5,468 matches
-
de emigrație și transformările sociale profunde care au remodelat peisajul în care compozitorii au lucrat“. O întreprindere ambițioasă, al cărei rezultat este o admirabilă și interdependentă istorie a muzicii și societății în secolul XX. Alex Ross observă că relația dintre „marșul istoriei“ și muzica în sine continuă să fie un subiect de dezbatere aprinsă și că dincolo de pretenția unora că muzica este un limbaj autosuficient, secolul trecut, hiperpolitizat, a înlăturat mereu orice barieră între muzică și evoluția societății. Exemplele sale: Bartok
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
mai grea. Turcii pierduseră peste zece mii de oameni În luptele de hărțuială. Nu găsiseră nimic de jefuit pe drum, iar convoaiele de aprovizionare rămăseră mult În urmă, Înțepenite În zăpezile Țării de Jos. Singura șansă a trupelor beglerbegului Soliman fusese marșul forțat până la ciocnirea decisivă cu oastea Moldovei. Dar marșul forțat istovise pedestrimea. Ienicerii, flămânzi și Însetați, se târau cu greu prin zăpezi și prin noroaiele Înghețate. Caii erau și ei flămânzi, iar unii căzuseră, slăbiți, neputând să se mai ridice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
luptele de hărțuială. Nu găsiseră nimic de jefuit pe drum, iar convoaiele de aprovizionare rămăseră mult În urmă, Înțepenite În zăpezile Țării de Jos. Singura șansă a trupelor beglerbegului Soliman fusese marșul forțat până la ciocnirea decisivă cu oastea Moldovei. Dar marșul forțat istovise pedestrimea. Ienicerii, flămânzi și Însetați, se târau cu greu prin zăpezi și prin noroaiele Înghețate. Caii erau și ei flămânzi, iar unii căzuseră, slăbiți, neputând să se mai ridice. Călăreții trebuiseră să se alăture pedestrimii, mergând pe jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mai poate face ceva, pentru salvarea căpitanului Oană! Spătare Mihail! Ai curierii la scară? - Pregătiți de drum, măria ta! -Trei curieri cu escortă, spre Cetatea Neamțului, Cetatea Hotinului și Cetatea Sucevei! Corpul doi vânători domnești coboară spre Cetatea Albă În marș forțat! Să ajungă aici până În zori! Corpul Întâi al călăreților de Neamț sosește și el, cât mai repede, dar pe drum blochează toate ieșirile spre Transilvania! Pârcălabe Dajbog! - Poruncă, măria ta! - Cetatea Albă și cetatea Chilia scot navele fluviale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nopții? - Dar voi ce căutați pe drum În crucea nopții?! Am auzit curierii, mai devreme. S-a Întâmplat ceva cu măria sa? - Nu știu, domniță! Cu măria sa nu, că doară chiar măria sa trimise după noi! Dar avem poruncă să ajungem În marș forțat la Cetatea Albă, cel târziu până În zori. - De ce? - Cum spusei, nu știu! Atâta ziseră curierii! - Câți sunteți? - Cinci mii! Corpul doi de vânători domnești! - Dumnezeule! Cinci mii de vânători chemați noaptea! Alte porunci? - Pe unde trecem lăsăm oșteni care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care-l dețineau, dacă acesta era mai mare de o mie de luptători. Dacă era mai mic, voievodul autorizase angajarea luptei pentru recuperarea lui Oană. În cazul În care semnalele indicau o forță superioară, trupele de cavalerie care sosiseră În marș forțat În sudul Moldovei aveau să se pună În mișcare, declanșând un atac fulger asupra zonei În care fugarii ar fi fost reperați, indiferent dacă aceasta se afla sub stăpânirea otomanilor sau a tătarilor. Era un act de război pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
tare... O să-l găsim. Jur. Erina nu răspunse nimic, simțind că se află În pragul leșinului și că nu are voie să-și piardă cunoștința atunci și acolo. Voievodul continuă. - După cum ați aflat, două corpuri de oaste au coborât În marș forțat În jurul Cetății Albe și acum intră În dispozitiv de luptă pe linia Dunării. Ieri, Apărătorii conduși de căpitanul Petru au spulberat tot ce a mai rămas din forțele dușmane pe malul nostru. Aproape cinci sute de oameni au călcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
asemeni valurilor Mării Adriatice În zilele În care insula San Giorgio nu se mai vedea din cauza vânturilor care purtau furtuna. Cercetașii trimiși de Angelo se Întorceau În goana goanelor, ridicând trâmbe de zăpadă sub copitele cailor. La două ceasuri de marș spre nord-est, soseau peste două mii de spahii, urmați de trei regimente de ieniceri. Alte valuri de oaste turcească se apropiau, la aproape patru ceasuri de marș. Erau În jur de zece mii de oșteni, care se Îndreptau spre Bosnia, ca să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În goana goanelor, ridicând trâmbe de zăpadă sub copitele cailor. La două ceasuri de marș spre nord-est, soseau peste două mii de spahii, urmați de trei regimente de ieniceri. Alte valuri de oaste turcească se apropiau, la aproape patru ceasuri de marș. Erau În jur de zece mii de oșteni, care se Îndreptau spre Bosnia, ca să-și găsească scăparea la malul mării, În porturile de la sud de Sarajevo, unde Semiluna debarcase forțe proaspete, sosite de la Istanbul. Așadar, de la sud soseau douăzeci de mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
