7,774 matches
-
accentuată acum, provocată de trecerea vremii, conștiința apropierii orizontului morții coexistă cu liniștea durerii („Lacrima curăță noaptea de noapte”, Frunză cu ochii de pasăre), cu alternanța încrederii și neîncrederii în capacitatea cuvântului de a descifra tainele universului, dar și cu mărturisirea imposibilității de a renunța la cuvântul poetic. Se face, de asemenea, elogiul clipei (Copacul pâinii), concomitent însă (cu vagi ecouri din Mihai Eminescu: „Același verde cântă-n altă frunză”, Antropocentric) e reținută semnificația perenă hărăzită alcătuirilor firii. Structură duală, contradictorie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289880_a_291209]
-
la începuturile Renașterii, București, 1977; Tradiții răsăritene și influențe occidentale în Țara Românească, München, 1983; ed. București, 1993; Immortalité et décomposition dans l’art du Moyen Âge, Madrid, 1988; Fața cernită a libertății. 20 convorbiri la Europa Liberă, București, 1991; Mărturisiri din exil, postfață Adolf Armbruster, Iași, 1994; Treptele nedesăvârșirii, Iași, 1994; ed. 2, București, 1997; Lecturi medievale despre țările române, Aalborg (Danemarca), 1995; Itinerarii artistice, Aalborg (Danemarca), 1995; Țara Românească între Bizanț și Occident, Iași, 1996; Orizont medieval, Aalborg (Danemarca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286195_a_287524]
-
îi consacră și o încercare critică apărută în 2002. SCRIERI: Comentarii critice, București, 1969; Demostene Botez - viața ca roman trăit, București, 1983; Profiluri literare contemporane, București, 1987; De la Eminescu la Emil Cioran, Pitești, 1996; Chemarea străjerilor, Cerașu-Prahova, 1996; Marea iubire (Mărturisirile lui Adrian Doinaru), Pitești, 1997; Cuvinte nemuritoare. Sublima eschivă a limbajului revelat, Cerașu-Prahova, 1999; Simion Stolnicu sau Despre tentația efemerului, Ploiești, 2002; Introducere în opera lui Al. Piru, Pitești, 2002; Ca o barcă împinsă de vânt, Brașov, 2003. Ediții: Simion
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285634_a_286963]
-
ar fi o problemă în limba germană, unde cuvântul Beruf înseamnă atât profesie, cât și vocație, cu condiția să faci ce-ți place. Pentru profesorul american de religie Van A. Harvey, încercarea de a concilia exigențele istoriei ca disciplină cu mărturisirea de credință personală s-a concretizat în lucrarea The Historian and The Believer (1966). Teza lucrării este afirmată în chiar prefața acesteia: "Criticismul biblic, în special căutarea figurii istorice a lui Iisus, constituie scheletul din debaraua teologiei creștine, iar istoria
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
fost mai adevărată: "Pentru credincios, istoria nu este un domeniu autonom al străduințelor umane și al progresului, ci tărâmul păcatului și al morții, și de aceea are nevoie de mântuire 66. Primul pas spre asanarea morală a unei societăți este mărturisirea păcatului, cu exorcizarea demonilor creați de somnul rațiunii și apostazia credinței. Nu se va înțelege nimic din istorie dacă nu se pleacă de la principiul culpabilității universale, remarcă Hubert Butterfield. Pentru el, istoricul cu adevărat obiectiv, care examinează loial faptele, trebuie
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
când va fi inaugurat eshatonul. Hristos reprezintă dezvăluirea scopului divin, El guvernând istoria înlăuntrul istoriei 85. Dar pentru a-l urma pe Hristos este necesar un act personal de îndreptare, de pocăință, care începe într-un anumit kairos printr-o mărturisire. Și această mărturisire este bivalentă, deoarece ea cuprinde mărturisirea omului în fața lui Dumnezeu, în istorie, și mărturia istoriei despre om și omenire la judecata particulară și, respectiv, universală. "Istoria e aici pentru a mărturisi"86, afirmă, printre alții, H.I. Marrou
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
inaugurat eshatonul. Hristos reprezintă dezvăluirea scopului divin, El guvernând istoria înlăuntrul istoriei 85. Dar pentru a-l urma pe Hristos este necesar un act personal de îndreptare, de pocăință, care începe într-un anumit kairos printr-o mărturisire. Și această mărturisire este bivalentă, deoarece ea cuprinde mărturisirea omului în fața lui Dumnezeu, în istorie, și mărturia istoriei despre om și omenire la judecata particulară și, respectiv, universală. "Istoria e aici pentru a mărturisi"86, afirmă, printre alții, H.I. Marrou. Acesta este rostul
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
divin, El guvernând istoria înlăuntrul istoriei 85. Dar pentru a-l urma pe Hristos este necesar un act personal de îndreptare, de pocăință, care începe într-un anumit kairos printr-o mărturisire. Și această mărturisire este bivalentă, deoarece ea cuprinde mărturisirea omului în fața lui Dumnezeu, în istorie, și mărturia istoriei despre om și omenire la judecata particulară și, respectiv, universală. "Istoria e aici pentru a mărturisi"86, afirmă, printre alții, H.I. Marrou. Acesta este rostul ei tainic. Istoria umană se defășoară
