6,066 matches
-
cu dragoste nețărmuită. Nici un drumeț nu pleacă de la Giurgeni fără să fie omenit, nici în nopțile de poveste de vineri, nici duminica, după Sfânta Liturghie. Am observat cât este de bucuros când poate dărui oamenilor ceva. Vrea ca fiecare să guste din bucatele binecuvântate de Maica Domnului. De Schimbarea la Față a Domnului Iisus, când se mănâncă pește, am ajuns la Giurgeni, printr-o minune, cu o familie care avea nevoie de ajutor. Am așteptat până ne-a venit rândul să vorbim cu
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
până se face ora 12.00", a întărit părintele. Am alergat să-mi chem tovarășii de călătorie, care erau deja în mașină. A chemat-o pe măicuța Fanuria să ne dea borș și apoi ne-a poftit la pește. El gustase doar un colț dintr-o bucățică și m-am simțit vinovată că, datorită dorinței mele de a mânca la ora aceea, părintele nu a mai mâncat. Acum înțeleg că el s-a saturat bucurându-ne pe noi. Asta e de
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
următoarele săptămâni. Personajul meu intră în tot felul de buclucuri. Cum ar fi? Ridic dintr-o sprânceană în timp ce chelnerul ne toarnă șampanie. —O, știi doar că nu am voie să vorbesc despre scenariu. E confidențial. Hai, continuă, îl tachinez în timp ce gust șampania. Spune-mi, îți ocupi timpul cu idile și cu femei care suferă după tine? Adam se preface uimit. Nu eu scriu scenariul. Eu doar citesc replicile. Nu e vina mea că scenariștii m-au distribuit în rol de canalie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
și bine definit. Dar ochii lui m-au fascinat în primul rând. Sunt genul de ochi care te dezbracă dintr-o privire. Nu e de mirare că femeilor li se pare irezistibil Adam Kirrane. Sosesc aperitivele. De-abia aștept să gust din salata mea de pere, alune de pădure și brânză cu mucegai - miam! Adam se joacă cu aperitivul. Pun pariu că are grijă de silueta lui. Altfel cum ar putea să aibă corpul ăsta perfect și tonifiat? E grozav totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
perioadei italiene a dirijorului, cu un plus de interes pentru interpretarea simfoniei lui Bruckner, compozitorul favorit al lui Celibidache. Probabil, colecționarii se vor grăbi să le cumpere. În același val de imagini, indispensabil de privit și reprevit, de urmărit și gustat muzical, este însă un alt DVD (Euroarts), cu orchestra radio de la Stuttgart adusă cu greu, dar adusă la incandescență de Celibidache, în 1965, într-o cu totul memorabilă repetiție și explicație, așa cum o mai făcea doar Bernstein pentru copii, a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
cu parfum de liliac ? Ființa mea accepta că această schimbare nu avea nici o importanță. Pentru mine important era doar că revenise. Emoția revederii nu semăna cu cea dată de fiorul iubirii, dar era mai intensă, mai totală, mai devoratoare, căci gustasem amândoi din gustul despărțirii, al fricii, al foamei, al morții. Minodora continua să doarmă. Simion s-a apropiat cu sfială de ea și i-a mângâiat cu un deget un picior ieșit de sub învelitoare. În acest gest am recunoscut toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
și nu v-a lăsat să coaceți cuptoare pline de colaci, care să îndestuleze familia voastră unită și puternică prin credință ?" Dora, draga mea, m-am pierdut iar în detalii și în amintiri cu toate că știu că timpul zboară. Hai să gustăm ceva și după aceea continui să îți povestesc. Promit să mă opresc numai la esențial. Dar pot oare discerne esențialul ? O să îți dau să citești și niște pagini salvate din jurnalul Minodorei. Pagini pe care dânsa a învățat să scrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
a bucurat de copilărie ! O copilărie fără alte jucării decât cele pe care și le făcea singură, fără cărți altele decât cea despre plante medicinale, fără alți prieteni decât Vasili, fără prăjituri și zaharicale... Dar atunci, în acele zile, a gustat din plin, fără să-și dea seama, gustul libertății, a cunoscut și îndrăgit natura, l-a îndrăgit și prețuit pe unicul tovarăș de joc, a fost răsfățată nu numai de mine, ci și de celelalte patru femei devenite familia noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
