6,425 matches
-
chin va rămâne, nu mai e așa de sigur că el rămâne însă tot chin. Poate că, de fapt, fluturele se zbate în mod absurd, dar nu suferă chinul pe care noi i-l atribuim tocmai pentru că nu gândește, iar chinul este numai atunci chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
mai e așa de sigur că el rămâne însă tot chin. Poate că, de fapt, fluturele se zbate în mod absurd, dar nu suferă chinul pe care noi i-l atribuim tocmai pentru că nu gândește, iar chinul este numai atunci chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să nu mai gândim chinul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
fluturele se zbate în mod absurd, dar nu suferă chinul pe care noi i-l atribuim tocmai pentru că nu gândește, iar chinul este numai atunci chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să nu mai gândim chinul, în ce fel am putea totuși să facem efortul pervers, dar posibil să ne gândim
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
zbate în mod absurd, dar nu suferă chinul pe care noi i-l atribuim tocmai pentru că nu gândește, iar chinul este numai atunci chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să nu mai gândim chinul, în ce fel am putea totuși să facem efortul pervers, dar posibil să ne gândim la altceva
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
tocmai pentru că nu gândește, iar chinul este numai atunci chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să nu mai gândim chinul, în ce fel am putea totuși să facem efortul pervers, dar posibil să ne gândim la altceva (așa cum ardeau în flăcări călugării budiști), la cu totul altceva, la stările nesfârșite ale
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
chin, când îl gândești. Se poate merge însă și mai departe, ca să putem zice: dacă chinul este chin pentru că noi îl gândim așa, poate că am putea gândi - în timp ce ne gândim chinul - în ce fel putem să nu mai gândim chinul, în ce fel am putea totuși să facem efortul pervers, dar posibil să ne gândim la altceva (așa cum ardeau în flăcări călugării budiști), la cu totul altceva, la stările nesfârșite ale materiei, la dematerializarea ei, ca să eliminăm gândul că ne
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
putea totuși să facem efortul pervers, dar posibil să ne gândim la altceva (așa cum ardeau în flăcări călugării budiști), la cu totul altceva, la stările nesfârșite ale materiei, la dematerializarea ei, ca să eliminăm gândul că ne chinuim gândindu-ne la chin. Și s-ar putea ca, astfel, chinul să se topească... Iar zborul fluturelui de sub perdea n-ar fi nici el decât o stare trecătoare a materiei, un chin efemer... Uneori, în vise, știm ceva, suntem anunțați că știm ceva despre
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
posibil să ne gândim la altceva (așa cum ardeau în flăcări călugării budiști), la cu totul altceva, la stările nesfârșite ale materiei, la dematerializarea ei, ca să eliminăm gândul că ne chinuim gândindu-ne la chin. Și s-ar putea ca, astfel, chinul să se topească... Iar zborul fluturelui de sub perdea n-ar fi nici el decât o stare trecătoare a materiei, un chin efemer... Uneori, în vise, știm ceva, suntem anunțați că știm ceva despre situația în care ne aflăm în vis
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
la dematerializarea ei, ca să eliminăm gândul că ne chinuim gândindu-ne la chin. Și s-ar putea ca, astfel, chinul să se topească... Iar zborul fluturelui de sub perdea n-ar fi nici el decât o stare trecătoare a materiei, un chin efemer... Uneori, în vise, știm ceva, suntem anunțați că știm ceva despre situația în care ne aflăm în vis; ca și cum înăuntrul visului ar exista o stare de a ști, o împrejurare specială prin care ne aflăm în posesia unei specii
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
