5,465 matches
-
Când jeturile de apă biciuiră caroseria încă udă, Vaughan și soția mea începură din nou să facă dragoste. Catherine îl ținea de umeri, uitându-se la fața sa cu ochi posesivi, o amantă dezlănțuită. Își înlătură părul blond de pe obraji, dornică să se întoarcă iarăși la corpul lui Vaughan. Acesta o sprijini de banchetă, îi depărtă coapsele și începu să-i maseze pubisul, căutându-i anusul cu degetul mijlociu. Se aplecă spre ea pe-un șold, adoptând amândoi poziția diplomatului rănit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
dispare” se asociază cu expectația febrilă a unui viitor utopic, cu respingerea „cercului strîmt” al mediocrității mic-burgheze și cu execrarea subproducțiilor ruralist-populiste. Gazetari la reviste obscure, profesori la școli de provincie, funcționari dezrădăcinați, boemi în mizerie, tineri rebeli și famelici dornici de afirmare, esteți dezabuzați din protipendadă sau artiști întorși din mediile artistice pariziene, estetizanții autohtoni sînt cu toții avizi de mirajul unui „altfel natural”. Nota particulară a „noului curent” este dată de un refuz al provinciei și al provincialismului artistic asociat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cercetători străini ai fenomenului Dada atrag atenția asupra rolului de lider pe care și l-a atribuit - oarecum pe nedrept, în detrimentul lui Hugo Ball - Tristan Tzara, considerat de mulți dintre cei care l-au cunoscut drept un aventurier ambițios și dornic de publicitate... Dorință de compensare a unui „complex periferic”? Foarte probabil. Ambiția „inaugurală” pare să-l fi stăpînit și pe el, ca și pe amicul său Vinea: s-a spus că, după aproape cinci decenii, Tzara s-a opus editării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
și angelic cînd copleșește burghezimea”. Primatul lucidității și talentul sînt — așadar — condițiile de valabilitate pe care Vinea le pune, discret, „fumisteriilor” Dada. Aflat la distanță față de centrul insurgenței - în „provincia” românească părăsită de Tzara -, structural incapabil de sfidări dadaiste, însă dornic de solidarizare, el le cere „amicilor” să-i întindă o mînă: „...Am un avînt furios să scriu, să colaborăm, chiar peste kilometri, la poeme nec plus ultra. Dați-mi o themă, dați-mi o temă...” În aceeași perioadă, Vinea scrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Cervantes, Don Quijote, pe care o actualizează cu tîlc „modern”. Mult mai agresiv - scatologic! - este atacul la adresa Artei (a scrisului, în cazul de față: jos Arta, căci s-a prostituat...) în „De inimă albastră...“ de Romulus Dianu: protagonistul, Corb-Alb, scriitor „idealist” dornic de a o seduce pe Mona, „se închidea nopți întregi în latrina special amenajată pentru scris. Acolo, Corb-Alb invoca pe sfîntul Duh al poeziei, și pentru operele concepute acolo, Mona cea grațioasă îl iubea și se svîrcolea noaptea în pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în centrul atenției generale; ziarele dau despre ele ample relatări; lumea intelectuală le discută; revistele literare la rîndul lor se simt îndemnate să-și informeze cititorii despre aceste probleme” (Crohmălniceanu, op. cit., pp. 24-25). Foarte eterogen, grupul reunește intelectuali și artiști dornici de racordare la „spiritul modern” al momentului imediat postbelic. Unii au însă la activ stagii studențești la Berlin și Viena în perioada războiului (cînd iau contact direct cu grupările artistice expresioniste). Mulți se vor regăsi pe terenul grupărilor „specifiste” (Gîndirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
al poetului Sternberg”. („Regizorul Daniel” era fratele scriitorului Paul Daniel, cumnatul lui Fundoianu, rămas în țară ca „element de legătură”.) Dintre dezideratele modeste, de bun-simț ale „Insulei”, ceva rămăsese totuși valabil pentru insurgenții avangardiști: „reintegrarea textului”, „deteatralizarea”... Emigrat la Paris, dornic să relanseze proiectul teatral eșuat în România din motive financiare și lipsă de audiență, autorul Priveliștilor avea în vedere și o carieră de dramaturg, din păcate abandonată înainte de a începe. În adolescență, publicase traduceri din dramaturgi idiș și o versiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
la așa-ceva?!în cazul ăsta, ai dezlegare, de la mine, să-i anunți imediat. Așa și făcu. Ministrul de finanțe primi vestea cu bucurie, dar, nu voi nici un amănunt.îi spuse, doar, atât: brava, mă! Primul ministru,în schimb, fu dornic de amănunte, detalii care-l amuzau grozav, pe măsură ce Jenică Teleleu i le depăna. Și mai concret, aș dori să știu,în ce constă, ideia ta. Poate că o generalizăm. Nu pot, domnule prim ministru, să detaliez mai mult și mai
