5,138 matches
-
La fel s-au petrecut lucrurile și în Franța, Polonia, Brazilia. Unii dintre cei menționați, deși proveneau din țări cu o bogată contribuție în domeniul sociologiei, au venit în România să vadă sau să învețe direct mânuirea metodei monografice. Profesorul Henri Mendras s-a deplasat în România cu majoritatea membrilor Centrului de studii rurale din Franța și au făcut studii de teren împreună cu elevii români ai profesorului Stahl și sub îndrumarea acestuia. În contextul mișcărilor monografice naționale, cea din România este
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
Sociologice. Tehnica monografiilor sociologice și Nerej - un sat dintr-o regiune arhaică au orientat metodologic în perioada ultimilor 60-70 de ani activitatea a sute de specialiști și amatori care au realizat monografii de comunități locale. În perioada interbelică, percepția profesorului Henri H. Stahl a fost influențată și de reacțiile sale temerare față de teoriile unor mari personalități ale vremii. Deși era în relație de rudenie și de prietenie cu marele istoric Nicolae Iorga, nu a avut rețineri să intre în polemică cu
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
rurale din România și a evoluției istorice a proprietății rurale. Aceste probleme, aparent pur teoretice, aveau și implicații politice și juridice directe asupra reglementărilor proprietății din perioada interbelică. Tot el declanșează și o celebră polemică cu filosoful Lucian Blaga. Sociologul Henri H. Stahl argumentează cu pasiune că teoria spațiului mioritic elaborată de Lucian Blaga trebuie să fie considerată doar o construcție filosofică și să nu fie utilizată ca o sociologie a satului românesc. Autor al unei noi paradigme în analiza istoriei
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
și nu poate fi înțeleasă prin aplicarea rigidă a schemei marxiste a succesiunii modurilor de producție. În sprijinul teoriei sale aduce și unele argumente din cadrul teoriei marxiste, dar care nu i-au convins pe marxiștii ortodocși. În cadrul acestor polemici teoretice, Henri H. Stahl își elaborează contribuția științifică cea mai valoroasă sau cea care a fost percepută ca atare de contemporanii și urmașii săi - teoria modului de producție tributal și a vechilor comunități rurale devălmașe. Tipul de comunitate rurală devălmașă, caracteristic modului
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
teoria modului de producție tributal și a vechilor comunități rurale devălmașe. Tipul de comunitate rurală devălmașă, caracteristic modului de producție tributal din România și din alte țări cu structuri economice și sociale arhaice similare, a fost analizat îndeosebi de către profesorul Henri H. Stahl în lucrările Contribuții la studiul satelor devălmașe românești, 3 vol., Editura Academiei, București, 1958-1965; Teorii și ipoteze privind sociologia orânduirii tributale, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1980. Caracteristicile definitorii ale comunității devălmașe sunt: stăpânirea colectivă a unui teritoriu
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
a muncii bazată pe vârstă și sex; comunitatea rurală constituie un izolat demografic; comunitățile rurale aveau o cultură proprie cu caracter folcloric; comunitățile rurale întrețineau legături unele cu altele în cadrul unor veritabile societăți țărănești regionale. În mod normal, teoriile profesorului Henri H. Stahl asupra modului de producție tributal și a satelor devălmașe ar fi produs răsturnări importante în sociologia și istoriografia oricărei țări. Acest lucru nu s-a întâmplat în România. Teoriile sale au fost puse în valoare de un număr
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
dar mi s-a refuzat eliberarea lor. Nu am îndrăznit nici să scot eu diplomele din țară, întrucât, în raport cu reglementările regimului de atunci, aș fi comis un delict grav. Salvarea mi-a venit de la profesorul Stahl. Prietenul nostru comun, profesorul Henri Mendras (un bun cunoscător și un admirator al teoriilor profesorului Stahl), m-a însoțit la discuția cu cel de care depindeau aprobările și care era, spre norocul meu, marele istoric Fernand Braudel. I s-a explicat faptul că nu eram
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
marele istoric Fernand Braudel. I s-a explicat faptul că nu eram în posesia documentelor necesare care îmi dădeau dreptul la respectiva bursă, iar profesorul Mendras a avut un argument salvator. I-a spus profesorului Braudel că sunt elevul lui Henri H. Stahl. Din acel moment, nu mi s-a mai cerut nici un document, nici o diplomă. Singura referință că sunt elevul profesorului Stahl a suplinit orice pretenție birocratică. Puțini oameni de știință se bucură, în timpul vieții, de privilegiul de a li
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
