48,570 matches
-
proteinkinaza p34cdc2, acel factor de maturare (MPF) necesar respectivei treceri de frontieră G2/M. l p34cdc2 (34.000 daltoni, codificată de gena cdc 2) este o serintreonină care, așa cum am arătat mai înainte, intră în componența MPF. Această proteină este inactivă când este fosforilată la nivelul treoninei și tirozinei. Respectiva fosforilare este făcută la om de proteina G0src. În momentul în care p34cdc2 cedează, fosforul altor proteine, ea devine activă și formează complexul MPF cu ciclina. Rolul „cheie“ al acestei proteinkinaze
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
A) trebuie să conțină o anumită activitate - un factor de promovare a maturării + care declanșează intrarea în faza M. Sunt prezente, de asemenea, ca parteneri ai ciclinelor, și o serie de enzime, Kinazele (K). Respectivele enzime (K), privite singular, sunt inactive. Numai atunci când formează un complex cu ciclinele, ele acționează. Așadar, fiindcă eficiența enzimelor K depinde de cuplarea lor cu ciclinele, este vorba despre formarea tranzitorie a unui complex cunoscut sub denumirea engleză de Cyclin-dependent-kinases (cdk). Stăruim asupra aspectului de tranzitoriu
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
complex (cdk) se desface și se reface cu mare repe ziciune de-a lungul ciclului celular, fapt ce are drept consecință o alternanță bioritmică a potenței enzimatice a kinazelor: atunci când kinazele sunt libere fără partenerii care sunt ciclinele, ele sunt inactive, inerte fiziologic. După L. Meijer, descoperirea sistemului reglator cdk a fost „un pas de uriaș“ atât pentru înțelegerea mecanismelor moleculare ale multiplicării celulei vii normale, cât și pentru descifrarea, la același nivel, a abaterilor de la fiziologic, respectiv a mecanismului intim
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
sfârșitul interfazei. Odată activat, fiecare complex M-ciclin-cdk poate să activeze la rându-i mai multe dintre aceste complexe. Respectivul feedback pozitiv produce creșterea bruscă, explozivă, a activității M-cdk care conduce celula, abrupt, în faza M (fig. 2-39). Complexul M-ciclin-Cdk este inactiv enzimatic atunci când este format inițial a, b, c. Ulterior, Cdk este fosforilat în situsuri care sunt necesare pentru activarea sa și în alte situsuri suprapuse care inhibă activitatea sa. În acest punct, M-Cdk rămâne inactiv până când, în final, este activat
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
fig. 2-39). Complexul M-ciclin-Cdk este inactiv enzimatic atunci când este format inițial a, b, c. Ulterior, Cdk este fosforilat în situsuri care sunt necesare pentru activarea sa și în alte situsuri suprapuse care inhibă activitatea sa. În acest punct, M-Cdk rămâne inactiv până când, în final, este activat de fosfatază (d), care îndepărtează grupările fosfat inhibitoare. Nu este încă clar cum se sin cro nizează/reglează în timp controlul acestei activări complexe. Pentru ca M-Cdk să fie activ la maxim, este necesar să fie
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
fazele G0 și G1. Cum e și firesc, dacă se îndepărtează (citește anihilează) acțiunea stimu la toare a factorilor de creștere în G0 și la începutul perioadei G1, progresia în ciclul celular se oprește iar celula se reîntoarce în faza inactivă de resting cell, adică în G0. Repetăm, acest fapt se petrece într-o primă parte a lui G1. Într-o a doua parte a aceluiași G1, chiar dacă se anihilează efectul factorului de creștere, celula nu mai poate fi oprită din
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
integritatea ADN, oprind înaintarea pe drumul multiplicării a celulelor cu defecte în structura moleculei de ADN. invers ca la p.Rb, starea „de bază“ a p.53 este cea. Ciclul celular și sistemul său de reglare, premiză a înțelegerii procesului de carcinogeneză inactivă, nefosforilată. Ea devine activă oprind ciclul celular, atunci când este fosforilată. Alarmarea ei se traduce prin trei acțiuni concrete: a) blocarea ciclului; b) orientarea celulei către mecanismele de reparație ale ADN și c) orientarea către apoptoză a celulelor irecuperabile, care fie