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
visuri cu ochii, istorisirile lui Covatariu atestă o invidiabilă a doua tinerețe, a autorului lor. Oneșteanul a avut și are multe proiecte, masa de scris îi e bogată, îl așteptăm cu alte descinderi în propria-i biografie interesând cititorii, mereu dornici de lucruri noi de revelații de înțelesuri ce, uneori le scapă... Iată, cartea de față caută să fie una de înțelepciune, de „gânduri”, operă de moralist, neliniștit de cele ce se întâmplă în sine și, (cu) „viața lumii” (pe alocuri
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
bună, un roman, o poveste a unui mare scriitor, înseamnă a te supune unei terapii vindecătoare de multe răni ale sufletului tău, prin intrarea în lumea personajelor cărții, în gândurile și iluziile lor ce pot fi și ale spiritului tău dornic de mai multă lumină. Nici prea zelos în viața de fiecare zi nu-i recomandabil să fii ; se cuvine, uneori, a fi mai nepăsător față de toate care îți trec pe dinainte... Unele cărți ascund între paginile lor adevărate comori de
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
vor, ceilalți habar n-au pe ce lume le-a fost dat să trăiască. E ușor să-ți furi singur căciula; mai greu e de explicat de ce ți-ai furat-o... Actul de voință piatră de încercare pentru fiecare om dornic de a realiza ceva. Dacă vrei să câștigi mai mult, pune-i avarului din tine cătușe! Fii logic în tot ce întreprinzi la un moment dat, ca nu cumva mâine „binevoitorii” să te condamne peste măsură! De regulă înțelepții renunță
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
molatice întorc viața în el uite-mă sunt viu se bucură îl aud sunt cu tine până la sfârșitul veacului de taină te recunosc după vorbele mele după cum mă placi cu teama de apropiere acel aer pufos înaintează pași de inimă dornică sunt femeia care te-a făcut să te simți bărbat femeia ta în toate felurile te recunosc după faptele mele acel trecător stăteam pe buza fântânii mă gândeam de ce se supără oamenii între ei soarele cocea grâul se apropia cu
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
nu se ivi nimeni nici în zilele și nici în săptămânile care urmară dispus să plătească măcar jumătate din prețul considerat de Sever drept corect și, pe de altă parte, nici Stelian nu era chiar atât de hotărât și de dornic să vândă, pentru a deveni, la bătrânețe, un locatar în plus în casa soților Polizu. Chiar dacă locuința din strada Grădina cu Tei fusese cumpărată de el, viața la țară i se părea în unele privințe de preferat: să trăiască în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Că eu pe Siminică l-am avut la suflet, dar acum gata, mi l-am scos, s-a isprăvit!!... Bine, bine, Grigore, fă cum crezi... Eu nu vreau să mă amestec în daraverile tale de familie..., rosti Stelian conciliant și dornic să pună capăt discuției pe această temă. Țăranul se înmuie puțin și se săltă de pe scaun, ca să dea noroc cu cuscrul său. Deh, făcu el cu glas pios, sănătate pentru noi și pe cuscra Dumnezeu s-o odihnească-n pace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
se prinse în joc și mutatul de pe un prag pe altul ținu vreun sfert de ceas, spre veselia și deliciul de neînchipuit al copilului. În cele din urmă, văzând că mătușa sa dădea semne de oboseală, iar copilul se arăta dornic s-o țină așa mult și bine, Mariana strigă la el să se potolească și, ca să fie mai convingătoare, îl ademeni cu un portofel vechi de piele. La vederea portofelului, Ștefănel se repezi să-l ia din mâinile mamei sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
la frizeria lui Ticu, pe care nu-l mai văzuse de la parastasul mamei sale. Unchiul său patern tocmai își isprăvise tura de dimineață și se pregătea să plece. El se arătă bucuros de vizită și se întinse la vorbă, fiind dornic să știe cum se descurca cu servicul și cum o ducea departe de casă. Despre Victor al său îi spuse, cu vădită mândrie, că se pregătea pentru admiterea la politehnică și că-l ajuta foarte mult la treburi, fiindcă învățase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
