5,442 matches
-
necesitatea de a se cunoaște, axioma celebrului filosof induce ideea că subiectul trăiește ignorându-se pe sine. El nu se cunoaște decât parțial, astfel că o întreagă parte din el îi rămâne străină. Fiecare individ adăpostește în el acest străin: inconștientul său. Inconștientul nu este înnăscut sau ereditar. El se construiește. Se formează și se transformă datorită evoluției individuale. A spune că inconștientul se formează istoric înseamnă a reafirma importanța a ceea ce trăim în elaborarea structurii psihice. Inconștientul se stabilește gradual
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
a se cunoaște, axioma celebrului filosof induce ideea că subiectul trăiește ignorându-se pe sine. El nu se cunoaște decât parțial, astfel că o întreagă parte din el îi rămâne străină. Fiecare individ adăpostește în el acest străin: inconștientul său. Inconștientul nu este înnăscut sau ereditar. El se construiește. Se formează și se transformă datorită evoluției individuale. A spune că inconștientul se formează istoric înseamnă a reafirma importanța a ceea ce trăim în elaborarea structurii psihice. Inconștientul se stabilește gradual, în funcție de istoria
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
parțial, astfel că o întreagă parte din el îi rămâne străină. Fiecare individ adăpostește în el acest străin: inconștientul său. Inconștientul nu este înnăscut sau ereditar. El se construiește. Se formează și se transformă datorită evoluției individuale. A spune că inconștientul se formează istoric înseamnă a reafirma importanța a ceea ce trăim în elaborarea structurii psihice. Inconștientul se stabilește gradual, în funcție de istoria personală. În copilărie, mai ales în prima copilărie, se pun bazele. Adultul este o continuitate a copilului. Tot ce trăiește
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
el acest străin: inconștientul său. Inconștientul nu este înnăscut sau ereditar. El se construiește. Se formează și se transformă datorită evoluției individuale. A spune că inconștientul se formează istoric înseamnă a reafirma importanța a ceea ce trăim în elaborarea structurii psihice. Inconștientul se stabilește gradual, în funcție de istoria personală. În copilărie, mai ales în prima copilărie, se pun bazele. Adultul este o continuitate a copilului. Tot ce trăiește încă din timpul vieții intrauterine se gravează, se înscrie în el: în conștient (amintiri, urme
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
îndrepta spre straturile psihice mai profunde, în inconștient. Dar pentru psihanaliză, absența urmelor mnezice se explică mai ales prin refulare. Adică în funcție de considerațiile mai afective și psihologice. Așadar subiectul, de-a lungul întregii sale vieți, își «va hrăni» și umple inconștientul. Din acest punct de vedere se poate vorbi de o construcție istorică legată de trăire. Refularea corespunde unei operațiuni psihice automate. Nu este vorba de o decizie sau de o acțiune determinată și conștientă, ci de un mecanism activat independent
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
inconștient. De aici, tensiunea va fi domolită în mod iluzoriu, întrucât cantitatea de energie nu va fi epuizată prin trecerea la acțiune, ci va rămâne înăuntru. Numai în plan conștient se va constata dispariția tensiunii. Dorința nerealizată va deveni astfel inconștientă. Energia conținută în inconștient fiind negativă (nu ne refulăm fericirea!), totul se petrece în așa fel încât ceea ce este în inconștient să rămână acolo și să nu revină în conștient. Iată de ce nu ne amintim decât în mod excepțional visele
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
să rămână acolo și să nu revină în conștient. Iată de ce nu ne amintim decât în mod excepțional visele, iar în măsura în care ni le amintim, visul ne rămâne, prin modalitățile de elaborare (vezi capitolul III), de neînțeles. Pentru a împiedica mesajele inconștiente să revină în conștient, există un mecanism de supraveghere numit cenzură. Pentru a demonstra caracterul refractar al acestui gardian psihic, Freud compară cenzura cu Cerberul, redutabilul câine al Infernului grec. Inconștientul conform teoriei lui Jung Pentru Jung, inconștientul nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
vezi capitolul III), de neînțeles. Pentru a împiedica mesajele inconștiente să revină în conștient, există un mecanism de supraveghere numit cenzură. Pentru a demonstra caracterul refractar al acestui gardian psihic, Freud compară cenzura cu Cerberul, redutabilul câine al Infernului grec. Inconștientul conform teoriei lui Jung Pentru Jung, inconștientul nu este constituit doar din conținuturi refulate. Este în egală măsură un depozit de cunoaștere, în care se găsesc simbolurile și arhetipurile. Acest lucru ar explica, în viziunea sa, existența reprezentărilor colective. Cu
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
