4,917 matches
-
toamnă pînă în vara următoare, comisariatele de miliție și închisorile regionale nu s-au golit, ca și în anii anteriori, cînd mai multe valuri fuseseră duse spre a fi zdrobite pe malurile, niciodată încheiate, ale canalului Dunărea-Marea Neagră, o imensă pușcărie mai mult decît un șantier. Pentru prima dată după mulți ani, românii îndrăzneau din nou să sfideze. Să deschidă gura și pentru altceva decît pentru minciuni. În stradă, în magazine, în tramvaie, se comentau cu glas tare evenimentele din Ungaria
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
să-l joc eu!" îi spunea mereu Radu Beligan), dramaturgul Baranga, care-i oferea Marcelei Rusu, la fiecare 100 de reprezentații cu o comedie de-a sa, un lanț de aur, actorul cvasi-necunoscut azi, G. Popa Mijea, care-a făcut pușcărie fiindcă a spus un banc, Ștefan Tăpălagă care-ntr-o scenă emblematică din Scapin, ca să ia aplauze, îl bătea... pe bune pe autorul cărții, Bibanu, talent extraordinar care "n-a citit zece cărți în viață", dar a ajuns profesor universitar
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Kama, Mondo muștar, Mara aspirator, Ion aparat de fotografiat, Turturică șapcă"... Să-ți tot stea gîndul la spectacole, în asemenea condiții! Altă relatare cutremurătoare: într-o zi, actorul nostru se-ntîlnește cu peruchiera de la Teatrul Mic, care avea soțul, actor, în pușcărie, fiindcă... a spus un banc, la restaurant: "N-am mai auzit, în ultimul timp, de o condamnare a unui actor. Pe vremuri, da! Au fost mulți care au făcut închisoare politică. Am auzit de Ion Omescu, de Benedict Dabija, de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
pe nedrept, cred eu, de vicii nedovedite, dar un om de mare cultură, profunzime și aptitudini astrologice (era nepotul lui Armand Constantinescu, cel care ne-a lăsat Cer și destin). Povestea cu incredibilă blîndețe, judeca indulgent (deși trăise degeaba în pușcărie, o vreme), cunoștea Cabala, era un actor bun și un scriitor talentat. Prieten cu mari oameni ai vremurilor. Martor indirect, se pare, al morții lui Camil Petrescu și-a lui Labiș. P.S. Despre Marin Sorescu, N. Carandino, Ștefănescu-Goangă, Levon Mirahorian
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
rost. Astfel le-a compus și atunci când, având posibilitatea să le aștearnă pe hârtie, acestea i-au fost distruse, dar le-a compus din nou din minte. Intrigile, interogatoriile Sfintei Inchiziții, torturile, umilințele, cei douăzeci și șapte de ani de pușcărie n-au izbutit să-i anihileze temperamentul prometeic, și nici să-i sufoce talentul de nestăpânit. Figura lui Campanella e una complicată și compozită, nu are o linie de dezvoltare uniformă; nu este lipsită de contradicții, extravaganțe, obsesii, în pofida profunzimii
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Tommaso dormind adânc. L-au iscodit îndelung; ochii nu-i scoteau flăcări și gândacul, care lor li se păruse că dansase, era cu burta-n sus, lângă salteaua de paie negricioasă și găurită. XV Douăzeci și șapte de ani de pușcărie. Era târât dintr-o temniță într-alta, i se schimbau celulele, era transferat pe nepusă masă, era privat de posibilitatea de a se obișnui cu o anume stare de lucruri, ceea ce, dacă pe de-o parte i se părea chinuitor
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
nu mi se poate cere, tocmai mie, să-l țintuiesc pe cruce, când eu, dimpotrivă, aș vrea să-l așez pe altar, fiindcă mai bine decât alții a interpretat măreția lui Dumnezeu. Vreți să mă trimiteți înapoi să putrezesc în pușcărie. Sunt aici, gata să mă întorc în beznă, să îndur din nou toată cruzimea animalică, dar nu voi semna nimic împotriva acelui om extraordinar. Ca și cum n-ar fi fost de-ajuns să-i ia apărarea, vechiului prieten întâlnit la Padova
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
chipurile, liber, e în stare să facă orice... Numai că a face orice ca să fii liber, înseamnă să te înjugi la acest orice... adică nu mai ești liber... Octav: Nea Socrate, vezi că ai deschis robinetul cu pesimism... Groparul:... În pușcărie mi-am dat seama că ceea ce împiedică pe om să fie liber, este prea mare dragoste pentru viața lui... Dorința de a trăi cu orice preț face din noi niște ființe penibile... niște căzături miorlăite... jalnice... Acolo am văzut pe
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
