4,917 matches
-
război, deși am fost supravegheat și urmărit ca luptător în războiul antisovietic și ca indezirabil regimului comunist instaurat după alegerile grosolan fraudate și măsluite din 19 noiembrie 1946, m-a ferit Cel de Sus de nu am ajuns într-o pușcărie sau într-un lagăr de exterminare, așa cum s-a întâmplat cu Elitele României, care au suferit și au pierit fără urmă, fără mormânt. Toată împotrivirea mi-am canalizat-o în exercitarea profesiei de educator pe care am visat-o încă
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
și dreptul de a vorbi în limba maternă. Decât o așa viață, mai bine moartea, ca ceilalți băieți ai noștri pe care i-au împușcat la Chișinău (pag. 122, 123). Unii oameni au fost informatori, ajungând să-și înfunde în pușcării chiar rude apropiate, fără a mai vorbi de oameni obișnuiți. Exilați pe meleaguri atât de aspre și inospitaliere, munceau în condiții de cruntă mizerie, de lipsuri majore și de boli din cauza cărora mureau copii cu zile, la fel și bătrâni
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
plouat n-a venit din lumea reală, a venit din (pfui, nu e formidabil?)... manuscrisul tău. Dacă aș judeca după logica ta așa-zis impecabilă, toți autorii de romane polițiste sunt niște criminali. Și toți ar fi trebuit să umple pușcăriile, pentru a se învăța - prin izolare - să nu mai inventeze crime perfecte. Las-o moartă! Mai bine dă paharul ăla peste cap și abandonează prostiile, imaginile demne de milă și scenariile în care te transformi în (ce prostie obositoare ca
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
am simțit că mi se surpă pământul sub picioare. L-am iubit pe Alex, cum ți-am spus, ca o nebună! Am avut clipe când eram în stare să te omor, dar, după ce reflectam un timp, mă gândeam că din pușcărie n-am să pot să mă răzbun pe tine cât ai merita. Nu aveam un plan anume, dar lucram la el, te demolam cărămidă cu cărămidă; în mintea mea te voiam o ruină. - Spune odată, nu mă mai fierbe, spune
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
-i deja atât de cinici și blazați. Îl dezgusta faptul că discutau deja fără opreliști despre sex oral, cunoșteau zece expresii diferite În argou pentru canabis și se lăudau care ce mai șterpelise și care ce văr avea rezident prin pușcăriile de maximă securitate. „Speciațiști În pușcării“ Începuse Alex să Îi numească, și adăuga: „Puștii ăștia ar fi În stare să scrie o carte Întreagă despre subtilele avantaje ale Închisorii Sing Sing față de Rikers, dar nu sunt În stare să citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
blazați. Îl dezgusta faptul că discutau deja fără opreliști despre sex oral, cunoșteau zece expresii diferite În argou pentru canabis și se lăudau care ce mai șterpelise și care ce văr avea rezident prin pușcăriile de maximă securitate. „Speciațiști În pușcării“ Începuse Alex să Îi numească, și adăuga: „Puștii ăștia ar fi În stare să scrie o carte Întreagă despre subtilele avantaje ale Închisorii Sing Sing față de Rikers, dar nu sunt În stare să citească un cuvânt În limba engleză“. Iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Mi‑a trecut chiar În clipa aceea prin minte că e posibil ca Lily să‑și fi petrecut noaptea În secția de poliție, dat fiind că era sâmbătă dimineața, iar ea tocmai ajunsese acasă. — Ai stat peste noapte acolo? În pușcărie? — Păi, da, s‑ar putea spune și așa. N‑a fost prea rău, nu e cum vezi prin filme. Am dormit Într‑o cameră Împreună cu altă fată, absolut neagresivă, care fusese arestată pentru ceva la fel de stupid. Gardienii au fost foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cu imaginea micuței hippie Lily, Încolțită Într‑o celulă Îmbâcsită de urină de o lesbiană furioasă și posesivă. — Unde dracu’ a fost Băiatul‑Cu‑Inel‑În‑Limbă În toată povestea asta? Te‑a lăsat pur și simplu să zaci În pușcărie? Dar, chiar Înainte ca ea să‑mi poată răspunde, mi‑a răsărit În minte o altă Întrebare: unde dracu’ fusesem eu În toată povestea asta? Șii de ce nu mă sunase Lily? — El a fost nemaipomenit, a... — Lily, de ce... — ... s‑a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
