5,330 matches
-
Ți-o ofer ca pe o primă probă care îmi susține cazul. — Nu sunt sigur că pricep. — E foarte simplu. Scopul e de a demonstra că, într-adevăr, Kafka a fost un tip extraordinar. De ce încep cu această povestire anume? Habar n-am. Dar, de când și-a făcut Lucy apariția ieri, nu reușesc să mi-o scot din minte. Undeva trebuie să existe o legătură. Încă nu m-am prins care e, dar cred că în ea se găsește un mesaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
orice caz. Dacă și când o să vină momentul, ai să înțelegi tot. E, probabil, mișcarea cea mai deșteaptă pe care am făcut-o vreodată în viață. Un gest măreț, Nathan. Cireașa de pe tort. Saltul amplu al lebedei în eternitatea măreției. Habar n-am despre ce vorbește. Harry e în plin avânt bombastic și aruncă declamații enigmatice din plăcerea pură și egoistă de a se auzi vorbind, iar eu nu mai văd nici un motiv să prelungesc conversația. De-acum, Tom e în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Timp de o noapte, m-am bucurat. — Or să mai fie și altele, bătrâne. Ăsta a fost doar începutul. Cine mai știe? A plecat devreme azi-dimineață, iar cât a fost aici, n-aș putea spune că am făcut cine știe ce conversație. Habar n-am ce vrea. Mai important e ce vrei tu. — E prea devreme ca să-mi dau seama. Totul s-a petrecut atât de repede, că n-am avut timp să mă gândesc. — Știu că nu mi-ai cerut părerea, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
a fost să pun la cale o răzbunare proprie. Tom nu avea decât o idee vagă despre motivul disputei cu Dryer și Trumbell (știa că are o legătură oarecare cu afacerea lui Harry, dar atâta tot), iar Rufus și Nancy habar n-aveau de nimic. Spre deosebire de Tom, ei nici nu auziseră vreodată de Gordon Dryer și nici unul din ei nu avea cunoștință despre trecutul nu tocmai imaculat al lui Harry. Nu m-am obosit să îi luminez. N-ar fi avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
atât de mult pe cât susții, mai ai o șansă ca lucrurile să se îndrepte. Atâta timp cât nu devine soțul de rahat care a fost taică-tău, mai sunt speranțe. Multe speranțe. Speranța unui viitor împreună. Speranțe pentru copii. Speranțe pentru lume. Habar n-aveam ce vorbesc. Cuvintele mi se rostogoleau șuvoi din gură, un potop necontenit de prostii și sentimente clocite și, când am ajuns la finalul ridicolului meu discurs, am văzut-o pe Rachel zâmbind, zâmbind pentru prima dată de când intrase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
ce departe ai ajuns față de zilele întunecate din tinerețea ta. O formulare tipică pentru David: „zilele întunecate din tinerețea mea“. A declarat tatuajul o amuletă purtată pe piele, care avea să mă protejeze de alte rele și suferințe. O amuletă. Habar n-aveam ce-i aia, așa că am căutat cuvântul în dicționar. E un obiect cu puteri magice, care îndepărtează spiritele rele. OK, asta pot să înghit. Nu m-a ajutat cine știe ce cât timp am fost cu David, dar poate face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
și mâncare thailandeză. După ce am făcut comanda prin telefon la restaurant, s-a întors spre mine și a spus: — N-o să-ți vină să crezi ce le-a trecut prin cap. — Despre cine vorbim? am întrebat. — Despre Nancy și Aurora. — Habar n-am. Fac și vând bijuterii. Au grijă de copii. Treburile obișnuite. Și dorm împreună, Nathan. Au o legătură. — De unde știi? — Le-am prins. Ții minte că joi seară am rămas aici? A doua zi dimineață m-am trezit mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Whitmore, cred) are o replică la care am izbucnit în hohote de râs. „Mie-mi place să îmbătrânesc, zice el. Așa se mai duc din grijile vieții.“ Am sărutat-o pe Joyce pe obraz și i-am șoptit: — Fraierul ăla habar n-are ce spune. Și, pentru prima dată în seara aceea, draga mea, încă șocată și nefericită, a râs la rândul ei. La zece minute după ce Joyce a emis râsul acela, propria mea viață s-a apropiat de sfârșit. Stăteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
