4,917 matches
-
Gruia, adăugați și numele de familie, Toaibă, atunci se pare că lucrurile se limpezesc. Nodul Gordian de fapt ar fi tata. El a fost cercetaș În timpul războiului și mai târziu s-a manifestat Împotriva colectivizării, fapt pentru care a făcut pușcărie. Și la toate acestea adăugați că eu nu am fost un mielușel. După cum v-am povestit, i-am Înfruntat din toate puterile, avându-i aproape pe tata și pe consătenii mei. Atunci am ajuns la concluzia că, dacă din vechi
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ia loc. Se vedea că vestea venirii părinților lui Gruia la Iași i-a Încălzit sufletul peste măsură. ― Te-am văzut nedumerit și amuzat când am pomenit de cele două babe. Gurile rele spun că două femei au stat la pușcărie În aceeași celulă o viață. Când au ieșit, Însă, abia ducându-și anii În cârcă, pe una din ele o mânca limba. ”Zănovii, hai sî stăm pi marginea șanțului - uiti colea - sî mai schimbăm șî noi o vorbî”... Spuneai că
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
eu cred că ne mai dădea și curaj să facem câte o treabă nebunească... Ei, ne-am cam Învățat noi acolo cu romul ca calul cu ovăzul. Da’ la o așa trebușoară, dacă mai adaugi bolșăvicii cu colectiva lor, apoi pușcăria-i pe aproape. Și pas de mai rabdă toate aiestea, fără o gură de rachiu! ― Bine, bine, frate Toadere. O gură de rachiu e una. Da’ să te apuce al doilea cântat al cocoșilor În crâșmă, e alta. Asta nu
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
contribuit mult la exilul lui Mircea Eliade. Cu ajutorul colegilor de breaslă și-al lui Breslașu, au fost fugăriți din țară și Vintilă Horea, și Cioran, și Paul Sterian, și Horia Stamatu. Crainic, Gyr, Voiculescu, Dinu Pillat, Noica, Streinu au înfundat pușcăria. Cînd Vasile Voiculescu i-a cerut ajutor, Zaharia Stancu i l-a refuzat. Bogza, la fel. Atotputernicul Beniuc a declarat că nu l-a cunoscut bine. Prietenul Ion Marin Sadoveanu a intrat instantaneu într-o criză de angină. "Factorul politic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
un fost student al lui, om cu frică (și cu iubire) de Stalin, ajuns în Ministerul Artelor. Locul i l-a luat un oarecare Moriț și nu mai știu cum. "Suferise" sub Antonescu: fusese condamnat penal la șase luni de pușcărie, pentru că vînduse certificate de studii, ca director al Liceului evreiesc nr. 1 din capitală. Un escroc pozînd în victimă a xenofobiei. Cum apele Bahluiului i se păreau tulburi, din ce în ce mai tulburi (se aștepta la o arestare), i-a cerut lui tătișor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
pe bunuțu) nu-i de uitat. Nu i-a oprit nici aerul mîhnit al bunei Leonora să-și arate satisfacția tîmpă: "I s-o-nfundat și popii, hă-tu-i!"; Tataia popa e la zdup!" Bunuțu s-a întors din pușcărie cu palma dreaptă marcată de-o cicatrice urîtă. Cum i-or fi făcut-o? Despre timpul scurs la baș-bulubaș (închisorii așa-i spunea, cronicărește, după Ion Neculce), n-a istorisit nimic. Cum ar fi comentat faptul că fostul președinte al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
de-a rosti fascinație. Oi fi vrut să spui obsesie, surioară și te-ai jenat. Știi ce înseamnă MSV, Șichy? Muncă silnică pe viață. Te-ai întrebat cîți au încasat, atunci, MSV? Și cîți au trecut, fără nici o vină, prin pușcăriile comuniste? Știu din cărți: unul din nouă locuitori ai României. De la 12 la 85 de ani. Știu despre miniștrii morți la Sighet și la Canal, despre conducătorii armatei române, împușcați ca niște cîini. Adaugă și informația asta: însuși capul diviziei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
tot după 9 ani. Legionarii au omorît la Jilava 85 de demnitari, după ce 12 nicadori și decemviri, cu Zelea-Codreanu treișpe, au fost legați fedeleș și strînși de gît. Spînzurați cu sîrmă subțire în Noaptea Sfîntului Andrei. Cîți a omorît în pușcării, în chinuri groaznice (bătăi, înfometare, teroare psihică) banda Anei Pauker? Tu ce crezi? Care-o fi fost mai cumplită? Ura de rasă sau ura de clasă? Nu-s în genul Iordanei Marievici nici pasivitatea, nici prudența, dar reabilitarea dreptei e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
cît colo, dar Tano e nevinovat și fraged ca otava. Tu-ți America de prost! Cîine jegos ce ești. Marș de-aici. Trebuie s-o luăm de la capăt, se îmbufnează Șichy. Unde eram? A, da! Spuneam că social-democrații cărau în pușcării tinetele cot la cot cu țărăniștii; că legionarii și liberalii mîncau de-a valma bătaie; inși din partide opozante erau insultați, răbdau laolaltă de foame. Cuvîntul care să acopere ce s-a întîmplat e masacru. Cei doi, Pauker și Laslo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
