5,222 matches
-
Young Guns s-au dublat sau triplat, arătînd că o cultură bazată pe violență avea nevoie de doze din ce în ce mai mari pentru a deveni eficientă. Astfel de doze mari de violență din cultura populară au creat teamă, determinînd publicul să caute refugiu în lideri autoritari ca George Bush sau Norman Schwarzkopf. Isteria generată în SUA de război a produs o infantilizare a societății Statelor Unite, evidentă mai ales în fetișismul panglicilor galbene și în demonstrațiile pro-război. Panglicile galbene fuseseră etalate pe scară largă
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
constant considerații despre mistere erotice și suferințe venerice. Nu ezită, nici în relatări directe, nici în exprimări elaborate, să-și afirme libertatea deplină de a percepe realitatea ca pe un întreg compact, prin a cărui densitate își caută spațiile de refugiu și visare. Narațiunile sunt constant supuse presiunii obsesiei și nevrozelor, sunt supraîncărcate sonor și olfactiv și dau impresia unui flux copleșitor de senzații și conexiuni. Aerul de vagabond fericit alternează cu melancolia exilatului din paradisul american al începutului de secol
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
a fost frica: dar e un răspuns pripit. Lucrarea descrie cît se poate de bine orizontul intelectual mediocru al autorului ei, cel pe care Thomas Mann îl descrie ca pe un ratat "extraordinar de leneș, internat pe viață într-un refugiu de trîndavi, rămășițe de artiști dați afară". Alții, mai sobri, îl califică drept nebun monoideic. Numai că tocmai acest nebun a dus pe culmile puterii o țară care adăpostea cele mai luminate spirite, stăpîni ai științei, artei și tehnicii secolului
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ea și gata s-o repună sub semnul întrebării. Căci oricum, unii ar vrea, după expresia lui Orwell, să fie mai egali decît alții. Din alt punct de vedere, egalitatea mulțimii face din aceasta un fel de port liniștit. Un refugiu luminat de sentimentul că te regăsești între cei asemeni ție. Indivizii trăiesc senzația eliberării. Au impresia că lasă o povară, pe cea a barierelor sociale și psihologice, descoperind că oamenii sînt egali. Se regăsesc cu ceilalți precum în ei înșiși
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
mod amănunțit etapele devenirii sale pînă la o stare desăvîrșită, despre care se speră că va fi definitivă. Această schimbare se explică probabil prin chiar progresul de care am vorbit: am alungat divinitatea din natură, ea și-a aflat însă refugiul în societate. Cea de-a doua funcție a unei religii profane constă în armonizarea raporturilor dintre individ și societate, în împăcarea tendințelor sociale cu cele aflate înlăuntrul lui. Ea își atinge țelul punînd în locul forțelor externe forțele lăuntrice, înlocuind constrîngerile
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ASLAN, Isaia C. (14.III.1888, Focșani - 15.X.1965, București), dramaturg și publicist. Fiul Dinuței și al lui Chircor Aslan, comerciant, după absolvirea Liceului „Unirea” din Focșani, face studii juridice, devenind avocat în București. În timpul refugiului la Iași, scrie, în 1917 și 1918, piesa Odinioară, urmată de comedii și texte de revistă. Din 1923, este membru al Societății Autorilor Dramatici Români, iar din 1941, al Societății Scriitorilor Români. A. publică versuri în revistele „Duminica”, unde, elev
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285467_a_286796]
-
prin produs sau normele grupului căruia îi aparține liderul de opinie. Dar dintre toate grupurile de referință, susțin cei mai mulți specialiști, familia este, probabil, grupul cu cea mai mare influență asupra individului. Datorită funcțiilor sale (reproductive, sociale, productive, de consum, de refugiu și protecție, cât și de transmitere a patrimoniului) <footnote Janine Brémond, Alain Gélédan, op cit., 1990. footnote>, familia devine unul dintre cele mai importante grupuri sociale, ocupând un loc aparte în demersul pentru înțelegerea comportamentului consumatorului. Dacă în sociologie, familia
Comportamentul consumatorului by Adrian TĂNASE () [Corola-publishinghouse/Science/209_a_178]
-
mai târziu alte modele lirice. Fuga din hazard poartă pecetea acestor filiații, potențate de irezistibila atracție a filonului folcloric românesc. Critica a remarcat conotația aparte a titlului, acesta vrând să releve salvarea sufletului genuin din hazardul și pericolele vieții, prin refugiul în imperiul poeziei, al candorii și al incantației magice. Solitarul citadin (1972) abordează problematica existenței trepidante din metropolele tentaculare, în perspectiva unui modernism ostentativ atât sub aspectul conținutului, cât și stilistic, stimulat de impresiile furnizate de câteva călătorii de interes
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289604_a_290933]
-
