7,756 matches
-
-l reversibil. Iona se înjunghie cu un cuțit, căutându-și scăparea simbolică înlăuntru, adică, așa cum precizează el însuși, „invers”. Una din căile „inverse” este anamneza. În Paracliserul protagonistul dăruiește trecutul propriei ființe unei catedrale noi - lipsită de memorie - înainte de a pieri claustrat pe vecie în clădire, într-un incendiu purificator. În Matca soluția este continuitatea biologică, realizată cu orice preț. Într-un final sugestiv moartea se confundă cu nașterea, „înălțarea” pruncului nou-născut este plătită cu scufundarea mamei în apele unui potop
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
Basarabiei e din acelea cari între noi și D-voastră nu se va mai putea pune decât prin arme, orice discuție, deci, în această privință, îmi pare de prisos. Vom apăra această provincie românească cu toate forțele noastre și vom pieri sau birui cu dânsa, dar nu o vom abandona niciodată.” Văzând energia cu care îi făcusem această declarație, Karahan a reluat: „Pricep foarte bine situația D-voastră și tocmai de aceea m-am gândit dacă n-am găsi un mijloc
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
n-am identificat „parcela românească”: Nicolae Prelipceanu și Adrian Popescu au plecat la o plimbare nocturnă prin Lisabona, iar lui Andrei Bodiu i și-au rătăcit bagajele la Amsterdam și, evident, într-o astfel de stare de spirit, i-a pierit cheful de petrecere... VITALIE CIOBANU: Încerc să decriptez chipuri, să ghicesc identități, desprinzându-le din masa omogenă a convivilor. Primele clipe de derută, când nu cunoști pe nimeni și te învălui instinctiv într-un cordon de protecție, pentru că la rândul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
multe opinii inteligente în legătură cu extremiștii de dreapta din guvernul de la Viena. Singurul lucru care m-a deranjat a fost că nimeni nu a amintit despre pericolul roșu din Europa de Est.” Abia am pronunțat aceste cuvinte, că amicului meu de la RFI îi piere invariabilul zâmbet de pe față și-mi întoarce spatele, fără nici o formalitate. Dumnezeule, ce e cu oamenii ăștia? Reacționează din reflex, ca la rostirea unei parole magice. Părăsesc Parisul cu o impresie dezagreabilă. Franța rămâne înfofolită într-o pătură stângistă, în pofida
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
să faci cale întoarsă, din cauza unei neglijențe banale, în târla dictatorului de la Minsk, pentru a-ți recupera pașaportul pe care să ți-l fluture sub nas un nu știu ce ofițer de securitate dornic să te umilească, și cheful de glume îți piere. Interogatorii, dispariții, șicanări, ședințe de tortură psihologică - orice i se putea întâmpla colegului nostru uituc. În grup, la Minsk, era altfel: făceai parte dintr-o schemă în care autorităților le revenea o parte de responsabilitate; prezența ta în „zonă” avea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
nu avură rost/ Și nu au fost să fie170. Imaginea iubitei căreia pe față-i plâng gândiri 171 este dovada vie a ceea ce poate sesiza omul. Poetul, în ciuda a toate, are o picătură numai din toate câte sunt; Umane, vor pieri și ele toate./ [...] Căci eternu-i numai moartea, ce-i viață-i trecător 172 (s.a.). Altfel spus, cântecul era predestinat să însemne o cale a confruntării cu misterul final 173. Poetul se proiectează în viitorul său de după moarte: Parcă mă văd
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
luceafărul. Creșteau/ În cer a lui aripe. Timpul se concentrează și el: Și căi de mii de ani treceau/ În tot atâtea clipe. Îl trag în urmă încă fire impalpabile ale sentimentului pământean: El zboară, gând purtat de dor,/ Pân piere totul, totul, dar pe măsură ce înaintează în spațiu, depărtându-se de pământ, coordonatele sunt cu totul schimbate, Căci unde-ajunge nu-i hotar,/ Nici ochi spre a cunoaște,/ Și vremea-ncearcă în zadar/ Din goluri a se naște. Mai mult decât atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Îl duc cu mare pază Pe la Ana și Caiafa Cu palmele Îl lovesc Dară vină nu-i găsesc Îl duc la Pilat din Pont Și de-acolo la Irod Și-L hulesc, și-L Îmbrâncesc. Și strigă jurând de rău Piară omu-acesta rău Că se face Dumnezeu Și-ntr-a-noastră Lege mare Vrea să facă strâmtoare Servitorii făr’ de minte Îl dezbracă din veșminte Și cu biciul Îl lovesc Până când Îl ostenesc Din spini cununa-i Împletesc Și pe frunte i-o tocmesc
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
