9,526 matches
-
câteva concluzii importante pot fi totuși formulate cu claritate. Analiza structurii poveștii integrale s-a realizat prin reprezentarea vieții în etape. Deși speram să pot desprinde niște tipuri structurale care să corespundă celor reprezentate în literatură (de exemplu, povestea romanțată, comedia, satira sau tragedia), structura analizei mele nu corespunde în mod strict modelelor clasice. Cu toate acestea, dacă revin la termenii pe care i-am explicat la începutul capitolului, modelul narativ din poveștile bărbaților seamănă în mare cu „povestea romanțată”, în măsura în care
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
începutul capitolului, modelul narativ din poveștile bărbaților seamănă în mare cu „povestea romanțată”, în măsura în care și aici avem de-a face cu un erou ce se confruntă cu o serie de conflicte și obstacole. Narațiunile femeilor amintesc, la rândul lor, de „comedie” în măsura în care eroinele se luptă cu obstacolele pentru restaurarea armoniei sociale și se simt victorioase în momentul când sunt primite în societate așa cum se cuvine. Există, în plus, o serie de asemănări structurale între poveștile bărbaților și cele ale femeilor. Ambele
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
personalității naratorului la un nivel care este probabil mai profund decât cel manifestat în conținuturi mai puțin predispus la diverse tipuri de falsificări. Am putea încerca să extragem trăsăturile comune indivizilor care dau poveștilor vieții forma unei tragedii, a unei comedii sau a unei istorii romanțate (Gergen și Gergen, 1986; vezi și Omer și Alon, 1997) și să aflăm astfel mai multe despre identitățile profunde, așa cum s-a putut observa în forma relatărilor în două etape când identitatea profundă era cea
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
reținută povestea vieții Sarei analiza structuriI: vezi analiza holistă a formei capacitate de diferențiere cercetare narativă alegerea în ∼ perspectiva actuală asupra ∼ definirea ∼ evaluarea ∼ caracteristicile ∼ problema identității în ∼ instruirea pentru ∼ abordarea calitativă versus abordarea cantitativă ∼ literatura de specialitate ∼ rolul ∼ coezivitate narativă comedia critică directă implicită reținută diferențe de gen ∼ și analiza holistă a formei serviciul militar copilăria funcționarea cognitivă povestea vieții lui David tinerețe liceul vârsta mijlocie povestea vieții Sarei exprimare a emoțiilor Frankenstein, Carl Funcționare cognitivă critică descriere versus evaluare capacitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
fi separat de compararea clasificărilor apropiere/îndepărtare în ∼ povestea vieții lui David amintirile timpurii în ∼ impresia globală povestea vieții lui Jacob a citi din ∼ literatura de specialitate povestea vieții Sarei abordarea holistă a formei după ce tranziția a avut loc ∼ și comedia ∼ și diferențele de gen ∼ și relatarea romanțată ∼ și satira ∼ și tragedia înainte de tranziție compararea clasificărilor povestea vieții lui David povestea vieții lui Ian etapa în care are loc tranziția povestea vieții lui Mike coezivitatea relatării desfășurarea relatării tipologia relatărilor relatarea
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
O casă evreiască tradițională poate fi identificată prin mai multe trăsături exterioare- printre care genul de cărți, obiectele de ritual și fotografiile care sunt puse la vedere, precum și stilul de îmbrăcăminte al bărbaților, femeilor și copiilor. Termenii poveste romanțată și comedie nu trebuie confundați cu cei din vorbirea obișnuită. Astfel,de exemplu, o poveste construită ca o comedie nu va fi neapărat amuzantă. Explicații mai detaliate privind modul în care poate fi recunoscută axa intrigii sunt oferite în capitolul 4. Vezi
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