canin. Astfel, însăși ideea de „unitate domestică” se schimbă, ea incluzînd acum coabitarea om-animal : „Poartă-te cu un cîine așa cum te porți cu un copil !”, cerea, nu demult, o mare asociație de protecție a animalelor. Semnatar al acestei carte, statul habar n-are ce să facă cu ea. Și, ca să fim onești, cîți dintre noi sîntem pregătiți să o aplicăm ?... Carne de nimic — Fata asta mică a lor e vegetariană ! Cînd a mers odată la țară, la bunici, a văzut cum
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
de reținut în acest context. „Topul” scriitorilor, care a înspăimîntat publicul, este total nerelevant și nu spune absolut nimic. Dacă mi s-ar fi pus această întrebare, îmi dau seama că aș fi răspuns reflex Vlahuță. Nu mă întrebați de ce, habar n-am, așa mi-a venit. În orice caz, nu pentru că nu mai știu și alt scriitor sau pentru că l-aș prefera pe Vlahuță lui Caragiale ! Acest „top” total neavenit pune însă și o altă problemă. Frustrați de deceniile de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
trăim - mă scuzați - cu toții ? Nu vă așteptați acum să scot iepurașul din joben și să exclam, doct, iată, despre asta e vorba ! Ca un profesionist ce mă aflu, nu pot decît să recunosc, cu gura mică și ochii mari, că habar n-am... Pe de altă parte însă, nu pot să nu mă gîndesc la alții care știu și care ne-au povestit societăți și „subculturi” în muzicile lor reprezentative. Iată-l, de pildă, pe Norbert Elias încercînd să ne ajute
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
este nici țăran, nici muncitor, nici rural, nici urban, nici român, nici străin, dar totuși este ? După cum ziceam, nici eu nu prea știu ce să spun... Atunci de ce mai scriu ? După ce că mă mișc haihui prin realitate, mai afirm și că habar n-am încotro mă îndrept. S-ar putea să fie prea de tot ! S-ar putea, dar cred că puțină perplexitate metodică nu are ce să strice în atît de multă suficiență vizionară... Lecțiile unui atlas Cu 10 milioane de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nevasta icre negre. 4 Ca să râd de popa al nostru, care nu postește. 7 Ca să n-am ceartă-n casă. 2 Ca să fac pe placul viitorilor socri, care nu-și dau fata după un eretic. 2 E la modă. 9 Habar n-am de ce. Un singur respondent a spus: „Pentru că sunt creștin.“ Redacția noastră vă dorește, fie că ați postit, fie că nu, un Crăciun fericit alături de cei dragi! Domnul Procopiu avea mustața dată cu ceară cosmetică și și-o tot
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
și spuse gâfâind puțin: — E vorba de Rareș Ochiu Zănoagă, știți, tânărul împușcat despre care a scris în ziarele de luni. Se pare c-a murit chiar aici, în vecini, sărmanul, la Casa de Sănătate, dar eu n-am avut habar. Polițistul își stăpâni surpriza. Nu se aștepta la ceva atât de important și nu putu decât să se mai mire o dată de perfectul mecanism care conducea raționamentele fostului său șef. — De unde îl cunoașteți? — A venit la noi acasă, aflase din
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
mai întrebe ceva, fiindcă nu mai știa absolut nimic. Spera ca Alexandru să înțeleagă ce e de înțeles mai bine decât el. Era conștient că lângă „ora 5“ ar fi trebuit să spună și o zi, dar, cum n-avea habar care, o lăsase în coadă de pește. La întoarcerea acasă pățise iar un necaz, din cele care parcă-l urmăreau în ultimul timp, șeful corului n-a mai vrut să-i dea partea lui de câștig din traistă, vasăzică a
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
coatele pe masă și întrebă de băieș. Era plecat la Sinaia pe întreaga perioadă a sărbătorilor, spuse paznicul. Da’ n-a lăsat vorbă pentru mine - mie-mi zice Fane - că aveam un cufăr mare la el, aci? Băiatul n-avea habar de vreun cufăr și începea să fie nervos. Hai să dăm o raită, Jeane, poate dăm de el, e ca argintu’, am mare nevoie de el, spuse Inelaru cu vocea lui de sărbătoare și-l privi cu ochii brumării cei
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
iar Alexandru nu știa ce să facă. Plecase de-acasă, conducând singur calul, ca întotdeauna, plecase pentru orice eventualitate, dar n-avea curaj să meargă la familia Margulis. Mai curând ar fi trebuit să-l găsească pe micul comisionar, dar habar n-avea unde să-l caute și nici un chipiu roșu nu se zărea în locurile știute, parcă se topiseră. Cel care avea răspunsuri pentru asemenea întrebări și cunoștea adresele era tot el, Nicu, dar nu-l putea întreba pe Nicu