totuși, un răspuns. Apărătorii ascundeau ceva. Trebuiau să treacă spre nord, protejând o valoare extraordinară. În vreme ce el, Mihaloglu, trebuia să treacă spre sud, ca să facă joncțiunea cu trupele de Întărire trimise de sultan. În urma lui, la doar câteva ore de marș, soseau luptătorii Îngrozitorului Dracula, pe care Mihaloglu Îl cunoștea din campania anului 1462, când toți marii viziri fuseseră ridicați În țepi, pe drumul Bucureștiului. Și când Mahomed Însuși se retrăsese, cutremurat de curajul sau de furia nebună a acestui voievod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
voievod crud, trist și fără seamăn. Era o confruntare stupidă, la care nici unul dintre ei nu se aștepta. Era o luptă pentru nimic. Dar o luptă care trebuia câștigată, cu orice preț. Mihaloglu dădu ordinele de atac. Ienicerii Își reîncepură marșul hotărât, În ritmul tobelor. Era singura strategie posibilă, În lipsa unei forțe de cavalerie. Lupta corp la corp, În formații strânse. Ienicerii erau pedestrași imbatabili. Fiecare pas al lor era imposibil de recuperat pentru inamic. Valea trebuia cucerită greu, cu sânge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
inferioară. O mie de ieniceri intrară În lupta defensivă, de apărare a poziției, așteptând Încă ajutorul unor trupe de Învăluire care nu aveau să mai ajungă niciodată. Alte două mii intrară În dispozitiv de luptă pe marginile poienii și Își Începură marșul, coborând În ritmul tobelor spre valea dincolo de care Apărătorii rămași pe poziții continau să aștepte, netulburați. Alexandru simți acest nou Început de bătălie ca un preludiu al unui concert care Își reținea, Încă, forța de revărsare muzicală. Ritmul tobelor turcești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
la spate și scoaseră spadele, sprijinind șarja lăncierilor. În centrul dispozitivului lui Mihaloglu se crea o breșă din ce În ce mai largă. Dar avantajul numeric rămânea, Încă, hotărâtor. Generalul turc avea varianta de a Încerca o Încercuire a atacatorilor sau de a continua marșul flancurilor spre versantul Apărătorilor. Consideră că atacul poate fi respins și ordonă continuarea marșului. Un nou val de călăreți porni spre centrul armatei turcești, dar, de data aceasta, purtând cu ei mici găleți de lemn umplute cu petrol. Cascada continua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
crea o breșă din ce În ce mai largă. Dar avantajul numeric rămânea, Încă, hotărâtor. Generalul turc avea varianta de a Încerca o Încercuire a atacatorilor sau de a continua marșul flancurilor spre versantul Apărătorilor. Consideră că atacul poate fi respins și ordonă continuarea marșului. Un nou val de călăreți porni spre centrul armatei turcești, dar, de data aceasta, purtând cu ei mici găleți de lemn umplute cu petrol. Cascada continua să crească. Ajunși la limita liniei de confruntare, noii veniți balansară gălețile cu capac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
să evalueze situația din teren și mai știu ce aștept de la ei. Giuliano, semnalizează „tăcere absolută”. Giuliano Încrucișă brațele. Observatorul transmise ultimul ordin al comandantului, Încrucișând steagurile. Tăcere absolută. Câteva secunde, care părură ceasuri Întregi, nu se auzi decât ritmul marșului ienicerilor, apropiindu-se primejdios de linia Apărătorilor. Pe creasta opusă, Mihaloglu Își reglă neliniștit luneta. În mod cu totul neașteptat, cea mai rapidă reacție fu a Cuceritorilor. Un val de săgeți țintite cu precizie opri avansarea ienicerilor. Apoi, artileria lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
perfectă. Artileria, cavaleria, lansările de săgeți, atacurile și falsele retrageri alcătuiau, pentru el, o simfonie strategică. Nici o notă nu distona față de celelalte, nici un instrument nu cânta fals. Văzând doar ce se Întâmpla În partea stângă, Alexandru realiza Întregul. Era un marș al victoriei. Faima lui Angelo se dovedea cu mult sub capacitatea lui reală de a stăpâni câmpul de luptă. Pentru tânărul pictor, Angelo era, În mod indubitabil, un geniu militar. Și apoi, brusc, Alexandru Îl văzu pe Amir. Știu că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rog un singur lucru. Caută-l pe cel care ne-a salvat atunci, după moartea tatălui meu. Știu că vei elibera Belgradul, ca și unchiul nostru Iancu de Hunedoara, așa cum știu că vei zdrobi armata lui Mihaloglu la Sabac. Continuă marșul spre sud. Dacă vei spulbera toate cuiburile turcești din Balcani, Îl vei găsi pe Cosmin Oană, poate prizonier, poate grav rănit. Salvează-l și adu-mi-l. Te voi ajuta când va fi nevoie. Ștefan” - Așadar... murmură Erina, măria sa Ștefan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
