6,026 matches
-
parte și de alta, foșnet de frunze și ciripit de păsări, scuar de flori și iarbă pe margini, clădire albă, întinsă pe o mare suprafață, coridoare la dreapta și la stânga, cu covoare strălucitoare, uși albe cu câte un număr înfipt discret, de o parte a coridorului, și ferestre cu perdele albe ce coborau până la jumătatea zidului, filtrând lumina fierbinte, de cealaltă parte. Ajuns la capăt, cu florile de toate culorile acum în mână, ciocăne ușor într-o ușă din spatele căreia nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
gol imposibil de acoperit cu flashbackurile celor o mie de zile. Ce-a mai urmat a fost simplu. Deodată, pe neștiute, zidul a început să se înalțe. Continua să acorde trupului ceea ce acesta îi cerea și nu rareori auzea ciocănituri discrete sau izbituri puternice de berbece în zidul și porțile care își trimiteau ecoul de partea cealaltă. Ecoul, nimic mai mult. Apoi se obișnuise să asculte ecoul, indiferent la ce era dincolo, încât nici nu-l mai auzea. - Tocmai asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Nanone. Asta sub insistenta ironie din privirile lui Iancu. Nepotache înțelesese, în sfârșit, cu cine dorea unchiulache să-și împartă bucuria acelui spectacol și pentru cine accepta să renunțe la pescuit, borș, vânători și atâtea altele. Îi făcu un semn discret de amânare a răfuielii pe mai târziu. ― Nanone, Nanone!... Îmi pare rău, dar n-am auzit nimic despre această cântăreață. La Paris se vorbește doar despre Talma și mademoiselle George. După fiecare spectacol îi poți vedea în carne și oase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
dar și suplețea trupului. Atunci când îl amuza ceva sau ori de câte ori aștepta un răspuns, își încrucișa brațele pe piept. Uneori se uita spre locul în care stătea Mariam. Dacă reușea să-i prindă privirea, avea o mică tresărire între sprâncene, o discretă iluminare. Marioritza roti din nou lingurița, adunând mica spirală de șerbet, și transferă silueta prințului în decorul unui salon parizian, îl îmbrăcă după moda europeană cu haine care se mulau pe linia trupului, îi luă turbanul, eliberându-i părul negru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de pe la puterea vremelnică de ocupație din tirada lui Iancu, însuși generalul Kutuzov asculta atent și cu sprâncenele ridicate. Își scosese cușma de Merinos caucazian. Ivan, ordonanța, închisese ușa în urma lui, îl ajutase să-și scoată mantaua și, ascultând de semnul discret al generalui, rămăsese încremenit lângă acesta. În celălalt colț al salonului, ajutorul de croitor executa în disperare seria semnalizărilor de avertisment către patron, direcționate toate spre ușa de la intrare. Și, în acel moment de mare tensiune, când era așteptată doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
aceea, nu sesiză ușoara încruntare a generalului, pentru că privea prin și dincolo de persoana acestuia. Tresări numai atunci când sosi ordonanța lui Kutuzov cu un măreț coș de gardenii albe în brațe. Ivan așteptă aprobarea acestuia, după care dispăru printr-o ușă discretă de lângă podium. Moment teribil pentru tânărul Iancu. Scăpase cu totul din vedere limbajul discret al florilor. Și gândul că acele flori erau de acum în brațele ei, că ea le mângâia deja petalele cu buzele, îl înnebunea. Se foi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Tresări numai atunci când sosi ordonanța lui Kutuzov cu un măreț coș de gardenii albe în brațe. Ivan așteptă aprobarea acestuia, după care dispăru printr-o ușă discretă de lângă podium. Moment teribil pentru tânărul Iancu. Scăpase cu totul din vedere limbajul discret al florilor. Și gândul că acele flori erau de acum în brațele ei, că ea le mângâia deja petalele cu buzele, îl înnebunea. Se foi pe fotoliul lui. Nu-și putea ierta că neglijase acest amănunt care l-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
departe, acoperindu-și pe jumătate fața cu evantaiul pictat. Purta un costum de chinezoaică de culoarea piersicii. La fiecare pas, crăpăturile laterale lăsau să se întrezărească puțin din roșul viu și alunecos al dublurii de mătase. Era ca un surâs discret, dar cu atât mai îmbietor. Își văzuse soțul ieșind din bibliotecă împreună cu Marioritza. Se opriseră în dreptul unei ferestre, destul de aproape de ea. Ciucurii draperiilor dansau pe umerii lor. Când și când, prindea câte ceva din ceea ce discutau. Vorbeau în franceză, dar amândoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
