5,121 matches
-
al țării, ca să vezi un anumit actor jucând. E parte din meseria mea. Teatrul înseamnă actorul, sau mai bine zis actorul și publicul, importanța celorlalți fiind în funcție de anumite perioade. în etapa actuală un rol esențial îl deține regizorul. El este gânditorul spectacolului, cel care optează pentru atitudine. Piscator spunea că "regizorul are sarcina de a găsi acel punct de vedere care să-i permită să dezvăluie rădăcinile creației dramatice". Ai anumite preferințe în lucrul cu actorii? În funcție de talent, de generație, sau
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
atât de firesc... Deci, nu vreau, dar o să încerc să fac ceva, în zilele care mi-au mai rămas, pentru a nu mă minți, înșela sau mutila pe mine însumi. Din păcate, în piesa mea am devenit personaj și nu gânditorul personajelor. Ar fi de discutat despre solidaritate prin solitudine, ar fi de discutat despre încredere în momentele de cumpănă ale disperării. Am nevoie de oameni nu pentru a-i cunoaște și analiza ci pentru a ne oferi reciproc singurătățile, în
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
lume managerii sunt supuși unui lider artistic, fie el Peter Brook, Antoine Vitez, Jon Jory sau Liviu Ciulei... Un lider artistic are un program și proiecte, pentru realizarea acestora el își formează o echipă. Managerul este executantul proiectelor, și nu gânditorul programului. La noi, acum se tinde spre o dictatură managerială, creată uneori din neștiință, din dorința firească de a renunța la criză, din necazuri și nereguli financiare. Pe de altă parte sunt și interesele unor intruși în familia artiștilor, oameni
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
dramatică, și mă refer la Zamolxes, Tulburarea apelor, Cruciada copiilor care mi-au deschis porțile înspre universul sacru. Și atunci în spectacolul meucu toate că nu calitățile de dramaturg ale lui Blaga primează în acest text, ci marea anvergură a gânditorului, a poetuluim-au trimis către adâncimea viziunii tragice. Blaga, Cehov, Shakespeare, Caragiale, Lampedusa, Dostoievski... Și nu am vrut să pierd acestă cale, să mă risipesc... Teatru în acea perioadă era de înaltă valoare Ciulei, Pintilie, Esrig, Penciulescu, Crin Teodorescu, Valeriu Moisescu
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
din prima zi a existenței Pakistanului, ca acesta se va prăbuși și va fi anexat de India. În acest scop au fost puse la cale dispute precum problema apei și a barajului Faraka etc. O a doua problemă imaginată de gânditorii indieni a fost aceea a întreținerii suspiciunii față de Pakistan. În timpul războiului din 1965, un observator englez independent, cu experiență de viață în India, aprecia:"cauze istorice au generat, de fapt, anumite forțe motrice, care, în măsura variabilă, au operat în
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
sau nu, implicat] în etic]. Gândindune mai serios la aceste probleme, am putea începe s] ne explor]m propriile valori c]l]uzitoare, dar vom c]l]tori, în același timp, pe c]i str]b]tute de mulți alți gânditori, din diverse culturi, timp de mai mult de dou] mii de ani. Într-o astfel de c]l]torie avem nevoie de un ghid capabil s] ne ofere informații despre drumul pe care îl vom str]bate, despre felul cum
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
intense între virtuți și „bestia interioar]”. Sufletul uman apare atunci că un intrus izolat în cosmosul fizic, un str]în aflat departe de c]minul s]u. Acest dualism acut și simplu a fost important pentru Platon și pentru primii gânditori creștini. Ast]zi are, probabil, mai putin] influent]. Atitudinea să dezaprobatoare fâț] de motivele naturale nu a avut succes, iar pe plan teoretic se confrunt] cu mari dificult]ți în explicarea relației dintre suflet și trup. Totuși, se pare c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
altruiste. Spre îngrijorarea lui Darwin, colaboratorul s]u, A.R. Wallace, a adoptat cea de-a doua viziune, susținând c] Dumnezeu a dat suflet trupurilor primatelor printr-o intervenție miraculoas] în cursul evoluției. Și ast]zi, chiar și în rândurile gânditorilor laici, se manifest] adesea o pream]rire a capacit]ților umane care îi deosebește pe oameni de cele ale celorlalte animale într-o asemenea m]sur], încât par s] provin] de la o surs] diferit], nep]mântean]. Într-adev]r, povestirile științifico-fantastice
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
toare. Conform psihologiei noastre de origine greac], eul prezint] o structur] dual]: rațional] și emoțional]. Din acest motiv, procesele mintale sunt explicate la nivel de raționament și dorinț]. Concepția noastr] cu privire la moral] face referire la capacitatea de gandire a omului. Gânditorii chinezi percep acțiunea uman] în mod diferit; în viziunea lor, aceasta nu este motivat] nici de capacitatea de gândire, nici de concepții sau dorințe. Gândirea chinez] este mai înclinat] spre aspecte sociale. Umanitatea are ea ins]și un caracter social
