5,121 matches
-
pe baza asemănărilor dintre literatura science-fiction și unele abordări ale lui Baudrillard, astfel încât scrierile sale nu sunt încadrabile doar într-o singură categorie, ci presupun un evantai de influențe și posibile ordonări. Observarea vastității temelor și a genurilor abordate de către gânditorul francez (eseu, jurnal de călătorie, studii filosofice și politice, memorii, articole, interviuri), precum și a îmbinării diverselor stiluri de scriitură (analitic, poetic, retoric, sentențios, fragmentar) procură alte elemente care să susțină rizomatica scriitură baudrillardiană, precum și curiozitatea de a cerceta diverse teme
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
un set de practici discursive aflate în mișcare intertextuală și nu neapărat ca un sistem rigid de idei. Această abordare centrală nu a însemnat pierderea din vedere a trăsăturilor fenomenului sau a principalelor sale idei-forță. Astfel, avertizați fiind că fiecare gânditor postmodern a dezvoltat propriul său postmodernism, sarcina lucrării a fost și aceea de a extinde acest pointillism al concepțiilor într-un cadru mai amplu, care să poată da seama de noile configurații înfăptuite în discurs și societate, dar fără a
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
un "filosof transcendental". Norris, preluat de Rorty, vede în Derrida un reprezentant al filosofiei în tradiție kantiană, pentru că tot efortul său critic și deconstructiv caută să dezvăluie supozițiile unui tip de gândire, precum și condițiile de posibilitate ale unui discurs. Pentru gânditorii care vin din tradiția habermasiană și care cred că filosofia trebuie să se înscrie într-o direcție argumentativă, filosofi precum Derrida sau chiar Heidegger par a ține de o fază pregătitoare, situată înaintea adevăratei filosofări, fiind considerați doar "profetici". O
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
al culturii franceze (Sokal și Bricmont precizează că justificările lui Baudrillard au fost transpuse de către Pascal Bruckner în "Le risque de penser", Le Nouvel Observateur, 25 septembrie 1997, p. 121). Sokal și Bricmont resping această justificare, argumentând că nu toți gânditorii francezi optează pentru stil în defavoarea clarității, la fel cum postmodernismul nu este doar un fenomen francez, ci se regăsește dezvoltat și în America, de exemplu, astfel încât justificarea pe baza unor trăsături specifice culturii franceze li se pare de neacceptat. 335
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
New York, 2000, p. X. 337 Richard J. Lane se ocupă și de influența lui Hegel asupra întregii filosofii franceze moderne, în special prin conceptul său de dialectică, care este preluat și în marxism în combinație cu materialismul. Lane consideră că gânditori precum Bataille sau Baudrillard s-au arătat suspicioși în fața sistemelor de gândire totalizatoare, argumentând că există experiențe ce nu pot fi subsumate dialecticii. Exemplul lui Bataille pare a fi cel al potlatch-ului, concept pe care l-a utilizat ulterior și
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
diferență, astfel încât "ceea ce rezultă este o ontologie a "suprafeței semnificante", fără transcendență, [...] și articulată după principiul diferenței, nu al asemănării. Un astfel de model ontologic este în funcțiune în cele mai realizate formule ale gândirii filosofice postmoderne. Îndeosebi la acei gânditori francezi care, ca Derrida, Lyotard, Deleuze și Baudrillard, au reușit paradoxala sinteză hermeneutico-semiologică sau heideggeriano-structuralistă" (Aurel Codoban, Semn și interpretare. O introducere postmodernă în semiologie și hermeneutică, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 2001, p. 131). 400 Jean Baudrillard, L'échange symbolique et
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
scrierile incriminatoare și compromițătoare ale unor anumite personaje. După părerea lui Scholte 255, epitetul de doctus, folosit de obicei de Ovidiu pentru a-și defini colegii din domeniul artelor de nouă orientare, este atribuit aici unui filosof sau, oricum, unui gânditor. Și, dacă reminescențele ovidiene legate de omul și ideile lui Brutus asasinul lui Cezar -, nu ne înșeală, înseamnă că și destinatarul scrierilor sale, Brutus, al cărui nume face trimitere la toate aceste elemente, trebuie să fi trăit într-un mediu
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
imaginează". 17 Marcel Proust, "Swann explicat de Proust", în Eseuri, traducere, prefață și note de Irina Mavrodin, Editura Univers, București, 1981, pp. 214-217. 18 Paul Ricœur, op. cit., p. 59. 19 Idem, p. 62. 20 Paul Ricœur, op. cit., p. 520. Spre deosebire de gânditorii de dinaintea sa, Bergson nu mai înțelege spațiul și timpul ca entități interdependente și inseparabile. Pentru filosoful francez, numai timpul așa-zis "matematic" e o formă de spațiu. Celălalt "timp", cel ce ține de esența vieții, este opus timpului "matematic" și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