împiedica mesajele inconștiente să revină în conștient, există un mecanism de supraveghere numit cenzură. Pentru a demonstra caracterul refractar al acestui gardian psihic, Freud compară cenzura cu Cerberul, redutabilul câine al Infernului grec. Inconștientul conform teoriei lui Jung Pentru Jung, inconștientul nu este constituit doar din conținuturi refulate. Este în egală măsură un depozit de cunoaștere, în care se găsesc simbolurile și arhetipurile. Acest lucru ar explica, în viziunea sa, existența reprezentărilor colective. Cu alte cuvinte, pentru Freud, inconștientul conține istoria
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
Pentru Jung, inconștientul nu este constituit doar din conținuturi refulate. Este în egală măsură un depozit de cunoaștere, în care se găsesc simbolurile și arhetipurile. Acest lucru ar explica, în viziunea sa, existența reprezentărilor colective. Cu alte cuvinte, pentru Freud, inconștientul conține istoria personală a subiectului: toate dorințele, temerile, traumatismele etc. refulate. În opinia lui Jung, inconștientul are o dimensiune individuală și o dimensiune colectivă. Astfel, pătrunzând misterele inconștientului său, subiectul își descoperă propria istorie (Freud), dar și istoria umanității (Jung
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
de cunoaștere, în care se găsesc simbolurile și arhetipurile. Acest lucru ar explica, în viziunea sa, existența reprezentărilor colective. Cu alte cuvinte, pentru Freud, inconștientul conține istoria personală a subiectului: toate dorințele, temerile, traumatismele etc. refulate. În opinia lui Jung, inconștientul are o dimensiune individuală și o dimensiune colectivă. Astfel, pătrunzând misterele inconștientului său, subiectul își descoperă propria istorie (Freud), dar și istoria umanității (Jung). Însă, atunci când vom studia elaborarea visului (capitolul III), vom vedea că opoziția dintre cele două conceptualizări
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
explica, în viziunea sa, existența reprezentărilor colective. Cu alte cuvinte, pentru Freud, inconștientul conține istoria personală a subiectului: toate dorințele, temerile, traumatismele etc. refulate. În opinia lui Jung, inconștientul are o dimensiune individuală și o dimensiune colectivă. Astfel, pătrunzând misterele inconștientului său, subiectul își descoperă propria istorie (Freud), dar și istoria umanității (Jung). Însă, atunci când vom studia elaborarea visului (capitolul III), vom vedea că opoziția dintre cele două conceptualizări nu este chiar atât de evidentă pe cât pare, întrucât Freud, referindu-se
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
propria istorie (Freud), dar și istoria umanității (Jung). Însă, atunci când vom studia elaborarea visului (capitolul III), vom vedea că opoziția dintre cele două conceptualizări nu este chiar atât de evidentă pe cât pare, întrucât Freud, referindu-se la o cunoaștere simbolică inconștientă, identifică implicit existența cunoașterii inconștiente comune postulate de Jung. Visul este deci indiscutabil calea regală a inconștientului: - pe de o parte, pentru că este produs de inconștient; - iar pe de altă parte, pentru că analiza sa oferă persoanei informații despre viața sa
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
istoria umanității (Jung). Însă, atunci când vom studia elaborarea visului (capitolul III), vom vedea că opoziția dintre cele două conceptualizări nu este chiar atât de evidentă pe cât pare, întrucât Freud, referindu-se la o cunoaștere simbolică inconștientă, identifică implicit existența cunoașterii inconștiente comune postulate de Jung. Visul este deci indiscutabil calea regală a inconștientului: - pe de o parte, pentru că este produs de inconștient; - iar pe de altă parte, pentru că analiza sa oferă persoanei informații despre viața sa psihică profundă, îi permite să
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
vedea că opoziția dintre cele două conceptualizări nu este chiar atât de evidentă pe cât pare, întrucât Freud, referindu-se la o cunoaștere simbolică inconștientă, identifică implicit existența cunoașterii inconștiente comune postulate de Jung. Visul este deci indiscutabil calea regală a inconștientului: - pe de o parte, pentru că este produs de inconștient; - iar pe de altă parte, pentru că analiza sa oferă persoanei informații despre viața sa psihică profundă, îi permite să se cunoască, să descopere cine este cu adevărat și ce dorințe și
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
visului. Vom vedea că, în realitate, lucrurile sunt mai complexe, dar, în principiu, este adevărat că visul intervine ca realizare a unei dorințe. Studiind procesul refulării, am constatat că dorințele nesatisfăcute, interzise își găsesc sălaș în această regiune psihică numită inconștient. Însă conținuturile în discuție nu mor, ci rămân active. Sunt doar exilate în adâncul psihicului nostru. Astfel, pulsiunile refulate caută să se disipeze în afară, și să acceadă la nivelul conștient. Diferitele procedee psihice (refulare, cenzură) veghează la menținerea lor
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
