11,108 matches
-
plan colectiv. 1. Ritualuri care au ca obiect plăcerea Aceste ritualuri fie urmăresc realizarea plăcerii fizice, somatice, fie realizarea unei stări de bucurie și fericire sufletească și moral-spirituală către care aspiră individul sau grupul social. Plăcerea fizică este realizată prin ritualurile orgiastice, care eliberează pulsiunile instinctuale, primare, de factură libidinală, sexuale, În forme sublimate. Ele există dintotdeauna În istoria umanității și au forme de manifestare culturală dintre cele mai diferite, deși conținutul tematic și semnificația lor este aceeași, raportată la descărcarea
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
sau serbările dionisiace din Antichitatea clasică elenă, posesiunile demonice din Europa medievală, precum și megafestivalurile de muzică modernă (Pop, Rock etc.Ă din zilele noastre ș.a. Bucuria și starea de beatitudine, de fericire sufletească și moral spirituală are, la rândul ei, ritualuri de manifestare speciale. Acestea urmăresc depășirea limitelor realității lumii, eliberarea sufletească a individului, sau a grupurilor umane, și proiecția sa Într-un spațiu transcendent, prin Întâlnirea și comuniunea cu divinitatea. Formele de realizare ale acestora sunt variate. Prima dintre aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
a individului În fața lui Dumnezeu, În care preotul intermediază, cu valoare terapeutică, cathartic-restauratoare, acest dialog dintre om și Dumnezeu. Rezultatul va fi o eliberare sufletească și o purificare morală a celui care se spovedește. În al doilea rând se situează ritualurile colective, de invocare a divinității, cu aceeași valoare cathartică și de restaurare psihomorală. În această categorie sunt incluse serviciul liturgic și pelerinajele la locurile consacrate divinității, la care se mai pot adăuga și alte forme de ritualuri religioase cu caracter
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
rând se situează ritualurile colective, de invocare a divinității, cu aceeași valoare cathartică și de restaurare psihomorală. În această categorie sunt incluse serviciul liturgic și pelerinajele la locurile consacrate divinității, la care se mai pot adăuga și alte forme de ritualuri religioase cu caracter de exorcism sau consacrare, ocazionale sau legate de comemorarea unor anumite evenimente. Semnificația lor este aceeași din punct de vedere psihomoral, de eliberare și catharsis colectiv, prin comuniunea dintre om și Dumnezeu. 2. Ritualuri care au ca
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
alte forme de ritualuri religioase cu caracter de exorcism sau consacrare, ocazionale sau legate de comemorarea unor anumite evenimente. Semnificația lor este aceeași din punct de vedere psihomoral, de eliberare și catharsis colectiv, prin comuniunea dintre om și Dumnezeu. 2. Ritualuri care au ca obiect durerea Aceste ritualuri se deosebesc de cele precedente prin faptul că se raportează la o stare de nefericire, la o suferință și la o durere fizică, sufletească sau morală, individuală sau colectivă. Ele reproduc suferința și
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
de exorcism sau consacrare, ocazionale sau legate de comemorarea unor anumite evenimente. Semnificația lor este aceeași din punct de vedere psihomoral, de eliberare și catharsis colectiv, prin comuniunea dintre om și Dumnezeu. 2. Ritualuri care au ca obiect durerea Aceste ritualuri se deosebesc de cele precedente prin faptul că se raportează la o stare de nefericire, la o suferință și la o durere fizică, sufletească sau morală, individuală sau colectivă. Ele reproduc suferința și durerea despărțirii de o persoană apropiată, fie
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
stare de nefericire, la o suferință și la o durere fizică, sufletească sau morală, individuală sau colectivă. Ele reproduc suferința și durerea despărțirii de o persoană apropiată, fie prin plecarea, fie prin moartea ei, acestea fiind cele mai frecvente motive. Ritualurile de despărțire sunt expresii ale durerii colective sau individuale și ele se manifestă prin ceremonialuri de conducere a celui care pleacă sau a celui care a murit, de către cei rămași În viață. Este expresia durerii despărțirii fizice de prezența celui
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
manifestă prin ceremonialuri de conducere a celui care pleacă sau a celui care a murit, de către cei rămași În viață. Este expresia durerii despărțirii fizice de prezența celui cu care am fost Împreună, sfâșiere și regret. În planul formal-cultural, acest ritualuri ale suferinței, provocate date de despărțire, se manifestă prin două modalități. Prima dintre acestea este actul de a-l conduce pe cel plecat prin ceremonia Înmormântării. A doua formă de exprimare culturală a durerii, a suferinței despărțirii, are un caracter
