6,425 matches
-
trecut dincolo. Ivan Ilici a trecut și el, însă Tolstoi va pune accent pe lunga trecere care i-a fost viața (deși, trebuie să recunosc, există și aici un „punct de fugă“, adică acela al căzăturii pricinuite de perdea), pe chinurile implicate de lunga transformare, pe revelația pricinuită de moarte. Și, dacă ne gândim mai bine, Ivan Ilici trece prin mai multe metamorfoze: întâi urăște tot ce-l înconjoară, e cuprins de milă față de propria persoană, apoi realizează, în clipa morții
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
în nisipul de la Balcik te poate face să privești de sus o întreagă tagmă de personaje-cheie din literatură? Mă gândesc însă că, fiind tu acum la Tescani, locul unde au suferit multe personalități ale culturii române, vei pricepe mai bine chinurile bietului asesor editorial cu care porți aceste discuții epistolare... P.S.: Știu că, până să ajungi aici, ai sărit deja de indignare, cunoscând tu prea bine faptul că n-ai scris „funcționar“ nicăieri în epistola ta. O știu și eu... dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
picioare, cu mănuși albe uriașe, cât un cap de copil, și în cap cu un cilindru oneghian cu calota retezată - și a pornit-o spre noi, repetând: - Luminăția Voastră, vă duc la trap. În momentul acela, pentru mine a început chinul. Până în parcul Petru și înapoi ne ceru zece ruble și, deși în buzunarele „luminăției sale“ se aflau doar cinci ruble și jumătate, m-aș fi urcat în sanie fără să stau prea mult pe gânduri, considerând, pe atunci, că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
iarăși la masa lui de lucru, pentru a se convinge doar că este refuzat de creație, așa cum scriitorul (gonit de gândul că fără el ideea moare) nu-și anula ședințele de lucru, ci le înmulțea, cu toate că acestea îi produceau un chin insuportabil, tot așa și el, Maslennikov, ia cocaină, deși știe dinainte că drogul nu-i mai poate provoca decât o disperare cumplită. Când Maslennikov a fost consultat, s-au constatat simptome clare de otrăvire a organismului cu cocaină: îmbolnăvirea traiectului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
l-a omorât și niciodată n-am știut dacă tata a avut timp să-și dea seama că a greșit. — Ca fiu, ați fi preferat să nu-și fi dat seama... Nu-i așa? — Logic, nu credeți? A suferit toate chinurile iadului pentru o cauză pe care a considerat-o dreaptă potrivit vechilor tradiții ale poporului nostru. Să-ți pierzi viața în clipa când moare un dictator care nu respectă nici măcar legile cele mai sfinte ale poporului său este o onoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
încrusteze pe față, înțelese adevăratul motiv pentru care tuaregii și-o acoperă cu un văl. Era ca și cum o legiune întreagă de pitici se distra înfigându-i ace pe fiecare centimetru neacoperit din corpul său, ceea ce făcea ca pe măsură ce trecea timpul, chinul să se transforme într-o senzație de sofisticat supliciu, ce-l obliga să-și țină ochii întredeschiși. Invidia genele cămilei, stufoase și groase ca părul unei perii, și când începu să simtă cum ochii i se iritau din când în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Mama a presimțit excepția de regulă și a stat tot timpul cu mine, supraveghindumă, iar cei de acasă plăteau pomelnice, se rugau și băteau mătănii la biserică pentru vindecarea mea. Domnu-a dat de m-am făcut bine, dar acumulasem multe chinuri și amărăciuni, fiind la un regim alimentar sever, cu abacul și alfabetul rămase în sponci. Totuși ambiția și meditațiile unchiului avocat Filaret, la aritmetică, și ale mătușii Jeni, la citire, au compensat întreruperea de două luni și ceva, recuperând totul
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
îi aduce lui Eugen Ionescu revelația că absurdul are rădăcini sufletești. În această caracteristică a romanului, criticul vede nereguli superioare prin care Holban e mai degrabă ionescian avant la lettre decât stendhalian. Valoarea acestei literaturi constă în tragicul inutil și chinul demonic și zadarnic al analizei la care se rezumă, de fapt, activitatea sisifică a personajului. 2. Climatul literar românesc Pe lângă considerarea operei lui Anton Holban ca având o descendență franceză, nu trebuie trecut din vedere climatul literar românesc. În jurul anului
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