fi ceea ce fusese până atunci. Dar poate nu mai avea nici forța sufletească. Erina devenise luptătoare pentru că el nu mai putea fi un luptător. Îl completa. Trăia În locul lui. Devenise varianta feminină a căpitanului Oană. O femeie aspră, obișnuită cu marșurile lungi, cu frigul și cu oboseala, o femeie tăcută. Poate că aceasta era ipostaza ultimă a dragostei. Transformarea În celălalt. Continuarea faptelor pe care celălalt le-a Început. Identificarea cu el, sau, mai degrabă cu EI. Cu cuplul lor, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Ali Mihaloglu fusese oprită de atacul curajos al voievodului, Înconjurat de Apărătorii lui Pietro și de puținii călăreți ai spătarului Albu. Dar valul ienicerilor nu putuse fi oprit. - Retragerea În pădure! porunci Ștefan, imediat ce ajunse În mijlocul răzeșimii. Un ceas de marș aproape de lizieră, apoi lovim cu o mie de răzeși primul regiment de ieniceri! Trebuie să-i Întârziem cât putem! Vești de la Oană? Pietro primi răvașul sosit În timpul luptei, trecu repede cu privirea peste el și Îl Înmână, fără un cuvânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
privire scurtei scrisori, iar Alexandru, aflat În dreapta domnitorului, observă că mâna Îi tremură ușor. Ștefănești pe Prut. Spătarul Mihail ucis În luptă. O treime din cavalerie pierdută. Bătălia continuă. Dumnezeu să ne ajute. Oană. De pe malul Siretului se auziră tobele. Marșul ienicerilor spre Suceava continua. 3 iulie 1476, ora 17.30 Ștefănești pe Prut Erina Înțelese că, În acele momente, nu mai putea fi „ privirea lui Cosmin Oană”. Bătălia era aproape pierdută. Moartea spătarului Mihail, În mijlocul aripii stângi a tătarilor, anulase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
va mai putea trece În Țara de Sus. În jurul lui, cercul se va Închide. Sătenii săpaseră groapa și meșteriseră o cruce mare de lemn. Făclii și lumânâri luminaseră casa Întreaga noapte. În jurul ei, regimente de ieniceri și gemlii Își continuau marșul spre nord. Sute de căruțe se hurducau pe drumul de pământ, ducând merinde, săgeți și praf de pușcă spre noile fronturi de luptă deschise de sultan. În 15 iulie trecerea Dunării de către urdia musulmană se terminase. Durase exact o lună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
cei mai buni. Iar atunci, În acea Înserare care se lăsa ca o presimțire a unui hău de Întuneric, moartea lor i se păru Erinei a nu avea nici un sens. Ei muriseră, iar nesfârșitele armate ale lui Mahomed Își continuau marșul spre Suceava. La ce folosise atâta sânge? Slujba se sfârși, iar preotul aruncă primul pumn de țărână peste sicriul abia Închis. Mâna lui Cosmin o strângea În continuare pe a ei. Nu avea voie. Nu putea decât să rămână În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lăsase destule trupe pe traseu și trimisese destule contingente să asedieze cetățile, tot număra o sută douăzeci de mii de oameni. Deci clipa Înfruntării finale sosise. Oană privi neputincios, zecile de mii de oșteni ai Semilunii care se puneau În marș, spre a Îndeplini poruncile sultanului. Era păzit, și el și Erina, zi și noapte. Nu exista nici o șansă de evadare. Vorbeau puțin și În șoaptă. Iar Erina părea Încă scufundată În tristețea de la Murgeni. Pentru ea, realitatea aproape că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
dea atenție, dar Îi păziseră cu strășnicie. Acum, În sfîrșit, sultanul se va Întoarce și spre problemele lăsate pentru mai târziu. Biruise. După Înfrângerea de la Vaslui, după luni de suferință și mânie Înăbușită, după alte luni de pregătiri și de marșuri de-a lungul imperiului, În sfârșit, aici, la Valea Albă, biruise. Soseau, rând pe rând, corpuri de spahii și de ieniceri trimise să asigure spatele sultanului, În vreme ce el urca spre Suceava. Prizonierii aveau să fie duși, și ei, la Suceava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rezista Întregii forțe concentrate a Semilunei. Nu În acel secol. Trebuia o alianță a Întregii Europe. Sau intervenția unui nebun. Își aminti de al doilea mesaj, venit dinspre Apus. Armata Transilvaniei a intrat sub comanda lui Vlad Dracula. E În marș forțat peste crestele Carpaților. Vlad a ordonat avansarea cavaleriei zi și noapte, fără nici un popas, până la primul contact cu oastea lui Mahomed. Pedestrimea transilvană mărșăluiește și ea fără oprire. Urmează mesaj al lui Vlad către măria sa Ștefan, oriunde ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]