6,028 matches
-
ai luat. ― Nu e prea interesant, spun eu, când de fapt sunt foarte entuziasmată, atât de entuziasmată încât nu cred c-o să pot dormi în noaptea asta. Am cumpărat niște lucruri pentru sală, m-am înscris azi la una. Glumești, exclamă Sophie, care pare complet șocată. ― Ba nu, spun eu bucuroasă. ― Dar pentru ce te-ai înscris? întreabă Lisa. ― Ca să fiu în formă, tu ce crezi? O să slăbesc din greu, o să ajung într-o formă bună, iar în câteva luni nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-i Lisei cu ochiul. ― Nu, e mâine-seară. Urmează o pauză dificilă, în care nici unul dintre ei nu știe ce să mai zică, dar Ben e cel care umple primul tăcerea. ― Vino și tu dacă vrei. ― Mi-ar plăcea la nebunie! exclamă ea, răsuflând ușurată. Unde e? În timp ce scrie adresa, Lisa îi sare în față, gesticulând și strâmbându-se. ― E în regulă dacă o aduc și pe prietena mea, Lisa? întreabă Sophie în cele din urmă, în silă. ― Sigur, răspunde Ben, gândindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
sine sunt eu? ― Da, râd eu. Ești Ben Williams, tipul cu capul uimitor de mare, care îi crește pe fiecare secundă. Dau din cap cu falsă neîncredere. ― Dumnezeu știe cum o să fii când o să ajungi în televiziune. ― O să fiu minunat, exclamă Ben, aruncându-și brațele în sus, cu o mișcare dramatică. O să fiu un nemaipomenit prezentator de prostii. O să fiu Ben Williams, proxenetul vedetelor, cel care linge dosurile celor celebri. ― Ben! chicotesc eu, încântată că prietenia noastră a ajuns la acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Ben se pregătea să i-o prezinte Geraldinei, Diana se întoarce spre Ben și-i spune: ― Hai cu mine să luăm ceva de băut! Ben ridică din umeri spre noi și se lasă împins de ea către bar. ― Ce scârbă! exclamă Geraldine, care firește că se simte umilită de marea Diana Macpherson. Dar numai Geraldine ar spune ce gândesc toți ceilalți, dar nu îndrăznesc să spună cu voce tare. ― Stai liniștită, o consolez eu, sunt sigură ca nu a fost ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Când le văd pe Sophie și Lisa, zâmbesc larg, de fapt rânjesc. Sunt al naibii de sigură că arăt ca o pisică Cheshire. ― Amândouă arătați... - fac o pauză să le privesc de sus până jos, din cap până la degetele de la picioare... - minunat! exclam eu cu mărinimie, în ciuda liniștii care pare să se fi pogorât în sală la venirea lor. Sophie și Lisa chiar că s-au pregătit pentru ieșit în oraș - numai că au făcut-o în Kilburn, iar ce arată magnific în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-le-o pe Diana Macpherson. Îmi dau seama că dacă Sophie și Lisa intră pe teritoriul ei, Diana are să le toace mărunt. ― Ben vorbea cu ea mai devreme, probabil că s-a dus să-i ia ceva de băut. ― Doamne, exclamă Sophie, care își netezește rochia și-i aruncă Dianei Macpherson o privire dură. Parc-ar fi un lup deghizat în miel. Cine e? Sophie nici nu se întoarce spre mine, își ține în continuare ochii țintă spre Diana, pentru că Ben
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ea, din moment ce pare să aibă două, dacă nu chiar trei capete, și în al doilea rând pentru că nu mai recunoaște. Privirea lui absentă devine un pic alarmată, pentru că e evident că ea pare să-l știe chiar foarte bine. ― Dragule! exclamă Sophie, luându-i fața în mâini și lipindu-i pe buze un sărut mare și umed. Îmi pare atât de rău că am întârziat. Ți-a fost dor de mine? adaugă ea, alintându-se. ― Eu...ăăă... Ben e absolut, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
că nu e pe deplin sigură ce ar trebui să simtă în legătură cu asta. Mă rog, continuă ea. Unde mergem? ― În expediție, îi explică Geraldine misterioasă. Azi ești pe mâna mea, tot ce-ți trebuie e carnetul de cecuri. ― O, Doamne, exclamă Jemima nervoasă. Dacă ai de gând să mă duci la cumpărături, poți să uiți de magazinele de firmă. Călătoria asta la LA mă stoarce de tot, nu mai am un ban. ― Stai liniștită, spune Geraldine. Pentru ce crezi că sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