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
întreg! Voiam eu să le culeg! Pe furiș deci m-am urcat În cireșul încărcat. Și gustând din rodul care Stătea-mbujorat la soare, Cea mai dulce aventură S-a sfârșit la mine-n gură! S-a-ntâmplat să n-am habar Ce e un cireș amar! POVEȘTILE LIVEZII Multe au povestit copacii, și glasurile livezii îmi aduceau întâmplări petrecute demult, când bătrânii copaci erau niște puișori slabi, fără sprijin. Unii au fost plantați de bunicul bunicului, alții de tataia, și așa
ÎNTÂMPLĂRI ÎN LIVADA BUNICULUI by ECATERINA VICOL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1228_a_1878]
-
și se pedepsește în conformitate cu Legea nr. 8/1996. Printed in ROMANIA ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA Geanta cu cinci fermoare Prefață de Petre ISACHI INSTITUTUL EUROPEAN 2011 Visând la glorie și onoare! Pe atunci eram naiv convins, Căci în prostia tinereții, temerară, Habar n-aveam că-n colivie tot ce zboară Se crede printre ramuri doar în vis... Adolf Șvedcicov (Traducere de A.P. Bacopiatra) Cuprins Prefață: Fluviul Uitării (Petre Isachi) / 9 Partea întâi / 15 Partea a II-a / 141 Partea a III-a
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
le desface nici Ducă-se-pe-pustii". Bine, am înțeles, dar în ceaun ce fierbea? Sopon. Era un porc bolnav. Să vezi ce sopon bun știe să facă, o lăuda el. De la ea am aflat cum poți găsi osul fermecat. Ce os fermecat? Habar n-am, niciodată nu am auzit de așa ceva! Ești un prost, dar pentru că-mi ești prieten, am să-ți spun săcretul, dar numai ție! Fă cruce de trei ori și jură să nu spui la nimeni; altminteri mori și tu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
văzând că Grigore amâna dezvăluirile sale macabre, încercă să-l încurajeze și să-l provoace în același timp: Ai văzut că am jurat, nu spun la nimeni, vrei să mai jur odată? Eu cred că nici tu nu știi nimic, habar n-ai și te lauzi degeaba! Bine; am să-ți spun săcretul: Fi atent la mine! Îți trebuie o mâță neagră care să nu fie atinsă de motan. Când împlinește un an, aștepți prima zi cu lună plină! Nu mănânci
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
încerci să o deschizi. S-ar putea întâmpla o mare nenorocire! Te pomenești cumva că ai vreo bombă? Ăi fi și tu vreun terorist și eu, biata de mine, după aproape jumătate de veac de când îmi împart viața cu tine, habar nu am cu cine stau alături? Știi ceva, dragă, se adresă el soției. Fă, te rog, o cafea tare și, la masă în liniște, cu ceștile în față, pe măsură ce ne vom delecta cu mirosul și savoarea ei, îți voi explica
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
dar nu avea curajul să se exprime în cuvinte. Știa că Ana Maria trebuia să sosească cu trenul din moment în moment. Te pomenești că nu e nici un fel de confuzie, gândea el, după care întrebă silabisind: Să recon... ce? Habar nu am... Am spus o prostie... Și unde mă duceți acum? Întrebă cu jumătate de glas Doru. Nici eu nu știu unde. Pe fată nu o poți vedea... e deja... Poate la urgențe sau poate la ... Soția ta, e și ea internată
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
pare rău că nu și-a găsit o fată care să semene cu Gladiola. Totuși am să-l cinstesc cu o șampanie! Merită!...". Nu m-a părăsit nicicând Bela. Sărmana era deja... Dar el, probabil, când a scris aceste rânduri habar nu avea, mormăi ca pentru sine. În schimb, cu șampania s-a ținut de cuvânt. Îmi amintesc perfect de bine, parcă s-a întâmplat ieri. O seară în trei, plină de romantism la "Izvorul Rece". Nu m-a cinstit cu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
bine pregătit și omenos, dar a decăzut datorită băuturii. În timp ce-și sorbea cafeaua, Bidaru o auzi pe profesoara de biologie, decanul de vârstă a școlii, explicându-i unei colege ceva mai tinere: I-au slăbit, probabil, nervii! Cei mai mulți habar nu au că noi cei de la catedră ne desfășurăm activitatea în cu totul alte condiții decât orice alt specialist sau meseriaș. Un arhitect, singur, numai cu planșa în față, se poate concentra asupra proiectului la care lucrează, își permite să
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]