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în viziunea lor, aceasta nu este motivat] nici de capacitatea de gândire, nici de concepții sau dorințe. Gândirea chinez] este mai înclinat] spre aspecte sociale. Umanitatea are ea ins]și un caracter social. Ființă uman] are o conduit] social] (tao). Gânditorii chinezi au reflectat asupra modului de p]strare, transmitere sau adaptare a acestei conduite prin intermediul discursului public cu scop orientativ. Scriitorii chinezi moderni au tradus cuvântul „etic]” printr-un termen compus - tao te -, care reunește conceptele de cale (orientare) și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în considerare faptul c] multe școli nu au c]zut de acord cu privire la adev]rata cale. i. Perioadă taoismului pozitivist: Confucius și Mo Tzi 1) Confucius și taoismul convențional Confucius (551-479 î.Hr.) a fost cel dintâi și cel mai cunoscut gânditor al perioadei clasice. Totuși, el afirmă c] transmite un simplu cod de conduit] social] - li (ritual, cod) - moștenit de la înțelepții conduc]tori din vechime. Taoismul lui Confucius are la bâz] Cartea codului Li. Confucius i-a înv]țâț pe discipolii
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
oamenii o fac între denumiri și obiecte. Altfel, indicațiile prezente în cod vor duce la o conduit] greșit] a oamenilor. Din moment ce în confucianism exist] tendința de a considera tao ca aparținând ordinii naturale a lucrurilor, se explic] preocuparea principal] a gânditorului pentru adaptarea denumirilor. „Dac] denumirile nu sunt adaptate... lucrurile nu pot fi îndeplinite... iar oamenii nu vor ști nici m]car cum s]-si miște mâinile sau picioarele.” Conduc]torul adapteaz] numele, atribuind oamenilor diverse poziții statutare. Cea mai mare
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s-a opus egalitarismului promovat prin codurile de legi, care erodeaz] sistemul bazat pe roluri. Astfel, Confucius a propus înlocuirea legii cu educația social], îmbinând adaptarea denumirilor și îndeplinirea rolurilor cu un tao sociocultural de orientare tradițional], reg]sit la gânditorii clasici. Baza raporturilor normative dintre oameni este dat] de raporturile aferente rolurilor sociale și nu de simplă mijlocire a rațiunii. 2) Mo Tzi și taoismul utilitarist Mo Tzi, cel dintâi gânditor adversar, a preluat, în mare parte, structura schemei normative
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
aceea, o intuiție dezvoltat] este preferat] oric]rui sistem etic bazat pe limbaj. În lipsă intuiției am interpreta greșit discursul orientativ. Prin urmare, Mencius insist] asupra conceptelor de ren și i, în timp ce Confucius îl accentueaz] pe cel de li. Opoziția gânditorului fâț] de ideile lui Mo Tzi și Yangzhu cu privire la limbaj, se transform] într-o opoziție direct] la adresa limbajului, pe care îl consider] drept principala cauz] a devierii tendințelor naturale spre comportamentul moral. Cu toate c] Mencius își afirm] în mod
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o serie de diviz]ri în interpretare, ins] teoria lui Mencius a fost acceptat]. Ambele reprezint] versiuni concurente de interpretare a intuiționismului nativ în etic]. Contactul cu civilizația apusean] a însemnat pentru tradiția chinez] o a doua invazie ideologic] barbar]. Gânditorii chinezi au manifestat un interes aparte pentru sisteme filosofice occidentale precum socialismul și pragmatismul. Cu toate acestea, Mao Zedong, în calitatea sa de reformator al tradiției, preferă s] se compare mai degrab] cu primul împ]rât legalist. Pe de alt
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nu mai este una singur], nici mai multe asem]n]toare, pentru cei care consider] c] iudaismul s-a caracterizat întotdeauna prin pluralitate) care dau r]spuns diverselor probleme. În ceea ce privește etică, aceast] situație este cât se poate de clar]. Unii gânditori evrei susțin c] etică evreiasc] este autonom], în sensul kantian al cuvântului, alții spun c] ea este, a fost și ar trebui s] r]mân] absolut heteronom] (vezi capitolul 14, „Etică lui Kant”). Diverși gânditori consider] c] orice abordare posibil
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
se poate de clar]. Unii gânditori evrei susțin c] etică evreiasc] este autonom], în sensul kantian al cuvântului, alții spun c] ea este, a fost și ar trebui s] r]mân] absolut heteronom] (vezi capitolul 14, „Etică lui Kant”). Diverși gânditori consider] c] orice abordare posibil] a relației dintre etic] și halaha reprezint] poziția autoritar] a tradiției iudaice. Mai concret, exist] rabini care se consider] experți în legea și etică iudaic] și care, în fața comisiilor ins]rcinate cu dezbaterea problemei avortului