obiectele de ritual și fotografiile care sunt puse la vedere, precum și stilul de îmbrăcăminte al bărbaților, femeilor și copiilor. Termenii poveste romanțată și comedie nu trebuie confundați cu cei din vorbirea obișnuită. Astfel,de exemplu, o poveste construită ca o comedie nu va fi neapărat amuzantă. Explicații mai detaliate privind modul în care poate fi recunoscută axa intrigii sunt oferite în capitolul 4. Vezi nota 36 din Capitolul 3. Salturile asociative apar, de asemenea atât timp cât femeile trec de la amintirile din copilărie
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
conjugal sau nu, nu aflăm nici ce a pus pe masă) pe Obiectiv împreună cu o studentă, ceea ce permite crearea unei scene în trei. Până aici rolul ei este conform modelul al muzei antice (organizatoare de banchete vesele înainte de a patrona comedia ca artă, ca spectacol public). În interstițiul dintre spațiul "privat" (termenul nu era utilizat atunci, suna chiar scandalos) și cel public, simțim un discret parfum de Lacan. Este improbabil să-l fi citit pe autorul francez, psihanalistul ar fi șocat
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
romancierul N. Jianu, pictorul Paul Gherasim (membru în conducerea U.A.P. din R.S.R.), acad. Petru Jitariu - academician, prof. univ. la Iași; Const. Ciopraga (din Pașcani, fostul județ Baia; a urmat liceul la Fălticeni); Dan Nemțeanu - pictor scenograf la Teatrul de Comedie din București; Gh. Cardaș - istoric literar, folclorist ș.a. Orașul posedă peste 100 de case cu valoare culturală certă, încât e vorba de un oraș muzeu: un mic Weimar, o mică Florență. Ca aport la cultura națională - raportat la numărul de
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
care dă spectacole prin țară. Invitat de Gh. Țițeica la o șezătoare în București, în cadrul Caselor Naționale. Pune bazele unui teatru de amatori tot la Dolhasca (în cadrul Căminului Cultural). În 1971 primește Premiul special de interpretare într-un rol de comedie. E distins cu titlul de Învățător emerit. Subinspector, inspector școlar pe județ. Publicist, lasă în manuscris Monografia satului natal. 384 Institutor, violonist, publicist, culegător de folclor, Ilie Mihăilescu a profesat în Fălticeni (anterior în zona Boroaia). Cu oarecare convingeri socialiste
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
ca să te informez și pe tine. Au fost zile calde, minunate de toamnă, am fi putut sta uitați de necazuri pe o bancă în Cișmigiu. Să pot să-ți împărtășesc impresii... Am văzut de curând „Cher Antoine” de Anouilh, o comedie AMARĂ cu un imens succes la Paris (1969) care mi s-a părut nereușită din cauza concepției greșite a regizorului și actorilor (bănuiesc eu). Piesa se mai numește și „Iubirea ratată”. Cetesc în grabă - împrumut cu termen scurt - L’étèrnel retour
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
-i încurce pe alții. Prea multa îndemânare la fluier și joc pare să fie cu cântec. Trenul risipirilor desenează, în filigran, parabola greierului și furnicii. Lăutarul ne interzice judecarea vieții în categorii finale, lipsite de fluiditate: nici tragedie ascunsă, nici comedie pe față. Totuși, din această îndestulată împăcare cu sine se ivește, calm, mediocritatea. În sfârșit, un neam doar simpatic nu poate aspira la nici o glorie, ci doar la o incomodă bălteală și marginalitate 1. Puțină istorie europeanătc "Puțină istorie europeană
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
naște și o literatură burgheză cronicile lui Robert de Clari, ale lui Villehardouin, Joinville, relatînd evenimentele vremii și o poezie realistă și satirică (Romanul Vulpii). Marea capodoperă, însă, a Evului Mediu în limbă vulgară rămîne opera italianului Dante Alighieri, Divina Comedie. ■ Arhitectura, și ea, se înnoiește: în secolul al XI-lea, se naște în Europa arhitectura "romană", rezultat al influențelor romană, bizantină, și al puternicelor tradiții locale, în timp ce în orașe se înalță catedralele "gotice". Născută în Ile-de-France, în centrul domeniului capețian