inerției și rigidității reacțiilor adaptative. în consecință, fantezia, creativitatea, inițiativa, previziunea etc. sunt aproape inexistente. O problemă aparte o reprezintă necesitatea prevenirii formelor pseudocompensatorii ale imaginației la persoanele cu dizabilități, manifestate adesea prin tendința unora de a ocoli realitatea, prin refugiul într-o reverie pasivă, demobilizare; de asemenea, trebuie combătute manifestările de pseudocreativitate concretizate în minciună și confabulație, precum și tendințele de supraapreciere, care conduc la ruperea contactului cu realitatea și dificultăți suplimentare de adaptare și integrare socială. în context didactic, imaginația
Psihopedagogia persoanelor cu cerinţe speciale: strategii diferenţiate şi incluzive în educaţie by Alois Gherguț () [Corola-publishinghouse/Science/874_a_1657]
-
fie de semnalizări indirecte, învăluite, ale ,,spaimei de cenușă”. Chiar în monturi „lucrate”, cu un anume aer prețios, accentul de cruzime, evocând parcă oximoronice asocieri în genul lui Gellu Naum, este rarisim (,,prin carnea frunzei umblă fierăstraie”). E preferat, vizibil, refugiul într-o spunere mai dispersată, în pliuri relativizante, catifelând, încețoșând peisajul și obscurizând imaginea: „Glorioase trec păsările spre vărării./ Un ochi de aur bântuie apele serii./ Ce naufragiu? - îngerii noștri târziu/ Se războiesc, presărând pe cărare cenușă.” De regulă, impulsul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288324_a_289653]
-
personaje literare îndrăgite etc. Se presupune că profilurile obținute în acest fel schițează ceva din portretele axiologice ale subiecților înșiși. Tehnicii preconizate de Osgood i se reproșează unele neajunsuri generale ale scărilor de interval în cercetarea fenomenelor psihosociale (intervale neegale, „refugiul” în punctul 0), precum și plasarea conceptelor cu predilecție în jumătatea pozitivă a scării. De asemenea, se pune la îndoială caracterul bipolar și simetric al adjectivelor. S-a evidențiat că nu toate adjectivele sunt în poziție liniară; cercetările au dovedit că
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
personajului central, Sanchez, un gen de Moromete dezrădăcinat, mânat de vicisitudinile vieții într-un spațiu străin, iar în strădania de a-l confrunta cu demnitate, dezvoltă o gamă întinsă de reacții, de la apăsare și deznădejde sufletească până la sublimă detașare, prin refugii în cele mai prozaice comportamente. (În filmul cu același nume, povestea vieții lui Sanchez este jucată de celebrul actor Anthony Quinn.) Prezentarea destinelor tatălui, Sanchez, și a copiilor lui nu este făcută din exterior, ci din perspectiva fiecăruia. Iar ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
cât și ale nereușitei, pe locurile fruntașe apar motive ca: „banii”, „locuința”, „relațiile cu copiii”. Este riscant să le interpretăm ca motivații în sine, ele aflându-se într-o țesătură fină de intercondiționări: banii pot fi mai puțini din cauza băuturii, refugiul în alcool poate fi determinat de o condiție materială mizeră, șomaj, boală. În același timp, „discuțiile contradictorii” pot fi un efect al neînțelegerilor pe teme de participare la sarcinile casnice. În propunerea mea de nuclee sindromice, am avut în vedere
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
nașteri, căsătorii, absolvirea unei școli, pensionare) dau un sentiment de stabilitate, de apartenență la un grup social în care legăturile emoționale sunt profunde. Fundalul parental, în centrul căruia se situează familia restrânsă, funcționează ca un cadru referențial de identificare și refugiu al persoanelor față de semenii lor, comunitate și presiuni sociale. Importanța lui seevidențiază cu deosebire atunci când indivizii ajung în impasuri economice, profesionale, de sănătate sau afective. Am semnalat în acest sens relevanța familiei extinse modificate și a familiei extinse intermitente (vezi
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
în categoriile de negustori și meșteșugari, dincolo de cele ale orășenilor, iar criza economică s-a accentuat prin pauperizarea și inflația monetară a Imperiului. Aceste aspecte concrete au dus la abandonarea pământului din partea țăranilor incapabili de a mai gestiona situația, căutând refugiu în orașe, în speranța unor câștiguri mult mai accesibile. În acest fel, au crescut latifundiile în beneficiul marilor proprietari de pământuri și parazitismul, care va apăsa pe umerii orașelor, fiind puse în situația de a întreține un număr tot mai
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
și a conflictului, dar acordă și un spațiu modest pentru alte preocupări politice non-realiste. Carr, Morgenthau și Waltz, realiștii de frunte ai generațiilor lor, se poziționează cu toții în această zonă. După cum o spune Carr, "până la urmă nu putem găsi un refugiu în realismul pur" (1939/1945/1946:89). Realiștii "slabi" acceptă analiza realistă a problemelor politicii interna-ționale, dar sunt deschiși unei game mai largi de posibilități și văd elemente mai importante ale relațiilor internaționale ca situându-se în afara realismului. Realismul slab
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
