9,442 matches
-
familia Spijavca nu va mai fi ca înainte. E o experiență inițiatică aici, a cărei intensitate conferă jurnalului o prerogativă la care bijuteriile literare nu pot rîvni. Altfel spus, calitatea de testimoniu ridică volumul la un rang pe care o ficțiune literară cu conținut similar nu-l poate atinge. Detaliul hotărîtor stă în prestigiul pe care i-l dă autoarei suferința din care s-a inspirat, Elena Spijavca căpătînd un centru de greutate morală care îi asigură un privilegiu de credibilitate
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
fi frumoasă, dar nu adevărată. Va fi iscusită, dar nu gravă. Îți va atrage atenția, dar nu te va mișca. Va fi gustată, dar nu va convinge, dată fiind condiția ei de plăsmuire in vitro. Ce înseamnă asta? Că o ficțiune nu poate înlocui un testimoniu, de aceea un adevăr-limită nu poate fi judecat după cît de estetică sau inestetică îi e expresia. Mai mult, adevărul are virtuți mai adînci decît talentul. Veritas are cîștig de cauză în fața lui eloquentia. Artificiul
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
pe care nici un talent nu ți-o poate da, tocmai de aceea ea nu poate fi simulată. Și astfel ajung la clipa prezentă: drama autorilor contemporani e că centrul lor de greutate e prea comod ca să poată avea verosimilitate în ficțiunile pe care le scriu. De pildă, a scrie despre ororile Bărăganului stînd în fotoliu la București denotă dexteritate lexicală și nimic mai mult. Măreția pe care un astfel de autor o inspiră nu depășește pragul unui scenograf de filme. Îi
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
fotoliu la București denotă dexteritate lexicală și nimic mai mult. Măreția pe care un astfel de autor o inspiră nu depășește pragul unui scenograf de filme. Îi admiri imaginația, dar nu-l iei în serios. Cine se apucă să scrie ficțiune despre Siberia, despre lupta partizanilor sau despre închisorile comuniste nu e oblic pe temă, adică n-o atinge cu spiritul. Dintr-un autor cu viață confortabilă nu poate ieși un narator copleșitor. E nevoie de un stagiu de fierbere metafizică
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
plimbîndu- se cu avionul între două conferințe, plăsmuiește povești despre asprimile eroice ale vieții. E o inadecvare lăuntrică care acoperă creația de deriziune. Și atunci autorul începe să scrie despre sex, emigrație și corectitudine politică. Acesta e motivul pentru care ficțiunea literară nu mai are trecere azi. Al doilea motiv: confiscarea ficțiunii de către efectele vizuale ale cinematografiei. În concluzie, ar fi o impietate să spui că stilul rudimentar al Elenei Spijavca scoate jurnalul din rîndul textelor cu valoare. Valoarea lui, înainte de
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
eroice ale vieții. E o inadecvare lăuntrică care acoperă creația de deriziune. Și atunci autorul începe să scrie despre sex, emigrație și corectitudine politică. Acesta e motivul pentru care ficțiunea literară nu mai are trecere azi. Al doilea motiv: confiscarea ficțiunii de către efectele vizuale ale cinematografiei. În concluzie, ar fi o impietate să spui că stilul rudimentar al Elenei Spijavca scoate jurnalul din rîndul textelor cu valoare. Valoarea lui, înainte de a fi istorică, e spiritualumană, chiar dacă, literar vorbind, textul e mat
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
Temps Modernes», a publicat extrase din cartea sa Biografii comune”4. Între 1976-1977, ține Condica de sugestii și reclamații, la revista „Flacăra”, o rubrică savuroasă, unde captează efectele hilare ale limbajului, construită pe aceeași muchie de cuțit între realitate și ficțiune pe care stau Caracterele și Biografiile comune. La 15.05.1978 declanșează greva foamei în semn de protest pentru arestarea abuzivă a fostului său coleg de facultate, Cezar Mititelu, sub învinuirea de „parazitism social”. Abuzul mobilizează și presa pariziană, Thierry
Alexandru Monciu-Sudinski [restituiri biografice] by Dan Dăncescu () [Corola-journal/Journalistic/4708_a_6033]
-
firesc și documentat se pot lămuri, sau măcar atinge, problemele veșnice pe care noi, cei mai mulți, le țipăm en colčre. Și se mai vede, în domenii nu ușor de sistematizat, cîtă nevoie avem de profesioniști. (S.V.) Viața aiurea mi se părea ficțiune, realitatea era la București Doamnă Monica Heintz, ați plecat din România cînd vă pregăteați să dați la facultate, să vă alegeți o carieră. Educația din școală, semnalele pe care le primeați din jur vă spuneau că reușește cine muncește, sau
"Absurditatea birocrației și obișnuința de a ocoli regulile sînt frecvente și în Vest." by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10622_a_11947]
-
