8,741 matches
-
Târzie dar frumoasă, cu foarte multă grijă față unii de alții, cu rugămintea la Dumnezeu să fie sănătate... Este mai greu singur și fără ajutor. Este greu și aici, că sunt infirmiere puține, câteodată numai câte una la 40-50 de inși, că și clădirea are nevoie de îngrijire. Azi, joi, 3 octombrie. M-am sculat tot de dimineață, cu mare greutate, am mâncat puțin să pot lua medicamentele și să pot continua scrisul. Ieri, când încă vă scriam, a venit Mariana
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
Însă, uneori, mă alăturam lor. Așa se face că într-o seară să facem un fel de chef, dar nu prea aveam bani. Am poposit totuși la un bufet al cooperativei pe care o patronam ca, contabil șef. Eram șapte inși - cei cinci practicanți eu și un coleg de-al meu de serviciu. Toți în vârstă de douăzeci de ani. Din lipsă de finanțe, am luat doar un litru de vin și, ca să țină cât mai mult, am hotărât să-l
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
pe tărâm social. Prin urmare, orice comportament care participă la existența și supraviețuirea omului în viața socială era asimilat cu un comportament moral. Existența umană individuală, opina Spencer, era considerată astfel ca fiind o consecință sau un efect al adaptării insului uman la viața colectivă, socială. În această manieră de interpretare, pregătirea tinerilor pentru viața socială, în vederea unei adaptări mai facile la cerințele sociale, devenea sarcina majoră a educației. În lucrarea deja amintită, Eseuri despre educație (1861), Spencer înșiruia cele mai
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
acesta studiul privitor la societate poate deveni știință. Dürkheim ajunge la concluzia că individul este un produs al societății, care se formează ca om, ca ființă socială numai în măsura în care adoptă normele și valorile sociale, modelele comportamentale specifice societății în care insul uman dorește să fie integrat. Depășirea stărilor de criză economică, socială și morală pe care societatea le parcurge deseori se face prin instituirea unor norme riguroase și coercitive pe care indivizii trebuie să le respecte și să li se supună
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
poziție diferită față de pedagogia tradițională în ceea ce privește scopul educației. Admiterea unui scop în educație ar însemna impunerea acestuia din exterior, de către societate, fapt care ar contrazice ideea de democrație. Scopul educației rămâne educația în sine ca procesualitate, prin care se asigură insului uman o continuă creștere. Asemenea idee a fost criticată de contemporanii săi, în timp ce teza privitoare la creșterea standardelor educative ale instrucției și a preocupării constante pentru formarea capacității elevului de a-și adapta permanent activitatea la condiții noi, a rămas
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
este o ființă bio-psiho-socială, el aparține concomitent mediului natural și social. Prin urmare, prima dificultate apare atunci când este anevoios să decizi între ceea ce aparține individului din comportamentul său și ceea ce datorează mediului extern, influențelor pe care acesta le exercită asupra insului uman. În atare situație, școala este obligată să ofere un mediu adecvat, în care copilul să identifice condiții de viață autentice, aidoma celor cu care se confruntă în mediul social. Doar în această formă școala și educația se pot constitui
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
1896-1964), autor al unui curs de pedagogie socială susținut la Universitatea din Iași, rămâne adeptul unei concepții sociologice avându-l drept mentor pe E. Dürkheim. Afirmația se justifică prin opțiunea sa față de rolul educației în socializarea primară și secundară a insului uman: ,,(...) copilul nu este un animal asocial (...), găsim în el o serie de aptitudini virtuale = sociale, care-i permit socializarea”. Acest proces de socializare urmează să fie îndeplinit de școală prin intermediul a trei discipline, în mod deosebit instrucția civică, sociologia
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
una deductivă, din scopuri educative. O altă convingere inspirată a lui D. Todoran este cea referitoare la relația de dualitate în cadrul fenomenului educativ, cea dintre subiectul educației (comunitatea sau colectivitatea educogenă care impune și idealul educațional) și obiectul educației, respectiv insul uman. Din perspectiva unghiului de vedere al subiectului educogen, autorul distingea între pedagogia națiunii, care poate degenera în naționalism exacerbat și pedagogia culturii, în care ,,subiectul generator de influențe educative este totalitatea valorilor culturale, reprezentate în spiritul obiectiv.” Pe tărâmul
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