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și iubire pentru El și familia Sa. Pentru musulmani, mesajul din Coran și exemplul vieții Profetului r]mân inseparabil legate, de-a lungul istoriei, ca paradigme ale comportamentului moral și etic. Acestea au constituit, apoi, baza care le-a facilitat gânditorilor musulmani dezvoltarea instrumentelor legale care s] cuprind] imperative morale. Elaborarea dreptului va duce la o codificare a normelor și a statutelor care au dat naștere conceptului de lege islamic], cunoscut] sub numele de Shari’a. Printre formele care s-au
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
țuț], pe de o parte, printr-o noțiune de „dobândire”. Se susținea c] puterea uman] de a realiza acțiuni nu aparținea individului, ci venea de la Dumnezeu. Ființele umane „dobândesc” responsabilitatea faptelor lor, care îi face responsabili. Trebuie subliniat faptul c] gânditorii tradționaliști nu se opuneau utiliz]rii rațiunii, chiar dimpotriv]; ei contraziceau raționaliștii doar în ceea ce privește valoarea atribuit] rațiunii. Considerând-o un ajutor și un mijloc de a afirma probleme legate de credinț], dar având un rol secundar în aportul s]u
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
c]tre înv]ț]tori religioși care au aparținut Bisericilor orientale și occidentale. Scopul acestor autori teologi a fost s] interpreteze scripturile și tradițiile iudeo-creștine cu ajutorul ideilor derivate din filosofia greac] și român]. Cu toate c] P]rinții nu erau gânditori speculativi, ei au introdus în etică lor teist] noțiuni de o important] considerabil] care apar în toat] filosofia medieval] și a Renașterii. Prima dintre aceste noțiuni, care apare în scrierile lui Clement Alexandrinul (150-215) și în cele ale autorilor care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
unor opere cu înclinație mistic] scrise de Sfanțul Bonaventura (1217-1274), Ramón Lull (1235-1315) și Maister Eckhardt (1260-1327), care au subliniat iluminația divin] și întoarcerea voinței sufletului înspre Dumnezeu. O mai mare important] filosofic] totuși au avut scrierile a doi mari gânditori franciscani ai acestei perioade, si anume, Duns Scot și William de Ockham. Pan] recent, se credea c] aceștia (dar în special Ockham) au susținut versiuni obtuze ale voluntarismului teist, adic] faptul c] o acțiune este bun] numai dac] Dumnezeu o
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
arăt] în capitolul 39, „Relativismul”. Mai general spus, pozitiviști precum Moritz Schlick (1881-1936) au susținut c] acele credințe care nu trec testele pe care credințele științifice le presupun nu sunt doar false, ci și lipsite de sens. Moore și alți gânditori i-au convins pe mulți c] afirmațiile despre moral] nu pot fi derivate pe baza faptelor. În acest caz, au susținut pozitiviștii, credințele morale nu pot fi testate empiric asemenea celor științifice. În consecinț], credințele morale sunt doar expresii ale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
morale, uneori prin intermediul argumentelor legate de efectul moralei asupra tipului propriu de raționalitate neștiințific] și c] morală are nevoie de anumite principii specifice pentru a-și susține pretenția de raționalitate. R.M. Hâre, Kurt Bainer și Richard Brandt sunt printre numeroșii gânditori ce s-au aplecat asupra acestor chestiunii. (Vezi, de exemplu, capitolul 40, „Prescriptivismul universal” scris de Hâre.) Toți acești autori cred c] scopul ultim al moralei este de a crește fericirea uman] prin oferirea de metode raționale de rezolvare a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
rezultatul nu este în mod obligatoriu o consecinț] a unei acțiuni anterioare greșite - proprii sau aparținând altcuiva). Dac] normele deontologice sunt absolute (categorice) și nu este permis] inc]lcarea lor, rezult] c] adesea action]m greșit indiferent ce am face. Gânditorii sunt de acord cu existența unor asemenea situații excepționale, ins] nu le transform] într-un principiu de subminare a teoriei etice, care, de altfel, este suficient de întemeiat]. Aceast] opțiune nu poate fi deschis] deontologiei deoarece, în condițiile în care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
urmare, avem dreptul de a ne opune redistribuirii radicale a propriet]ții, chiar dac] îmbr]tis]m principiile utilitariste; acest lucru a fost sugerat mai întâi de c]tre Bentham și Hume, iar mai apoi și de c]tre alți gânditori, în virtutea unor considerente deductibile empiric. Aceste dou] implicații ale utilitarismului sunt diametral opuse, ins] nu este nici o greșeal] în a afirma c] exist] atitudini utilitariste pro și contra unei anumite politici. Dimpotriv], poate fi privit] drept un avantaj capacitatea de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]