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
prima producție a unui gen reprodus fără încetare pînă în zilele noastre. Fără îndoială, însă, e că marea capodoperă literară a Evului Mediu, scrisă în limba vulgară în speță italiana -, rămîne puternic marcată de spiritul religios. Este vorba de Divina Comedie a florentinului Dante Alighieri (1265-1321). Odată cu Dante, Italia dă secolului al XIII-lea european și umanității întregi una dintre gloriile sale universale cele mai strălucite. Dante provine dintr-o familie burgheză guelfă moderată il popolo vecchio -, care i-a înlocuit
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
l-au alungat guelfii "negri", partizani intransigenți ai Papei, în 1302), savant (Quaestio de aqua et terra) și filosof, format de gîndirca aristotelică și de cea a lui Toma d'Aquino. Scrisă în exil, probabil între 1307 și 1321, Divina Comedia (adjectivul "divin", apărut doar în secolul al XVI-lea, spune mult despre admirația postumă de care s-a bucurat Dante) relatează, în 100 de cîntece, de 130-140 de versuri fiecare, odiseea poetului "pierdut, în plin drum al vieții" în pădurea
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
G. Boldea, Al. T. Stamatiad, F. Aderca, N. Milcu, Adrian Hurmuz, cu proză sunt prezenți Al. Lascarov-Moldovanu, Const. Rîuleț, N. Gr. Patriciu, iar cu aforisme N. Iorga, Victor Eftimiu. În numărul 10-12/1927 N. N. Tonitza publică un fragment dintr-o comedie dramatică. N. N. Vasiliu, Alice Gabrielescu și Const. Georgiade semnează cronici la volume de Hortensia Papadat-Bengescu, G. Tutoveanu și George Pallady. Alți colaboratori: I. G. Oprișan, George Nichita, I. Peltz, Lia Hârsu, A. Mândru, Barbu Solacolu, G. M. Vlădescu, Eugen Constant
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290063_a_291392]
-
poeme în proză, note epice subiective, iar mai târziu (1929) începe un roman liric, Cântec târziu. Pe toate acestea le publică sub un titlu comun: Bucăți de noapte (1926). În 1930 scoate al treilea volum de versuri, Cu voi..., apoi Comedii în fond (1936), Stanțe burgheze (1946), iar postum îi apare ciclul Stanțe și versete (în „Viața românească”, septembrie 1961). În 1934 Fundația pentru Literatură și Artă „Regele Carol II” îi publică volumul antologic Poezii cu o prefață de Adrian Maniu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
poate surprinde în înseși confuzele ei dezagregări. POMPILIU CONSTANTINESCU SCRIERI: Plumb, București, 1916; ed. 2, Râmnicu Sărat, 1924; Scântei galbene, Bacău, 1926; Bucăți de noapte, București, 1926; Poezii, București, 1929; Cu voi..., București, 1930; Poezii, pref. Adrian Maniu, București, 1934; Comedii în fond, București, 1936; Opere, București, 1944; Stanțe burgheze, București, 1946; Poezii, pref. Eugen Jebeleanu, București, 1956; Poezii, București, 1957; Scrieri alese, pref. Ov. S. Crohmălniceanu, București, 1961; Plumb. Versuri și proză, îngr. Ion Nistor, pref. Nicolae Manolescu, București, 1965
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
ulterior este liber-profesionist. A colaborat la „Epoca”, „Vremea”, „Rampa, „Îndreptarea”, „Curentul”, „Spectacolul”, „Semnalul”, „La zi”, „Ordinea” ș.a. Prima piesă, Roba albă (în colaborare cu Ionel Lazaroneanu), i-a fost pusă în scenă în 1924 la Brăila, iar cea dintâi carte, Comedia zorilor, îi apare în 1930. Din zecile de piese scrise, nu toate au fost reprezentate sau publicate, iar unele au fost tipărite cu mare întârziere, uneori de decenii: Maestrul (1925, montată de Victor Ion Popa la Teatrul Popular din București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