îmi cereți, contesă. E ca și cum mi-ați răsuci un pumnal în inimă. În sfârșit! Dacă doriți atât de mult, voi face abstracție de suferința mea. Dar încă nu mă pot apropia de el. Și Dante Negro îi făcu un semn discret lui Luciano. Acesta trase încet pânza, mult mai încet decât ar fi dorit Toinette, dezvăluind treptat un splendid portret de femeie. Era așezată pe o stâncă, în mijlocul unei păduri întunecate. Ochii Toinettei sesizară imediat umerii și brațele goale, rochia în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
geamlâncul ușii, ca să arunce înăuntru un jurnal aprins, când cineva, de dincolo deschise. Era un copil desculț, în cămașă de noapte, largă și lungă până peste glezne. Intrarăm într-o bucătărie albăstrită de lumina lunii, estompată cu umbre și lumini discrete. Se distingea și cimentul crăpat de pe jos, și peretele acoperit cu plăci de faianță, cam până la un metru înălțime. Fantoma care ne deschise ușa nu avea de gând să facă lumină. De altfel nici nu era nevoie, căci chipurile ni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
atunci când nu are chef - și crede-mă că apreciază enorm dialogurile pe care le are cu mine. Există în scenariu și un ticălos reacționar, un proprietar irlandez care refuză să închirieze o locuință cuplului, căsătorit între timp, printr-o ceremonie discretă a Culturii Etnice. Irlandezul trăiește într-o cameră mică, sufocantă, ai cărei pereți sunt acoperiți de fotografii ale Papei și chestii dintr-astea. Cu alte cuvinte, spectatorii nu vor avea nici o dificultate să-l descifreze, de îndată ce au aruncat o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
murdară de scrum de ieri dispăruse, Înlocuită de ceva sclipitor, auriu. Pungile de sub ochi vineții atârnau. Nu prea bine. Logan se săltă pe colțul biroului și-i oferi un scaun inspectorului. Ea se așeză cu un oftat trăgând un vânt discret. Logan se prefăcu că nu aude. — Zi mai departe. — OK. Logan arătă spre hartă. Am fost prin toate agențiile de pariuri marcate cu verde. Singurul care pare probabil e ăsta... zise el și Împunse piuneza roșie, Turf ’n Track... — Simon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
luând bomboana din ambalaj și aruncând-o În gură. Dacă se-ntoarce? Insch ridică din umeri. Nu degeaba i se zice Rupe-Coaie. Am pus o grămadă de agenți În uniforme afară și o să-l sperie. Trebuie să fie o chestie discretă. Am să pun mai jos pe stradă vreo două mașini nemarcate. Dacă vine, Îl văd ei. Dar eu cred că se duce la vreo ascunzătoare de-a lui pe la Consiliu. Și chiar dacă e așa prost Încât să se-ntoarcă acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
colectivul cu gura căscată. Toată primăvara Amory purtase o corespondență intermitentă cu Isabelle Borgé, corespondență punctată de certuri violente și Însuflețită mai ales de strădaniile sale de a găsi cuvinte de amor inedite. Descoperise că Isabelle cea din scrisori era discret și enervant de nesentimentală, dar spera, În pofida evidenței, că ea nu se va dovedi o floare prea exotică pentru a se Încadra În spațiile vaste ale primăverii, așa cum se Încadrase În cuibușorul de la clubul Minnehaha. În mai i-a scris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Avem brandy și apă minerală. Aici, jos, lucrurile merg cu Încetinitorul. Amory a reflectat rapid. El nu băuse și decise că dacă nu se mai atingea de băutură, Își putea permite să rămână cu grupul ca o prezență rezonabil de discretă. De fapt, era probabil un lucru necesar, ca să nu-l scape din ochi pe Sloane, care nu era În situația de a putea gândi singur. Așa că a luat-o de braț pe Axia și, Îngrămădiți intim Într-un taxi, au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de către o companie teatrală a unei piese al cărei titlu Îi era vag familiar. Cortina s-a ridicat și el a privit detașat cum În scenă intră o fată. Câteva replici, intrându-i În urechi, i-au ciupit o cordă discretă a memoriei. Unde...? Când...? Pe urmă parcă a auzit alături o voce șoptind, o voce dulce, vibrândă: „Of, ce prostuță mai sunt! Te rog, atrage-mi atenția când greșesc“. Răspunsul a venit instantaneu sub forma unei imagini vii, radioase, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
frumuseții ei. Cosițele Îi strălucesc cu luciul acela auriu a cărui imitare stă la baza industriei de vopsele de păr. Gura ei, oricând Îmbietoare la sărut, este mică, ușor senzuală, tulburătoare. Are ochii cenușii și tenul imaculat, cu două pete discrete de culoare. E zveltă, dar atletică, cu corpul dezvoltat armonioș și e o Încântare s-o urmărești cum pășește Într-o cameră, cum umblă pe stradă, cum leagănă În mână crosa de golf sau execută „roata țiganului“. Și o ultimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