31. Să ai milă de toate animalele și păsările. 32. Să te ferești de păcat, oricât de mic ar fi, este un șarpe În el. 33. Ia seamă fiu al jertfei prin lume cum treci. Să Înveți din tot ce piere cum să trăiești În veci. 34. Caută și vei găsi, bate și-ți va deschide, roagă-te că te va auzi și-ți va deschide ușa când nu te aștepți, deci răbdare până treci pe celălalt tărâm de viață. Când
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
făgăduit că, În cele din urmă, Îl va tipări Editura sa; dar acum e În refacere și se mută pe str. Nuferilor, astfel că să revin la sfârșitul lui iunie, Începutul lui iulie. Îți mărturisesc Însă, că mi-a cam pierit Încrederea și m-am gândit la biata doamnă Stino, care așteaptă cu nerăbdare prima carte În care regretatul ei soț colaborează cu mine - și atunci mi-a venit În gând că la Iași e o editură, care s-ar chema
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
să aplice un “filtru” tuturor gândurilor care îi trec prin minte. “Filtrul” acesta este rugăciunea permanentă. Atunci când fiecare pas al vieții este însoțit de rugăciune, Dumnezeu Însuși este cu noi, iar acolo unde este Domnul nostru Iisus Hristos, tot răul piere. Chiar dacă ni se pare, uneori, că rugăciunea nu ne este ascultată sau nu ne este îndeplinită, Sfinții Părinți ne învață că “nicio rugăciune, ori este rea, ori este bună, nu este pierdută înaintea lui Dumnezeu”. Dacă, totuși, îndoiala stăruie, înseamnă
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
și cortul Lui și pe cei ce locuiesc în cer.” (Apoc. 13, 6). Sodoma și Gomora, cetăți vestite pentru desfrânarea ce o adăposteau între zidurile lor, pentru abominalele fapte de spurcare a trupului și sufletului, în toate modalitățile posibile, au pierit sub o ploaie de foc. La vremea aceea nu existau televizoare, internet, reviste, filme, cărți și, totuși, au pierit sub o ploaie de foc! Care ar fi sfârșitul binemeritat al societății omenești, în ansamblul ei, pentru ce se întâmplă acum
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
desfrânarea ce o adăposteau între zidurile lor, pentru abominalele fapte de spurcare a trupului și sufletului, în toate modalitățile posibile, au pierit sub o ploaie de foc. La vremea aceea nu existau televizoare, internet, reviste, filme, cărți și, totuși, au pierit sub o ploaie de foc! Care ar fi sfârșitul binemeritat al societății omenești, în ansamblul ei, pentru ce se întâmplă acum? Mai mult, sunt voci care declară, fără nicio jenă, pe posturi de televiziune și la ore de mare audiență
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
-și cheme prinții și ducii în ajutor, pentru că niciunul nu s-a mai ostenit să vină. În scurt timp, capitala a fost cucerită. Împăratul You din dinastia Zhou a fost ucis, iar Bao Si a fost capturată. Dinastia Zhou a pierit definitiv. Este într-adevăr un copil deștept!" Confucius a fost un cunoscut gânditor și pedagog din istoria Chinei, care a trăit în secolul al VI-lea î.e.n. Confucianismul reprezintă o importantă componentă a culturii chineze. Printre descendenții săi se numără
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
că situația materială și socială șterge orice păcat, că adevărul se înăbușă și sfidarea reușește? Tineretul judecă repede și categoric, dar aparența îl poate înșela. El trebuie lămurit, trebuie să știe că adevărul este etern, adică poate aștepta, dar nu piere; că într-o zi, fie chiar depărtată, scutură tot ce l învăluie și apare triumfător și strașnic. Eu pot să îndrăznesc a i-l spune și voi fi crezută, vorbind acum, când nu mai am nici o năzuință pământească. războiul 1914-1919
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
de fiert apa. Alături se afla un frumos clavir Bechstein. Seara făceau muzică. Iar în noaptea de Crăciun, după un chef scandalos, nemaiștiind de nimic, își goliră paharele de șampanie în clavir ca să cânte mai bine. La plecarea lor, Bechsteinul pierise, ca și biroul din salonaș conținând scrisorile familiei, ca multe alte mobile, suspensiuni și obiecte. În ce stare rămase biata casă! Canalul closetului spart în pivniță, fără măcar a permite mamei să-l repare în timpul șederii lor acolo, parchetele arse
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
în contra regelui și a lui Ionel, exprimată în termeni așa de cruzi, arată îndestul că era convins de detronarea celui dintâi și, prin urmare, de dispariția celui de al doilea de pe scena politică. Nu și-a închipuit că el va pieri în curând, odată cu monarhia austriacă. Nici cu totul veridic nu este, căci de la Sinaia, la 1/14 august 1915, împreună cu Wodianer și toți membrii legațiunii expediaseră la Viena arhivele, argintăria lor și toate obiectele de valoare. Czernin fusese totdeauna un
