8,392 matches
-
abnegației sale nețărmurite.“ („Luminos exemplu pentru conștiințele țării“, Scînteia, 8 ianuarie 1984) ERES Mihai Adrian, poet „Partidul e dorul vârsta de aur a țării și sângele vărsat ce a schimbat culoarea amiezii, e limba noastră - românească în care s-au topit dureri, e limba-n care ne cântăm eroii ce-au apărat cu trupul lor vestitul tricolor.“ („Partidul e vârsta de aur a țării“, România literară, 1 decembrie 1977) FELECAN Radu, poet „Partid, lumina ta nu are moarte! Un viitor cum
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
atât de mult în schema asta, încât reușesc să mă prefac. Reușesc să par indiferent, absent. Reușesc să mimez plictiseala chiar și în momentele în care toate celulele mele strigă de disperare, pentru că vor să se unească și să se topească în celulele unei alte ființe. Și fac asta pentru că am învățat că așa e bine, că ăsta e limbajul corect, că asta e calea de urmat dacă vreau cu adevărat să-mi potolesc setea de altă ființă. Îmi trec mâna
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
și simt cum o lacrimă tulbure mi se scurge din ochiul drept și se prelinge pe cearcănul zbârcit, pe obraz, pe crețurile gâtului. Apoi n-o mai simt. S-a pierdut în gulerul pijamalei care miroase a hoit. S-a topit ca într-o sugativă. Îmi deschid ochii și mă uit la claia de păr. Claia neclintită. Claia indiferentă la toate durerile lumii. Gura mea se mișcă aiurea, buzele mele vor să rostească ceva, dinții mei nu sunt ai mei. Aud
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
superstițioși ca toți înamorații, am încins îndată o horă strașnică pe iarba verde, siguri că o să ne meargă de astă dată după dorul inimei. Dar șiretul de cuc ne-a amăgit, căci dorul inimei a rămas neîmplinit și s-a topit încet, în oftări și lacrimi puse în versuri. Dacă m-am oprit un moment asupra acestei părți a vieței noastre intime, este pentru că ea n-a fost fără înrâurire asupra activităței noastre literare. Bucuriile și amărăciunile noastre de atunci, lacrimile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
cântec nebunatic, îngânare de amor, Un vers rătăcit în lume, un suspin, un strop de dor Izvorât din a mea pană acum douăzeci de ani. Ce amară ironie, când văd perii mei balani! Douăzeci de ani de-atuncea... s-a topit un trai de om! Unde-i vesela verdeață de pe-al vieței mele pom?... Îmi aduc ș-acum aminte de-acea vârstă fără preț, Când prin ochii tinereței priveam lumea îndrăzneț; Socoteam că-i pentru mine orice pasere zbura; Bani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
ceva, să le treacă musafirilor aleanul de la inimă, îi răspunse Șendrea. Se vede că știa el ceva. La dreptul vorbind, mulți dintre noi aveam la vârsta aceea câte un dor ascuns la inimă, care se răcorea prin cântec și se topea în pahar. A ținut această petrecere, pe care nu voi uita-o niciodată, pănă hăt târziu după asfințitul soarelui și nu ne-am împrăștiat înainte de a umplea cu bani albi pentru zile negre mai multe pahară închinate în sănătatea lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
închipuirei, prin ce asociațiune de idei, întâlnirea acestei copile singuratice, văzută într-un cadru așa de poetic mi-a redeșteptat în minte imaginea Mariei care dormita de ani de zile în fundul amintirei mele, și atunci parcă chipul tinerei păstorițe se topi ca o picătură de rouă la atingerea soarelui și în locu-i apăru în tot farmecul ei cealaltă copilă, Maria cu părul ei de aur, cu ochii ei revărsători de lumină, de astă dată mai frumoasă, mai diafană, mai poetică, așa că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
către progres și dezvoltare. Purtătorul de sens al istoriei nu mai era astfel același cu cel pe care îl identifica tradiția marxismului oficial. Clasa muncitoare și "detașamentul ei de avangardă", partidul comunist, nu mai avea dreptul la o istorie proprie, topindu-și existența în istoria organică și premonitorie a poporului român. Se afirmă că partidul și-a sacrificat ideologia proprie în profitul triumfului definitiv al revoluției naționale. Modelul Hirschman ar putea sugera o ipoteză explicativă. Generația militanților marxiști și internaționaliști care
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
geam care nu ascunde nimic...! Titlul acestei cărți e, cred, un reziduu al unor ritualuri presimțite, din carne și din ritmul sîngelui, care își dezvoltă continuu propria poveste, propria curgere. Paznicul umbrei, paznicul zăpezii ... ! Să păzești zăpada să nu se topească, în martie, iată superbia inutilității care ne hrănește. Titlul unei cărți e numele său din buletin. Ca autor, cînd dai numele final cărții ai sentimentul că ai ieșit de la "starea civilă". Care ar fi poemul pe care îl prefer, din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