de către autoritățile române a provocat reacția unor sociologi de prestigiu din Europa de Vest. Întrucât era o conferință internațională dedicată profesorului Stahl, organizatorii au considerat că aceasta nu poate avea loc în absența sa. Un grup de sociologi, în frunte cu profesorul Henri Mendras din Franța, s-au adresat autorităților române pe un ton foarte categoric, arătând că dacă profesorul Stahl nu participă, răspunderea eșecului conferinței va reveni în întregime autorităților române, opinia publică mondială urmând să fie informată despre modul cum se
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
Ion Iliescu, s-a folosit pe larg de teoria modului de producție tributal pentru a explica evoluția istorică a României și specificitățile procesului de tranziție. Discursul ex-președintelui României mi s-a părut a fi și un omagiu post-mortem adus profesorului Henri H. Stahl. La percepția operei științifice a profesorului Stahl de către specialiștii din România a contrbuit și încadrarea sa ideologică. Profesorul și-a afirmat fără reticență simpatiile sale social-democrate și a avut de suferit mai mult de un deceniu din cauza acestora
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
tratat de etnografie a sașilor din Transilvania. București: Editura Meronia. Scott, W. Richard. (2004). Instituții și organizații. Iași: Editura Polirom. Sfârlog, Benoni. (2004). Aspecte teoretice privind investigarea procesului de normare socială, Anuarul Academiei Forțelor Terestre „Nicolae Bălcescu”, Sibiu, 3. Stahl, Henri, H. (1936). Vecinătățile din Drăguș, Sociologie Românească, București, I, 1. Stahl, Henri, H. (1972). Satul Drăguș după 40 de ani, Viitorul social, București, 2. Stahl, Henri, H. (1946). Sociologia satului devălmaș românesc (vol. I:) Organizarea economică și juridică a trupurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
Richard. (2004). Instituții și organizații. Iași: Editura Polirom. Sfârlog, Benoni. (2004). Aspecte teoretice privind investigarea procesului de normare socială, Anuarul Academiei Forțelor Terestre „Nicolae Bălcescu”, Sibiu, 3. Stahl, Henri, H. (1936). Vecinătățile din Drăguș, Sociologie Românească, București, I, 1. Stahl, Henri, H. (1972). Satul Drăguș după 40 de ani, Viitorul social, București, 2. Stahl, Henri, H. (1946). Sociologia satului devălmaș românesc (vol. I:) Organizarea economică și juridică a trupurilor de moșie). București: Fundația regelui Mihai I. Tönnies, Ferdinand. (1920). Gemeinschaft und
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
investigarea procesului de normare socială, Anuarul Academiei Forțelor Terestre „Nicolae Bălcescu”, Sibiu, 3. Stahl, Henri, H. (1936). Vecinătățile din Drăguș, Sociologie Românească, București, I, 1. Stahl, Henri, H. (1972). Satul Drăguș după 40 de ani, Viitorul social, București, 2. Stahl, Henri, H. (1946). Sociologia satului devălmaș românesc (vol. I:) Organizarea economică și juridică a trupurilor de moșie). București: Fundația regelui Mihai I. Tönnies, Ferdinand. (1920). Gemeinschaft und Gesellschaft, Berlin. Vedinaș, Traian. (2001). Introducere în sociologia rurală. Iași: Editura Polirom. Weber, Max.
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
i-a îndrăgit. Paul H. Stahl pomenește de primul său contact cu terenul în 1931, pe vremea când avea doar șase ani. Patru ani mai târziu, merge în satul Șanț (județul Bistrița-Năsăud) împreună cu profesorul Dimitrie Gusti și cu tatăl său, Henri H. Stahl: „Treceam prin sate și erau organizate primiri speciale pentru «ministrul» Gusti” (p. 28). În 1969, se stabilește în Franța unde este primit foarte călduros de către Fernand Braudel, care-i oferă un post de profesor universitar. De asemenea, este
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
în străinătate, I.D. Ștefănescu a preferat să rămână în țară, „în condiții grele de viață, locuind într-o odaie oferită de Cela Delavrancea, cu care era rudă, în loc să trăiască îndestulat în străinătate” (p. 68). Același patriotism l-au dovedit și Henri H. Stahl și Dimitrie Gusti, când, după război, au avut posibilitatea de a pleca în America, la Columbia University din New York, dar nu au făcut-o. „Dar și Gusti, și tatăl meu au spus nu, nu vrem să ne despărțim
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
vizită în casa lui Nicolae Iorga a fost uimit de numărul impresionant de cărți: „Avea mai multe cărți chiar decât bunicul meu. Că și bunicul meu avea casa plină de cărți, până sus urcau cărțile, pe toți pereții” (p. 68). Henri Stahl, pentru că despre el este vorba, a scris o lucrare fermecătoare despre viața cotidiană din Bucureștii anilor de început ai secolului trecut. Referitor la Școala sociologică de la București, Paul Stahl constată cu regret că „se reține un singur lucru din
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
socială” (p. 66). Iată scopul nobil pentru care lucrau reprezentanții Școlii gustiene. Din păcate, timpul nu a mai avut răbdare. Paul H. Stahl ne atrage atenția că, în 1948, când se desființează sociologia, Traian Herseni, Mircea Vulcănescu, Anton Golopenția și Henri H. Stahl aveau o experiență de paisprezece ani de teren. „Toți erau atunci în plină putere, abia de-atunci puteau merge mai departe, ei știau ce se poate face și ce nu [...]. Imediat după apariția Nerejului, tatăl meu a publicat