subordonată legii. În politica modernă, rațiunea a devenit măsura legitimității, și nu puterea sau violența. Totuși, așa cum subliniază Campbell și Dillon (1993: 161), relația dintre politică și violență în modernitate este profund ambivalentă deoarece, pe de o parte, violența "construiește refugiul comunității suverane" și, pe de altă parte, este "condiția de care cetățenii acelei comunități trebuie protejați". Paradoxul în acest caz este că violența este atât otrava, cât și antidotul. Legătura dintre violență și stat este dezvăluită de Bradley Klein în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în alergarea aceasta, care nu mai are nimic în comun, nici cu așezarea într-un loc, spre odihnă, nici cu somnul cel de toate nopțile, ci, mai curând cu veghea; este, într-un fel, o alergare în veghe, înspre acele refugii, care vă pun la adăpostul aruncăturii de zar"100. Fuga aceasta continuă este o încercare de evadare din realitate, o permanentă căutare a unui adăpost. Un ascunziș, care să îi ofere o scăpare de lumea în care trăiește. Revenind la
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
aparține celor care preferă să își țipe nemulțumirile în spatele metaforelor, instaurându-și astfel o lume proprie, aflată undeva, înăuntrul sau dincolo de realitatea exterioară propriu-zisă. Deconstrucția canonului la Ana Blandiana devine, astfel, o deconstrucție a realității exterioare, în schimbul creării alteia, de refugiu, transpusă prin proprii ochi, din prisma propriei înțelegeri a lumii. Pornind de la ideea lui Roland Barthes, care "vorbea despre puterea de a produce catharsis-ul prin literatură, pentru că literatura se opune stagnării și împietririi rostirii, limbajul fiind unul coercitiv și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
capătă un sens nou, pliat pe efectul influenței politice. Ambele lumi ale autoarei devin, astfel, suprapuse, prin criza identitară care dă naștere căutării de sine: lumea exterioară curmată, într-un fel, de vitregiile unei ideologii nedrepte, și lumea interioară a refugiului în sine, realitatea care o continuă pe cealaltă, într-un infailibil drum al regăsirii, al întoarcerii către sine. Observăm, în acest sens, o încercare, mai mult sau mai puțin reușită, de concordanță, până la identificarea și suprapunerea celor două lumi mai
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Vizionarismul are tăietură clară, rațională și câteodată aforistică"84. Înlocuirea esteticului cu eticul, vizibil în poezia șaizecistă, devine, și de data aceasta, dovada spiritului militant al unei generații. Totuși, speriată de cruzimea exterioară cu prelungiri asupra organicului, în căutarea unui refugiu, dar și în încercarea de a reconstrui o nouă lume, această poezie are ochii întorși înăuntru. Întâlnim, aici, simbolul romantic al ochiului închis către lume și deschis în interior: Am degete care tremură/ Și gura uscată de spaimă/ Mereu mi
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
numele tata?/.../ Fiți cuminți, îngeri mici, lăsați-l să doarmă./ Fiți buni, îngeri mari, lăsați-l să creadă./ Nu-i spuneți nimic, nu-l tulburați/ Pe naivul meu tata,/ Pe tragicul Gheorghe". (Requiem) Nemaigăsind resurse suficiente, în interior, poeta caută refugiu în spiritualitate, singura punte statornică de legătură, între contingent și transcendent. Ca la majoritatea autorilor, însă, spiritualitatea se menține doar interioară, intimă, fără să se reverse și asupra trăirii propriu-zise, exterioare: "Iată, cocorii trădează, copacii renunță,/ Înțelepciunea se-ntinde./ Prevăzătorul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de soare,/ Și sori rotunzi atârnă/ Din fiecare pom;/ De unde vine eu/ Nu lipsește decât moartea,/ E-atâta fericire/ C-aproape că ți-e somn". (Dinspre țara din care venim). Nostalgia recompunerii vârstei tinereții devine oboseală, iar oboseala își găsește refugiul numai în interior, care poate fi uterul mamei: "Mamă, întâiul meu/ mormânt,/ Beznă fierbinte,/ Cu-atâta nerăbdare prostească părăsită,/ În timp ce fiecare bulgăre/ Al țărânei sale/ Se-mpotrivea plecării fără rost./ Îmi vei ierta vreodată învierea, Grăbita înviere ce mă rupea
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cu această ființă interioară"104. Am numit aceste volume, volumele metaforizării, datorită permanenței metaforelor din interiorul lor, care se dedublează și se restrâng, cresc și descresc, se înalță și se prăbușesc, într-un permanent joc al căutării sinelui și al refugiului în universul său singular. Metaforele succesive sunt toate acele metafore care caracterizează fiecare volum în parte, regăsindu-se pretutindeni și generând, continuu, altele noi. Deși metaforele succesive se întretaie, pe alocuri, cu metaforele deschise și cu metaforele opace, totuși, ele
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
visul este somnul, "motivul somnului fiind unul dintre motivele care a cunoscut transformări de-a lungul traiectoriei lirice a poetei. Astfel, în Somnul din somn, el putea fi asociat visului sau acelui liber vacarm neconstrâns. În somn el putea fi refugiu și iluzie, spațiu imaginar al libertății; în Ochiul de greier, el era însoțit de neliniște ("La un capăt și la altul al somnului/ Mă simt în pericol..." Treceri), în Stea de pradă este dublat de starea de insomnie, pentru că acum
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]