participarea activă, conștientă sau motivată a elevului, potrivit ritmului propriu al fiecăruia, ea poate fi considerată drept un factor benefic în educație. Limita esențială a acestei teorii constă în faptul că nu-și poate propune niciun obiectiv fundamental pentru formarea insului contemporan, în speță dezvoltarea dimensiunii creative, situația datorându-se faptului că pentru Skinner cultivarea creativității rămâne un obiectiv nerealist: nu poți învăța ceea ce urmează a avea loc. În accepțiunea psihologului american, obiectivele învățării sunt conexate de asimilarea unui anumit comportament
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
de o crasă mizerie și de atroce nenorociri, fiind generate de o orânduire subliniat iniquă. Pentru prima dată, renașterea României, ce se identifică cu Era Ceaușescu, ne înfățișează o epocă de aur în care guvernează justiția socială, libertatea umană, demnitatea insului omenesc. De aceea prosperitatea materială și eflorescența spirituală e rodul nemijlocit al omeniei, calității și adevărului de neînvins.“ („Omul adevărului“, Familia, nr. 1, ianuarie 1978) EVERAC Paul „Mânuim armele mortale ale unei mai bune așezări în istorie și în civilizație
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
mereu "viața literară", turbulentă și boemă. Din păcate, boema se bucură de un nemeritat prestigiu la noi. Între restaurant și bibliotecă, scriitorul român alege de cele mai multe ori viața între halbe și sticle de votcă. Nu sunt un sfânt, nici măcar un ins cu vocație monahală, dar sincer mă îngrozesc să constat că nenumărați confrați pot fi găsiți cu regularitate la restaurant sau la cafenea. E adevărat, la restaurant se consolidează gloriile, acolo se fac alianțe și coterii. În ținuturile noastre, spiritul de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
coadă ursului nu se mai ajunge, e bine să o înnădești cu coadă vulpii), pe nesimțite, colegiul director a devenit "exclusiv responsabil" de refuzul promovării în revista a unor năzbâtii scrise de unii așa-ziși scriitori (veleitari notorii) sau de inși care se compromiseseră în regimul comunist, compunând, la comandă politică, ode și epode cuplului bicefal ceaușist. Lui Mircea Horia nu-I pasă deloc în acei ani că unii dintre ipochimenii respectivi îl agresau pur și simplu, cerându-i să fie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
la tensiuni în conștiință A.B.Ce înțelegeți D-le Constantin Ciopraga (la modul esențial) prin conceptul de cultură? Care sunt, în viziunea dumneavoastră, dimensiunile relevante ale acesteia? Concept-sumă, cultura e, în fapt, o necontenită însumare de sinteze; cultivat este insul care, preluând de la alții și asimilând, regândește, resistematizează și reorganizează, dând aripi cunoașterii în modul său personal. A fi erudit înseamnă mult; ideal este, finalmente, ca erudiția să treacă în creație. Nu vorbea Ion Barbu de un "umanism matematic". Formă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
am convenit pentru comportament civilizat și disciplină, mă voi adresa organelor de ordine de la intrare, să se deplaseze aici, să te legitimeze și să aplice regulile acestei instituții, care s-a pus la dispoziția "revoluției", nu a anarhiei unui oarecare ins, pe care nu scrie titulatura de revoluționar, ci mai curând una pe care mă abțin să o definesc, din considerație pentru majoritatea persoanelor cu comportament normal. Eu nu sunt un oarecare, sunt șeful unui partid și am dreptul să mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
fac înregistrările, apoi, ca într-o conferință cu adevărat vrăjitorească, prezentările vor începe în fiecare zi la ora trei după-amiază și vor continua până către miezul nopții. Participanții par culeși din toate colțurile lumii și existenței, de la hippy sereni la inși în costum la șapte ace, pășind grațios cu pantofii lucitori prin praful din Iquitos. Mă împrietenesc cu Chris, un american de 27 de ani din Tucson care își petrece zilele citind și studiind despre terapii alternative și nopțile făcând meseria
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
situată pe țărmul estuarului, unde s-a stabilit de câțiva luștri o colonie de podgoreni nemți. Conversația alunecă mai întâi spre consecințele pactului, și câțiva ofițeri sunt de părere că asta ne privește îndeaproape. Căpitanul povestește cum a capturat doi inși care încercau să treacă frontiera cu hărți pe care erau marcate amplasamentele sectoarelor pe teren. Și, apoi, atmosfera se destinde. Se ascultă muzică (bătrânul marinar are o colecție prodigioasă de discuri, aduse din lumea întreagă), se dansează cu tânăra soție
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
-n stei, / Stăm țintuiți de ea, legați ca de-un ecou, / La împerecherea clipei și la desperecherea ei, / Când e și moarte-n tot și naștere din nou” (La împerecherea clipei, în Poeme). Alteori perindarea în lume îl conduce pe insul rupt de obârșie în masa indistinctă, depersonalizată, în visul halucinant al pierderii de sine: „Ce număr port, deci, ce fel de număr / Mai este și capul meu, greu de răspuns - / Și-am dat să ies întinzând mâna spre ușă / Și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290689_a_292018]
