse pe care le întrupează, glosate în sens tehnic dar și filosofic, tehnica, psihologic-automobilistică, susținînd cu o doar aproximativă seriozitate, ideea vizionară: "Limitele puterii nu e doar o carte cu trei viteze (de reacție, de percepție, de imaginare), cu două scriituri (în care una, a lui Panța, s-a lăsat programatic contaminată de lentoarea rituală a celeilalte), ci și una cu două viziuni: una eleată, a lui Mircea Ivănescu, incapabilă să sintetizeze secvențele, ba, din contră, absolutizîndu-le în
Legenda ironiei by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14354_a_15679]
-
poate întreba ce caută într-o istorie a literaturii române amănunte despre un neam care, deși e socotit printre strămoși, nu era, totuși, român. Am socotit oportună această digresiune pentru că literatura urmașilor va țese, pornind de aici, un întreg univers imaginar care va ajunge chiar să influențeze teorii și ideologii politice. Simbolistica ar putea fi cea a gogoșii de mătase: înăuntru se află coconul pe care îl putem socoti adevărul istoric, în jurul lui se împletesc firele interpretărilor, zvonurilor, legendelor - dacă fluturele
O istorie promițătoare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6989_a_8314]
-
de azi, Anca Manolescu cu un amplu și foarte documentat text despre problematică geografiilor simbolice. Pentru doritorii de literatură, un monolog de Vlad Zografi, poeme de Allen Ginsberg, Lawrence Ferlinghetti și Robert Bly (selectate pentru mesajul lor ecologic!), un jurnal imaginar al Adrianei Babeți. Dintre scriitorii care au răspuns "anchetei" despre loc și locuire: Gabriela Adamesteanu, Constantin Toiu, Ștefan Aug. Doinaș. Pentru a doua parte a subiectului, poluarea, semnează articole și fragmente de lucrări: James Lovelock, Marcian Bleahu, Cristina Ochinciuc, Pierre
Loc-Locuire Poluare by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17536_a_18861]
-
Constantin Silveștri Un secol de nemurire Viorel COSMA Într-o imaginara carte a “dramelor muzicienilor români”, lui Constantin Silveștri i-ar reveni cu siguranță un loc aparte, fiindcă o personalitate atât de carismatica, de adulata de public, încărcată de succese răsunătoare pe toate meridianele lumii, dar purtând cu sine suferințe fizice
Constantin Silvestri Un secol de nemurire by Viorel COSMA [Corola-journal/Journalistic/83953_a_85278]
-
cultivatori ai realismului socialist, care l-au prigonit pe scriitor. Astfel, fantasma romanescă ilustrează un scenariu al dorințelor nesatisfăcute și, satisfăcându-le formal, alină o traumă gravă. E un soi de bandaj aplicat pe o rană deschisă: "E o revanșă imaginară pe care și-o ia conștiința frustrată față de o realitate frustrantă. La rândul ei, însăși ficțiunea artistică - văzută dinspre autor, care pune la baza ei fragmente de istorie personală - are, intențional, același scop ca și fantasma și magia. Or, dacă
Bulgakov, magie, absurd by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10254_a_11579]
-
frustrantă. La rândul ei, însăși ficțiunea artistică - văzută dinspre autor, care pune la baza ei fragmente de istorie personală - are, intențional, același scop ca și fantasma și magia. Or, dacă prin mijlocirea dublului său fantasmal, inversat, Bulgakov vizează o satisfacere imaginară a dorințelor sale, atunci înseamnă că tot romanul - care dezvoltă și alte elemente biografice prin intermediul maestrului - constituie, în esență o mare ficțiune de compensare, construită pentru exorcizarea realității ostile și opusă ei". Odată cu elaborarea romanului său principal, preocupările demonologice ale
Bulgakov, magie, absurd by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10254_a_11579]
-
cârtiță" ale lui Babel, ca și camera cu pereți de plută a lui Proust și pivnița lui Kafka - fiecare din ele cu conotații specifice, care însă converg spre tendința regresivă a artistului în dizamornie cu mediul. Retrăgându-se într-un imaginar secol al XVIII-lea, lucrând într-un laborator hermetic și regăsindu-se în audițiile muzicii schubertiene, maestrul e un tipic om al subteranei politice, așa cum a caracterizat-o Soljenițân. Retractilitatea sa, spre deosebire de cea a unor predecesori sau contemporani de pe alte
Bulgakov, magie, absurd by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10254_a_11579]
-
Lucia Negoiță Cum să încep? Aș decupa, dintr-o peliculă imaginarii, momentulîn care te-am cunoscut. Era primăvara lui 1967... Amfiteatrul „Odobescu" de la Filologie. Erai împreună cu Marius Robescu... eu -însoțită de CN. Negoiță, profesorul de română, din liceu, alluiMarius. Nu apăruse încă volumul tău de debut, dar se vorbea, printre colegii
Ileana Malancioiu: „Dumnezeu nu ne pune la nesfîrsit mîna în cap" by Lucia Negoiță () [Corola-journal/Journalistic/6761_a_8086]
-
