7,572 matches
-
ești în stare nici să găsești o biată cămașă!”. Este evident că apariția unei tranzacții încrucișate nu poate fi rezolvată decât în momentul în care unul dintre parteneri își schimbă starea. Spre exemplu, soțul poate intra în starea de Copil adaptat, reacționând la starea de Părinte a soției sale, spunându-i: „Așa este, sunt un distrat. Te rog, ajută-mă să o găsesc!”. Situația se complică și mai mult atunci când apar tranzacțiile ulterioare (sau duble), deoarece, în acest caz se presupune
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
lor, rolurile de emițător deținute de cadrul didactic devin mai puțin stricte, înglobând - pe lângă tradiționalele atribute de claritate, coerență internă și expresivitate - unele noi, la fel de importante; astfel, în ipostaza de emițător, cadrul didactic trebuie să aibă un comportament flexibil și adaptat, dezvoltând simultan anumite roluri de receptor tocmai, fapt aparent paradoxal, pentru a-și îmbunătăți rolurile de emițător. În același timp, emițătorului i se pot atribui grade diferite de prestigiu sau credibilitate, aspecte care au un impact puternic asupra comunicării ca
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
fi produse printr-o circularitate a acestor roluri și printr-o bună gestiune a resurselor de timp și umane în interiorul grupului. Poziția receptorului, ca și cea a satelitului pot fi optimizate prin dezvoltarea unor tehnici de ascultare interactivă permanente și adaptate. Poziția absentului presupune, probabil, dezvoltarea unor elemente motivaționale și de interes lărgite în cadrul activităților didactice. Luăm în considerație desfășurarea activă a unei astfel de dinamici deoarece, așa cum observă Ioan Jinga, „procesul de învățământ este prin excelență un proces de comunicare
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
de clasă veche, nezugrăvită, cu mobilier neadaptat particularităților de vârstă ale elevilor etc. și o sală modernă, cu mobilier modular, luminoasă etc.); - caracteristicile comunicatorilor, ca și cele ale mesajului însuși (anumite tipuri de mesaje susțin o prezentare mai flexibilă, mai adaptată decât altele, iar în ceea ce privește cadrul didactic și cursanții săi, caracteristicile personale ale acestora au un impact profund asupra comunicării ca atare prin anumite atribute, dintre care menționăm: tipul de personalitate, experiența în acte de comunicare, vârsta etc.); - subprocese ca acordarea
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
omitem faptul că, de multe ori, pornim o comunicare înainte de a fi reflectat îndeajuns la totalitatea ramificațiilor pe care comunicarea noastră le poate avea în percepția celuilalt; • Cum dorim să o facem? Mai precis, ce limbaj vom folosi, limbaj direct adaptat publicului-țintă; • Cui ne adresăm? Emițătorul va ține seama de experiența anterioară, directă a publicului cu astfel de mesaje. Conținutul mesajului este astfel foarte important, el influențând (uneori dramatic!) acțiunile receptorilor. Carol S. Dweck și Claudia Mueller (în Sternberg, ed., 2002
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
acestei tehnici este că abuzatorul nu va avea în curând ce să mai spună și va înceta, de obicei, acest comportament, negăsind o „victimă” în dumneavoastră. Este evident că oricare dintre aceste tehnici (și multe altele) este importantă, dar trebuie adaptate și folosite în situațiile cu care ele se potrivesc cel mai bine; evitarea abuzuluiverbal se definește, astfel, în ziua de azi, ca unul dintre elementele construirii unei comunicări eficiente. 3.4.2. Paralimbajultc " 3.4.2. Paralimbajul" Imaginați-vă că
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
instanță, la scăderea eficienței activității instructiv-educative. De aceea, dezvoltarea unui concept de optimum comunicațional este mai mult decât necesară, iar cuprinderea în această acțiune a barierelor versus elementele ce caracterizează eficiența procesului de comunicare didactică reprezintă o modalitate de lucru adaptată. Un alt factor major în caracterizarea eficienței comunicării îl reprezintă sincronizarea. Într-adevăr, atunci când - spre exemplu - vom cere elevilor/studenților să desfășoare o activitate de brainstorming, fără ca aceasta să fie în mod real pregătită (elevii să se fi obișnuit cu
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
considerentul în urma căruia am introdus metoda socratică drept un procedeu în cadrul metodei ascultării interactive. Mai mult, putem extinde sfera eficienței unor astfel de structuri comunicative în sensul explicării acesteia elevilor/studenților și dezvoltării împreună cu ei a unui sistem coerent și adaptat posibilităților proprii de utilizare a structurilor respective chiar de către cursanți, în activitatea de microgrup; o tehnică aparte a metodei socratice (denumită seminarul socratic)- pe care o vom discuta în cadrul metodei acvariului (fishbowl) - va extinde, în acest sens, aria de semnificație
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