a dat seama. ― Mimey, spune Lisa, când Jemima deschide ușa de la intrare și-și lasă plasele în hol. A sunat mama ta. ― Mersi, o s-o sun eu, spune Jemima, care ajunge sus și deschide ușa sufrageriei. ― Să fiu a naibii! exclamă Lisa. ― O, Doamne! murmură Sophie. Amândouă rămân cu gura căscată. ― Ei? spune Jemima, dând ușor din cap. Ce credeți? ― E... Lisa se oprește. ― Pur și simplu... Sophie se oprește și ea. Cele două nu mai au grai de invidie, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
fi strigat ceva mai tare, să audă toată lumea. ― A, da, a mormăit el atunci, afișându-și zâmbetul sfios care avea să-i asigure curând statutul de mare cuceritor în devenire. ― Prietena mea și cu mine credem că ești fantastic! A exclamat femeia repede, scotocind prin geantă, de unde a scos un stilou și o bucată de hârtie ruptă și mâzgălită. Sincer, a continuat ea. Ne luminezi casa în fiecare seară. Nu-i așa, Jean? a țipat ea, uitându-se spre prietena ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-și amintească numele lui Ben. Tom? a făcut apoi o încercare, la care Ben a simțit că e cuprins de un soi de râs nervos. ― Nu, a răspuns el, reușind să se abțină. Sunt Ben. Ben Williams. ― Așa e! a exclamat ea. Ben Williams. Ben a sprijinit bucata de hârtie de mânerul căruciorului, conștient de faptul că alți cumpărători de prin apropiere se opriseră și ei, să vadă ce se întâmplă. Își dădu seama că toți îl priveau și toți îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
cu o tipă de care se ocupau ei. ― Stai așa, spun eu, și-mi pun o mână pe brațul ei, încercând să nu încep să râd. Scuze că te întrerup, dar cu ce te ocupi? ― Sunt jurnalistă. Așa, și... ― Nu! exclam eu. N-o să-ți vină să crezi. Lauren se uită la mine și rămâne cu gura deschisă. ― Nici să nu te gândești să-mi spui că... ― Ba da, la naiba! am zis, râzând tare. ― Nu se poate. Unde lucrezi? ― Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
am oprit o clipă, întrebându-mă dacă să-i spun lui Lauren, și la naiba: am fost atât de sinceră până acum, așa că de ce să încetez acum? ― Dacă vrei să știi adevărul, continui eu, eram cât casa. ― Nu se poate! exclamă Lauren, cercetându-mă neîncrezătoare din cap până în picioare. Nu se poate. ― Jur, am spus eu. ― Și atunci cum naiba ai ajuns să arăți așa? ― Multă muncă, din greu. O groază de sport și nici un pic de mâncare. ― Păi, a meritat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
vrea să aibă și cititorii noștri acces la un pic de bârfă de primă mână de la Hollywood. Vreau să știu cine ce face, unde și cu cine. Și mai exact, vreau s-o aflu primul. ― Asta mi-ar plăcea nespus! exclam eu cu respirația tăiată, pentru că asta e slujba visurilor mele. O rubrică! O rubrică numai a mea! Dar am și eu o condiție. ― Da? spune redactorul-șef cu teamă. ― Vreau o poză lângă titlu. ― Nici o problemă, dragă. Avem vreo poză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
investigații discrete. Când era luată la întrebări, spunea că un văr de departe de-al tatei dovedea o aplecare prea mare către băutură. După care îi mulțumea femeii pentru grija ei și închidea repede. —Cloisters! a zis ea. —Cloisters! a exclamat și tata ușurat. Nu puteam să-mi aduc aminte, și chestia asta mă înnebunea. N-aș fi putut închide un ochi. Aș fi zăcut în pat toată noaptea, storcându-mi creierii... Sună-i, l-a întrerupt mama cu lacrimi în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
un ton aproape isteric, ai fost dusă la spital cu salvarea și ți s-au făcut spălături stomacale! — Dar nu era nevoie de toate astea, i-am explicat eu. A fost o greșeală. — Ba n-a fost o greșeală! a exclamat ea. în spital ți-au verificat semnele vitale. A fost o operație care trebuia făcută. Chiar așa? m-am gândit eu surprinsă. Era adevărat? înainte s-o pot întreba, mama s-a pornit din nou. —Și ai o problemă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ca și când ar fi avut de gând să mai stea. Propria mea soră internată la spitalul de nebuni! — Nu e un spital de nebuni, am protestat eu fără prea multă energie. E un centru de tratament. —Un centru de tratament! a exclamat ea în batjocură. E un spital de nebuni, dar cu altă denumire. Nu păcălești pe nimeni cu chestia