travaliul amintirii este beneficiul unui travaliu al doliului." (Ric�ur, 2001: 93-94) Doliul marchează o "sărăcire" a universului, diminuarea materiei inefabile alcătuită din amintire și sentimente, din gânduri și prezențe. Menținut în spațiul memoriei, cel dispărut va continua să populeze imaginar lumea cu detalii cât se poate de concrete. Prin doliu, amprenta morții se metamorfozează într-o pecete plină de energie vitală, convertită fie în ceremonialuri, fie în suferința exprimată în singurătate sau în cadrul organizat de comunitate. Funeraliile marchează, din acest
Mic tratat despre doliu by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6987_a_8312]
-
Chip-and-Dale", pentru poligloți!) ai partidelor sexuale și ai orgiilor din baruri cu circuit închis, o dată arestați se năruie și exhibă judecătorilor (cu care adesea chefuiseră în draci) psihice labile, boli incurabile și o cumințenie îngerească. Prin gemulețul mizerabil al maladiilor imaginare s-au strecurat mai toți eroii ingineriilor financiare, escrocii deveniți milionari în dolari, asasinii dovediți. Unii dintre condamnați, precum generalul Stănculescu, nici măcar nu ajung să facă cunoștință cu zeghea. O altă categorie, în care se încadrează perfect "fratele" Viorel Păunescu
"Cipăndeil"-ii au psihicul labil by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16346_a_17671]
-
cariere artistice excepționale și un ideal de artă înrudit cu al lui Ștefan Luchian. Retrospectiva, pusă sub semnul impreciziilor și invenției oniricului, se realizează la îndemnul fiicei Marcela Tonegaru, rezultat al iubirii pictorului cu Iolanda Mladin, cunoscută la Antifala, localitate imaginară din Delta Dunării. Denumirile de localități sunt stranii, ca la Ștefan Bănulescu: Genucla, Ramidava. Romanul evocă drama războiului și sfârșitul unui artist. Trecutul pierdut declanșează obsesia memoriei, cu întoarceri în timp până în 1939-1940. E vorba și de un spațiu pierdut
George Meniuc by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11815_a_13140]
-
în scrisorile către Martha Bibescu, mărturisește că "nu credșeț în teatru", în timp ce prințesa Bibesco, ne dăm seama, are încredere în cinematografie. în lipsa unei reviste culturale care să ia în serios și biografia personalităților de la noi (a celor care ne marchează imaginarul colectiv național, în special), ceea ce face revista Manuscriptum este tocmai această apropiere de scriitori ca oameni pe care am fi putut să-i cunoaștem, și asta fără să luăm în calcul cercetarea literară (lucrările monografice, edițiile complete) în care contribuția
Oameni pe care am fi putut să-i cunoaștem by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/15082_a_16407]
-
drum... De mai multe ori, până să ajungem, m-am gândit la florile mele. La iriși. Aș fi putut să pun și gladiole, pentru contrast, și doi crini, unul negru și unul alb. Astfel, în timp ce traversam orașul, îmi compuneam jerba imaginară și, de câte ori voiam să-i vorbesc vară- mii despre diversele flori, ea îmi spunea câte ceva ca pentru a mă împiedica să spun ce aveam de spus. Oribilele străzi de-a lungul cărora alunecam în ziua aceea de iunie! Căsuțe de
JULIEN GREEN America mea () [Corola-journal/Journalistic/4358_a_5683]
-
poloneze lăptoase cu sâni grei, corp care apare la lumina lanternei într-o tensiune revelatorie pentru bărbatul care, deși atât de aproape, nu o poate atinge. În schimb, spațiul camerei îi devine familiar, suficient pentru a se transpune în rolul imaginar al unui iubit afectând habitudini conjugale; printre altele, îi repară la un moment dat ceasul cu cuc. Punctul culminant are loc când, după o petrecere cu mai mulți invitați, sărbătorind probabil o onomastică, femeia rămâne singură, adoarme extenuantă, iar Leon
Ridicole iubiri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7414_a_8739]
-
această perioadă în care conceptualismul, expresionismul și un simbolism de o anumită factură coexistă, se succed și se intersectează, va fi depășită repede și se poate observa cu ușurință că nu gestul instinctiv și nici glosele pe marginea unor lumi imaginare îl interesau cu adevărat pe artist. Ele sînt doar forme de contact cu idealitatea, mici tentative de ieșire din real, inclusiv din "realul" imaginației, și de a intra în culturalul acreditat și, de aici, direct în sfera imponderabilă a spiritualului
Marin Gherasim și albumul unei generații by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9148_a_10473]
-
Invitații speciali ai târgului de carte vor fi elevii din cadrul Consiliului Județean al Elevilor din Constanța, care vor participa la evenimente și vor organiza o dezbatere despre atractivitatea lecturii în rândul tinerilor. Totodată, Gaudeamus Mamaia invită publicul la expoziția "Istoria imaginară a cărții și a scrisului", o incursiune în lumea cărților din perspectivă fotografică. Expoziția va cuprinde 30 de fotografii aparținând lui Jean Marc Godès, fotograf francez și regizor de imagine fixă. Expoziția este în același timp și o invitație la
Târgul de carte "Gaudeamus", la Mamaia, între 11-15 august by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/21367_a_22692]