a putea analiza materialul adunat "la rece". În antropologie există expresia to go native (a te transforma în indigen) - mi s-a întîmplat și mie (eram, cert, predispusă). La sfîrșitul perioadei de teren în România, viața aiurea mi se părea ficțiune, realitatea era la București. Ce știați despre cum se muncește ŕ la roumaine cînd v-a venit ideea tezei de doctorat? Aveam multe prejudecăți, bazate pe experiența mea de "cetățean" și de "client" din anii 1990, cînd am revenit de
"Absurditatea birocrației și obișnuința de a ocoli regulile sînt frecvente și în Vest." by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10622_a_11947]
-
a autorului de proză literară. Spre deosebire de majoritatea memorialiștilor romantici, Hogaș se apleacă exclusiv asupra propriei sale persoane: el este singurul om de pe lume pe care îl găsește interesant! Iată deci un prozator care nu numai că refuză din capul locului ficțiunea, dar PARE? și bolnav de narcisism. Memorialistul de factură specială se află solid instalat în romantism, prin formula literară adoptată (comună cu aceea a lui Alexandre Dumas ori Vasile Alecsandri), prin viziunea pur subiectivă despre lume. Debutul narațiunii e timid
Provincialul singuratic by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5855_a_7180]
-
români. Scrisorile către V. Alecsandri au fost citite cu delicii de multe generații și se citesc încă. Spiritul prozei romantice erau pe de-a-ntregul ilustrat la noi de specia epistolară. Ghica n-a fost, în sens propriu, un autor de ficțiuni literare, deși, în cîteva scrisori, el cedează pornirii de a fabula, inventînd situații, personaje și tot felul de subiecte pe care le prezintă drept istorice, urmînd parcă, după patru decenii, recomandarea lui Kogălniceanu din Introducția la Dacia literară. Narațiunea istorică
Secolul lui Ion Ghica by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15945_a_17270]
-
căruia el i-a fost, pe trei sferturi din întinderea lui, contemporan. Imaginația ar cădea în planul al doilea, deși Ghica nu duce lipsă de ea. Oricum ar fi, proza romantică nu e numaidecît (Mihai Zamfir are dreptate) una de ficțiune. Și, totuși, bănuiala mea este că Ghica a făcut mai mult decît să conserve, în memorabile imagini, aspecte din viața cotidiană bucureșteană ori muntenească din secolul XIX. El avea, după toate indiciile, o viziune personală asupra acestor lucruri. Și-a
Secolul lui Ion Ghica by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15945_a_17270]
-
i s-au închis porțile. Ce-ar fi un Târg fără surprize la fața locului ? Mari autori, cu și fără Nobel Înainte de Bookfest, Editura Humanitas a sărbătorit venirea lui Mario Vargas Llosa în România prin cartea ce îmbină document și ficțiune: O mie și una de nopți (traducere din limba spaniolă de Luminița Voina-Răuț, 152 pag.) cuprinde o rescriere în manieră personală a celei mai cunoscute povestașe din literaturile lumii și are ca uvertură discursul rostit la decernarea Premiului Nobel. La
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
un mare scriitor rus, Iuri Dombrovski, cu o nouă traducere a unui roman ce îmbină intriga polițistă cu reflecția filosofică: Maimuța vine să-și ia craniul (traducere de Antoaneta Olteanu, 432 pag.). De altfel, la sfârșitul anului trecut, în „Strada ficțiunii” a apărut Facultatea lucrurilor de prisos, romanul aceluiași scriitor, ce trebuie neapărat descoperit pentru biografia contorsionată și opera halucinantă. Autori traduși prima oară... Tot Editura Allfa a promovat doi scriitori în curs de afirmare, îndrăzneți prin lumile descrise și temele
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
alegând perspectiva copilului care-și caută refugiul imaginar într-un ținut plin de mistere denumit cu ultimul cuvânt auzit de la tatăl său înaintea dispariției. Între autorii care ajung prima oară la noi se află și cei ce-au ales granița ficțiunii cu alte genuri literare. Volumul masiv publicat de Editura Vellant - De la Muntele Sfânt de William Dalrymple (traducere din limba engleză de Raluca Cimpoiașu, 592 pag.) este jurnal de călătorie inițiatică și evocare istorică, împletind impresii personale și mărturii ale trecutului
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
lui Jan Buruma, De partea Chinei (traducere de Irina Iacob, 384 pag.), apărut la Editura Univers, apelează la biografism. La prima vedere, narațiunea plină de suspans cuprinde povestea unei femei relatată de trei bărbați, din perspective diferite. Autorul proiectează în ficțiune viața ieșită din comun a actriței de origine japoneză Shirley Yamaguchi, traversând jumătate de secol din istoria niponă, și trei culturi, a Japoniei, a Chinei și a Americii. Dar ficțiunea absoarbe și meditații privind civilizația japoneză explorată de Jan Burumă
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