scârțâit sfios și prelung și în cadrul ei își făcu apariția Fane, cu un pahar gol în mână. Dând un "bună ziua" smerit, omul de serviciu depuse cu băgare de seamă paharul lângă sticla cu apă minerală și o făcu la stânga-mprejur, dornic să iasă. Dar, în momentul când trecu pe lângă Tarbacea, acesta își ridică fulgerător în aer mâna stângă, în care ținea ziarul "Scânteia" făcut sul, și îl plesni cu sete peste scăfârlie, înjurându-l de anafura mă-sii, de lumânare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
în mare secret un pact de neagresiune. Părând satisfăcuți de cele înfăptuite până atunci alegeri trucate, naționalizare, stabilizări și câte și mai câte comuniștii dădeau vag unele semne de schimbare la față și de umanizare, nu mai arătau atât de dornici să copieze până în pânzele albe proiectul leninist-stalinist pus în operă în Uniunea Sovietică. De altminteri, dându-și pesemne seama că sărise destul peste cal și că dispariția "Genialului" de la Kremlin îl punea într-o postură nu tocmai favorabilă, Gheorghiu-Dej făcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
după întrevederea cu soții Măgureanu. Aflând de relația lui sentimentală, Ticu obiectă în stilul său că s-ar fi cuvenit să se ocupe deocamdată doar de învățătură și-i reaminti de căsătoria lui târzie, în timp ce Mafalda se arătă bucuroasă și dornică s-o cunoască pe viitoarea noră. Acel an legă totuși multe destine printre colegii și colegele lor. Și voi?... Ce mai așteptați? îi tot întrebau unii și alții. Când ne chemați la nunta voastră?... Ignoramus, ignorabimus!... era de obicei răspunsul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
faptului că a fost blândă, bună și credincioasă toată viața ei, acum, la căruntețe îi va dărui doi feciori frumoși cum nu au mai existat în toată împărăția, numai că unul va fi foarte curajos și viteaz, însă și mândru, dornic de a culege lauri și a fi venerat de supuși care nu se va gândi decât la lupte și victorii, pe când celălalt fiu va fi înțelept, cumpănind totul de două ori înainte de a face o dată, dar foarte fricos, temător chiar
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
o viețuitoare care, da, este mai mare decât tine și la fel de mare ca și calul, dar, pe deasupra, ea poate să stea doar pe două labe mai mult decât puteți oricare dintre voi! Da... nu pot comenta. Este adevărat, spuse boul. Dornic de afirmare, zglobiul șoricel interveni și el: Vai de voi! Habar nu aveți ce este omul. Eu locuiesc cu el și știu totul despre obiceiurile, calitățile și defectele lui. Spre deosebire de voi, el are o mulțime de avantaje, dar și un
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
că în sfârșit planul lui dă roade și ceea ce și-a propus e ca și a lui, îi sticleau ochii de fericire și un surâs murdar se prelingea sub mustața tușinată. Inima îi era plină de veselie și stomacul chiorăia dornic să se înfrupte din carnea proaspătă. În timp ce mârșavul pregătea măcelul, capra, nebănuind nimic din toate acestea, s-a întors de la piață chiuind și râzând, bucuroasă fiind că a găsit toate bucatele și le va face o surpriză iezilor. Nu știa
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
înalt, părul blond îmi era puțin lunguț, șuvițele îmi umbreau chipul, ochii molatici, două smaralde șlefuite de prea mult citit. Mi-am luat pălăria și am plecat condus de mama mea. Eram student în ultimul an la medicină, nerăbdător și dornic să ajung departe, să fiu recunoscut ca un bun doctor. Ar suna cam țanțoș, dar voi preciza că eram cel mai bun dintre cei mai buni. Răsăritul soarelui mă prindea, veșnic, împreună cu câteva zeci de cărți și sute de notițe
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
stea. În plus, avea și din azurul cerului. Tricolorul flutura îndrăzneț, așa că mă simțeam mai mândru de originea mea când l am văzut. Ziua se anunța a fi deosebit de caldă. Doar era luna august. Pe vapor se îmbarcase multă lume dornică, asemenea nouă, de experiențe noi, de surprize plăcute. Și aventura mea începea... Se aude sirena, semn că pornim la drum. Toți stăm pe punte ca să contemplăm peisajul. Dimineața pe mare este unică. Soarele roșu era imens, parcă ieșea un gigant
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
angelică parcă că spune: “Vreau să fiu copil din nou!“ Oare acest adolescent poate să redevină copil? Îmi aduc aminte de un băiețel cu părul blond, cu ochi albaștri cristalini cu pantaloni scurți, ce alerga fericit prin grădina bunicilor lui, dornic de a cunoaște răsfățul naturii! La amurg privea cum astrul diurn se stinge încet pe dealurile pârjolite ca niște spinări de amurg. Era ultimul tablou pe care l-a văzut când încă era copil. A sosit ziua când acesta va
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]