toate apele adâncurilor au fost deschise... inundând totul în jur”, exact așa cum se precizează în Biblie. Tot datorită acestui cutremur au luat naștere mișcări ciclonice, care au provocat ploi torențiale și inundarea Câmpiei Eufratului. * Aristotel (filosof grec, “cel mai mare gânditor al antichității”, care a trăit între anii 384-322 î.Hr.) a realizat prima clasificare a cutremurelor de pământ, după natura mișcărilor, și anume: cutremure care produc mișcări în sus, cutremure care produc mișcări în jos, cutremure care produc mișcări laterale, cutremure
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
articolul său Titu Maiorescu și gândirea post-revoluționară (Kalende, II, 3), reluat și într-o sinteză, Tudor Vianu atrage atenția asupra faptului esențial că gândirea lui Titu Maiorescu nu constituie, sub raport social-politic, decât o prelungire a ideologiei europene post-revoluționare. La gânditori politici importanți ca: Burke, de Bonald, de Maistre, critica revoluției franceze duce în mod direct la respingerea formelor sale politice-sociale, pe care convulsia de la 1789 le introduce în Franța și le răspândește în Europa. Ruperea firului tradiției, negarea realităților și
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
Înțelegerea problemelor actuale ale oamenilor muncii din țara noastră, criticii respectivi au privit figura Anei Roșculeț În chip obiectivist, din fotoliul unei critici dăunătoare adevăratei literaturi. La polul opus criticii dogmatice se află critica științifică. Fondată de cei mai mari gânditori premarxiști: democrații revoluționari ruși, Belinschi, Cernâșevschi, Dobroliubov, critica științifică a fost și este necontenit dezvoltată În mod creator de criticii literari sovietici. Lenin și Stalin i-au fundamentat principiile de bază, ridicând-o cu adevărat la nivelul unei științe. (Ă
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
așa cum am mai spus, despotismul monarhic de tip feudal. El apare, de asemenea, ca un document În care se pot descifra câteva concepții de „derivație iluministă”, convertite În pledoarii În favorul „monarhismului luminat”, un fel de idol În fața căruia câțiva gânditori din veacul al XVIII-lea au făcut dese și inutile temenele», (I.Pervain, Soarta unei cărți rusești din 1767, În Moldova și Viața românească, În Almanahul Literar, an, ll, nr. 3, martie 1951 , pp. 103-110). Adesea, goana după expresii prea
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
în progres, în libertatea, egalitatea civilă, respectul propretății. Presa, saloanele, academiile provinciale, lojele masonice joacă și ele un rol în răspîndirea " luminilor " în Franța și în toată Europa. Strălucirea culturii franceze și limitele sale Europa franceză. Filosofii nu sînt doar gînditori; cei mai mari dintre ei, ca Voltaire, sînt scriitori remarcabili, strălucind în toate genurile și fideli lecțiilor clasicismului. Dar, oricare ar fi importanța lor, ei nu reprezintă totalitatea mișcării literare, ilustrată atît de memorialistul Saint-Simon, cît și de autorii dramatici
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
a organiza un stat nu e un lucru de disprețuit, mai ales că "primum vivere, deinde philosophari". (Trebuie să observăm însă că, la această organizare, nu s-a ținut îndeajuns seama de realitățile noastre, asupra cărora au atras atenția mereu gânditorii politici moldoveni.Vezi Spiritul critic în cultura romînească.) * Dar, victimă a unei prejudecăți învechite, eu tot vorbesc de o literatură românească, ba încă accentuez importanța deosebită a prozei. Și mai mult. Vorbesc ca și cum am avea o literatură de o vechime
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
limbi de circulație, iar pe de alta, abordarea unor teme din genuri diferite - de la teologie și filozofie la calcul calendaristic și astronomic - admirând o operă de traduceri, de prelucrări, dar și de creație proprie. Toate, însă, demonstrează reale virtuți de gânditor profund și originale calități de compoziție și stil. În timpul activității monahului Dionisie Exiguul la Roma, ca și consilier al cancelariei pontificale, se știe, s-au perindat zece papi. Tot ce era nevoie, el împlinea. De la el se așteptau soluții pentru
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
origami - arta împăturirii hârtiei pentru obținerea unor estetice forme spațiale - își are originile în arta tradițională niponă. Cu implicații remarcabile de natură spirituală, etică și tehnică, practica origami a depășit granițele culturale ale lumii asiatice, pătrunzând în lumea nonasiatică, unde gânditorii au situat-o, datorită nebănuitelor interferențe constatate, fie între știință și artă, fie între artă și meșteșug, ori între artă și educație. Cert este că tehnica origami s-a impus în cultura universală ca o expresie profundă a creativității umane
?ABILIT??ILE PRACTICE by LOREDANA ?AR? () [Corola-publishinghouse/Science/83165_a_84490]
-