la taclale, uite; în epoca aia de aur coclit, șomeri erau cu duiumul, numai că, în loc de ajutor de șomaj, li se dădeau salarii; salariul ajungea pentru că n-aveai ce cumpăra cu el; iar odinea și disciplina erau cele din orice pușcărie. E clar? Marieta: (presată de întrebare și de lipsa unui răspuns clar)...Dar eu vreau să te întreb un singur lucru: era mai bine sau nu înainte? Octav: (fără umor ar fi greu) Mona, crezi că există vreo mănăstire care
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
patru. Octav: Numai patru! Hm! Numai patru! Groparul: Păi pe lîngă cei care au stat zece, cincisprezece... optsprezece, patru ani mi se par într-adevăr un scurt sejur... Eu am cunoscut acolo pe unul care împlinise aproape optsprezece ani de pușcărie, dintre care cinci stătuse izolat... fără lumină, fără plimbări, cu un regim alimentar de exterminare, fără vorbire... Domnule, mă uitam la el ca la un sfînt... Și cred că era chiar sfînt... (o pauză în care se aud clopote) Dumnezeule
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
înseamnă la tine pe scurt...? Octav: Foarte pe scurt. Matei: Bine..., să zicem că-i adevărat... Octav: Nu să zicem, e adevărat? Matei: E adevărat. Octav: Bun. Și-atunci e drept ca cei care au suferit ani și ani de pușcărie, care au fost siliți să renunțe la studii, la profesiile lor, care au stat o viață cu frica-n sîn să nu-i bage din nou la zdup, să stea acum pe lături? Matei: Măi Octave, mă uit a tine
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
fie vreun semn naibii...! Octav: Să știi c-a fost... Nu trebuia să-l arzi...! Matei: Mă...! Și dacă vrei să știi, am fost și persecutat politic... Octav: Nu mă mai miră nimic... Matei: Da, băiatu', am făcut și eu pușcărie... Octav: Săracu'! Cîți ani ai făcut? Matei:...Vreo patrușcinci... Păi nu spui tu că toată țara a fost o mare pușcărie?! Octav: Nea Matei..., vino să te pup! Matei: Lasă pupăturile..., să mai luăm cîte o gură de whisky, urîte-s
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
știi, am fost și persecutat politic... Octav: Nu mă mai miră nimic... Matei: Da, băiatu', am făcut și eu pușcărie... Octav: Săracu'! Cîți ani ai făcut? Matei:...Vreo patrușcinci... Păi nu spui tu că toată țara a fost o mare pușcărie?! Octav: Nea Matei..., vino să te pup! Matei: Lasă pupăturile..., să mai luăm cîte o gură de whisky, urîte-s paharele astea de plastic... astea-s bune numai la sifon, hai, și să ne-ntoarcem la ale noastre; domnule, pe scurt
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Mereu ești o surpriză...! Groparul: Ca să nu mă plictisesc... Octav: Ce cont ai tu la mine..., da mă-ntreb ce cont ai acum la țigani...! Groparul: Lasă că nici tu nu-l ai mai gol... Octav:...Bruce Lee...! Groparul: În pușcărie aveam un general care avea pasiunea... și cinismul de a-și imagina meniuri... și de a ni le spune... Groaznic! Și mai era unul care învăța Yoga și carate... Octav: Ei, ca să vezi! Tu credeai că stai la pușcărie și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
În pușcărie aveam un general care avea pasiunea... și cinismul de a-și imagina meniuri... și de a ni le spune... Groaznic! Și mai era unul care învăța Yoga și carate... Octav: Ei, ca să vezi! Tu credeai că stai la pușcărie și cînd colo erai la cercul de lucruri utile... (o pauză în care se mai bea) Bătrîne, am pălăvrăgit atîtea și-atîtea... dar nu mi-ai spus de ce ai făcut pușcărie...! Groparul: De ce nu m-ai întrebat! Octav: De ce nu mi-
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
carate... Octav: Ei, ca să vezi! Tu credeai că stai la pușcărie și cînd colo erai la cercul de lucruri utile... (o pauză în care se mai bea) Bătrîne, am pălăvrăgit atîtea și-atîtea... dar nu mi-ai spus de ce ai făcut pușcărie...! Groparul: De ce nu m-ai întrebat! Octav: De ce nu mi-ai spus tu! Groparul: Pentru că... (după o pauză)...Eram în cancelarie... și am spus că între Isus și Lenin este o asemănare... Octav: Bine, dar pentru asta trebuia să fii
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
este și o mare diferență... adică Isus a vrut să moară pentru idealul lui, iar Lenin a avut o idee din care a vrut să trăiască... Adică, spuneam eu, a fost un mare escroc... Octav: Și poc! patru ani de pușcărie... Groparul: Ba au fost opt, rămas cu șase după recurs, executați numai patru... scăzămînt pentru bună purtare... Și de-atunci fac gropi... Octav: Nu te-au mai primit în învățămînt? Groparul: Ba cred că m-ar fi primit... n-am
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