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
că au o acțiune asupra celulei de tip radiomimetic. cu alte cuvinte, induc modificări asemănătoare celor produse de radiațiile ionizante cu efect mitogen, adică inițiază (dau un prim impuls) debutului multiplicării celulare. Înseamnă că forțează celula să iasă din starea inactivă (G0) și să treacă în G1. În continuare, impun celulei parazitate să înainteze rapid prin faza S, aceea în care are loc un intens și susținut proces de sinteză al ADN. Numai că o mare parte din ADN-ul nou
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
TERC este de a furniza la mamifere acel mesaj AAUCCC ca matrice pentru ghidarea inserției TTAGGG. La om, acest component are simbolul hTR. b) TERT (Telomere Reverse Transcriptase) este un component proteinic care oferă acțiunea catalitică. Această proteină-enzimă este aproape inactivă în majoritatea celulelor somatice, dar atunci când hTERT (h=human) este exprimată exogen, celulele sunt capabile să-și mențină lungimea telomerelor suficient pentru a împiedica senescența. Analiza câtorva linii celulare telomerază-imortalizate a putut dovedi faptul că celulele își pot menține un
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
final toate echilibrele de acest fel din organism, sunt întreținute de „jocul“ dintre factorii proapoptotici și cei antiapoptotici. Așa se face că în cei cu supraviețuire celulară (normală sau neoplazică) factorii inițiatori, căile de transmitere și efectorii apoptozei vor fi inactivi sau blocați, în timp ce în cursul desfășurării apoptozei, factorii de supraviețuire, căile și efectorii menținerii viului vor fi absenți sau inactivați prin dezasamblare. O privire asupra desfășurării dinamicii apoptotice se întinde de la inițierea sa și până la dezasamblarea în proteasomi a proteinelor
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
celulei condamnată la moarte este efectuată de o „cascadă“ de enzime aflate sub controlul unor programe genetice (cele mai vizibile sunt cele efectuate cronologic în cursul creșterii și diferențierii țesuturilor și organelor embrionare). Aceste enzime se află când în stare inactivă, când sub formă activată, joc dirijat cibernetic de același aparat genic celular. Unele dintre cele mai active enzime de demolare fac parte din marea familie a endonucleazelor. Evenimentele concrete care se petrec în faza de execuție, sunt comentate în subcapitolul
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
loc punerea în mișcare a unui mecanism intern de descompunere (dezasamblare) a structurilor interne celulare. a) procesul proteolitic inițial debutează prin acțiunea unor enzime (proteaze) asupra procaspazelor care, într-o celulă ce trebuie să supraviețuiască și să se multiplice, sunt inactive. Proteazele clivează procaspazele, transformându-le în caspaze active numite și proteine suicidale. Cascada proteolitică ulterioară constă dintr-o reacție în lanț în care caspazele activate „trezesc la acțiune“ (activează, la rândul lor) alți membri ai familiei caspazice. Rezultă o adevărată
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
activează, la rândul lor) alți membri ai familiei caspazice. Rezultă o adevărată cascadă proteolitică amplificată (fig. 4-20). Permeabilizarea peretelui mitocondrial de proteinele Bax sau Bak duce la exteriorizarea citocromului c care se cuplează inițial cu proteine adaptor, apoi cu procaspazele inactive. Respectiva cuplare activează procaspazele transformându-le în caspaze active. Urmează o adevărată cascadă caspazică proteolitică ce desăvârșește procesul apoptotic. Controlul desfășurării procesului apoptotic este genetic; el se face însă prin intermediul unor proteine din familia Bcl 2. Unele dintre aceste proteine
