6,555 matches
-
mușteriu, care ședea la o masă alăturată cu încă un tovarăș.. Apoi îi oale și ulcele de multă vreme. Eram eu flăcăiandru când o murit. Uite așa cum era, dar nimeni nu i-o purtat pică și s-o dus la înmormântarea lui cu mic cu mare tot satul. S or fi dus să se convingă că o murit de adevăratelea - a presupus Mitruță, stârnind râsul cărăușilor. Hliboceanu s-a ridicat, cam cum făcea moș Dumitru. După ce i-a cuprins cu privirea
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
Cu ce vă putem servi? Fara simți o ușoară îmbujorare. Sperase că nu va suferi umilința de a fi recunoscut. Dar acum, această teamă trecuse și el rămase mai departe dârz. Lucrul cel mai important în problema sinuciderii era ca înmormântarea să n-o coste prea mult pe Creel. Nici cuțitul, nici otrava nu puteau satisface această cerință fundamentală. - Aș vrea o armă, spuse Fara, care să poată fi adaptată în așa fel încât să dezintegreze dintr-o singură împușcătură un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
de tot, i-am auzit cum răcnesc. Am ieșit și eu fuga. îl găsiseră. Găinaț plângea. S-a pus să lălăie plângând. Adică plângea c-un soi de lălăit. Pe urmă belgienii au mai amânat și au stat și la înmormântare. După care și-au adus aminte de cimpoi. Mi l-au luat. Trebuiau să se urce în camionul lor, și unu’ a zis că în semn de prietenie, de prietenie cu ei, să suflăm toți pe rând o dată în cimpoi
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
a capacului era prinsă în piuneze o factură de la "Antrepriza de Pompe Funebre", cu antet și un blazon figurând o ancoră și o inimă cu aripioare, încadrate de doi îngerași. Chitanța era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
o inimă cu aripioare, încadrate de doi îngerași. Chitanța era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2. Coșciug din lemn de fag în formă de cutie DA 3. Decorațiuni de alamă pe coșciug NU 4. Perna respectivă și cearșaful
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2. Coșciug din lemn de fag în formă de cutie DA 3. Decorațiuni de alamă pe coșciug NU 4. Perna respectivă și cearșaful necesar DA 5. Masa drapată și garnitură de plante
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
Mai toate casele aveau două camere mari, o sală pe mijloc și o anexă în curte, unde se îngrămădeau toți dintr-o familie, atât iarna, cât și vara. Casa mare, de "curat", era folosită doar la petreceri deosebite sau la înmormântări. Desigur, orice musafir era primit în casa mare, indiferent dacă era rudă apropiată sau nu. Ia, flăcău, o sută și stânga-mprejur! Vezi, să nu uiți, mâine seară la patru, ești aici, la intersecție, că de nu... Vai, domnule, cum
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
că da, ai fost cu soția... Tot diplomat... dar și porc ai rămas, Ghiță, ar fi fost mai cinstit să mă întrebi direct de ce a murit Elvira și de ce chiar în noaptea de revelion, nu? De ce n-am fost la înmormântare și am stat cinci zile arestat? Te uiți prin jur, să nu te vadă cineva că vorbești cu mine, să nu te compromiți... Stai liniștit, nu-i nevoie să-mi răspunzi sau să te scuzi. Te înțeleg, nu ești nici
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
fălcile puternice: Mai greșești și tu, Victore. Te-am mai căutat în câteva rânduri, noroc de Mihai, știi, procurorul... El mi-a spus că te găsesc aici sau la cimitir... Am fost și acolo... Nici eu nu am mers la înmormântare, cu toate că Elena a vrut mult... Mi-a fost frică. Da, frică, nu te uita așa la mine! Am aflat din ziare că te-au arestat, dar am știut că nu este adevărat... Oamenii ca noi nu pot fi criminali, Victore
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
m-am otrăvit, dar otrava nu și-a făcut încă efectul... O visez în fiecare noapte, mă cheamă la ea. Ziua stau aici și la cimitir... Acum cred că ești mulțumit, ai aflat totul despre mine. Nu ai fost la înmormântarea Elvirei, în schimb, ai venit acum... Îți mulțumesc, parcă ziua a trecut altfel... Gheorghe rămase mut. Ar fi vrut, parcă, să spună ceva, dar oricât ar fi dorit, nu fu în stare să zică nimic. Doar îl strânse pe Victor