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
cele cinci sau șase momente creatoare ale istoriei lumii"103. Cazurile Japoniei și Germaniei postbelice sunt edificatoare în acest sens, deși nu au conotația universală pe care o poartă cu sine poporul evreu. Nu putem încheia această introducere fără o mărturisire de credință cu privire la strădania noastră de a găsi un sens istoriei. Față de raționamentul dubitativ în a atribui finalitate istoriei, formulat de filozofia critică a istoriei și de acceptarea unui sens metafizic al istoriei, întâlnită la filozofia speculativă, teologia creștină a
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
nu-Mi fie milă de cetatea cea mare a Ninivei cu mai mult de o sută douăzeci de mii de oameni, care nu știu să deosebească dreapta de stânga lor, și cu un mare număr de dobitoace?" (Iona, 4, 10-11). Mărturisirea aceasta excepțională a iubirii dumnezeiești pentru creaturile sale este suficientă pentru a arăta importanța fiecăreia dintre ele în fața Sa. Iona s-a necăjit din cauza unui vrej, pentru care "nu s-a trudit și nu l-a crescut". Dacă lui Dumnezeu
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
lamentările și penitențele lor. Profeții evrei sunt mai degrabă teologi ai istoriei decât filozofi, pentru că "filozofia" lor este inspirată de Duhul Sfânt și se fundamentează pe credință. Nihil sine Deo este la ei nu doar un simplu dictum, ci o mărturisire continuă care transpare în cel mai elementar gest. Profeția anticipează filozofia istoriei doar în formă, nu și în conținut. În plus, profeția avertizează și mobilizează, în timp ce filozsofia istoriei doar emite judecăți de valoare. Berdiaev sesiza cu ochii unui vizionar această
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
Nae Ionescu, Dan Ciachir • Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon • Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu • Jurnal (1931 1937), Petru Comarnescu • Jurnal în căutarea lui Dumnezeu, Arșavir Acterian • Kairoi sau roadele timpului, Octavian Florescu • Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir • Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia • Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield • Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu • Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov • O.K. Pentru America!, Gheorghe Stan • Picătura de cucută, Paul Eugen Banciu • Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian • Rebecca
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
presa literară, și anume Îngerul a strigat de Fănuș Neagu și Animale bolnave de subsemnatul, i le-a trimis lui P. Dumitriu, rugându-l să facă un referat de lectură în vederea publicării lor în R.F. Germania. P. Dumitriu însă, după mărturisirea respectivei doamne, nu s-a grăbit să trimită aceste referate, iar la repetatele ei telefoane a răspuns nonșalant că „romanele în cauză nu merită a fi traduse și publicate”. Când i s-a cerut să returneze volumele, a răspuns scurt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
grup de scriitori, amici ai lui Stancu, un Boureanu, Jebeleanu, Cicerone Teodorescu, față de „îndrăzneala” tânărului critic Manolescu, care a avut „neobrăzarea” de a-i include în antologia sa poetică pe un Nichifor Crainic, Ștefan Baciu și alți „fasciști notorii!”... Este mărturisirea secretarului c.c. Mizil, șeful propagandei și culturii, în biroul său, înainte cu câteva zile de congresul scriitorilor din toamna lui ’68. Ne găseam la câteva luni de la invadarea Pragăi, în ’68, și Mizil, știind că am o anume influență
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
de fenomenul extrem de viu, insuportabil de viu, adeseori, al realului!”. „Cred Doamne și mărturisesc...” sunt și cuvintele cu care preotul, cu chivotul în care ține sângele și trupul christic, cheamă credincioșii la cuminecare; nu numai „a crede”, dar și forța mărturisirii se cere celor ce cred că Fiul Omului și-a dat viața pentru a ne spăla de păcatul originar. Cel venit și întrupat pentru definitiva împăcare cu Tatăl său și al nostru, pentru mântuirea noastră de „umanitatea joasă”, cu care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
de păcatul originar. Cel venit și întrupat pentru definitiva împăcare cu Tatăl său și al nostru, pentru mântuirea noastră de „umanitatea joasă”, cu care ne naștem și care ne împiedică mereu accesul la o altă existență, purificată, ideală!... Puterea, curajul mărturisirii ce a creat atâtea legiuni de sfinți și de martiri care, în primele secole după Christos, s-au jertfit, refuzând să-L nege, pe El și sacramentul botezului care i-a purificat de orice afinitate cu diavolescul, cu Ispita. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