puțin două revin obsesiv: gelozia și moartea, afectează construcția muzicală a romanelor sale, variațiuni infinite pe aceleași câteva teme. Anton Holban mărturisește în Pseudojurnal ideile sale referitoare la stilul propriu și la motivul scriiturii ce determină și forma. „Cred că chinurile sufletești trebuiesc exprimate cât mai mult și imaginile sunt uneori o profanare. Și ca să revin la modestele mele încercări: țipătul care fixează axa întregului roman O moarte [care nu dovedește nimic] trebuia să fie numai <<Irina e necredincioasă sau s-
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
rămâne decât nenorocit, și imediat ce sunt mulțumit, mă cuprinde dor de ducă și gustul de noi dezastre....” Eroul din „fragmente” are „instinctul bolnav de a fugi de fericire, (...) spaima de a nu o destrăma (...)” și viciul de a-și prelungi chinurile. Într- o scrisoare de pe 31 iulie 1929, Anton Holban notează că singurul lucru care îl preocupă cu adevărat este moartea sub toate formele ei. În același an scrie: „Întotdeauna mi-a plăcut să imaginez scena din cancelarie, când ar afla
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
IV, Fundația pentru literatură, București, 1938, p.57 footnote> Sadomasochismul eroului, cel remarcat de majoritatea comentatorilor, este consecința tipului de percepție asupra dragostei. Naratorul nu urmărește iubirea, ci posesiunea. Aceasta transformă ființa iubită într-un obiect, a cărui pierdere provoacă chinurile de nesuportat ale unei false gelozii pe care o întreține în jocul imaginației. În acest joc se lasă prinse și eroinele. Astfel, într-un orășel din Ardeal, Irina și Sandu aflați pe o bancă dintr-o grădină publică, asistă la
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
emoții decât în momente rare, când ești surprins pe neașteptate și pentru un motiv mai umil.” Acest tip de motive umile marchează în text anumite crize, așa cum se întâmplă și în cazul pantofilor murdari de noroi ai Paulei din nuvela Chinuri, în fața cărora Sandu izbucnește în plâns. Cei douăzeci și șapte de ciucuri numărați de Sandu la fularul Irinei, pe care aceasta îl purta la gât în ziua în care s-au cunoscut, sunt o marcă a lucidității. Holban realizează o
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
de comportament al bărbatului, normalitatea sa fiind la limită. Sadomasochismul eroului, cel remarcat de majoritatea comentatorilor, este consecința tipului de percepție asupra dragostei. Naratorul nu urmărește iubirea, ci posesiunea. Eroul transformă ființa iubită într-un obiect, a cărui pierdere provoacă chinurile de nesuportat ale unei false gelozii pe care o întreține în jocul imaginației. În toate romanele, inclusiv cel al lui Mirel, nu există decât un singur tip, și acesta este tipul erotic. Freamătul sufletesc al lui Sandu din romanele O
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
activitate dinamică, atractivă, prin invitarea specialiștilor din mediul universitar în școli și la casele corpului didactic, dacă or mai fi așa ceva. Pe vremuri dascălii erau aduși vara pe torporile caniculare în caminele studențești, devastate după plecarea studenților, și supuși unui chin împărtășit și de susținătorii cursurilor și de beneficiarii lor. Adevărul este că învățământul ursuz, de cazarmă, de felul recompensă și pedeapsă docimologică, nu a fost regândit în fundamentele lui. Niciunde nu am găsit idei cu adevărat noi în care perfecționarea
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
contorsionare la nemișcare, de la zbatere la momente calme, poetice. Female Study și Hermaphrodite fac parte, alături de Male Study, dintr-o trilogie care explorează prototipuri și arhetipuri umane. Din păcate, cea de-a treia parte nu a fost prezentată la Sibiu. Chin și înălțare Female Study. Ea, un trup gol chircit pe podea, care se zbate. Parcă i-ar crește dureros aripi. Tot dansul e o luptă spre înălțare. Pe un ecran, în spatele scenei, un cap învăluit în mătase, conturul unui chip
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
prin jungla de pe dealuri. Prin ceața timpului îmi imaginez că sunt un om oarecare în valea care a fost leagănul a nenumărate tragedii. Parcă aud plânsetele locuitorilor și a primilor coloniști chinezi, europeni sau americani și soldați britanici decimați prin chinuri cumplite de o triadă a bolilor neiertătoare pentru acea vreme (malaria, holera și dizenteria), pe locul care astăzi se numește Happy Valley și care pe atunci a fost o vale a morții. Pe străzi, în fiecare casă și în fiecare
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