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
un soldat armat. Popularitatea noastră nu scăzu, eram singurul ajutor material și moral al populației nenorocite. Ba la menținerea ei contribuise și soldatul german care ne aducea pe cei suferinzi fie la un pansament, fie pentru doctorii. Farmecul plimbărilor însă pierise prin această companie forțată, „dar omul se învață cu toate, cum zice Dostoievski, chiar de a nu fi niciodată singur“ și după câtăva vreme luai hotărârea să schimb acest necaz într-un izvor de informațiuni. Când porneam cu soldatul la
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
impună tor: un vultur colosal cu drapelul francez în cioc, înconjurat de o mulțime de vulturi mai mici care îl escortau, fiecare cu steagul țării sale, prin tre ei și vulturul român. Zburau foarte încet, lin și falnic, până ce au pierit spre apus în razele soarelui, pe un cer stră lucitor. Am tresărit din somn, inima îmi bătea strașnic. De două ori am readormit și s-a repetat acel vis care mă scutura de admirație și emoție. Nu cred în visuri
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
un minister așa-zis național și un loc în trilogia aus triacă. Madalena Rosetti a avut la dejun pe prințul de Reuss, care i-ar fi vorbit de revolte grave la Pesta și la Viena. Tot din Austria trebuia să piară monstrul cu multe capete. Ungurii, cehii, slavii erau fățiș contra. Se schimbau ministerele și clocoteau popoarele. Rusia se zbătea ca un corp fără cap. În Germania socialiștii se agitau și se adevereau vorbele soldaților de la Pasărea că numai prin revolta
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Pacea cu Rusia și cu noi nu servise la nimic alt decât a deschide ochii Europei asupra adevăratelor intenții ale Germaniei. În Camera ungară, mare scandal, Wekerle a trebuit să mărturisească că mai mult de 100 000 de soldați au pierit pe frontul de sud și să spună cu regret că proporția cea mare era datorită boalei. „Nu e adevărat, a strigat un deputat, nu de boală, de foame!“ Guvernul nu a dezmințit. Așa era! Nu le trimisese aprovizionare și, izolați
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
internații noștri au fost mai bine tratați, grație omeniei d-lui Gueschoff, decât la noi, unde trebuiau să ne protejeze d-nii Marghiloman și Lupu Costache.“ Apoi o povățuii să se adreseze direct la germani, arătându-i inventarul și lista lucrurilor pierite din casă și neputința de a mai furniza ceva. Prima vorbă a maiorului a fost că d. Tzigara l-a povățuit să ceară din familie. Caracteristic... Aș fi voit să pot privi în inima prefectului de poliție și a stăpânului
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
credincios (germ.). A doua zi, toți îl înjurau. Boris II a dat armatelor germane o lună pentru a părăsi Bulgaria. În Dobrogea se și începuse evacuarea. La Constanța primăria fusese predată românilor. Chestiunile teritoriale trebuiau discutate la pacea generală, le pieriseră pretențiile asupra întregii Dobroge. De la noi plecau etapele: Pantelimon, Brănești, Bolintin, Pașcani. În octombrie 1918, Germania, Austria, Turcia cereau lui Wilson să intervină pentru pace pe baza celor 14 puncte propuse. Renunțaseră a muri până la unul înainte măcar de a
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
alergat pe Piața Episcopiei, unele duceau flori, toți strigau: „Trăiască Franța!“ Muzica militară germană care cânta pentru Mackensen a fost gonită, Marseillesa și imnul regal intonate. Francezii însă nu se arătau, dar pe un balcon ieși un german, care repede pieri în huiduielile și fluierăturile publicului. Altul apăru jos la ușă; maiorul Dumitrescu, de la biroul păcii, înaintă și-i strânse mâna, apoi, întorcându se la lume, dete cuvântul lui de onoare că nu au venit francezi în Athénée Palace; fluierăturile se
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
decepțiilor care, vai!, erau să meargă așa de departe, încât ți-ar fi părut bine să fi murit după primele zile ale Unirii, de nu te-ar fi întărit speranța că aceste aberațiuni și năravuri erau trecătoare și că vor pieri după o generațiune crescută în libertate și școli românești. Atunci numai se va face o unificare sufletească totală, nu vor mai fi ardeleni și regățeni (cum zic ei), precum nu mai sunt munteni și moldoveni, ci numai români de la Nistru
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]