a fi liber ca poet în condiții de dictatură sau de alte tipuri de restrângere a libertății. ...volumul "Gustul înstrăinării" îmi este mai aproape, pentru că include poemele mele de impact Străinul, Gustul înstrăinării, Fantoma sanatoriului. Poate și pentru că s-a topit în el o parte din tinerețea mea. Dacă va referiți la o carte așa în general, atunci Mărturisirile unui Clown de Heinrich Böll ar fi o astfel de carte dragă. Dar sunt mult mai multe. Poezia mi-a schimbat viața
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Aveți o carte preferată? Dacă va referiți la o carte de-a mea, atunci pot spune că volumul " Gustul înstrăinării" îmi este mai aproape, pentru că include poemele mele de impact Străinul, Gustul înstrăinării, Fantoma sanatoriului. Poate și pentru că s-a topit în el o parte din tinerețea mea. Dacă va referiți la o carte așa în general, atunci Mărturisirile unui Clown de Heinrich Böll ar fi o astfel de carte dragă. Dar sunt mult mai multe. A.B.Cum arată o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
din start intercomunicării din perspective varii, văzută ca fenomen de osmoză, de achiziții, de complementarități și conexiuni, totodată ca sistem de relații și rețea cu însemne existențiale orice cultură lasă loc aventurii în necunoscut. Psihologie, morală, metafizică și celelalte își topesc impulsurile în tipologii reverificate periodic; se ajunge la simbolisme generalizante, inclusiv la contopirea experienței istorice cu axiologia. Pe scurt, cultura se ridică de la aluviuni inerte la tensiuni în conștiință; trecând peste meandre și bucle încetinitoare, ea se autoreglează; prin decantări
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
pe domnul prof. univ. dr. Ilie Dan și pe domnul prof. univ. dr. ing. Nicolai Șorea, ale căror observații pertinente au luminat unele zone obscure ale conținutului. Ezitarea de la început a domnului Vasile Diacon s-a diminuat, până la a se topi definitiv, pe măsura lecturii articolelor, găsind cu cale că trebuie aduse la cunoștința publicului larg, propunând un titlu (înafara celor două propuse de mine „Fals tratat de mers pe stânga” și „Puncte de vedere”), șocant, incitant și penetrant „Eurotonții”, termen
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
rămâne nelucrat, mi se pare a fi cea mai gravă eroare politică, deoarece se înlocuiește morala muncii cu morala statului în așteptare, împărțind timpul de la o pomană la alta, ceea ce înseamnă că ne îndreptăm încet, dar sigur, spre pierderea identității, topindu-ne în cazanul cu smoală al Europei. Pe de altă parte, momentul intrării noastre în structurile euro-atlantice coincide cu un reflux economic. cel puțin pentru Europa; valul progresului economic deplasându-se spre China, dar și spre America Latină. Se poate spune
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Roman, care a fost dat deoparte, pionul de sacrificiu, care n-a apucat să se transforme decât în cal de cursă lungă. A existat și mai există o euforie a stângii postdecembriste, participantă la toate guvernările, ca U.D.M.R.-ul, topită într-o voluptate a guvernării. Nedumerirea stă în aceea că, deși avem o stângă politică, se vrea o situare, cu acest pol, la stânga stângii. Dacă nu se vrea numai o alianță între stânga P.S.D. și stânga P.D. și alte stângi
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
scărpinat între coarne, invenție românească, postdecembristă, folosită de toate partidele. Doamne, câte lipitori sug din bugetul nostru cu buzunarele sparte și cu datorii externe, de nici nu-ți vine să pronunți suma. Mă gândesc cu îngrijorare că acuși se vor topi zăpezile, vor începe ploile și inundațiile. Iar jandarmii, iar armata, iar „pompele Sulfinei”, iar plâns și blesteme ca să se trezească compasiunea și mila, iar bani, și sinistratul stă și râde. De ce nu li se cere autorizația de construcție că doar
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
simțit mai bogat sufletește și cu un cap mai sus decât alții. Într-o lume care stă să se globalizeze, mai are sens să vii tu cu desaga ta de întâmplări mărunte și să tulburi marele torent care ne va topi într-o lume unică? Mă gândesc mai mult la reacția globaliștilor interni, care ar vrea să se transforme în orice altceva, numai să nu mai audă de România, de români, de istorie și cultură românească. Păi, dacă nu-i nevoie