relatată de trei bărbați, din perspective diferite. Autorul proiectează în ficțiune viața ieșită din comun a actriței de origine japoneză Shirley Yamaguchi, traversând jumătate de secol din istoria niponă, și trei culturi, a Japoniei, a Chinei și a Americii. Dar ficțiunea absoarbe și meditații privind civilizația japoneză explorată de Jan Burumă vreme de câteva decenii. Înainte de a încheia, mă simt datoare cu scuze pentru o greșeală greu de iertat, comisă în articolul anterior: romanul Predică despre căderea Romei de Jérôme Ferrari
Alte noutăți de la Bookfest by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3537_a_4862]
-
poate că am adormit fără să-mi dau seama. Astăzi e joi? Suntem în octombrie? Uneori, tot ceea ce ating devine ireal. Dar asta ni se întâmplă aproape tuturor, nu credeți? Să zicem că suntem fiii legitimi ai realității și bastarzii ficțiunii. Am să vă dau un exemplu: dragostea. Dumneavoastră ați cunoscut dragostea? Eu nu, doar o dată, în adolescență, și încă o dată, acum câteva luni, când am întrezărit-o doar, așa cum cineva vrea să distingă ceva pe fundul unui abis. În viața
Luis Landero - Portretul unui bărbat imatur () [Corola-journal/Journalistic/5607_a_6932]
-
secret din casă. O caut și o strig, dar vocea mea nu ajunge până la ea și vestea mea bună se risipește în aer. Traducere din spaniolă de Marin Mălaicu-Hondrari (Roman în curs de apariție la Editura ALL, în colecția „Strada Ficțiunii”)
Luis Landero - Portretul unui bărbat imatur () [Corola-journal/Journalistic/5607_a_6932]
-
dezvoltare înfloritoare a liricii. Ambele fenomene se petrec în doi timpi: o primă etapă (1990-2000) favorabilă non-fictivului și relativ neutră față de poezie, creând impresia unei stabilități, adică a menținerii poeziei la nivelul anterior; a doua etapă (după 2000) în care ficțiunea se regenerează, iar declinul poeziei devine evident. Creșterea interesului pentru literatura confesivă a fost urmată, cam din 2000, de o descreștere previzibilă a interesului pentru memorialistică și jurnale, datorată epuizării relative și, mai ales, sațietății sau oboselii publicului. Non-fictivul își
Ce s-a întâmplat cu literatura română în postcomunism by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8755_a_10080]
-
își făcuse datoria, deși surpriza unor mărturii interesante se păstrează în continuare, dar fără a crea evenimentul. Literatura confesivă nu a dispărut și nu va dispărea, dar importanța acordată s-a diminuat lent, dar sigur. A urmat, în compensație, reabilitarea ficțiunii (am discutat pe larg fenomenul în preambulul volumului meu din 2004). Romanul a intrat în criză de creație și în criză de cititori imediat după 1990, dar revine în forță la începutul mileniului III, putând spera, dacă nu la succese
Ce s-a întâmplat cu literatura română în postcomunism by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8755_a_10080]
-
în sens negativ (Gothika), fie în sens pozitiv (Pur și simplu dragoste), și Dogville nu este numai unul al valorii artistice, ci și , mai ales, acela dintre ceea ce sîntem și ceea ce ne închipuim că sîntem. A trăi prea mult printre ficțiunile din prima categorie echivalează cu a trăi în iluzie, în fantasmă, cu a uita de propria natură, în sfîrșit echivalează cu pericolul de a avea aceeași soartă cu cei din Dogville.
Trei filme by Miruna Barbu () [Corola-journal/Journalistic/13119_a_14444]
-
grade și onoruri pe care simpla civilie nu are cum să le ofere? Deși posesori ai unei ideologii ,tari" (cam oricine știe ce înseamnă liberalismul și cum ar trebui el să funcționeze), în practică PNL-ul e mai mult o ficțiune. E paradoxal, fiindcă ideea liberală a atras, în utlimii cincisprezece ani, foarte mulți oameni de bună calitate profesională și morală. Cu toate acestea, structurile din teritoriu ale partidului sunt dezamăgitoare - poate și datorită lungii istorii facționiste a liberalilor, adunați sub
Țara împăraților goi by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11553_a_12878]
-
lume cuprinsă treptat de noapte. Altminteri, totul e prea cumplit, insuportabil. Trebuie să-i dai cititorului ceva, o scîndură de care să se agațe într-un ocean de dezolare. Rolul autorului nu este să-l tortureze pe cititor, ci prin ficțiunea pe care i-o propune să-l facă într-un fel sau altul să se simtă bine". E un punct de vedere, desigur. Cine a citit romanul de mare frumusețe a scriiturii Sub Vulcan care i-a adus autorului său
Despre autori si cititori by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/10150_a_11475]
-
o maturizare, un drept de a pune mîna pe cărți pînă acum inaccesibile din diverse motive. Poate că am părăsit cu toții inocența și bucuria micilor lecturi și ne aventurăm în țările vaste ale epicii. Poate că romanul - vîrstă adultă a ficțiunii, lasă în urmă proza scurtă - ca pe o casă a copilăriei fără întoarcere... Și totuși, există clasici ai modernismului care și-au impus formula proprie în proza scurtă, venind din tradiții culturale diferite, scriind și roman: Hemingway și Faulkner, Cortázar
Puncte cardinale by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/11467_a_12792]