sau nu. Iar managerul de la Bido Lito’s mai are un club și pe teritoriul comitatului și e în relații excelente cu sergentul Firestone. Apoi ai fost văzut bând în timpul serviciului - ceea ce fac și eu, dar în circumstanțe mult mai discrete. Înțelegi ce-ți zic? Danny încercă să pară supus, un mic truc pe care îl deprinsese pentru astfel de situații - ochii plecați, fața încruntată. — Da, domnule. Dietrich își aprinse o țigară. — Ori de câte ori îmi spui ”domnule”, știu că te joci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Dental Lab. *** Se așteptase să vadă o firmă cu neon și o gură de animal larg deschisă, cu numerele din adresă desenate ca niște colți. S-a înșelat: laboratorul se găsea într-o clădire cu stucatură maronie, iar un semn discret plasat deasupra ușii constituia singura lor reclamă. Danny parcă în față și intră într-un mic hol de recepție, cu o secretară plasată în spatele unui birou, un pupitru de comandă în față și poze de calendar pe pereți, cu anul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
albastre cu dungi. Saxofonistul alto era Coleman, fără barbă, iar un bec albastru pâlpâia exact în ochii tăticului Reynolds. Mal îl îmbrânci ușor pe Buzz și-i spuse tare în ureche: — Claire și Loftis sunt la bar. Într-un colț discret. Buzz se răsuci pe călcâie, îi văzu pe cei doi, apoi aproape că țipă pentru a se face auzit: — Coleman nu-i poate vedea. Îl abordăm când încetează gălăgia asta blestemată. Mal se îndreptă spre peretele din stânga, în direcția scenei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de poezie a lui Iancu Grama, Femeia argotică din Durostor. 19 iunie 2012 Începută ezitant, am sfârșit ziua adăugând Încă un profil la Scriitori băcăuani și PB7. Pentru a-l finaliza, a trebuit să-l mai chestionez pe Ion Dinvale, discretul poet buhușean oferindu-mi toate datele cerute. 20 iunie 2012 M-am Întors la cartea lui Grama, pentru a Întocmi sumarul, dar până la prânz n-am transcris nici jumătate din titlurile poemelor, bruiat fiind de matematicianul Vasile Chiriac și de
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
spații și texte care au devenit digitale"82. Diferențele dintre new media și old media pot fi caracterizate astfel: * new media este o media analogica convertita într-o reprezentare digitală. În opoziție cu media analogica, media digitală este continuă, codata, discretă; * toate formele mediei digitale (texte, imagini, date vizuale sau audio, forme, spații 3D) folosesc același cod digital, ceea ce permite diferitelor tipuri de media de a le afișa, utilizând un calculator care actioneaza că un dispozitiv de afișare multimedia; * new media
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
aveau nimic de mâncare, nu știu cum au supraviețuit. Cumpărau, pentru că rușii le vindeau pâine, și plăteau cei care aveau bani cu aur". Tot în această perioadă, Mariana se întâlnește în Cehoslovacia cu sora Irinei Burnaia, doamna Tilly, o femeie drăguță și discretă. Era căsătorită cu un inginer ceh dintr-o veche familie de origine franceză, Tilly, cu un strămoș care se distinsese în războaiele napoleoniene. Relațiile dintre cele două surori erau ca și inexistente, Irina nepomenind nimic despre sora ei. Mariana a
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
Stela Huțan-Palade a lucrat în continuare, până la pensionare, ca angajată a Ministerului Telecomunicațiilor, fără să mai zboare, participând însă, uneori, la întâlniri cu foști camarazi și camarade de zbor. Astăzi, ajunsă la o vârstă venerabilă, trăiește retras, într-un apartament discret, încărcat de amintiri, în centrul vechi al Bucureștiului, aproape de Foișorul de Foc. Primește rar oaspeți, și în general nu dă interviuri. Cu atât mai mult m-am simțit un privilegiat stând de vorbă cu dumneaei 4. Note 1 Doamna Huțan
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
Astfel, prelevările obligatorii, care au progresat ca tendință în mai toate țările, sunt concretizarea acestei noțiuni de redistribuire a veniturilor. Se constată și creșterea redistribuirilor interpersonale, între diferite categorii socio-profesionale, sau a celor interregionale. Dar solidaritatea capătă și forme mai discrete, dar nu mai puțin esențiale. Salariul minim pe economie, de exemplu, asigură o dublă funcție: tinde să evite o prea mare amplitudine a inegalităților de venituri, cu scopul ca modul de viață al celor mai norocoși să nu se îndepărteze
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]