are astfel o funcție de compensare evidentă. Totuși, nu este vorba de a realiza pur și simplu o dorință și deci de a considera că visul la un nivel inferior al psihicului. Numeroase mecanisme acționează (vezi capitolul III) în vederea criptării conținuturilor inconștiente. Un adult care, în vis, are relații sexuale cu un animal, de exemplu, nu dorește, în realitate, să aibă această experiență. Relațiile sexuale sunt un simbol, iar animalul un altul. Dorința ascunsă ori situația ce se ascunde în spatele scenariului oniric
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
iar animalul un altul. Dorința ascunsă ori situația ce se ascunde în spatele scenariului oniric cere să fie decodată (vezi capitolul IV). Celor trei funcții principale ale visului definite de Freud (funcția de protecție a somnului, funcția de eliberare de conținuturile inconștiente, funcția de compensare) este posibil să le adăugăm altele, care nu sunt lipsite de importanță. 4. Funcția de eliminare a stresului și a emoțiilor Unele vise nu au un sens profund, dar apar ca reacție la stimulii diurni. Îi permit
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
revelare a visului. 6. Funcția de anticipare În afară de clasificare și de revelare, visul mai permite anticiparea anumitor situații. Jung este cel care propune termenul «anticipare», preferabil calificativului «divinatoriu», care induce ideea de iraționalitate. Funcția de anticipare se explică prin caracterul inconștient al cunoștințelor. De fapt, subiectul deține adesea soluția la problemele sale, cunoaște răspunsul la întrebările sale, știe ce trebuie să facă sau ce va face. Dar aceste cunoștințe sunt ascunse în adâncul psihicului său, în inconștient. Avându-și rădăcinile în
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
mesajul visului (vezi capitolele III și IV). Putem de asemenea include în funcția de anticipare și punerea în evidență a unei patologii fizice. Unele vise prevestesc bolile ce se vor produce. De fapt, și corpul «știe» la fel ca și inconștientul. Și atunci, prin intermediul visului, oferă informații utile. Se întâmplă, de exemplu, ca faptul de a visa că ești sugrumat să indice un început de anghină. Capitolul II ABORDAREA NEUROȘTIINȚIFICĂ Lionel Brunel Organismul nostru nu își încetează activitatea în timpul somnului. Fără
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
mi-e dragă toată, Și nu-i de tot aceeași de fiecare dată, Și nu-i de tot nici alta, și mă-nțelege bine. Paul Verlaine Pentru a putea interpreta un vis, trebuie să știm cum se construiește unul. Elementele inconștiente, adesea rezultând din refulare, nu pot să reapară brutal la nivelul conștiinței, cu riscul de a distruge persoana sau, cel puțin, de a-i amenința liniștea interioară. Aproape de fiecare dată atunci când ne trezim dimineața, credem că nu am visat; sau
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
credem că nu am visat; sau amintirea visului este atât de vagă, de confuză, încât nu-i mai acordăm nici o atenție. Cum se explică faptul că, în general, nu păstrăm nici o amintire a activității onirice? Pentru că visul este o activitate inconștientă și încă de la trezire conștientul își reia activitatea și începe să șteargă toate amintirile deranjante sau compromițătoare. În plus, cenzura (vezi capitolul I) continuă să vegheze chiar și atunci când dormim. Ea se opune fără întrerupere conștientizării conținuturilor refulate. La fel
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
toate amintirile deranjante sau compromițătoare. În plus, cenzura (vezi capitolul I) continuă să vegheze chiar și atunci când dormim. Ea se opune fără întrerupere conștientizării conținuturilor refulate. La fel ca și Cerberul, ea păzește poarta infernului ființei noastre. Dat fiind că inconștientul este constituit din dorințe nesatisfăcute, din gânduri reprimate sau din dorințe nepermise, el are un caracter amenințător, deranjant și dureros. De exemplu, impulsurile referitoare la moarte sunt în general refulate. Ostilitatea, agresivitatea, chiar și ura nu sunt exprimate deschis. Subiectul
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
ele nu o pot face în mod direct. Cenzura, veghind asupra «confortului nostru psihologic», le refuză accesul la conștiință. Vor trebui deci să se deghizeze. Este vorba de ceea ce Freud numește procesul de elaborare a visului. Gândurile, dorințele și reprezentările inconștiente nu pot trece de cenzură decât dacă sunt suficient de deghizate. În aceste condiții, cenzura nu le recunoaște ca fiind amenințătoare sau periculoase și le lasă să treacă. Visul va folosi așadar mai multe strategii, pe care Freud le descrie
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
bazează pe patru mecanisme principale: 1. Transformarea ideilor în imagini Această transformare este responsabilă de dificultatea de a povesti visul, la fel cum e greu de povestit un film. Cauza transformării în imagini este în principal legată de chiar proprietățile inconștientului. Visul ia naștere din incoștient, or, incoștientul este compus din reprezentări de imagini (cezi Capitolul I). Prin reprezentări de imagini se înțelege anumite imagini, dar și acțiunile, senzațiile, impresiile, emoțiile. Limbajul visului este așadar limbajul incoștientului. În plus, transformarea în
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]