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Gerurile întrerupeau circulația, iarna, și inundațiile, primăvara. Anotimpul cel mai favorabil pentru sosirea noutăților era vara. Dar atunci era prea frumos, prea cald, se duceau la plajă, se azvârleau în apă, plecau pe mare cu vreo barcă mirosind a smoală topită și a pește stricat până acolo unde cerul s-ar fi închis deasupra apei și lumea, cu incertitudinile ei, ar fi dispărut. Doar foamea îi aducea cu picioarele pe uscat și, ca din întâmplare, tocmai la ceasul când, în apropierea
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
și să revenim din nou la vetrele noastre părăsite. Nu vom ști niciodată numărul conaționalilor noștri căzuți pe câmpurile de luptă ale istoriei neamului nostru, sau unde se află mormitele acestora, dacă au avut parte de morminte, ori au fost topite de vicisitudinele vremii. Incerc să readuc în memoria contemporanilor noștri, măreția și capacitatea a trei militari care au luptat toată viața lor pentru unitatea, libertatea și independența poporului român. Vicisitudinile vremurilor, cu schimbările orânduirilor sociale,a oamenilor cu trăsăturile lor
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
cad în scurt timp, formând șuvoaie, torenți care spală solul, facilitează eroziunea și distrugerea straturilor granulare a acestora și formarea de anțuri și viroage. Iarna, stratul de zăpadă constituie o rezervă importantă de apă pentru agricultură, însă atunci când zăpada se topește brusc, pe pante se formează viituri puternice care spală solul, producând mari pagube în agricultură. în zona noastră, zăpada cade neuniform, în funcție de circulația atmosferică și temperatura aerului. Ninsorile încetează când temperatura zilnică depășește 50C. Fenomene meteorologice cu urmări asupra desfășurării
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
nuci și alți pomi fructiferi); După Vie este un loc plat pe care se poate face agricultură. Tochile - teren degradat prin alunecări de teren, unde se formau bălți alimentate de izvoare sau de zăpezi și ploi, fiind folosite pentru „murat”, topit inul și cânepa; de aici numele de Tochile (a tochi, în graiul local, pentru a topi). Acum izlazul Tochile este împădurit cu salcâm, numai zarea spre Pârlita (Pârlituri) a rămas izlaz; Dealul Pârlita și cătunul Pârlita (Pârlituri) își trag numele
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
agricultură. Tochile - teren degradat prin alunecări de teren, unde se formau bălți alimentate de izvoare sau de zăpezi și ploi, fiind folosite pentru „murat”, topit inul și cânepa; de aici numele de Tochile (a tochi, în graiul local, pentru a topi). Acum izlazul Tochile este împădurit cu salcâm, numai zarea spre Pârlita (Pârlituri) a rămas izlaz; Dealul Pârlita și cătunul Pârlita (Pârlituri) își trag numele de la practica veche de a arde vegetația arboricolă, pentru a deschide loc de arătură, de pășunat
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
locul numit „Pârlita”, - Pârlituri, evident, nume de batjocură, dat de locuitorii răzeși la care lucrau sau vindeau produsele muncii lor: linguri de lemn, căușe, coveți, alte obiecte, inclusiv bidinele care erau confecționate pe loc, în curtea omului, la focul care topea catranul (smoala), în care, se punea păr de porc înfășurat cu o cârpă pe un băț. Dobreana Toponimul Dobreana este specificat în documentul de danie dat de domnitorii șării Moldovei, Ilie și Ștefan, lui Mihail Oțel, în 1438, în legătură cu stabilirea
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
românii, au același port, au participat alături de toți ceilalți la apărarea patriei comune, au muncit alături de români, sunt integrați societății românești. În timp, căsătoriile mixte, accesul la învățătură, la piața muncii, la informare, au dusă la ștergerea deosebirilor, ei, țiganii, topindu-se în masa mare românească. Fenomenul nu este singular și nu-i de dat recentă, de după revoluție sau din timpul regimului comunist. Și în perioadele mai vechi, țiganii, îndeosebi cei stabili, legați de agricultură și creșterea vitelor s-au declarat
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
și „suzeranului” otoman că în Principate se afirma în forță ideea națională, în jurul căreia se adună mase tot mai mari de oameni. Rolul „mesianic”, „civilizator” al Rusiei se prăbușește o dată cu arderea Regulamentului Organic. Cearta necurmată dintre cele două imperii se topește în intervenția armată ruso-turcă pentru sugrumarea Revoluției române. Rusia profită însă de conjunctură și ocupă cu armele Valahia. Convenția ruso-turcă de la Balta-Liman (1 mai 1849) întărește poziția Rusiei în Principate. Abuzurile rusești încep să fie cunoscute în Apus, unde revoluționarii
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]