sângele lor, trunchiul sfintei Biserici, ce e și trupul lui Christos, și l-a făcut să dureze, prin secole, marea și invincibila școală de morală a Europei. Dar... în credința noatră laică, adică în ceea ce s-ar putea numi „profesare, mărturisire a adevărului”, suntem noi, față cu istoria trăită, indiferent că e personală sau colectivă, națională, suntem noi demni de o reală „mărturisire”? Cu atât mai gravă atunci când ea este făcută publică, tipărită într-o carte ce poartă numele nostru pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
școală de morală a Europei. Dar... în credința noatră laică, adică în ceea ce s-ar putea numi „profesare, mărturisire a adevărului”, suntem noi, față cu istoria trăită, indiferent că e personală sau colectivă, națională, suntem noi demni de o reală „mărturisire”? Cu atât mai gravă atunci când ea este făcută publică, tipărită într-o carte ce poartă numele nostru pe „frontispiciul zidirii de hârtie”, care ar trebui, și ea, să înfrunte, dacă nu secolele, măcar anii, poate deceniile, în unele, rare, cazuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
intens lucitoare ale unei religii!... ...Întorcându-ne, însă, la „mărturisitorii literari” de care vorbeam mai sus, la acei martor ai trecutului național, colectiv care, spre deosebire de milioane, au privilegiul talentului și al artei, trebuie, cum o spuneam, să aibă și „curajul mărturisirii oneste”, oricât i-ar „costa” uneori acest lucru. Altfel, tăcerea este de o mie de ori mai onorabilă!... Deoarece creditul meseriei noastre, de „povestitori sau cântăreți”, stă nu numai în „tehnica” perfectă a artei noastre, dar și în ceea ce s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
poliției. (Eram la München, într-o bibliotecă, în acea toamnă, unde, într-o colecție din Scînteia, am găsit explicația falsei promovări a lui Mizil din postul puternic de secretar c.c. în cel decorativ de vice al primului ministru: o „mărturisire” că nu „înțelese destul de bine”, cu câteva luni mai devreme, „importanța Tezelor din Iulie”!Ă Cineva care, la fel, „nu înțelegea ce se întâmplă” a fost președintele U. Sciitorilor, Stancu, care, la o ședință amplă a conducerii „lărgite” a scriitorilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Deunăzi, o asemenea solicitare m-a indispus pentru câteva ceasuri bune. O doamnă, sau domnișoară, altfel foarte bine-crescută, plină de bune intenții, insistentă, dar cuviincioasă, mi-a cerut să mărturisesc o „plăcere vinovată“ în materie de muzică. Urma ca, după mărturisirea mea, piesa menționată să fie difuzată în cadrul unei emisiuni de divertisment. Vasăzică cineva avusese ideea unui scenariu cât se poate de „amuzant“, din care să rezulte ce ascultă pe ascuns câte un grangure de pe scena publică (eventual, culturală). Am încercat
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
consecințe pentru mărturisitori... Și apoi nu spunea profesorul Apostoleanu, într-o scrisoare, că tocmai citește o carte valoroasă - G.T.Kirileanu - Corespondență - Editura Minerva, 1977?... Iar după excursie, Senea Coșulschi relata la 12 decembrie 1979: Scrisorile din carte cuprind și frumoase mărturisiri ale dragostei tinerești, dar cu decență și respect relatate. Că zice, confesându-se una dintre expeditoare: „Eram foarte tânără, eram frumoasă, mă îndrăgosteam ușor de câte un tip mai picant, scăpasem de sub chingile sufocante ale lui Tibi care nici nu
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
dar cu afecțiune, ca la prieteni... Apoi, la 26 decembrie 1976, din Făgăraș, de la Coca, către adevărații prieteni, de care era mândră că îi avea în Moldova, ca și pe niște iubite rude, alături de Gabi și de părinți, soseau alte mărturisiri: „...Este a doua zi de Crăciun și ne aflăm cu toții acasă, la Cârțișoara. Numai eu cu tata suntem acasă. Mama e plecată pe la rubedenii, Gabi cu ceata ei de tineri ascultă pe undeva muzică la ora asta, cu siguranță. Suntem
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
R. S. România”, apărută în 1961 (360 pagini). În colaborare cu prof. universitar Șt. Bârsănescu, membru corespondent al R.S.R. a redactat manuale de zoologie și botanică pentru clasele V-VII, Desele reeditări sunt o dovadă a calității lor. După propriile mărturisiri, anii de profesorat de la Școala normală din Bârlad sunt cei mai frumoși din viața sa. Aici a găsit elevi serioși, maturi, și profesori de înaltă ținută intelectuală, cei mai mulți având un îndelungat stagiu de activitate a căror experiență didactică a valorificat
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
amintiri care ni le transmiteam la telefon cel puțin de 2-3 ori în fiecare săptămână. Iubirea, sublinia el, la atâția ani de la plecarea celei care îi fusese dragă, ca să-mi alin propriile răni mult mai proaspete și să-mi dezlege mărturisirile, te învață tot ce ai nevoie pentru ca mariajul să reușească, să nu ruginească, să aibă prospețimea începuturilor, adică te învață să apreciezi, să ierți, dar și să spui iartă-mă, te învață să accepți imperfecțiunile celuilalt - că fiecare le avem
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]