observa cu ușurință și o mulțime de intersecții ale acestor surse în interiorul unui tip anume de conflict. O astfel de abordare ne oferă o posibilitate largă (dar simultan se impune ca necesitate) în conturarea unor metode și tehnici flexibile și adaptate activității școlare, prin care putem obține acel optimum al conflictului cuprinzând o arie extrem de largă - de la provocarea anumitor tipuri de conflict în mod deliberat de către cadrul didactic la dezvoltarea unor modalități eficiente de utilizare a conflictelor spontane, fără incidență didactică
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
epuizată prematur de către grup. Utilizarea oponentului, dar nu în cadrul grupului, ci în cadrul acțiunii de grup în prezența conflictului de natură sociocognitivă, devine, iată, extrem de interesantă și de utilă. O tehnică de învățare prin introducerea programată a conflictului se dovedește și adaptată; menționăm doar complexitatea acesteia, una dintre primele probleme care se pot identifica fiind apariția/existența unui conflict autentic. O altă problemă este chiar cea identificată de cei doi autori, faptul că apariția și rezolvarea conflictului nu presupun neapărat un progres
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
negocierii din perspectiva amintită mai sus, cea de stil de comunicare, putem să sugerăm câteva baze minimale în care profesorul, în perspectiva utilizării metodelor de interacțiune educațională, trebuie să le ofere cursanților săi posibilitatea experimentării unor tehnici de negociere utile, adaptate și mai ales motivante pentru toate părțile implicate. În această ordine de idei, este important ca într-o negociere să fie urmărite câteva caracteristici proprii unei comunicări eficiente: - folosirea argumentelor ambelor părți; - exprimarea concluziilor, utilizarea unui limbaj comun; - caracteristicile de
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
dacă este să ne gândim că elevii concentrați asupra rezolvării unei părți a problemei au nevoie de o privire globală, holistică asupra sarcinii și tocmai integrarea într-un grup înalt coeziv le oferă posibilitățile unei explorări mai de profunzime, mai adaptate. Criza „controlului” este cea care acționează pe durata acestei faze, în sensul pierderii ideii de cooperare a întregului grup, presupusă de etapele anterioare; considerăm însă că, în cazul unei dimensionări eficiente a efectelor în această etapă, criza constituie o balanță
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
posibilitatea de a explora o rețea complexă de cauze și efecte pe care în demersul nostru le vom studia progresiv. Iată de ce îi solicităm cititorului să-și dezvolte strategii de integrare a aspectelor prezentate aici într-un sistem complex și adaptat situațiilor de viață cu care acesta se confruntă. În literatura de specialitate (vezi, spre exemplu, DeVito, 1988) regăsim un evantai extins de funcții ale leadership-ului; acestea se pot adopta și dezvolta, mai ales în legătură cu diferitele teorii în ceea ce privește fenomenul în cauză
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
constituite cu scopuri didactice ne putem lesne referi la rolul profesorului în crearea, menținerea și dezvoltarea/optimizarea climatului și motivației; este mai greu de distins în practică accentul pe modul în care membrii grupului ca atare pot dezvolta, sistemic și adaptat, atitudini care să aibă aceeași finalitate; - cei care spun „nu” îi contrabalansează pe cei ce se exprimă preponderent pozitiv fără să facă apel la situația de fapt; ei pot găsi oriunde greșeli parțiale sau totale în ceea ce privește stategia grupului de rezolvare
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
catrastofal lucru care este posibil să apară? În esență, metoda imunizării reprezintă un tip de brainstorming negativ (așa cum l-au exprimat Treffinger și Isaksen, 1985); analiza era inițiată în urma unei deschideri de tipul „Ce s-ar întâmpla dacă...?”, un mod adaptat pentru a forma o perspectivă a schimbărilor potențiale ce pot fi aplicate situațiilor studiate. Printre avantajele unui asemenea demers se numără și acela al identificării elementelor ce sunt potențiale declanșatoare ale unorprobleme viitoare, elemente care nu au fost identificate până în
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
tradițională, ei pot face apel la metoda reversului. Pur și simplu, această metodă înseamnă schimbarea unghiului de vedere folosit în opusul acestuia; astfel, pot fi descoperite multe alte aspecte pe care le putem utiliza, mai apoi, în generarea unor idei adaptate scopul inițial. șase pași sunt utili în acest demers: 1. Schimbați problema pe care o aveți în reversul ei. Spre exemplu, dacă vă confruntați cu anumite aspecte negative transformați-le în ceva pozitiv și invers. 2. Închipuiți-vă aspectele problemei
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
un mod aparte de a privi tehnica rezolvării de probleme (pentru că, într-adevăr, studiul de caz presupune un asemenea mecanism); un plus adus învățării constă în faptul că, fiind pus în fața unei problematici aparte la care trebuie să identifice soluții adaptate, cursantul dobândește și își exersează o multitudine de strategii de acțiune, strategii pe care le poate translata apoi la situații similare întâlnite în realitatea cotidiană. Herreid (online) ne propune un decalog al principiilor care să ne ofere un aspect util