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
maeștri precum Alain Chapel, frații Troisgros, Alain Senderens, Michel Guérard sau Bernard Loiseau. Spiritual născută din tumultul anului 1968, din mentalitatea studenților stângiști care au baricadat străzile Parisului, această școală gastronomică a fost definită în 1972 prin „decalogul“ redactat de Henri Gault și Christian Millau (jurnaliștii culinari care au înființat celebrul ghid al restaurantelor, ghid, pare-se, răspunzător pentru sinuciderea, în anul 2003, a lui Bernard Loiseau, al cărui restaurant pierduse două puncte în clasificarea Gault-Millau). Iată cele zece legi: 1
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
ȘTIINȚELE COMUNICĂRII au mai apărut: Campanii și strategii de PR, Flaviu Călin Rus Comunicare culturală și comunicare lingvistică în spațiul european, Ioan Oprea Comunicare și acțiune, Laurențiu Șoitu Comunicarea, (ed. a II-a) Denis McQuail Comunicarea, Lucien Sfez Comunicarea mediatică, Henri Boyer, Guy Lochard Comunicarea politică, Jacques Gerstlé Comunicarea publică, Pierre Zémor Convinge fără să manipulezi. Învață să argumentezi, Philippe Breton Deontologia mijloacelor de comunicare, Jean-Claude Bertrand Introducere în știința comunicării și a relațiilor publice, Flaviu Călin Rus Manipularea cuvântului, Philippe
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
catalanilor din Cerdagne între Spania și Franța conduce repede la identificarea acestora cu una sau alta din cele două țări, atît de diferite totuși.115 Chiar înainte de aceasta însă, ideea că limba definește spațiul se impusese deja destul de mult pentru ca Henri al IV-lea să le declare notabililor lionezi: "Era logic ca, din moment ce vorbiți atît de natural franceza, să fiți supuși ai regelui Franței. Sînt de acord ca spaniola să se vorbească în Spania, germana în Germania, însă franceza trebuie să
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
asupra marilor regate ale Europei de Nord. Din 1527, Gustav I Vasa a trecut la luteranism, inaugurînd astfel prima biserică de stat reformată. Vecinul său danez, care stăpînea atunci și Norvegia, l-a imitat în 1536, cu toate că, în acest interval, Henri VIII al Angliei promulghează în 1534 Actul de supremație care pune bazele bisericii anglicane și care îl transformă în "guvernant al credinței". În final, întreaga Europă se va diviza în sensul în care religia și politica se confundă, rezultînd o
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
majoritare sau naționale care ar fi prefigurat tirania populară. De asemenea, cu toții vedeau în acest regim un meterez împotriva unei revoluții egalitare ce-ar fi permis țăranilor englezi să readucă în discuție concentrarea proprietății asupra pămîntului, reformă operantă în timpul lui Henri VIII și, mai ales, în secolul al XVIII-lea, în profitul nobilimii și al burgheziei. Încă din 1689, Bill of Rights apăruse în acest spirit ca o cartă a proprietarilor 165 ce stabilea domnia exclusivă a acestora și-i expulza
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
cînd vreun fiu de agricultor accede la mărețul statut de vorbitor francofon curent. L.R. Higonnet denumește această strategie drept "politică a terorismului lingvistic și a hegemoniei gramaticale".191 În orice caz, această politică va dicta măsurile corective inspirate de către abatele Henri Grégoire. Începînd din 1788, acesta va aduce în centrul atenției ideea că un regat de 25 de milioane de locuitori conține "în sînul său, mai mult de 8 milioane de supuși din care doar unii sînt capabili să bîlbîie cîteva
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
speculantului vienez Oscar Rosenberg", victimă a unui incident de la bursă, înfățișat aici cu trăsăturile unui cămătar, după concepția antisemiților. Apoi, după 8 august interesul se deplasează pe ideea sacralizării datoriei patriotice. Dumnezeu este cu francezii. "Eu sînt aici", va spune Henri Lavedan în cronica sa. "Eu nu aparțin acestui Attila care crede că dispune de mine după bunul său plac [...]. Brațul meu nu s-a mișcat pentru a conduce și binecuvînta necredincioasa-i spadă. Brațele mele sînt larg deschise pentru Franța
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
pasivă în fața războiului și care se va constitui în nucleul viitorului Partid comunist german. În Franța în schimb, refractarii față de război rămîn, în esență, niște indivizi izolați: în special scriitori ca Romain Rolland, refugiat la Genova din 1914, sau ca Henri Barbusse, al cărui roman intitulat Focul 309, publicat în decembrie 1916, este considerat inovensiv de către cenzură, în pofida tabloului apocaliptic pe care îl redă: "popoare întregi care merg la masacru [...] pentru ca o castă cu galoa-ne de aur să-și înscrie numele
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]