a fost răsfățată nu numai de mine, ci și de celelalte patru femei devenite familia noastră. Toamna a fost lungă și caldă, dar aveam prea multe de făcut, desțelenirea mergea greu și eram cu mult prea obosită pentru a putea gusta frumusețea culorilor sau a cerului. În schimb simțeam că forțele fizice îmi sporiseră, pielea căpătase culoarea aramei, mișcările nu îmi mai provocau dureri, sudoarea nu mă mai năpădea la cel mai mic efort. Chiar și gândurile îmi deveniseră parcă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
aici ți-e drumul, tataie! Lasă, Carmina, că ai să pleci, n-ai să mai stai toată ziua în calea lui, pe urmă poate-ți găsești și tu pe cineva, te măriți și scapi de el definitiv. Vrei să-mi guști magiunul? Ce simplu era pentru Elena totul! Pleci, te măriți și gata! Pleci, te măriți și gata! Ce însemna "gata"? Pe ea cuvântul o ducea cu gândul la moarte. Era frig afară, înnourat, se gândi că peronul autogării trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
prăjitură! Spune-i și tu, Nik, nu-i așa că și tu vrei prăjitură? Să se răcească, spunea autoritară Marga, altfel vă doare burtica și nu o să vă fie bine. Trebuie să aduci măcar o bucățică, una mică de tot, să guste și Carmina, încercă Nina o altă strategie. Carmina să aștepte și ea până se răcește, spunea autoritară Marga. Dar Carmina nu avea răbdare să aștepte până se răcea prăjitura, avea un soi de neastâmpăr, de gelozie, se simțea în plus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
da, o să meargă într-o zi la Fana pe care abia aștepta s-o revadă, că, da, îi va relata mai apoi pe larg întâlnirea, fără să-i ascundă nimic. Spera, prostește că, apropiindu-se de Sidonia, va reuși să guste din mierea prea plinului ei sufletesc, că descoperise, în sfârșit, un om din lumea largă, în fața căruia să-și poată deșerta amărăciunile, ca să primească în schimb, vorbe de duh, bine chibzuite, trecute prin ciurul experienței de peste ani, ca să poată căpăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ei seara, când s-au despărțit și fiecare în baia lui, în fața oglinzii s-a privit cu atenție să vadă dacă a mai rămas vreo urmă de fard ori poate n-au mai redevenit Ei și s-au culcat așa, gustând din plăcuta extenuare a unei zile pline, li s-a părut că rolul li se potrivește de minune și este destul de ușor de dus. Până în ziua nunții a urmat un pelerinaj prin casele prietenilor, ale rudelor, cu multe gesturi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Uneori Carmina se gândea cu uimire la existența lui atât de puțin cunoscută, la universul mic sau uriaș, prin care se rotea neștiut de cei prezenți în casa aceea, apărat de atitudinea Sidoniei care-l credea terminat și-l ignora, gustând în felul lui, ascuns după pavăza oferită de soția sa, din nesperata libertate a celui neluat în seamă. Și dacă acum se purta plin de solicitudine, asta se datora faptului că se simțea obligat, ca tată, să se manifeste în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
sertare burdușite cu plicuri, blestematele plicuri ale devălmășiei. Ar fi vrut să închidă ochii și să rămână așa, un timp, nu știa cât anume și în ea una câte una să se reorganizeze celulele, să regăsească jocul uitat al ambiției, gustat cu atâta nesaț cândva, aici, în casa profesorilor. Lângă ea, la celălalt capăt al canapelei, Nina răsfoia un album de artă, parcă mai slăbise, avea o paloare accentuată pe obrajii supți, dar ceea ce-i atrase atenția erau degetele micuțe, agile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
amantă ca oricare alta ce așteaptă, flămândă, ziua când cealaltă femeie, soția, sătulă fiind, pierde din vigilență și astfel poate și ea să se bucure de puțină dragoste, pe furate, la adăpostul unor minciuni banale, incitată de bucuria de a gusta din fructul oprit. După o vreme Carmina realiză că pentru ea timpul trece ireparabil, că nu era bine să se mulțumească cu acel rol minor și își ceru libertatea, voia să se liniștească, să termine povestea, protestă la început vehement
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
întrebată și tresări neatentă, scormonind în memorie. Era plecată pe alte meleaguri. A, nu, răspunse repede, când înțelese că se referea la Emilia, doar colege. Ne-am întâlnit azi la cantină și mi-a oferit biletul ei. Spunea că nu gustă concertele de muzică simfonică. Preferă să doarmă sau să citească o carte de amor. A, da, foarte, foarte probabil. Își ridică o mână de pe volan, un gest care exprima neputința. Aștept indicații. Nu cunosc traseul, zise din nou foarte sobru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