comuni ai copilăriei lor, petrecuți în patriarhala urbe a Buzăului, și a fost cu gentilețe poftit înăuntru, nimerindu se chiar un jour fixe. La acea vreme, ținuta și manierele lui mai lăsau de dorit, a dansa era încă un mare chin, a vorbi la telefon, o adevărată catastrofă ce îl chinuia săptămâni de zile înainte. Deloc de mirare că acest salon atât de banal l-a epatat. Era, ce este drept, și plin de lume atunci - o lume care nu apare
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
mă tot întindeam. Furtunul s-a răsucit de presiunea apei și a început să gâlgâie, dar l-am lăsat așa, pentru că mă tot întindeam să apuc mărul. Chiar atunci a trecut trăsura. Viața nu ne este dată ca să ne fie chin, ci bucurie, și dacă vreau, nimic din supărările ei n-o să mă atingă. Eram gata-gata să pun mâna pe creangă și totuși n-am reușit, pentru că am întors capul după trăsură. Dar nu era cea pe care o așteptam, ci
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
de teribila nenorocire de a rămâne orfană. Și jinduiesc încă să mai fiu fată tânără, anturată la bal, să fiu curtată și chiar să fleurtez, pentru că toate acestea sunt lucruri firești, dacă nu înțelegi ca viața să-ți fie un chin și o povară. Sigur că nepriceperea lui Titi la femei este un defect, dar ea mă întinerise și pe mine, încă și mai mult decât eram. Și ce îmi mai plăcuse fusese că se rușina să vorbească de sine. Această
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
dintre primele victime ale holerei venite prin uniformele capturate de la bulgari... încleștându-și palmele fierbinți pe brațele scaunului, Profesorul Mironescu clatină din cap cu un surâs istovit. Dar pe el ce întârziate iluzii tinerești îl aduseseră, voluntar, în război ? Ce chin să suporte cizmele ce-l rodeau, marșurile istovitoare sub arșiță și apa coclită, praful ce scârțâia tot timpul în dinți când mânca, duhoarea privatei peste care se așezase popota și, în plus, prezența continuă a celorlalți ! Purtat de amintiri, scoate
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
pedeapsa divină, eu nu-mi doream decât s-o știu (pendant des mois) la distanță. Deodată mi-am dat seama cât a fost de chinuit sufletul meu, și m-am mirat că suportasem, aproape fără să bag de seamă, proporțiile chinului. M-am mirat și că lipsa ei n-o resimțeam decât ca o ușurare. Incredibil ! Niciun regret, nicio nostalgie ! Dar cum este posibil să suferi atât pentru o persoană a cărei lipsă îți face de fapt bine, care deci nu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Ce-i prost e că pe urmă se cară pe tălpi în sală și, cu toată înghesuiala de acolo - aragazul, lampa veche cu gaz, dormeza, mașina de cusut Singer, scaunele, bufetul, lavoarul, cutia cu creme și perii -, e mai mare chinul să tot faci curățenie. Dacă mă gândesc așa, parcă aș înțelege că vrea să scape dintr-odată de lucruri. — Numa troace ! La ce să mă mai împiedic de ele ? Le-a dat cu grămada, pe câteva sute de lei. Câteva
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
reproducere după un tablou de Repin, în care Tolstoi stă la masa de scris cu piciorul stîng sub el, într-o încăpere sărăcăcioasă, pe peretele căreia stau agățate o coasă și un ferăstrău. Din somnul greu și adînc, zbuciumat de chinul unui vis în care se străduia să explice de ce un scenariu de film trebuie să aibă un conflict măcar pe măsura unei piese de teatru, a fost smuls de sunetul strident al telefonului, semn că era chemat din afara combinatului. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de care se sprijină: Ce fain mă simt! Vorbele tale dure m-au usturat, iar acum, înțelesul lor mă amețește. Ca aseară, cînd am băut vodcă. Ce bine că nu locuim în același oraș, sau mai aproape! Ai fi un chin pentru mine. Chin pentru tine sînt alții. Domnișoara Cucu, spre exemplu. Apropo: la prînz, ea e la serviciu. Tu poți fi acasă? Vreau să trec pe la tine, te rog! Pentru o oră. Liliana se uită cu interes la el: Cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