murit la Aiud. L-au acuzat, în '47, că a dus țara la dezastru economic. La dezastru cînd leul românesc a fost leu greu? Mai greu decît marca? Pandrea, Noica, Țuțea au ajuns profesori după gratii. Pandrea a fondat, în pușcărie, Academia de sub pămînt. Sus, Leonte Răutu ducea "lupta cea mare" pentru arta proletară. Neapărat ruptă de trecut. Față de invazia realismului socialist, celelalte invazii mi se par neînsemnate. Și nu știu care a fost mai ucigătoare: prestația lui Teohari Georgescu la Interne sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Erai în FRONT, urma munca de răspundere, chiar și un loc în "activul de bază". Șefii de catedre cereau, la angajare, referințe, în această ordine: politica din trecut, moralitate, pregătire profesională, atașament față de regimul actual. În '55, Păstorel intra în pușcărie pentru o epigramă. Fusese trecut pe lista de Morți la 23 August a revistei "Orizont", în noiembrie '44. Se afla într-o bună companie. "Morții" ceilalți erau: Ion Vinea, Radu Gyr, Mircea Vulcănescu, Nichifor Crainic, Noica, Al. Brătescu-Voinești, Const. Virgil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ca să înțelegi că nu era de glumit cu "directivarea". Deveneai non-persoană: blam/interdicție de tipărire și retipărire/retragere din biblioteci. Dacă i-ar mai fi găsit valul comunist în viață, Eugen Lovinescu, Ion Pillat, Rebreanu, Iorga ar fi murit în pușcărie. Hai să bem un ceai, Șichy. Îți fac unul din sovîrv, plus gălbioare, plus laba gîștei, plus mărul lupului. Ascultăm și un disc. E obosită. De cîtva timp, îmi pare absentă. Ochii, deveniți parcă mai mari, i-au rămas pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
contagioase: "doctrină antirațională", "rămășițe idealiste", "teoretician al formelor în descompunere ale artei burgheze". Vitner l-a "epurat" în '48 din universitate, ca să-i ia locul, și a rămas profesor peste vîrsta pensionării. Să nu fi "aderat"? Tu ce crezi? Înfunda pușcăria? Așa este, i-a fost frică de teroarea marginalizării. Planul stalinist era eficace: te opuneai, primeai pedeapsa, de la scoaterea din "cîmpul muncii" pînă la moarte civilă. S-a apărat de Ion Vitner, de Ileana Vrancea, de Vicu Mândra, de Paul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Ciracii prilejuali§§§§§§§§ ai lui Leandru Diță-Lerești însăilau ca la un semn foiletoanele și articolele de fond. Numai proletculții mai dezbăteau așa tema și subiectul: despre contribuția (benevolă) la "estetica stradală", despre venituri ilicite și pedepsiri exemplare, despre "grațiații" întorși din pușcării la locul de muncă. Barbu Rădoi chema la urne: "Cu toții la vot (liber)!" și se declara, après, fericit de unanimitatea alegerii. La fel de convins, troncănea la mașină un text despre necesitatea controlului ginecologic anual la femei ori despre nereguli la ICRAL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
la Covasna ajung în librăriile ieșene? Clujul literar pare a fi pe alt continent. Capitala e o insulă. Mai aflu că editura Colosseum își publică în Hong Kong cărțile pentru elevi. Vom tipări întreaga Românie literară în Caraibe? Pe timpul Pauker făceai pușcărie nu numai dacă scriai ceva interzis, ci și dacă citeai; Ceaușescu avea pentru scriitori destul dispreț (de-aia le arăta pisica, exact ca la șoricei). Sub Iliescu înflorește ura de carte. E exagerat spus ura de carte? Sigur nu, de vreme ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
au avut ce distruge decît biblioteca-donație Traian Chelariu, de la Casa cu Absidă, sediul Asociației. Au purificat-o, chipurile, de cărți marxiste, pînă a dispărut cu totul. Chit că Traian Chelariu numai comunist n-a fost: după ce-a ieșit din pușcărie, l-au repartizat la ecarisaj-deratizare. El sau Caraion o fi fost prototipul lui Petrini, eroul lui Marin Preda? Și-n ultima vreme am citit cum altfel? cărți bune, dar ajung la ele mai greu. Mă năpădesc prostiile intens mediatizate. Poeții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
oameni răuvoitori, am fost ocrotit tot timpul și salvat chiar din focul luptei alegându-mă chiar cu brațul stâng zdrobit, revenind nesperat la profesia de educator. După război, alte noi minuni m-au salvat de nu am ajuns în vreo pușcărie comunistă ori să dispar fără urmă ca neagreat de regimul totalitar. Cineva, acolo Sus, a vegheat asupra mea protejându-mă și aducându-mă până la frumoasa și nesperata vârstă pe care o am. Și de data aceasta, spre a alunga unele