-
admir frumusețile acestor priveliști. A fost o mare surpriză pentru mine să aflu cine mi-a declarat oficial sosirea pe lume. Cred că mi-a fost dat să trăiesc într-o perioadă oarecum interesantă, printre oameni deosebiți, dar și printre inși ipocriți și perfizi ,care peste ani aveau să descopere apariția unor”regimuri ilegale și criminale”. Dacă aș fi știut atunci că vor veni asemenea vremuri, cred că n-aș mai fi vrut să mă nasc și să trăiesc într-o
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
zeci de orfani și văduve de război deși zicem noi că suntem în situație de pace considerate de conducerea statului nostru.Misiunea noastră de a instaura democrația în unele state arabe,este numai în mintea lui Băsescu și a unor inși care sunt interesați de profituri colaterale și pe care nu i interesează că plătim gazul metan de trei ori mai scump decât alții, pierderea priorităților la construcția gazoductului rusesc spre Europa, care putea să ne aducă multe beneficii în special
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
idei sociale, care a învățat și a îndrumat copiii satului pe făgașul învățăturii și al muncii. Viața politică - înaintea primului război mondial, oamenii satului făceau politica boierilor, conservatori și liberali. Atunci nu votau toți oamenii. Vota unul pentru cincizeci de inși. Adică se făcea adunarea la primărie, iar primarul numea dintre ei 7-8 delegați și îi trimitea la Bacău când se țineau alegerile; delegații votau ce le spuneau boierii care candidau din partea celor două partide, adică partidul conservator și partidul liberal
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
călători străini, făcute în fuga condeiului, Dimitrie Cantemir, prințul-filosof, lasă primele descrieri mai ample despre dansul la românii moldoveni: „Jocurile sunt la moldoveni - ne spune Dimitrie Cantemir - cu totul altfel decât la celelalte neamuri. Ei nu joacă doi sau patru inși laolaltă, ca la franțuzi sau leși, ci mai mulți roată sau într-un șir lung. Altminteri, ei nu joacă prea lesne decât la nunți. Când se prind unul pe altul de mână și joacă roată, mergând de la dreapta spre stânga
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
a straturilor. Asta îl și deosebește radical pe S. de formulele - numai superficial înrudite - ale teatrului lui Samuel Beckett, Eugen Ionescu, Arthur Adamov. Gesticulația, uneori inexplicabilă, a personajelor nu înseamnă capitulare în fața unor situații absurde și nici o ruptură radicală a insului de existent. Deciziile personajelor prizoniere din Iona, Paracliserul, Matca, Pluta Meduzei nu își află sursa într-o însingurare frustrantă, ci în speranță și chiar în sentimentul solidarității cu speța. O serie de opoziții firești pentru simțul comun - trecut și viitor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
sursa într-o însingurare frustrantă, ci în speranță și chiar în sentimentul solidarității cu speța. O serie de opoziții firești pentru simțul comun - trecut și viitor, zbor și cădere (numită undeva „zbor întors”), înăuntru și în afară, spațiu și timp, ins și lume, viață și moarte - se anulează prin reinterpretare. La fel ca poezia, teatrul are o marcantă vocație hermeneutică. O piesă-verigă, Lupoaica mea, face legătura între dramele existențiale și parabolice din primul ciclu și se deschide simultan spre seria de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
Baiazid, potențial cuceritor al lumii, poartă după sine captivă fosta curte imperială. Evenimente consemnate în cronici și documente istorice îi folosesc lui S. ca punct de pornire pentru a reveni la preocupările sale privind captivitatea, limitele, marja de libertate îngăduită insului în „prestabilit”. Pe aceeași linie cu evadările spectaculoase, paradoxale, din celelalte piese, este tragerea în țeapă - în același timp și înălțare simbolică - a voievodului Țepeș, prizonier al timpului istoric vitreg. În 1988 scriitorul începe să publice în „Ramuri”, „Convorbiri literare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
obosit, a mers destul, câmpul se întinde înainte pustiu, bătătorit ca un drum. Alergătorul cade jos, moare, devine carte fundamentală”. Acum un accent hotărâtor se plasează asupra datului culturii. În celelalte drame era prezentă numai ca sugestie colaterală omologia între insul comun și Creatorul divin, obsesia demiurgiei creatoare fiind proprie, în schimb, eului liric al lui S. De această dată autorul insistă asupra deja-creatului, cerc predeterminant, fundamental. Un spațiu-timp specific creației, în măsura în care se repliază în sine și amalgamează generațiile, se substituie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]