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
în transcripție, precum nFkB, ap1, CReB ș.a. nFkB, proteină localizată în citosolul linfocitelor B, este actorul principal în transmiterea mesajelor inflamatorii. Localizarea sa citoplasmatică nu-i permite să acționeze asupra genelor din nucleu, astfel că, aflat în citosol, NFkB este inactiv . În plus, acest factor este păzit de o proteină „gardian“, ikB, cu care se află de obicei cuplat, și care nu-i permite să părăsească citoplasma și să migreze în nucleu. O serie de factori externi (cum ar fi o
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
interiorul celulei și, în final, la nucleu, a fost detaliat la p. 121). Între acestea, proteinele G de talie mare, heterotrimetrice, care oscilează „ca preferințe“, fiind legate de GTP atunci când sunt active și de GDP când se află în stare inactivă. Proteinele G de talie mică sunt codificate de oncogenele RAS (Ha-ras, Ki-ras-2, N-ras-1 ș.a.). Normalitatea celulei depinde și de aceste oncogene RAS, în sensul că activarea lor dispro porțională, ca urmare a unor eveni mente mutaționale, poate canceriza celula gazdă
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
la nivelul genelor din familia MYC (produsul intervine în opera de transcriere) apare mai tardiv, în cursul evoluției diverselor forme de cancer. E. Activarea permanentă prin anihilarea unui sistem reglator care asigură oscilațiile normale între o stare activă și una inactivă este o realitate întâlnită în procesul de „trezire“ al unei oncogene. De exemplu: a) menținerea sub formă fosforilată a unei kinaze, datorită abolirii activității enzimatice a unei proteinfosfataze sau b) pierderea unei proteaze specifice care face să crească durata vieții
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
de asocierea ei cu proteina mdm2, produsul genei MDM 2. Această genă a fost găsită frecvent am plificată și superexprimată într-o serie de cancere umane. În general, toți factorii care inactivează p53 se agregă cu aceasta în complexe polipeptidice inactive (fig. 5-15). La aceeași concluzie (cancer = degradarea genei TP53 și a p53 de către produșii unor virusuri oncogene) au ajuns numeroși cercetători care, în următorul deceniu (1990-2000), au găsit grave alterări ale genei TP53 (mutații, deleții, translații ș.a.) în cancer de
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
Enzima AmpErase, care este inclusă în Master Mix, catalizează clivajul dezoxiuridinei prin deschiderea lanțului dezoxiriboză în poziția C1. Când este încălzit, în prima etapă a ciclurilor, ampliconul se sparge la poziția dezoxiuridina angajând astfel ADN-uri non-amplificabile. Enzima AmpErase este inactivă la temperaturi de peste 55° C, prin urmare, nu distruge ampliconii țintă formați în timpul amplificării. c) Detectarea produșilor de amplificare PCR Pentru detectarea VHB se utilizează tehnologia real time PCR. În analizor, ADN-ul VHB și ADN-ul VHB standard sunt
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
de scăderea natalității, manifestă în prezent și o nevoie acută de politici publice în domeniul demografic, lucru care la nivelul unei 44 afaceri se manifestă în principal în termeni de amenințare, întrucât se reduce numărul populației active, crește numărul persoanelor inactive care depind de o persoană activă, și pe principiul bulgărelui de zăpadă se poate ajunge pe altă cale la aceeași consecință: reducerea numărului de clienți. Inflația și rata dobânzii sunt alți doi factori obiectivi de la nivelul macroeconomic care pot intra
Managementul complexului de fitness by Cătălin Constantin Ioan () [Corola-publishinghouse/Science/1650_a_3073]
-