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
un mediu dat, modificând astfel specia prin reproducere selectivă). Selecția naturală stă la baza evoluției indivizilor și a speciei. Viața ființelor se duce și se produce sub această continuă bătălie pentru existență. Învinge cel care este mai bun și mai adaptat. Spre deosebire de darwinismul biologic, cel social presupune selecția de tip social și schimbarea socială sub imperiul aceleiași legi a selecției naturale, în interiorul căreia intervine un element tipic uman, diferit de lumea animală, care este morala umană. Darwinismul de tip social, în
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
că, din anumite puncte de vedere, dotarea biologică a omului nu a ținut pasul cu acea schimbare rapidă, că adaptarea părții sale non-raționale a rămas cumva în urmă și că multe dintre instinctele sale și emoțiile sale sunt încă mai adaptate vieții de vânător decât vieții civilizate. Dacă multe dintre trăsăturile civilizației ne par artificiale sau nesănătoase, aceasta trebuie să fi fost senzația omului încă de când a trecut la viața urbană, adică de la începutul civilizației. Toate acele cunoscute lamentații împotriva industrialismului
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
ar transforma în Provincia 17, acest lucru ar fi un fapt divers pentru un ziar din America și o știre de nepublicat, fără rating, pentru televiziunea centrală chineză. Avem nevoie de un proiect de societate, un proiect de lume românească adaptat vremurilor pe care le trăim. Trebuie să ducem până la capăt construcția corăbiei lui Miron, ar mai fi ceva timp... Câteva repere le-am amintit. Aș mai discuta despre reforma sistemului electoral, reforma birocrației, retragerea statului din rolul de agent economic
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
p. 49. 338 Ibidem, p. 49. 339 Ludwig Von Mises pune în evidență, în dezbaterea dintre caracteristicile de tip civilizațional pe care le oferă religia, că: Ne limităm la a spune că omul occidental, spre deosebire de cel asiatic este o ființă adaptată și formată pentru viața în libertate. China, Japonia, India și țările musulmane ale Orientului Apropiat nu erau barbare înainte de a intra în contact cu Occidentul. Chiar înaintea noastră ele atinseseră performanțe extraordinare în arte, arhitectură, literatură, filozofie și dezvoltarea instituțiilor
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
grave în special în activitățile grafice școlare). 2. Tulburări care afectează comunicarea motrice: a) instabilitatea psihomotrice; b) imaturitatea psihomotrice; c) inhibiția psihomotrice; d) astenia psihomotrice. 3. Tulburări de realizare motrice: a) apraxia - dificultăți de execuție a unor mișcări uzuale sau adaptate unui scop bine definit; b) disgrafia - dificultăți de realizare grafică. 4. Tulburări de schemă corporală. 5. Tulburări de lateralitate. 6. Tulburări de structură spațială și orientare temporală. Tulburările de limbaj Cauzate de anumite afecțiuni de natură organică, funcțională, psihologică sau
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
temele care vor fi abordate în acest capitol vor fi inițiate cu abordări asupra influenței fiecăruia dintre factorii menționați (ereditate, familie, școală și mediu socio cultural) asupra creativității așa cum este ea analizată în literatura de specialitate, adică în sens general, adaptată segmentului „superior” al copiilor. Trebuie specificat, însă, că în lucrarea prezentă referința se face nu la „supradotați”, ci la „dizabili”, tocmai datorită credinței noastre în faptul că și supradotații sunt un tip de dizabili, fie și numai datorită situării lor
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
fizice sau vizuale), adică prin introducerea unor activități suplimentare care vizează preponderent însușirea de limbaje specifice (dactileme, alfabetul Braille, limbajul semnelor, etc.), comunicare, orientare spațială, activități de socializare și de integrare în societate, activități practice focalizate pe o pregătire profesională adaptată tipului de deficiență; b) selectarea unor conținuturi din curriculum-ul general adresat copiilor „normali”, care pot fi înțelese și însușite de copiii cu cerințe speciale, și renunțarea la conținuturi mai complicate; c) accesibilizarea și diversificarea conținuturilor curriculum-ului general prin
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
de 19 ani a paralizat în urma unui accident la schi, suferind o fractură la coloană în zona vertebrelor cervicale C4 și C5. Rămâne aproape complet paralizat, neputând folosi degetele de la mâini sau mușchiul triceps de la brațe. Totuși, el conduce autoturisme adaptate persoanelor cu dizabilități și foloseste telefonul. Ca tetraplegic, Sullivan povestește că a devenit deprimat și cu gânduri de sinucidere. După ce a depășit această perioadă dificilă din viața 203 lui, Sam încearcă să găsească modalități de a îmbunătăți viețile altora cu
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]