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
nu știu de el... În bucătăria din curte se îngrămădi toată familia Tălparu. Șoferii fură trimiși în oraș, să doarmă la o pensiune sau unde vor dori. Să nu vă apucați de băut, iar mâine să fiți aici, imediat după înmormântare plecăm! Praznicul o să-l facem în oraș, le spuse Gheorghe, înmânându le, fără să numere, mai multe bancnote. Abia spre ziuă se opri ploaia, iar când mama fraților Tălparu fu scoasă din casă, cerul se însenină pe neașteptate, iar soarele
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
s-a aflat de moartea mamei domnilor din București. O surpriză pentru Petrache a fost prezența copiilor de la școala unde învățase și el, și Gheorghe. Au venit aduși de directorul școlii, președintele organizației comunale de partid, vădit emoționat, nu de înmormântare, ci de întâlnirea cu cei doi frați, cu domnii din Capitală... Gheorghe, care băuse toată noaptea (altceva ce era să facă? se justificase el apoi, lumină nu, televizor nu, frig, frig) îi încântă pe copii. Împărți bani la toți, sume
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
așa hotărâse Gheorghe, de la cimitir direct în oraș, la praznic... Își făcu mașinal cruce, mai privi o dată spre casă, oftă și plecă să-și ajungă copiii. La praznic merseră și autoritățile locale, primarul și secretarul primăriei, care apărură doar după înmormântare, la poarta cimitirului. Și, desigur, șeful de post. Directorul școlii nu mai putu să meargă. Unii spuneau, chicotind, că nu l-a lăsat nevastă-sa. Băuse de dimineață, la înmormântare era deja beat și plânsese de râdeau copiii... Când intrară
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
autoritățile locale, primarul și secretarul primăriei, care apărură doar după înmormântare, la poarta cimitirului. Și, desigur, șeful de post. Directorul școlii nu mai putu să meargă. Unii spuneau, chicotind, că nu l-a lăsat nevastă-sa. Băuse de dimineață, la înmormântare era deja beat și plânsese de râdeau copiii... Când intrară în local, sala era deja plină. Petrache își invitase foștii colegi de partid, să-i fie alături în momentele triste prin care trecea. Și i-au fost... Se mâncă și
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
în plâns și alergă la Lucica și Elena, care fumau lângă o fereastră larg deschisă. După ce doi dintre preoți, bolnavi și bătrâni, plecară ceilalți doi rămânând până la ziuă -, Gheorghe dispăru împreună cu Anghel, care nu reușise să ajungă la timp la înmormântare, în una din camerele hotelului. La scurt timp, îl chemară și pe Petrache. Credeam că m-ai chemat pentru o fetiță și tu ești cu domnul colonel... Care-i problema? Bea cafeaua asta și încearcă să fii atent! Avem de
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
Rozându-și (cu discreție!) unghiile și ascultând părerile „colectivului” despre el, ȘEFUL, un zâmbet vag îi luminează fața. Hm!... Obișnuita ședință pentru „caracterizare” în vederea „reconfirmării pe post”. La urmă, răspunde, cu oarecare modestie: „Am, așa, sentimentul că asist la propria înmormântare (...tot la clasa întâi, și tot într-un fotoliu îți vor depune osemintele - surdinizează același Lulu Chiracu). Atâtea vorbe frumoase despre persoana mea! Vorba latinului: de mortuis nihil... să spună mai departe tovarășul Capră, că a prins doi ani de
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
ce l-ar fi scos din sărite și pe un sfânt. Nu-i mai vorbeam de mult, dar numai faptul că știam că există era de-ajuns spre a-mi întuneca obișnuita mulțumire. A murit și m-am dus la înmormântare. Vreți să-mi spuneți de ce? Cele două zile din ajunul înmormântării au fost, de altminteri, pline de interes. Nevasta portarului zăcea bolnavă în singura lor odaie și alături de ea fusese așezat pe niște capre coșciugul. Trebuia să ne luăm singuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