politică! Scutură călduros mâna musafirului. Părea mai tânăr ca ieri și era bine dispus. Chemă dincoace și pe Platamonu, îl ocărî că l-a înșelat, dar îl pofti să mai stea, să ia o cafea bună, cu toate că nu merită decât pușcărie pe viață. Grecul râdea cordial, se scuză că mai are puțină treabă în sat și apoi e dator să se prezinte coniței și stăpânei Nadina. Se oferi chiar să ducă și pe tânărul Herdelea înapoi la Amara, dacă-i face
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
politic al guvernului, trebuie să fie mai indulgent. Guvernul are nevoie de simpatiile cetățenilor și chiar ale țăranilor. Armatei i-e indiferentă simpatia oricui. Toată lumea e obligată să o iubească. Cine n-o iubește sau se ridică contra ei, mănâncă pușcărie. Ce bine-ar fi dacă și guvernul ar putea impune poporului o iubire perpetuă! În satul Ionești, următorul, prefectul ținu o cuvântare mai caldă, fiindcă nu fusese nici o dezordine, adevărat că nici conac boieresc nu se găsea. Îndată ce ieși coloana
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
tragă câte o țuică, să-și dreagă puterile pentru a putea ține piept tuturor greutăților iscate de potopul revoluției. ― Cu oamenii ce se mai aude, mă dom' primar?... Întreba mereu Cârciumarul. Le dă drumul ori îi mai ține prin cele pușcării să le putrezească oasele? ― Apoi, de, Cristache, dacă nu m-au ascultat oamenii? răspundea primarul grijuliu. Au luat-o razna și s-au făcut mai deștepți până ce au aflat ce-au căutat... Acu numai conașul Grigoriță să se milostivească și
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
închisorilor sunt astfel construite încât zgomo tele să treacă prin ele fără nicio opreliște. Ba chiar mai rău de-atât. Dacă strigi pe câmp, chiar și cu palmele făcute pâlnie la gură, strigătul nu ajunge prea departe, se risipește. Zidurile pușcăriei nu doar lăsau zgomotele să treacă nestingherite, ci le întregeau, vibrând odată cu ele. Iar cel mai rău-preves titor sunet dintre toate era al ușilor care se trânteau. Ca o dihanie care se apropie, îi auzi pașii, dar nu poți fugi
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
stare de grație. Ce-i drept, paltonul era al bunicii, nu al bunicului... Râse cu poftă : Hai, fată, nu te supăra... Bunicul ține mult la ceasul ăsta. E primul lucru pe care și l-a cumpărat când a ieșit din pușcărie. Azi nu se ducea la spital, n-ar fi trebuit să-și pună ceasul care bate în ritmul inimii. Dar, cu gândul la rugămintea bunicului, își pusese, fără să-și dea seama, ceasul la mână, ca zălog. De fiecare dată
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
anume, mai aproape. — Uite-l, arătă Cosmina. Porumbelul ăla e preferatul lui tataia. De când nu mai iese din casă, mi-a dat misiunea firimiturilor. Adună toată săptămâna coji uscate, zice că e păcat să arunci pâinea, probabil că tot de la pușcărie i se trage. Pe urmă le face fărâme. — Pune-le, fată, pe toate la un loc, ce arunci așa, una câte una, de parcă dai la pește ? — Zice că trebuie să le dai firimitură cu firimitură, ca să te cunoască și să
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ca pe o izbăvire. Ce poate fi mai rău de atât ? Nu știu să-ți spun. Mă trezesc uneori ca și cum aș fi încă acolo, dar, pe urmă, nu mai știu, simt că zăbrelele se pot închide din nou, că port pușcăria după mine, ca pe o cochilie. Aveau o îndemânare neobișnuită în a ne scula din morți. Uneori, era cât pe ce să reușim. Dar atunci ne loveau într-un fel care ne scotea din ghearele morții. N-ai să crezi
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Și asta ? Auzi ceva trântindu-se : Îi trebuie cărți noi, că nu poate linge după mâinile altora ! Golea tăcu, probabil mânca, pentru că Melania se auzea robotindu-i în jur. Nu se aciuise de mult Golea la ei, după ce ieșise din pușcărie, dar Coltuc putea să-i repete în gând toate mișcările. Nici nu era greu, venea spre seară, mânca și pleca la cârciumă, câteva străzi mai încolo, la „Șarpele roșu“. Se întorcea după miezul nopții și le ținea discursuri împleticite despre
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
prinsese dușmănie pe bietul băiat, uneori mai dispărea în crucea nopții și se întorcea în zori, sleit. Într-o noapte a plecat și s-a întors după un an, cu fața tăbăcită și privirea crucișă de om care trecuse prin pușcărie. Acum nu se mai ferea, învățase drumul și mai știa că Melania și Coltuc nu aveau pe lume pe nimeni altcineva care să-i apere. Într-o zi s-o cuminți și el, gândea fata. Dar Golea râse, când râdea
