51,037 matches
-
felul În care raționalitatea este percepută și exercitată. Alford și Friedland (1991) afirmă că a pune transformările instituționale pe seama indivizilor creați de acestea Înseamnă să ne Întoarcem la o concepție presociologică a individului. Instituțiile au creat, sacralizat și furnizat categoriile (intenție, drepturi, raționalitate, libertate, vinovăție, nebunie, cetățean, suflet, dragoste) prin care individualitatea a fost percepută. Datoria fundamentală a statului modern, spunea Durkheim, a fost să furnizeze individului o existență morală. Fără indivizi autonomi, având conțiință de sine, nu poate exista polis
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
dezvoltarea Încrederii și angajamentelor consideră Blau (1964). În aceeași ordine de idei, Yamagishi și Yamagishi (1994) propun distincția dintre Încredere (trust) și asigurare (assurance). Încrederea se referă la expectații privind un anumit comportament bazate pe inferențe privind trăsăturile personale și intențiile partenerului. În baza unor studii etnografice, Larson (1992) identifică 3 faze de constituire a diadelor antreprenoriale Între firme, bazate pe Încredere (și nu pe contracte): istoria relațiilor personale și a reputația personală și a firmei; acestea ar fi de natură
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
beneficia de investiția idiosincratică a Învățării de a lucra Împreună” (Eccles, 1981:340) - dar poate fi relaționat și cu dorința indivizilor de a obține satisfacție din interacțiunea socială care acompaniază munca lor zilnică (Granovetter, 1985:498) și, În plus, cu intenția acestora de a controla competiția și incertitudinea. În ceea ce privește partenerul străin, costurile tranzacționale cresc ca urmare a investiției specifice (asset specificity) În materie primă (textile, accesorii): investiția este nerecuperabilă În cazul unei eventuale manopere defectuoase a contractorului român. Pe de altă
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
joc de roluri asumate cognitiv de către actori și care ajung să Îi constrângă (la nivel cultural-cognitiv) să respecte anumite patternuri de interacțiune. Pe de altă parte, teoria rețelelor sociale reconsideră capacitatea explicativă a acțiunii sociale, reintroducând În analiză scopurile și intențiile subiective, dar Într-o perspectivă socială mai largă decât cea exclusiv utilitaristă: actorii sunt interesați de investiții În relații sociale, În capital social, În sociabilitate. Rețelele sunt astfel modele de relaționare explicate În baza afinităților sociale și nu doar a
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
însoțindu-se de o rată comparabilă a complicațiilor și neimpunând condiții sau cerințe speciale. Deși eficiența în ansamblu este mai redusă decât în cazul HD, cu un posibil impact negativ în timp asupra mortalității, DPCA poate fi preferată, ca primă intenție, pe perioada menținerii funcției renale reziduale, datorită calității superioare a vieții, urmând ca, ulterior, să fie practicat transplantul renal sau trecerea în programele de HD cronică. Transplantul renal în ADPKD Alături de dializă, transplantul renal (TR) reprezintă o alternativă majoră de
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
în jos”, „parabolă simplă”), ca și sintagme (metafore) precum „apele norilor”, „arhipelagul somnului” sau altele, rutiniere, ca „muzică sferelor”, „nord și sud”, „sine de sine”. Aproape invariabil apar perechi semantice de felul „ceasul-munte”, „ceasul-fluviu”, „copacul-soare”, „copacul-om”, „copacul-pasăre”, sugerând o intenție de recompunere a ordinii materiei prin elementele introduse în aceste simboluri. Unele imagini migrează în volumele următoare. Se delimitează „nordul” de „sud”, dihotomia, inculcata în peisaje, semne, simboluri, revenind și în Poeme (1977), unde intra și reminiscențe de poezie patriotică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290709_a_292038]
-
și discreția coexistă, în incursiunile de istorie literară D. cultivă incidental frazarea cu ștaif literar, grațiozitățile metaforei, mizând în schimb pe exactitate, măsură, acuratețe. Circumspectă, dar nu lipsită de îndrăzneală în formularea unor ipoteze, riguroasă până la pedanterie și pertinentă în intențiile atent centrate, practică o investigație densă, impulsionată și de pasiunea documentării. O preocupă ecourile, „modelele”, efectele înrâuririlor, cu un cuvânt filiațiile scriitoricești (de pildă, între Al. Hâjdeu și B. P. Hasdeu), ca și relațiile fluide dintre „structura sufletească” a unui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286852_a_288181]
-
scrie și câteva volume de povestiri mitologice și evocări istorice. Pygmalion (1969), Povestiri de pe Mediterana (1976), Urechile lui Midas (1979) și Clelia (1983) reunesc într-o viziune epică personală secvențe esențiale ale mitologiei sau momente istorice nimbate de legendă, cu intenția de a le face cunoscute și a le apropia de sensibilitatea omului modern. Povestirile sunt însoțite de comentarii explicative care le asigură accesibilitatea. Jurnale ale unui călător format în liniștea bibliotecilor, Cetăți și himere (1975) și Pelerin la templul Lunii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285561_a_286890]