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
de vile făcute din mită și cu mită... Hoția și tâlhăria au ajuns instituții de importanță națională... iar celor vizați ca hoți și tâlhari nici nu le pasă de gloata zgomotoasă și cei închiși se plâng că nu pot suporta pușcăria”. în cele relatate până aici, parcurgând doar o mică parte din poemele și pamfletele inserate în acest volum, cu regretul că spațiul nu-mi permite mai mult, las cititorilor posibilitatea de a descoperi noi și neprețuite valori moral-spirituale, toate expuse
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
puterea de la București. Autoarea mărturisește că „nu poate scrie despre lagărele naziste când vede pe cele comuniste, însă ulterior va scrie pentru „groapa comună a secolului”, înglobând ororile ambelor sisteme totalitare. în România teroarea atinsese apogeul - elitele sunt exterminate în pușcării și lagăre. Mama autoarei este adusă în comă la morga închisorii, se trezește printre cadavre, este dusă la infirmerie și lăsată să moară, ca răzbunare pentru atitudinea intransigentă a fiicei. În al său „Drum fără pulbere”, Petre Dumitriu proslăvea regimul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
este personificarea regimului comunist). Se subliniază demnitatea fostului militar - erou al războiului - în opoziție cu micimea și bădărănia regimului totalitar comunist. Copilul, viitorul scriitor, se opune vehement milițianului, în timp ce mama îl temperează spunându-i “Vrei să ajungă taică-tu la pușcărie din cauza ta?”(p.95) Discuții semnificative pentru acele timpuri... “Am tras zăvorul la gură, multe s-au schimbat în rău, sunt tari și răi și nu ies de sub papucul rusului.” Condamnarea fostului căpitan are la bază “crima de uneltire contra
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
salvator, „Țăranii n au nici pâine neagră, nici mălai/ Ceapeul le-a ajuns sub casă:/ Mult lăudatul vremurilor rai/ în coșmar s-a schimbat, îi tot apasă” și când „Cei ce fură din porumb doi-trei știuleți/ Sânt vârâți grabnic la pușcărie/ Pe când șefii fură ziua mare/ Nu-i bagă nime la închisoare” Adevăr consemnat de autor la 2 mai 1985). La toate acestea se adăugau biruri numeroase, dar sufletele cinstite și iubitoare de mame nu uitau să-și învețe copiii „Să
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
noi, iar voi, frați ai mei, dacă n-ați murit, cerșiți la porțile legii”. În „Baronii”: „Lăcuste ivite pe trupul și la sânul țării, căpușe hămesite, mereu flămânde și agresive, fără obraz și fără principii morale... Prinși nu pot suporta pușcăria... Dacă altădată pădurile erau ticsite de hoți și tâlhari, aceștia stau acum în orașe și operează la umbra legilor”. Cu cât sarcasm îi stigmatizează pe acești monștri nesătui de averi, de îmbogățire peste noapte - în disprețul maselor pe care știu
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
junglă în care domnește fărădelegea, în care corupția a invadat întreaga structură a statului, în care Parlamentul îi apără pe hoții notorii, în care justiția face grevă sau dă mâna cu hoții și tâlharii cei mari, care nu pot suporta pușcăria! Legile dorm, iar viermele roade nestingherit la răbdarea noastră seculară și că trebuie să găsim în noi puterea de a ieși din această junglă mlăștinoasă a istoriei contemporane, consecință a comunismului distrugător! Ca fapt divers, am fost stupefiat de câtă
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
caz de corupție în vămi, dar se pare că deocamdată încă nu s-a dat de firele caracatiței și șpaga continuă încă. Ne rezumăm la sterpe dezbateri zgomotoase dintre opoziție și putere și cam atât... Vedeavom oare vârfurile corupției la pușcărie? Mă tem că nu, că se va găsi o plevușcă drept țap ispășitor, în timp ce marii corupți - vârful piramidei sociale și politice - rămân nederanjați, nedovediți. Înclin să dau dreptate dlui General Crețu Gheorghe, care în documentatul său studiu privind „Riscuri la adresa
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
o mare fantezie să-ți închipui ce-ar fi putut deveni fără cei 43 de ani de comunism, ce-ar fi putut deveni dacă atâția oameni de excepție nu ar fi fost uciși, deportați la Canalul Dunărea-Marea Neagră,închiși în pușcăriile de teroare ale comunismului dar și ale nazismului de dinainte. Pentru toate acestea, vinovatul numărul unu este Germania hitleristă - care a atacat, a ucis, iar ceilalți nu au făcut altceva, decât să se apere (pag.101). Autoarea reamintește atitudinea de
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]