că nici eu nu mi-am închipuit asta până nu s-a întâmplat. În fine, cam așa arată introducerea. Și acum motivul pentru care am telefonat: am două bilete la film, un film din acela pe care Emilia nu-l gustă, preferă să doarmă sau să citească o carte de amor. Sala cinematografului o să fie cu siguranță aproape goală, dar eu personal am speranța că n-o să ne ducem degeaba. Filmul este făcut de un regizor care merită toată atenția. Aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
doamnă bine, fără doar și poate. Diferența de ani era neglijabilă, bineînțeles! O, dacă ar fi reușit să se observe cu ochii lui, pentru o fracțiune de secundă măcar, ar fi înțeles pe dată adevărul. Dar așa, așa reușea să guste din prea plinul speranțelor înfiripate pe loc, reușea să fie conștientă de tulburarea din sânge. Sufletul ei... pălălaie arzând cu flacără mare! Sunt foarte presată, domnul meu, zise, de o mie și una de probleme, așa m-am obișnuit, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
zâmbi amuzat. Oricum e tardiv. Știu, e tardiv să-mi mai fac probleme, chestiunea s-a și întâmplat și culmea e că, în loc să fiu incomodată, simt că, dimpotrivă, m-am destins. Ce puțin îi trebuie de fapt unui om ca să guste un pic din pacea unei zile. Doar o clipă de neatenție. Nu-i caraghios să descopăr asta abia acum? Nu-i pur și simplu incredibil? Niciodată nu e prea târziu să... Să ce? Să-ți schimbe felul de a fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mulțime de necazuri, el nu credea, relatările ei i se păreau prea sterpe, gândea că este imposibil, cum să ducă ea o viață atât de insipidă, așa că relua interogatoriul. Acasă, în compania părinților se simțea apărată, ferită de toate, acolo gusta din liniștea și seninătatea vieții de zi cu zi. Bătrânii își reluau ocupațiile lor mărunte în prezența ei, ca și cum nici nu s-ar fi aflat acolo cu adevărat. Tatăl continua să citească și să memoreze cifre, mama se ocupa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cu ea ceva grav care-l va nemulțumi pe Ovidiu și el va porni într-o bună seară ancheta, plină de neliniști, de tensiuni și se vor trezi într-un miez de noapte total epuizați sub cearceafuri, după ce vor fi gustat cu lăcomie din pacea unor înțelegeri de scurtă durată, sau se vor trezi prea târziu când unul, din prea multă ură sau din prea multă iubire, îl va sfâșia pe celălalt. Violența stăruia între ei de multă vreme, atârna deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
da. — Sper să ți se facă foame ca lumea. E o groaz\ de mâncare. În timp ce sorbeam berea, o priveam pe Midori, deși stătea cu spatele la mine. Se mișca cu extrem de multă îndemânare, făcând patru feluri de mâncare în același timp. A gustat ceva, în următoarea secundă a tocat ceva, apoi a scos altceva din frigider și a presărat peste mâncarea dintr-un castron, iar în următoarea clipă a și spălat o oală pe care nu o mai folosea. Parcă era un instrumentist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
dashimaki, a zis Midori, cu o expresie solemn\. Mi-am terminat porția și mă simțeam foarte sătul. Midori a mâncat mult mai puțin decât mine. Când gătesc, nici nu mai e nevoie să mănânc, a spus ea. Mă satur de la gustat. Midori a strâns vasele, a șters masa, a adus de undeva un pachet de Marlboro, a băgat o țigară în gură și a aprins-o. Apoi a luat în mâini paharul în care pusese narcisele și le-a privit câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
zilei, cu mâinile goale și, cu toate astea, mulțumiți! În lumea aceea, seninătatea aducea noroc, iar norocul aducea fericire, sau, cel puțin, așa bănuia Zeliha. Să bănuiască era tot ce putea face când venea vorba despre acel subiect, pentru că nu gustase niciodată din felul ăla de seninătate și nici nu credea că era posibil s-o facă vreodată. Cel puțin nu astăzi. În ciuda grabei, pe când trecea șerpuind prin mulțimea din Grand Bazaar, Zeliha Încetini. Nu avea timp de cumpărături, Însă ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]