întâmpinat, datorită jurnalismului său necompromițător, dificultăți din partea autorităților germane, franceze sau britanice, incomparabile însă ca intensitate cu cele experimentate de către revoluționarul rus. Cu toate acestea, lui Marx nu i-a fost deloc indiferentă activitatea politică. Dimpotrivă. O personalitatea puternică, autoritară, gânditorul german l-a admirat, întocmai ca și Lenin, pe Nikolai Cernîșevski, un membru proeminent al intelighenției ruse (Lichtheim: 1970, 139). Marx a îndemnat permanent proletariatul să se organizeze pentru a își revendica drepturile, dirijând activități și organizații care l-au
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
socială, politică și intelectuală (Callinicos: 1995, 93-95). Astfel, se poate concluziona că Lenin a distorsionat marxismul politizându-l (Lefort: 2002, 29-30; Lovell: 1986, 188-197; Ionescu: 1999, 205-208). Așa cum se pronunță și Giovanni Sartori, pentru Lenin nu a contat "Marx ca gânditor, ci Marx- revoluționarul" (Sartori: 1999, 405). Dar, pentru Marx, revoluția socială era cea mai importantă: revoluția politică nu era decât pandantul său (Tucker: 1969, 10-11). Dimpotrivă, pentru Lenin, state înapoiate ca Rusia aveau nevoie de revoluție politică sub patronajul unei
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
în vocabularul ideologic de factură leninistă, pseudo-marxistă, cu alte cuvinte. Numai în acest fel se poate constitui disidența într-un fenomen organizat, într-o societate civilă embrionară. Însă România comunistă nu a avut niciun intelectual, niciun filosof marxist veritabil; ultimul gânditor de un astfel de calibru fusese Constantin Dobrogeanu-Gherea, însă acesta murise în 1920 (Shafir: 2007, 5-48). Nu a fost succedat niciodată de un György Lukács, deja amintit, de un Leszek Kołakowski, de un Adam Schaff sau de un Bronisław Baczko
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
cel puțin câteva pagini. Există însă diferențe de nuanță, interpretabile prin prisma evenimentelor aflate în curs de desfășurare și a radicalizării ideologice a regimului. Astfel, în Dicționarul de economie politică, rubrica dedicată lui Ceaușescu începe cu fraza "eminent om politic, gânditor revoluționar marxist-leninist român, militant de seamă al mișcării comuniste și muncitorești internaționale, personalitate de mare prestigiu a vieții politice internaționale" (1974: 106). Nu sunt diferențe mari comparativ cu prezentarea care i se face în Dicționarul Politic: "eminent om politic român
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
a leninismului romantic Filiația dintre marxism și leninism este de netăgăduit, așa cum am putut constata în capitolul teoretic. Teme predilecte din teoriile lui Marx au fost reinterpretate astfel încât au căpătat tot mai distinct conturul unei ideologii, o evoluție pe care gânditorul german cu siguranță nu ar fi aprobat-o dacă i-ar fi fost contemporan. Am văzut care sunt, pe scurt, principalele premise sociale, economice și filosofice ale marxismului: emancipare, surmontarea modului de producție capitalist, respectiv abolirea obiectualizării creației umane și
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ale corpului didactic și până la urmă apare un astfel de document, fără nici un conținut, lipsit totalmente de valoare, care n-a oglindit în nici un fel discuțiile și propunerile făcute, ci a fost formulat, așa cum a fost conceput de cei câțiva „gânditori” de la C.C. al P.C.R. De altfel, spune el, nu numai acest lucru poartă pecetea demagogiei politice și sociale, dar și materialul hotărârii Plenarei C.C., privind reabilitarea, are același caracter. Ce mai trebuie tot acest bâlci? De ce era nevoie să se
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
a acestei paradoxale armonii între bine și rău, între just și injust, teatrul nu poate fi decât cel mult un exercițiu (steril) de virtuozitate, în fața cărora cei slabi cedează: Regizorul afirmă Alexa Visarion trebuie să fie în primul rând un gânditor, un om ce "vinde" ființa lui prin spectacolul de teatru, un eliberator de conștiință și, în același timp, un revoltat împotriva a tot ce măsluiește și umilește ființa umană. Regizorul incită în arta sa la trezie, la responsabilitate, la participare
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
ascuns, "scoțându-l astfel din ascundere" (v. Heidegger), printr-un demers cu altitudine teoretică admirabilă. Aici se dovedește un pasionat al conceptului luat ca instrument al construirii operei, fie ea artistică, fie teoretică. El este, dincolo de calitatea de artist, un gânditor plasat în spațiul metafizicii operei de artă în genere și al spectacolului în general. Ideea conform căreia în cazul marilor artiști operele următoare se află în stadiul de latență în prima se confirmă și în cazul lui Alexa Visarion prin
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
narator, dacă Răzvan, eroul principal (interpretat de Tudor Istodor) ar fi fost și un narator la persoana 1, atunci firescul s-ar fi instalat și convenția ar fi funcționat fără doar și poate, pentru asta, se poate spune , regizorul și gânditorul scenariului nu ar fi trebuit să vorbescă, prin imaginile neutre ca narațiune și suspense,despre halucinație, despre himeră, despre iluzie și absolut, așa cum face prin acest film interior. Daca ar fi vorbit despre droguri sau violență ar fi fost altă
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]