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
îi făcu loc pe țambalul tare, de șipci negeluite, care ținea loc de pat. Se așezară unul lângă altul, cu privirea înainte și mâinile pe genunchi, uitându-se printre gratiile celulei, fiecare cu felia lui. — N-am mai fost în pușcărie, spuse el, foindu-se pe marginea patului. — Eu am mai fost, răspunse ea, de parcă ar fi întrebat-o. — Cum e ? întrebă el și, tocmai pentru că fusese pusă într-un loc ca acela, întrebarea sună nelalocul ei. Închisoarea ei fusese altfel
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ales când nu știi dacă mai ieși vreodată de-acolo. Dar pentru dumneata e mai simplu, n-ai făcut nimic, n-are de ce să-ți fie frică... Ziceți că nu știți cine sunt, repetă omul, de parcă soarta lui acum, în pușcărie, l-ar fi interesat prea puțin. Io zic că e mai bine așa, dacă nu vă mai aduceți aminte. Da’ eu tot am venit... Rada nu-și terminase încă răspunsul privind închisoarea. Își amintea cum începuse, încetul cu încetul, să
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ție de ce-ți spune Calu ? La întrebarea asta, Chisăliță nu se putu abține și pufni în râs. Lipițanul îi aruncă o privire cruntă. — Nu mi-a zis Calu de când m-am născut... — Nici io nu m-am născut în pușcărie... Lovit de o revelație, la auzul acestei discuții pe deplin lămuritoare, Isaia se desprinse din brațele Marchizei, neuitând să-și înșface butelca pe care o ridică deasupra capului, ca pe o făclie. — Să bem ! strigă, cu un glas lipsit de
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
nu știm... Până la urmă, ne-au lăsat în pace. După ce ne-au ținut până a doua zi la prânz, adăugă Maca. Mie-mi ziceau că voi ați spus deja tot și că, dacă nu spun și eu, o să mă mănânce pușcăria. „Ești frumușel“, îmi spuneau, „curiștii abia te așteaptă, au și întrebat de tine“. Unul și-a stins țigara în palma mea : „Până atunci o să-ți strivim boașele. Oricum, în pușcărie, cu ăia, n-o să mai ai nevoie de ele...“. — Și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
și că, dacă nu spun și eu, o să mă mănânce pușcăria. „Ești frumușel“, îmi spuneau, „curiștii abia te așteaptă, au și întrebat de tine“. Unul și-a stins țigara în palma mea : „Până atunci o să-ți strivim boașele. Oricum, în pușcărie, cu ăia, n-o să mai ai nevoie de ele...“. — Și mie mi-au zis la fel, recunoscu Tili. Chestia e că ziceau întruna, nu se mai opreau și, când mă lua somnul, îmi trăgeau câte-o palmă : „Bă, n-auzi
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Yung Li. A fost organizată de un grup de studenți care au fost tratați incorect la examenul pentru funcțiile publice. Îmi iau ceaiul și beau din el: — Și cum ai ajuns să lucrezi pentru Su Shun? — Am fost aruncat în pușcărie pentru că tulburam apele. — Și Su Shun te-a salvat? — Da, el a fost cel care a ordonat eliberarea mea. — Te-a recrutat și te-a promovat? — Da, de la locotenent la comandant-șef al Gărzii Imperiale. — În câți ani? — Cinci ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
și vorbitorii sînt conștienți de inovații: „ne-am apucat de băut ceai penal; așa numeam apa cu zahăr, că dacă am fi avut și un pic de sare de lămîie ieșea o citronadă în toată regula” (M. Avasilcăi, Fanfan, rechinul pușcăriilor, 1994, p. 22). Textele impregnate de oralitate din Internet (mai ales mesajele din forumuri) ilustrează extinderea termenului penal în argoul juvenil, în categoria „evaluatorilor” generali, a adjectivelor calificative care indică aprecierea pozitivă sau negativă. Categoria - care cuprinde termeni ca mișto
„Penal” by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13492_a_14817]
-
militarii cît și membrii Partidului Comunist. În aprilie 1923 au fost din nou organizate alegeri. Conducerea agrariană nu a ezitat să apeleze la metode represive pentru a rămîne la putere. Comuniștii și alți lideri ai opoziției au fost aruncați în pușcărie, iar Stamboliski a recurs chiar la epurarea unora dintre moderații propriului său partid. Rezultatul voturilor a dat cîștig de cauză Uniunii Agrare, care a obținut 53 % din ele, față de cele 18,9 % ale comuniștilor. În 1922, partidele de opoziție de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]