pH optim pentru acțiunea proteolitică a pepsinei astfel rezultate. Substanțele organice sunt reprezentate de enzime, mucină, labferment, factor intrinsec Castle. Cea mai importantă enzimă a sucului gastric este pepsina. Ea este secretată de celulele principale ale glandelor gastrice sub formă inactivă, de pepsinogen. Transformarea pepsinogenului în pepsină se face sub influența HCl care inițiază scindarea pepsinogenului, iar pepsina formată întreține procesul autocatalitic. Pepsina hidrolizează legăturile peptidice ale proteinelor rezultând polipeptide mai mici. Labfermentul determină coagularea laptelui în stomac (transformarea cazeinogenului solubil
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
anorganice cel mai important este anionul bicarbonat care conferă alcalinitatea sucului pancreatic. Substanțele organice ale sucului pancreatic sunt reprezentate de enzime: proteaze, lipaze, amilază. a. Proteazele sucului pancreatic sunt reprezentate de tripsină, chimotripsină, elastază, carboxipeptidază. Ele sunt sintetizate sub formă inactivă în celulele glandulare. Tripsina este secretată sub formă inactivă de tripsinogen care este activat în intestin sub influența enterokinazei. Tripsina este o endopeptidază care scindează legăturile peptidice care implică gruparea carboxil a unor aminoacizi bazici (lizina, arginina) și activează celelalte
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
alcalinitatea sucului pancreatic. Substanțele organice ale sucului pancreatic sunt reprezentate de enzime: proteaze, lipaze, amilază. a. Proteazele sucului pancreatic sunt reprezentate de tripsină, chimotripsină, elastază, carboxipeptidază. Ele sunt sintetizate sub formă inactivă în celulele glandulare. Tripsina este secretată sub formă inactivă de tripsinogen care este activat în intestin sub influența enterokinazei. Tripsina este o endopeptidază care scindează legăturile peptidice care implică gruparea carboxil a unor aminoacizi bazici (lizina, arginina) și activează celelalte proteaze pancreatice (inclusiv tripsinogenul printr-un proces autocatalitic). Chimotripsina
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
activat în intestin sub influența enterokinazei. Tripsina este o endopeptidază care scindează legăturile peptidice care implică gruparea carboxil a unor aminoacizi bazici (lizina, arginina) și activează celelalte proteaze pancreatice (inclusiv tripsinogenul printr-un proces autocatalitic). Chimotripsina este secretată sub formă inactivă de chimotripsinogen, care în prezența tripsinei pierde 15 aminoacizi din moleculă, devenind chimotripsină. Aceasta acționează și ea ca o endopeptidază care scindează legăturile peptidice în care sunt angajate grupările carboxilice ale aminoacizilor aromatici (fenilalanină, tirozină, triptofan). Elastaza este secretată ca
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
schimb cu 3 ioni de Na+ (fig. 9). Schimburile de ioni descrise face ca sângele care părăsește pancreasul să aibă un pH mai acid decât al sângelui arterial. b. Mecanismul secreției de enzime pancreatice Enzimele pancreatice sunt sintetizate sub formă inactivă la nivelul ribozomilor celulelor acinare. După sinteză ele sunt concentrate la nivelul reticulului endoplasmic rugos, apoi sunt încapsulate și transportate la nivelul aparatului Golgi unde sunt împachetate în vezicule secretorii. Acestea sunt dispuse la nivelul polului apical al celulei acinare
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
în modificarea substanțelor care se găsesc în sânge. O fracțiune substanțială din toate celulele endoteliale vasculare este localizată în plămân. Singurul exemplu cunoscut al activării biologice ca urmare a trecerii prin circulația pulmonară este conversia angiotensinei I (un polipeptid relativ inactiv) în angiotensină II (un vasoconstrictor puternic) de către enzima de conversie a angiotensinei (ECA), care se găsește la nivelul caveolelor celulelor endoteliale capilare. Multe substanțe vasoactive sunt complet sau parțial inactivate în cursul trecerii lor prin plămân. Bradikinina este puternic inactivată
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]