adânci semnificații religioase. Sub porumbelul de bronz, ce simbolizează Sfântul Duh, de deasupra fațadei se află pruncul Iisus cu simboluri ale crucifixului, iar de pe catul al treilea Fecioara Maria protejează de o hidră cu șapte capete corăbiile portughezilor prin Marea Chinurilor Păcatelor. În toată forfota permanentă a vizitatorilor gălăgioși, în spatele fațadei, se odihnește în somnul de veci, într-o criptă, Alessandro Valignanofondatorul bisericii. Pe lângă aceste obiective de vizitat, mai sunt multe altele, ca Biserica Sf. Anton construită în 1558, Cimitirul protestant
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
proprietatea învățătorului Arnăuțoiu. Bătrâna mă vede și începe să plângă. În fața suferinței, trebuie să te înclini, dar la Nucșoara lucrurile nu stau deloc așa. Mi-am impus să rămân imparțial, fiindcă dușmănii vechi răbufnesc aici, cu justificări politice de suprafață. Chinurile au făcut-o parcă mai puternică pe această bătrână cu ochi albaștri: ea nu-și iartă dușmanii care i-au distrus viața dintr-un nenorocit exces de zel. Voiau să dea bine, să parvină și nu se putea decât să
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
radiolog. “Să știți că noi ne facem datoria oricum...” “Sunt convins”. Și pe el chiar îl cred. “Unde sunteți ziarist?” Ietete! “La o fițuică, n-are importanță...” “Lăsați, c-am auzit la revista presei...” După vreo cinci ore, termin tot chinul: stau prost, domnișoara devine gravă, carieră strălucită în toată regula, oxalați, urați... “Vă dau trimitere la spitalul cel mare pentru operație.” “Dacă nu m-am blocat, nu mă primește”... Și apoi, am rămas lefter ca luna trecută, am făcut praf
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
pot rezista. În majoritatea cazurilor, am ieșit învingător. Mi-am făcut un fel de renume. M-au luat la marină. Eram nonconformist și acolo. Toate oalele se spărgeau în capul meu din cauza rezistenței. Am ajuns pe acest drum cu mare chin și cu mult venin în suflet. În armată, un sergent pusese ochii pe mine și mi-a cerut să spăl canțarolele. Nu spăl nimic! Să spăl WC-ul cu periuța de dinți! Cum să fac eu așa ceva? L-am bătut
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
soră. Nu putea să-l urască. Poate că a supărat-o prin gestul lui. Nu se cădea să-i scrie în chipul acela, care dovedea că pătrunsese în odaia ei (imprudență neiertată), ci să-i spună de-a dreptul, discret. Chinul lui Felix crescu cu trecerea zilelor, fiindcă răceala Otiliei, dacă ea era pricina, era definitivă, iar circulația scrisorii nu mai putea fi urmărită. În ziua când orice speranță păru pierdută, Felix fu atât de mâhnit, încît uită să se mai
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
își propunea, probabil, să treacă la nemurire agapa. Să stea de vorbă, cu o familiaritate pe care nu și-o putea reprima, cu oricâtă sforțare la ipocrizie, între privirile lui Titi și ale generalului, i se păru lui Felix un chin nou. În ochii lui Titi nu citi decât o mahmură, enigmatică lipsă de gândire. Generalul fu încîntător în chipul cel mai jenant. Își vârâse un braț după acela al Georgetei, și altul după al lui Felix și făcea legătura de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
o încearcă oamenii pregătiți pentru sacrificii mari. Avea să primească, în ciuda omenirii, amorul lui Weissmann, fără cununie, măcar cu jurământul unei fidelități statornice. - M-am gândit bine la ce mi-ai spus, zise ea studentului,am petrecut o noapte de chinuri, fiindcă, oricum, mă costă să fac pași greșiți, însă m-am decis... Weissmann, înspăimîntat, zise repede: - Nu pot să stau, venisem să-l caut pe amicul Felix; am să vin în altă zi, nu e nimic. Și ieși grabnic pe
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
să poată face nimic. Îți și zici: mai bine ar sta, că nu-i folosește la nimic să se zbată! Dar el, fluturele, nu știe nimic de raționamentul pe care omul îl face în locul lui. El își continuă agonia și chinul: e ca și cum fluturele ar exista numai atât cât să știe că nu poate exista! Fluturele este efemer; dacă stă zbârnâind, prins în capcana unei perdele grele timp de o noapte întreagă, înseamnă că își petrece așa o parte însemnată a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
omul n-ar face la fel: adică n-ar renunța nici el la efortul acesta imposibil, încercând să trăiască prin singurul gest care-i stinge viața; și care este și gestul prin care ea se menține; să trăiască numai prin chinul sacadat al obsesiei de a rămâne în viață, împotriva vieții înseși. Și mă întreb, purtat mai departe de o nouă zvâcnire de gând, dacă nu există o categorie de oameni chinuiți, care trăiesc și se hrănesc din resursele propriului lor
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]