asta! N-ai înțeles nimic, am încercat eu. Când o să te vadă pe stradă, lumea o să treacă pe celălalt trotuar, a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o cheamă? Roisin? Imelda? Ceva în genul ăsta? Claire! Exact! Da, am călărit-o într-o noapte, la o petrecere din Rathfarnham, acum vreo zece ani. Un cor de voci ultragiate a izbucnit instantaneu. —Cum poți să spui așa ceva! am exclamat cu toții. Obraznicule! Ne-am uitat unii la alții cu niște expresii dezgustate. —Obraznicul! am dat cu toții din cap cu hotărâre. Obraznicul! Eu m-am uitat la Shake și el la mine și amândoi am zis: —Obraznicul! Brigit s-a întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Obraznicul! am dat cu toții din cap cu hotărâre. Obraznicul! Eu m-am uitat la Shake și el la mine și amândoi am zis: —Obraznicul! Brigit s-a întors către Joey, iar Joe s-a întors către Brigit și amândoi au exclamat: —Obraznicul! Luke și Johnno, care păreau uluiți, au spus la unison: —Obraznicul! Melinda s-a uitat la Tamara, Tamara a ridicat din sprâncene către Melinda, iar Melinda a zis: —Să nu uităm să cumpărăm niște lapte în drum spre casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
îîși rupsese piciorul.) Și cu cine crezi că m-am întâlnit? Nici mai mult, nici mai puțin decât cu fosta mea prietenă... —Nu aia care v-a surprins pe tine și pe Shake în timp ce vă legați unul pe altul? am exclamat eu. îExperimentaseră diverse noduri, nu se dedaseră la chestii sexuale.) —Ba era exact aceeași tipă. S-a uitat lung la mine, a dat din cap și a zis: „Acum ai trecut la travestiuri. Ești un ticălos al naibii de bolnav, Luke Costello
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
face nici un rău, mi-a explicat Mike, iar eu, pentru a cincisprezecea oară pe ziua aia, m-am chinuit să nu izbucnesc în plâns. Trebuie doar să-i spui să se care! — Sigur că nu-i fac nici un rău, a exclamat Clarence, rănit și surprins. Are un păr superb. Ce e rău în asta? Ce e rău în asta? a mai întrebat el o dată, apropiindu-și fața de a mea. Ni... nimic, am reușit eu să bolborosesc oripilată. —în ce grup
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
izbucnească în plâns. Dar s-a binedispus spunând: — Nu cred că cineva poate să înțeleagă ceva din cartea aia, n-are nici cap, nici coadă! — A câștigat un premiu, nu? l-am întrebat eu. —Exact! Ce ți-am spus?! a exclamat Mike. —Luminează-ne, Misty, a urlat Clarence. —Du-te-n pizda mă-tii, Clarence, boșorog umflat ce ești! a răspuns Misty cu răutate, fără să ridice ochii din ziar. Clarence a oftat, cu o expresie de devotament sincer și hămesit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o să mă iubească. Deși, desigur, nu aveam nici cea mai vagă intenție să mă combin cu vreunul dintre cei din grup. Cu toate că nu-mi prea plăcea s-o recunosc, eram conștientă că o respectam mult pe Misty... Apoi cineva a exclamat: —E două fără cinci! La care toți au strigat: —Doamne! Și-au stins țigările, au dat ceaiul peste cap și au sărit în picioare. Veseli, spuneau chestii de genul „E momentul să ne umilim!“ și „în după-amiaza asta e rândul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
atâtea teatre grozave, atâtea producții independente și extravagante. Nu eram deloc de acord cu el, dar eram mai mult decât dispusă să trec peste asta dacă reușeam în felul ăsta să-l fac pe Chris să mă placă. —Grozav! am exclamat cu un entuziasm prefăcut. Aveam noroc. Cu vreo câteva luni înainte, mersesem cu Luke și Brigit la o chestie groaznică care se numea „instalație interactivă“. Un soi de piesă care se juca într-un garaj dezafectat din TriBeCa. Pe scenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
rămășite ale furiei s-au risipit. Ce avea să-mi arate? Sala de gimnastică? Aripa vedetelor? Piscina? De fapt, era vorba de dormitorul lui. Mike m-a târât în sus, pe scări, a dat o ușă de perete și a exclamat: — Piesa de rezistență. Nici măcar nu și-a dat osteneala să-i dea un accent franțuzesc. Nu era stilul lui. Acum că furia mi se evaporase, tot ce-mi mai rămăsese era rușinea și dorința de-a fi cât mai drăguță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]