-
imposibila întoarcere” la mentalitatea și simțirea arhaică, este preponderentă și în romanul Sufletul nostru dintâi (1984), un fel de poem în proză cu alură memorialistică și presărat cu elemente fantastice de coloratură neoromantică, figurând un peisaj état d’âme antropomorfizat. Intenția regăsirii de sine, nutrită și de nevoia confesiunii, trădează propensiunea spre interogație și relativizare a celui care își caută „sufletul dintâi”. Factura autobiografică a textului este susținută de apelul la doi naratori care își descriu dialogic - unul diaristic, iar celălalt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288688_a_290017]
-
Aici învățăm să ne confruntăm cu identități și caractere morale diferite, dar să rămânem centrați pe felul nostru de a fi. În acest mod, cei doi parteneri de discuții au oportunitatea de a învăța ceva unul de la celălalt. 2. Explicăm intenția conversației și invităm partenerul să fie de acord cu ea Prezentăm intenția pe care o avem în conversație și rugăm partenerul să-și de-a acordul. Dacă este vorba de o discuție lungă, complexă și cu încărcătură emoțională, pentru a
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
să rămânem centrați pe felul nostru de a fi. În acest mod, cei doi parteneri de discuții au oportunitatea de a învăța ceva unul de la celălalt. 2. Explicăm intenția conversației și invităm partenerul să fie de acord cu ea Prezentăm intenția pe care o avem în conversație și rugăm partenerul să-și de-a acordul. Dacă este vorba de o discuție lungă, complexă și cu încărcătură emoțională, pentru a influența partenerul să coopereze și pentru a reduce pe cât posibil neînțelegerile, se
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
aveți timp disponibil pentru asta?" Practicând bine această etapă, vom fi încurajați să extindem lista partenerilor posibili de dialog și să abordăm în conversațiile noastre teme mai variate. De asemenea, această etapă presupune să fim conștienți și onești referitor la intențiile pe care le avem, să înlăturăm posibilitatea de a jigni sau înjosi pe cineva și să învățăm să-i tratăm pe ceilalți oameni ca parteneri egali de dialog. Acest lucru este impus de faptul că participarea la conversație a partenerului
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
ce se bazează pe imperativul "încearcă mai întâi să înțelegi" și care, după autorul menționat, implică "o profundă mutație paradigmatică" în procesul ascultării. Iată cuvintele lui: Când vorbesc de ascultarea empatică, vreau să definesc un mod de a asculta cu intenția de a înțelege. Vreau să spun: mai întâi a asculta, pentru a înțelege cu adevărat. E o paradigmă cu totul diferită (1998, p. 227). Punând un accent în plus pe efortul de a pătrunde cadrul de referință al interlocutorului, credem
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
a funcționat o autoritate centrală sub forma instituției imperiale, cu caracter nominal pronunțat. 4. Anul 911: Regatul german Consolidarea și unitatea imperiului au consfințit, în cazul succesiunii, că regatul trebuie împărțit după obiceiul francilor, în timp ce imperiul este indivizibil. Dar, contrar intenției de a face din al său act Ordinatio imperii baza juridică a menținerii unității imperiului, Ludovic cel Pios îl anulează după nașterea celui de-al patrulea fiu, viitorul împărat Carol cel Pleșuv 54. După împărțirile succesive care au urmat Tratatului
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Treve, prin intrigile sale și politica francofilă, va provoca mai târziu intrarea în război a Franței. Ruptura iremediabilă s-a produs datorită intervenției Electorului palatin Frederic al VI-lea, care în 1612 se căsătorise cu Elisabeta, fiica regelui Iacob I. Intenția sa declarată de a accepta coroana Boemiei nu a fost primită cu entuziasm de către Directorat, din cauza susținerii pe care o avea din partea Uniunii protestante. Majoritatea luterană se întorcea, în mod natural, spre Electorul de Saxa, ca spre șeful oficial al
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
stâng al Rinului. În tratatul din 23 mai 1802, Berlinul recunoștea schimbările intervenite în Italia și primea episcopiile Paderborn și Hildesheim, o parte din episcopia Münster, Eischfeld cu Erfurt și alte teritorii, mai puțin importante. În încercarea de a frâna intențiile hegemonice ale Franței, Anglia, Austria, Rusia și Turcia s-au coalizat 290. În primăvara anului 1801, Napoleon nu protestase când Prusia a ocupat Hanovra, care era unită cu Anglia printr-o alianță personală. Cu toate acestea, Napoleon nu va ezita
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
confruntându-se o perioadă de timp doar pe terenul diplomației. Divizarea Europei își află cauzele în gravele tensiuni internaționale, ascuțite de rivalitățile apărute odată cu expansiunea economică de la finele secolului al XIX-lea. Austro-Ungaria și-a văzut blocate de politica Rusiei intențiile expansioniste în direcția Mării Egee. Imperiul său se confrunta și cu dificultăți interne, din cauza mișcărilor de eliberare națională ale slavilor de sud (croați, sloveni, bosniaci etc.), ale cehilor și românilor. Germania se afla în fața unei opoziții de interes economic, devenise a