sprijină: Ce fain mă simt! Vorbele tale dure m-au usturat, iar acum, înțelesul lor mă amețește. Ca aseară, cînd am băut vodcă. Ce bine că nu locuim în același oraș, sau mai aproape! Ai fi un chin pentru mine. Chin pentru tine sînt alții. Domnișoara Cucu, spre exemplu. Apropo: la prînz, ea e la serviciu. Tu poți fi acasă? Vreau să trec pe la tine, te rog! Pentru o oră. Liliana se uită cu interes la el: Cred că ești ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
multe replici. Rămîn doar paginile de final, pe care Mihai vrea să le revadă la hotel. Abia acum își reamintește de Violeta! Deși tot timpul gîndurile i-au fost la ea a simțit-o în sufletul lui ca un permanent chin. Pînă la hotel, ia un taxi. E deja ora șaptesprezece. Nu-i place deloc ce s-a întîmplat între el și Violeta. În bucuria care îl stăpînește acum, cînd se știe aproape de capătul unui drum anevoios ca un adevărat drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
vin. Cînd i se pune în față al doilea pahar plin ochi, îl ia domol și-l rotește între degete. Să-ți fie clar! gesticulează Liuță, amenințîndu-l cu degetul arătător întins către el. Eu ți-am înlesnit doar cunoașterea, nu chinul perpetuu. Crezi că există cunoaștere în afara durerii? întreabă Mihai încet. Mai dă-le dracului de dureri, măcar cînd vrem să fie sărbătoare! se înfurie Liuță. Iar tu ai nevoie de sărbători, după perioadele ocnă la care te supui singur, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
el are deja experiența unor zile goale și nu-și dorește altele, indiferent care-i va fi sfîrșitul. În fond, pe cînd tatăl lui stătea paralizat într-un spital, mai era acolo un altul, care se văita mereu: "De ce, Doamne, chinul ăsta, cînd toată viața am fost un om bun, cu teamă de tine, m-am rugat ție, am ascultat poruncile tale și n-am făcut nimic altceva?!" Înfuriat, bătrînul Vlădeanu replica uneori: Tocmai de-aceea!" Sînt bun de-o cinste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
rar, a simțit-o alături de el pe femeia tînără și frumoasă, pe care o cunoscuse de cîtva timp și cu care se împrietenise: Ana. Acum, ajunsă doamna Vlădeanu, Ana intră militărește în camera în care se odihnește el, răpus de chinul scrisului, și întreabă cu voce de pedagog venit în inspecție de ce doarme cu lumina aprinsă. Ce mai știi de Teona, Mihai? Întrebarea lui Dinu îl face să tresară; bucata de portocală îi scapă din mînă și, cînd își revine, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
o privea. Singură Teona a știut să-i reziste, înfruntîndu-l. Chiar și păcatele pe care i le-a mărturisit au fost prezentate cu atîta noblețe că Mihai a avut mai degrabă reacția lui Toma în fața palmelor purtînd însemnele crucificării, decît chinul absurd al orgoliului masculin rănit prin infidelitate. Cînd Teona a plecat, Mihai a fost distrus, a crezut ca a pierdut-o pentru totdeauna, dar abia acum înțelege că ea, pentru el, s-a înălțat în alte sfere, pierzîndu-și conturul real
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
care l-a secerat. Iar gîndul ce și l-a formulat despre Teona pe numele ei adevărat Teofana îl înspăimîntă. I-e tot mai teamă că, reîntîlnind-o, ar fi în stare s-o strîngă de gît, să scape de blestemul chinului continuu... Se așază pe săniuță la spatele Cristinei și-și face vînt. Chiotul de bucurie al fetiței, susținut de rîsul sonor al tatălui, se frînge doar cînd se îngroapă amîndoi în valul de zăpadă spre care au zburat. Mihai rămîne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a vieții individului. Capul lui Hamlet trebuie să arate o structură deși nobilă însă sombră prin acea neîntreruptă gândire asupra sa însuși și contradicțiunea cea adânc simțită dintre natura lui și destinațiunea lui - din trăsurile lui trebuie să privească un chin ce-l consumă. Chiar în Hamlet, când tace, trebuie să stea dinainte-ne un om ideal, însă înfrînt în sine, a cărui perversă direcțiune a sufletului să lase urme adânc tipărite în fața sa. Din masca lui Faust trebuie să credem
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]