publicate, iar unele au fost tipărite cu mare întârziere, uneori de decenii: Maestrul (1925, montată de Victor Ion Popa la Teatrul Popular din București, piesă care îi aduce notorietatea), Frământări (1926, regizată de Paul Gusty la Teatrul Național din București), Comedia zorilor, Veste bună (1936), Lupul și sania (1937), Acolo, departe...( 1939), Casa cu două fete (1946), Rețeta fericirii (1946), Vis de secătură (1946), Ave Maria (1947), Micul infern (1948), Rapsodia țiganilor (1948), Nepotul domnului prefect (în colaborare cu Marie-Claire Ștefănescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
de idei” novator, nu și revoluționar. Din opera lui, neîndoielnic inegală, câteva piese se rețin cu deosebire, fie pentru ecoul mai amplu la premieră, fie pentru că marchează puncte de inflexiune în cariera dramaturgului, fie pentru calitatea construcției și consistența mesajului. Comedia zorilor, scriere fără mari profunzimi, dar cu mecanismul invenției perfect rodat, este menționată, de regulă, ca exemplu de transpunere scenică a tatonărilor și șovăirilor sentimental-afective proprii amorului adolescentin. Deși scrisă cu doar câțiva ani mai târziu, Veste bună (dramă pasională
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
rămâne, în pofida amoralismului scandalos, o „secătură” simpatică, viziunea dramaturgului - cu unele accente malițioase și acide - fiind definită de trăsături relevate judicios de comentatori: lirism tandru, ironie îngăduitoare, natură luminoasă și solară, idealism moral. Un succes durabil a înregistrat Micul infern, comedie amăruie „de salon” despre vicisitudinile vieții conjugale, „o piesă de consum curent, o piesă care poartă pecetea pe vremuri vestitei «école de Paris»”, care „ar fi putut fi semnată de Jean Sarment, de Jacques Deval și mai ales de Marcel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
de Paris»”, care „ar fi putut fi semnată de Jean Sarment, de Jacques Deval și mai ales de Marcel Achard” - cum opina N. Carandino -, atractivă prin excelența meșteșugului și strălucirea replicilor. Reprezentată la jumătatea anilor ’50, Patriotica română e o comedie satirică de omniprezentă virulență, cu recurs la grotesc, la sarcasm și, lucru rar în creația dramaturgului, fără accente de înduioșare și „cumsecădenie duioasă”. Sunt puse în scenă conflicte legate de corupția pe scară mare în mediile ministeriale și politicianiste interbelice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
atenție la detalii, împănate de confesiuni autobiografice și „poietice”, cu considerații de teatrologie aplicată și mărturisiri de practician al domeniului, și care constituie o adevărată „mină de aur” pentru cei interesați de istoria vieții teatrale românești din secolul trecut. SCRIERI: Comedia zorilor, București, 1930; Revelația, cu ilustrații de Ion Anestin, București, 1932; Acolo, departe..., București, 1939; Secătura mahalalei, în Două piese într-un act, București, 1943; Papagalul în colivia lui de 128 de pagini (în colaborare), București, 1945; Casa cu două
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]
-
Carandino, Mircea Ștefănescu, autor de teatru, AST, 1973, 1; Sică Alexandrescu, Mircea Ștefănescu, TTR, 1973, 4; Val Condurache, „Cerc și dragoste”, CL, 1973, 20; Florin Faifer, Un teatru romanțios: Mircea Ștefănescu, CRC, 1974, 9; Corbea-Florescu, Biografii, I, 233-239; Mircea Ghițulescu, Comedii și drame de Mircea Ștefănescu, TR, 1974, 36; Crohmălniceanu, Literatura, III, 41-48; N. Barbu, „Căruța cu paiațe”, CRC, 1976, 30; Aureliu Goci, „Căruța cu paiațe”, RL, 1976, 35; Traian Șelmaru, „Micul infern”, „Informația Bucureștiului”, 1977, 7 399; Virgil Munteanu, „Micul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289908_a_291237]