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Rolul lor este de a ușura traumatismul sufletesc și moral al despărțirii. Dacă am stabilit faptul că ele sunt conduite culturale ritualizate, ne Întrebăm ce rol sau ce funcție socială Îndeplinesc? Răspunsul este unul singur: o funcție terapeutică colectivă. Toate ritualurile participă la procesul de descărcare cathartică colectivă. Ele sunt „spectacole” periodice consacrate unor evenimente sau situații, prin care grupurile social-umane se eliberează de constrângeri și anulează, În felul acesta, limitele vieții. Din acest motiv, ele sunt ritualuri de reînnoire și
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
terapeutică colectivă. Toate ritualurile participă la procesul de descărcare cathartică colectivă. Ele sunt „spectacole” periodice consacrate unor evenimente sau situații, prin care grupurile social-umane se eliberează de constrângeri și anulează, În felul acesta, limitele vieții. Din acest motiv, ele sunt ritualuri de reînnoire și de reluare a vieții de la Început, de menținere a legăturii afective dintre cei rămași și cei plecați. O relație sufletească și morală a celor vii cu morții lor. Astfel, se realizează o continuitate a vieții dincolo de moarte
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
obiectivă În lume a unei persoane, nu anulează relația mea cu celălalt care, pentru mine, a plecat din lume. Cel care moare, care a fost, continuă Însă să rămână În memoria mea afectivă, ca dor, și În mod periodic, prin ritualuri comemorative, el este readus ca prezență simbolică și spirituală lângă mine, În lume. În felul acesta, moartea are semnificația unui act de separare și nu a unui act de despărțire. Mai mult chiar decât atât, dorul compensează, În mod simbolic
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
care sunt expresia manifestării libere a pulsiunilor individuale, conduitele sociale sunt profund marcate de modelul sociocultural, de mentalitatea Cetății. Conduitele sociale colective cuprind, În interiorul lor, totalitatea tendințelor psihologice primare, naturale, ale individului, dar care prin modelarea socioculturală și moral-religioasă devin ritualuri. Educația socială a omului În cetate Îl transformă. El va Înceta de a mai fi cel care era În natură. În cetate, omul cetățean va adopta un alt tip de conduite, pe care, interiorizându-le și transmițându-le din generație În
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
putea abandona, recunoscându-le În final ca aparținându-i, fără a mai putea renunța la ele. Conduitele sociale se manifestă În două planuri sufletești: În planul mentalității, al gândirii colective, sub forma miturilor sociale, și În planul conduitelor sub forma ritualurilor sociale. Ele sunt profund legate una de cealaltă și se condiționează reciproc, atât din punct de vedere psihologic, cât și cultural, moral și religios. Miturile sociale sunt realități absolute peste care nu se poate trece, chiar dacă din punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
sens psihologic și moral, miturile sociale sunt expresia mentalității colective. Ele exprimă idei, reprezentări și aspirații comune tuturor membrilor cetății. În virtutea acestor mituri, care sunt proiecția sublimată a pulsiunilor colective ale membrilor comunității umane, se organizează conduitele colective ale cetățenilor. Ritualurile sociale sunt conduite colective specifice vieții În cetate, impuse și acceptate cu caracter de obligativitate de toți indivizii acesteia. Ritualurile au la bază reprezentări colective, idei comune morale, culturale sau religioase. Ele se manifestă fie sub forma unor conduite comemorative
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
În virtutea acestor mituri, care sunt proiecția sublimată a pulsiunilor colective ale membrilor comunității umane, se organizează conduitele colective ale cetățenilor. Ritualurile sociale sunt conduite colective specifice vieții În cetate, impuse și acceptate cu caracter de obligativitate de toți indivizii acesteia. Ritualurile au la bază reprezentări colective, idei comune morale, culturale sau religioase. Ele se manifestă fie sub forma unor conduite comemorative, periodice, fie sub forma unor spectacole sau alte forme de manifestări. În orice situație Însă, ele reproduc anumite evenimente memorabile
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
având ca efect restaurarea și Întărirea ordinii axiologice și psihomorale atât a persoanei, cât și a cetății. Ele au un rol educativ-moral prin readucerea trecutului În prezent ca o formă de „retrăire”, de factură simbolică, fiind În egală măsură și ritualuri de retrăire dar și de restaurare psihomorală. Prin aceasta, ele au un rol de purificare morală, de catharsis colectiv. Acțiunea psihomorală Actul prin care eu mă manifest ca persoană, În care mă recunosc și care Îmi aparține și mă determină
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
inițiative. Executivii independenții descoperă că le este limitată autonomia și de aceea ei părăsesc organizația/firma. Chiar și cu sprijinul echipei, topul executiv nu este dispus să abandoneze controlul și să lase loc unui model decizional participativ. Rutinarea, afinitatea pentru ritual, conformism, controlul informațional intern, standardizarea operațiunilor, formalizarea politicilor și procedurilor sunt caracteristici ale acestor organizații. În consecință, organizația obsesivă (centrată pe sine) are următoarele note definitorii: nimic nu se face la întâmplare, fără „ritual”, totul se planifică, totul se execută