abateri ideologice (rîde). Obiectiv nr.: Monstru cu apucături de om... Plutonierul: Mă, tu să taci, că și vorbele-ți put a pișat. Trimisul lui Dumnezeu: (se duce la Plutonier; calm, duhovnicesc) Dacă tot n-ai ajuns la tribunal... și la pușcărie..., ți-a dat prin cap să te duci la un preot? Plutonierul: (după o pauză) Nu, nu mi-a dat prin cap... (bate cărțile pentru o nouă pasiență) dar la insistențele nevesti-mi, m-am dus...: m-am dus la un
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
ține minte nici cum să se întoarcă acasă... îl duce și-l aduce nevastă-sa... Dosar nr.: Taci dracului din gură! Obiectiv nr.: Păi ce, nu-i adevărat?! Dosar nr.: Du-te dracului! (violent) Domnule reporter, știți... eu am făcut pușcărie... și cînd m-au eliberat, m-au luat cu o mașină... și timp de vreo trei ore... sau cît o fi fost... m-au plimbat pe 1000 de străzi și străduțe... și cînd m-au dat jos... n-am știut
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cea mare, eșuează într-un spectacol unde rolurile sunt strict distribuite. Dar Weiss contrazice acest sentiment de siguranță, căci programul derapează și actorii bolnavi se revoltă, ca și cum germenii Revoluției, într-un alt mod, ar fi supraviețuit și, în chiar inima pușcăriei, ar fi reactivat forțe imprevizibile care îi împingeau pe aristocrații neliniștiți să apeleze la gardienii depășiți de amploarea răzmeriței. Cadrul supravegherii, deși dublat, s-a făcut țăndări sub presiunea nu a ideilor revoluționare, ci a forțelor obscure. În fața nebuniei dezlănțuite
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
morală publică sau cu politica, exprimată în negație. În această categorie se numără poeme ca "Trădătorilor de țară", "Clovnul politic", "Tiflă". Verbul este tăios, iar atitudinea tranșantă, neconcesivă. Nu v-a fost milă nici măcar de mame, Ați aruncat idei în pușcării,/ Voiați să moară patria de foame/ și dacă ați mai putea, ați mai voi". Al doilea mod al lirei lui Adrian Păunescu este lauda, lauda țării sau a bărbaților "de bine" pe care istoria i-a reținut pentru faptele lor
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
continuare suspiciunea că inegalitatea biologică ne poziționează diferit față de egalitarismul pe care perceptele morale încearcă să-l inducă. Povara purtată de fiecare este distinctă, în timp ce pedepsele inventate de societate o rezumă ca similară. Mergând pe această logică putem să vedem pușcăriile pline de oameni cărora biologicul le joacă feste în raport cu socialul (având de multe ori același teren genetic ce i-a ajutat pe strămoșii noștri să supraviețuiască; urmașii vitejilor lui Ștefan cel Mare ar putea fi niște tipi violenți, ce nu
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
atitudinea fiind de fapt o manifestare a egoismului. * Din dorința de a ne afirma propria existență ajungem uneori să susținem cu asiduitatea idei care nu ne reprezintă. Este una din modalitățile înstrăinării față de propriul destin. Câte mame iubitoare stau în fața pușcăriilor! Semn că iubirea nu este suficientă. * Odată cu vârsta începi să observi semnele destinului pe chipurile celorlalți. * A fost nevoie de accentul pus de modernitate pe gândire pentru ca scriitorii să capete rolul social pe care-l au de atâta timp, înnobilați
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
puțintică răbdare... unu, doi, cinci... șapte... zece... unsprezece. Farfuridi: Doisprezece... Trahanache: Cu Ienache Siripeanu. Brânzovenescu: Nici nu mai are drept de vot, de cât și-a măritat fata... Nu i-a dat casele de zestre? Ei? Dacă votează, merge la pușcărie onorabilul. Trahanache: Ai puțintică răbdare... Da' dacă l putem aduce să voteze cu noi? Farfuridi: Altă vorbă... Să voteze cu noi, e ușor; are procesul cu epitropia bisericii, săptămâna viitoare... dar să voteze cu noi? Adică cum să voteze cu
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
stîrpească, și chiar dacă ar vrea, nu se mai poate, fiindcă sînt nespus de multe”.2) De vină erau unele măsuri economico-politice, de pildă faptul că, „în puterea a 4 5 decrete de amnistie și grațiere, s-au deschis toate porțile pușcăriilor și a(le) ocnelor, și au ieșit la lumină zeci de mii de nelegiuiți”. Aproape simultan, guvernul a procedat la o ”reducere simțitoare a efectivelor de jandarmi”. La Bacău, oraș cu o populație de peste 30.000 de locuitori (spre 50
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]