Nu-i mai vorbeam de mult, dar numai faptul că știam că există era de-ajuns spre a-mi întuneca obișnuita mulțumire. A murit și m-am dus la înmormântare. Vreți să-mi spuneți de ce? Cele două zile din ajunul înmormântării au fost, de altminteri, pline de interes. Nevasta portarului zăcea bolnavă în singura lor odaie și alături de ea fusese așezat pe niște capre coșciugul. Trebuia să ne luăm singuri scrisorile. Deschideam, spuneam: "Bună ziua, doamnă", ascultam elogiul defunctului, spre care portăreasa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
întreaga casă s-a perindat prin cămăruța care duhnea a fenol. Și locatarii nu-și trimiteau servitorii, o nu, ci se grăbeau să profite ei înșiși de asemenea chilipir. Servitorii, de altfel, făceau același lucru, dar pe ascuns. In ziua înmormântării s-a văzut că sicriul era prea mare pentru ușa odăii. "O, dragul de el, spunea din patul ei portăreasa, extaziată și îndurerată în același timp, ce înalt era!" "Nu vă îngrijiți, doamnă, răspundea unul dintre ciocli, o să-l scoatem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
În instituția în care lucram strângeam de altminteri mâna tuturor si asta ori de câte ori se ivea prilejul. Felul meu de a fi, simplu și cordial, îmi câștiga, fără prea mare osteneală, simpatia tuturor, fără de care nu mă puteam simți mulțumit. La înmormântarea de care vorbesc, decanul nostru nu binevoise să vină. Eu, în schimb, da, și încă în ajunul unei călătorii, lucru de altminteri subliniat de toată lumea. Știam că prezența mea va fi remarcată și comentată în chip favorabil. Atunci, înțelegeți, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
viață plină de complicații și drame. Fiecare vrea neapărat să i se întâmple ceva; așa se explică cele mai multe din legămintele omenești. Fiecare vrea să i se întâmple ceva, chiar dacă acel ceva înseamnă servitute fără dragoste, război sau moarte. Trăiască, așadar, înmormântările. Eu n-aveam nici măcar această scuză. Nu mă plictiseam, pentru că eram deasupra tuturor. În seara de care vă vorbesc pot chiar să spun că mă plictiseam mai puțin ca oricând. Nu, nu doream câtuși de puțin să mi se întâmple
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
poate avea dacă ei cred sau nu, de vreme ce tu nu mai ești de față spre a te desfăta cu mirarea sau cu căința lor, de altminteri atât de scurtă, spre a asista, așa cum își visează fiecare om, la propria-ți înmormântare. Ca să nu mai fii îndoielnic, trebuie să nu mai fii, pur și simplu. Și oare nu-i mai bine așa? Nepăsarea lor ne-ar face să suferim mai mult. "O să mi-o plătești!" îi spunea o fată tatălui ei, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
în fugă. Se izbi de soră-sa și merse în curte să-și anunțe mama. Nu apucă să îi spună ce o rugase badea Gheorghe, din casă lacrimile îl strigau pe bărbat și pe soția sa. Satu’ întreg venise la înmormântare. Se duse de tânăr. Îi făcură gorapa la poalele unui cireș măreț, a cărui frunze cădeau una câte una în bătaia vântului și a stropilor de ploaie. - Vino, fata tatii, dar, stai pe pat, să-ți spui o vorbă. Dragostea
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
pe voi trei. Atât. Să-i spui când o fi mare că tat’su a fost om bun și că e din satul ăsta. Mie nu-mi mai trebuie nimică... oricum nimeni nu vrea să zică.... O să-l aduc la înmormântarea a doua și atunci tu să-i spui. O să-l cheme o zi ca pe tine și două ca pe el. El nu o să cânte durerea nimănui și nu o să iubească niciun pământ. O să umble de colo colo și așa
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
S-a făcut zgomot zgomot, mare pe pământ, tunet, cutremur și tulburare. Deodată au ieșit doi balauri, gata, gata să lupte unul cu altul. Nu era loc pentru amândoi. Urletul lor era cumplit și tot norodul s-a pregătit de înmormântare, îngenunchind să-l cinstească pe Cel Drept. și a venit pe pământ zi de rugăciune și întuneric, întristare și suspin. Mare durere și tulburare. Nu mai era cald. Totul era răcorit și sufla vântul de scotea apa din inima pământului
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]