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
model decizional participativ. Rutinarea, afinitatea pentru ritual, conformism, controlul informațional intern, standardizarea operațiunilor, formalizarea politicilor și procedurilor sunt caracteristici ale acestor organizații. În consecință, organizația obsesivă (centrată pe sine) are următoarele note definitorii: nimic nu se face la întâmplare, fără „ritual”, totul se planifică, totul se execută în manieră prestabilită și repetitivă; recurge tot la control (ca si organizația paranoidă), însă acesta este orientat spre interior; totul este prestabilit, sistematizat, concentrat în mod formal; organizația este excesiv ierarhizată - indivizilor li se
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Vasele realizate de căldărari sunt de două feluri: - vase mari, de uz familial sau comunitar (cazane de fiert și de obținut sau distilat țuica(figura nr. 22), cazane de fiert săpunul (figura nr. 26), găleți de apă etc. și de ritual religios (criștelnițe pentru botez); - vase mici sau medii de uz gospodăresc: tăvi, tigăi, căni, tipsii, talere, oale, ibrice(figura nr. 24), ceaune și de cult: pocalul bisericesc, căldărușa de Bobotează. Toate aceste vase au rol dublu, funcțional și decorativ. În
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
ale acestora În modelarea lutului, abia de-și mai trage sufletul. Rromii de aici și-au asigurat, În timp, viitorul trăind la nivelul subzistenței minime prin perpetuarea unor tradiții specifice neamului din care Își trag originile. - Cărămidarii practicau și anumite ritualuri sau practici magice denumite ”legatul ploilor”:sacrificarea unei broaște În acelașii cuptor de ardere a cărămizilor; - Îngroparea unei păpuși din lut(antromorfă) sub vatra casei;jertfirea rituală a unui animal (găină, de exemplu) și punerea cărnii acestuia Într-un burduf
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
pe spatele celor care aveau dureri “de șale”. Un masaj sui-generis Învățat dintr-o practică, probabil, ancestrală. Valorificând semnificația ursului ca strămoș totemic, simbol al puterii, fertilității și reînnoirii ciclurilor naturii, ursarii făceau din spectacolul de dresaj al ursului, un ritual cu multiple semnificații și funcții: de protecția casei și a animalelor, vindecare de sperietură, de deochi, de farmece etc. În sfârșit, În unele zone, ursul și ursarul lui apăreau și de Anul Nou, implicați Într-un ritual greu de explicat
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
al ursului, un ritual cu multiple semnificații și funcții: de protecția casei și a animalelor, vindecare de sperietură, de deochi, de farmece etc. În sfârșit, În unele zone, ursul și ursarul lui apăreau și de Anul Nou, implicați Într-un ritual greu de explicat, venit și el, probabil, din negura vremii. „Vin ursarii!" Strigătul vesel era scos de copiii satelor sau de cei din mahalalele orașului. Periodic târgurile erau vizitate de rromii nomazi care veneau “cu ursul”. Uneori, ursarii se așezau
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
unde de obicei este icoana Învierii și cea a patronului bisericii. Mergem pe solee (pragul din fața catapetesmei) închinându-ne la icoanele de la catapeteasmă, rostind rugăciuni specifice. Dacă, intrând în biserică este slujbă, nu ne mai putem permite să facem tot ritualul acesta, ci ne închinăm discret alegându-ne un loc de unde să participăm la sfânta slujbă urmând să facem ritualul închinăciunii după terminarea slujbei. În timpul slujbelor ne închinăm de obicei când se rostea numele persoanelor Sfintei Treimi (Tatăl, Fiul și Sfântul
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2270]
-
la icoanele de la catapeteasmă, rostind rugăciuni specifice. Dacă, intrând în biserică este slujbă, nu ne mai putem permite să facem tot ritualul acesta, ci ne închinăm discret alegându-ne un loc de unde să participăm la sfânta slujbă urmând să facem ritualul închinăciunii după terminarea slujbei. În timpul slujbelor ne închinăm de obicei când se rostea numele persoanelor Sfintei Treimi (Tatăl, Fiul și Sfântul Duh). Lumânările se aprind la intrare, se pune o lumânare pentru morți și una pentru vii. În biserică, de
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2270]
-
școala și nu în ultimul rând, Biserica sunt de neînlocuit într-o existență normală a oamenilor în societate. Un adevăr cunoscut, dar neasimilat suficient, spune că „drumul libertății trece prin cultură”. Există o cultură de tip rural - obiceiuri, datini, tradiții, ritualuri ce conduc la un comportament civilizat - și o cultură livrească, din care omul „școlit” poate învăța multe, dar nu în mod obligatoriu și bunele maniere. Probleme de educație și comportare civilizată există în întreaga lume și nu vor fi niciodată
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2270]