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Wilhelm al II-lea dorea să-i asigure o poziție strategică, materii prime, piețe de desfacere și spații pentru investiții. La 25 iunie 1888 împăratul Wilhelm al II-lea ținea un discurs înflăcărat în Reichstag, prin care își făcea cunoscute intențiile "pacifiste"464: să urmeze drumul tatălui său, să obțină încrederea statelor germane, a poporului german și recunoașterea externă a puterii Germaniei; obiectivele cele mai importante constau în asigurarea în exterior, pe plan militar și politic, a securității Imperiului și controlarea
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
inegale cu care a fost apreciată politica agresivă a diferitelor state europene, ineficacitatea Societății Națiunilor, lipsa unui sistem de securitate colectivă. Toate acestea au creat condiții favorabile promovării politicilor revizioniste, revanșarde și umilitoare pentru umanitate. Ele au deschis calea materializării intențiilor agresive ale unor personaje de talia lui Hitler și Mussolini. 2.2. Renașterea Germaniei. Conferințe și tratate sub semnul conciliatorismului Eliminarea constrângerilor impuse de sistemul de la Versailles în 1919, reunirea populațiilor de origine germană, nevoia de "spațiu vital", rezolvarea pentru
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Germaniei, urmată, în aceeași zi, de Franța. Începând cu 17 septembrie 1939, Uniunea Sovietică a pus în aplicare o primă clauză secretă a pactului Ribbentrop-Molotov, atacând la rândul ei Polonia: la ora 4 dimineața, armatele mareșalului Voroșilov treceau frontiera 707. Intențiile politice și revendicările teritoriale ale URSS priveau frontierele existente înspre Polonia, România, Finlanda și Țările Baltice. Armata Roșie "înțelegea" să ocupe teritoriile orientale considerate, conform notei remise de Molotov ambasadorului polonez la Moscova, ca reprezentând părțile apusene ale Ucrainei și
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
teritoriilor pe care URSS le anexase în iunie 1940 (Basarabia și nordul Bucovinei). Evident, după înfrângerea Franței, Hitler își putea permite deschiderea noului front. El va angrena în război statele sud-est europene pe care Stalin le provocase fără a ști intențiile Germaniei, promovând politica forței și impunând cedări teritoriale. Germania a știut să speculeze politica revizionistă a URSS și a Ungariei, limitând însă pretențiile celei din urmă pentru a-și atrage România, care dispunea de o poziție strategică extrem de importantă, de
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
reunea, în afara Germaniei și a Franței, Italia și Belgia, Țările de Jos și Luxemburg. În iulie 1951, Marea Britanie și Statele Unite ale Americii declară caducă starea de război cu Germania, urmate de URSS în ianuarie 1955812. Protejarea Germaniei de Vest împotriva intențiilor hegemonice ale URSS, integrarea în comunitatea valorilor și de apărare a democrațiilor occidentale, dorința reunificării țării în pace și libertate, toate acestea au constituit obiective politice supreme. Odată cu abolirea statutului de ocupație, RFG va adera la NATO (5 mai 1955
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
autodeterminare. La 7 decembrie, în același an, a avut loc semnarea Tratatului de la Varșovia, care întărea inviolabilitatea frontierei existente (linia Oder-Neisse). Varșovia și Bonnul dădeau asigurări că nu aveau nici cele mai mici revendicări teritoriale unul contra celuilalt și anunțau intenția de a aprofunda cooperarea între cele două țări. Într-o "informare" asupra măsurilor umanitare, Moscova își dădea acordul asupra repatrierii germanilor din Polonia și a regrupării familiilor acestora prin Crucea Roșie. În contrapartidă, în ansamblul acestor tratate, sovieticii deveneau semnatari
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
368-379. 313 Kalevi J. Holsti, op. cit., p. 135. 314 N. Ciachir, op. cit., pp. 42-44. Principii Țărilor Române erau la curent cu desfășurarea Congresului, primind informații asupra evoluției tratativelor de la Viena. Interesul lor era justificat, cunoscut fiind că se manifestau încă intenții pentru cedarea unor teritorii ale Principatelor. Domnitorul I. Caragea (1812-1818), de pildă, primea informații prin intermediul cavalerului de Gentz. În capitala Austriei se afla și Tudor Vladimirescu (Gh. Bichicean, Istorie europeană, p. 55). 315 G. Hermet, op. cit., pp. 171-172. M. Tymowski
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
două focuri, a încercat să tergiverseze luarea unei hotărâri. După zeci de demersuri diplomatice, către sfârșitul anului 1852 problema părea că se va putea rezolva pe cale pașnică, datorită dorinței de reconciliere manifestată de Franța. Dar țarul Nicolae I avea alte intenții: despot auster, în mijlocul popoarelor supuse el se pretindea reprezentantul lui Dumnezeu pe pământ, obligat să impună o ordine riguroasă în Europa. El a reluat visul lui Petru cel Mare: să repună crucea pe catedrala-moschee Sfânta Sofia din Constantinopol. În timp ce transmitea
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]