8,226 matches
-
ea. Am simțit că mă scurg pe dalele curții ca o umbră. Ușa nu era încuiată, așa că am deschis-o pe jumătate și am intrat. Nu mă mai aflam în realitate. Știam, recunoșteam acum totul. Cunoșteam scărița, de asemenea stacojie, mirosind a petrosin, care ducea la etaj. Urcam încet, gata la orice pas să-mi pierd cunoștința. Emoția mă anula ca o durere copleșitoare, atât de vastă, încît devenea un fel de fericire. Am ajuns sus, în galeria cu podele de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în carton de papiote și cu o culoare de cutie de bomboane. Se dădea pe buze cu el, dând gurii o formă de inimioară și apoi și-l întindea bine frecîndu-și buzele una de alta. Pudra arăta și mai jalnic, mirosea și mai accentuat a urină de pisică, dar Mariei îi plăcea, căci toate muncitoarele din hala ei își dădeau tot cu praful ăsta popular când ieșeau în oraș, și așa credeau că e firesc. Puțină apă de toaletă dintr-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu lebedele și cu muntele conic, de lână creață. În vazele de pe masa încărcată de macrame-uri pluteau un fel de spice pufoase, fiecare vopsit în altă culoare. Fața de masă avea ciucuri grei de mătase. Aerul era cafeniu și mirosea a vișinată. Din tavan coborau sute de țurțuri de tencuială, încît gândeai că te afli într-o peșteră a comorilor, ca și un policandru vechi, cu abajururi de hârtie creponată. Seara, lumina care se filtra prin fereștile proprietarilor era roză
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se gândea (și zîmbea) la sora ei, Vasilica, la nașa bătrână, cum într-o zi nașa, care nu mai vedea bine, pusese praf de curățat peste prăjituri în loc de zahăr pudră (făcuse niște "tanti Mimi", mândria ei, cu o cremă delicioasă, mirosind a lămîie), și Vasilica mușcase dintr-un romb parfumat și tixul îi scrîșnise-n dinți, dar ea nu-ndrăznise să spună nimic, până când a mușcat și nașa și-a zis: "Aaaaoleo, Vasilico, o făcui lată, am pus tix în loc de zahăr pudră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
invidiau, căci ele se duceau la cinema-urile ieftine de cartier, pline de muncitori care scuipau semințe pe jos și fluierau când băiatu' și fata se sărutau pe ecran, și care uneori așezau, ca din întîmplare, câte o palmă grea, mirosind a unsoare de strung, pe pulpa fetei de lângă ei. De multe ori, din cauza "nebunilor", surorile trebuiau să se mute dintr-un loc în altul în sala întunecată, făcând să troznească dușumeaua dată cu petrosin. Se mai duceau pe la bâlciuri, la
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
frunte și pe fălci. Cămașa i se udase aproape deodată, și prin pânza umedă ieșiseră la iveală mușchii puternici, bine delimitați. Își smulsese deodată cămașa, apoi își trăsese pantalonii vărgați, gata să-i rupă, și rămăsese gol ca o fiară, mirosind cum miros leii în arenele circului. Ochii i se făcuseră rotunzi, cu corneea galbenă ca șofranul. Când sărise în picioare, Vasilica se speriase, crezuse că se va repezi la ea, dar Cedric deschisese doar ușa unui dulap și scosese de-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
la o masă de brad mânjită de sus până jos cu zeamă și sâmburi de roșii. După o luptă de jumătate de oră cu gloata de la tejghea, Tătica se-ntoarse cu două halbe de bere și un țoi de rachiu. Mirosea a sudoare, a untură râncedă, a usturoi și mai cu seamă a oaie - mirosul țăranilor, impregnat în pielea și-n hainele lor, în coșurile de papură purtate veșnic în mâini. Bătrânul scoase dintr-al lui niște brânză, niște roșii și-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prin care ieșea fumul de la nuielele mai mereu umede, pline de omizi și păianjeni. În cuptor, cu fața arzîndu-i de la foc și privind arabescurile fumului în dungile de lumină, Maria se simțea ca într-un pântec rotunjit, tandru, în jurul ei. Mirosea a mămăligă și-a tocăniță de-ți lăsa gura apă. Tocmai mesteca-n mămăligă când auzi câinele, pe Roșu, lătrând ca un apucat. Era un câine cu blana de culoarea focului, care-avea o poveste a lui, ciudată și mișcătoare. Nemții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
puterile cinelele scîn-teietoare, aproape materializate în aerul cristalin și-nghețat, și se frânse brusc de mijloc într-o plecăciune. "Cedric, nebunule", începu să râdă Mana, "ce Dumnezeu cauți aici? Ce-i cu tine în halu-ăsta?" Vasilica se arătase și ea din staul, mirosind deloc neplăcut a vițel și a balegă caldă. "Uf, Cedric..." Își ridică ochii spre cer ca o martiră, dar în aceeași clipă îi veni-n minte scena în care îl biciuise fără milă în duhoarea de mosc a camerei încinse
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
năpusteau așa? Și de ce ea trebuia să fie așa de micuță pe lângă el? Că doar rusoaicele sânt voinice și muncesc cot la cot cu bărbații. Rusoaica de bronz era delicată ca o balerină. Pâlpâirea violentă a ecranului îi obosea ochii. Mirosea a blană udă de oaie, căci toți își scoseseră șubele și paltoanele și le țineau pe genunchi. Defilau acum pe ecran niște armate. Se vedeau tancuri alergând pe întinderi înzăpezite. Se filma dintr-un avion cum cad bombele prin trapa
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fluidă, nu producea vreun foșnet în frunzișul moale al arborilor dimprejur, de parcă ar fi fost doar o schimbare a luminii în cartierul încremenit. Maria, cu fața aproape roșie în lumina serii, știuse dinainte că liftul nu va porni. Pe placa mirosind a cocleală scria numele ei. Degetul ei trebuia să apese butonul, lăsîndu-l filigranat cu o rețea fină de creste papilare. Întinse atunci spre el cu atâta grație mâna, încît ea păru că se scurge din corpul fetei, ca un pseudopod
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să-ți ferești ochii la timp, și ră-mînînd - tu, încă o fecioară cu vise romanțioase - pe retine cu tija aceea roză, neputând să ți-o scoți din minte și plângând apoi o noapte-ntreagă pe patul tău singuratic), măcar aerul mirosea a odicolon și-a havană... Aveam și micile mele orgolii și satisfacții: mi se părea că toată lumea mă admiră când, cu un gest rapid și decis, reușeam să opresc liftul exact în dreptul palierului, nici un milimetru mai sus sau mai jos
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai bine de-o oră, aproape fără să vorbească. Costel se concentrase cu totul asupra palmei mici și moi a fetei, care răspundea uneori cu tresăriri ale degetelor la mângâierile degetelor lui. Se făcuse zăpușeală și arborii de pe marginea șoselelor miroseau a frunze cărnoase și-a sevă. Cîte-un tramvai se retrăgea spre depou, la Vatra Luminoasă, huruind și clătinîndu-se pe șine. Gunoierii-și împingeau tomberoanele pe lângă borduri, iar măturătoarele stăteau câte două-trei, proptite-n târnuri și fumând. Cîte-o uzină avea ferestrele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spațiu, pentru ca Maria să ajungă să-i spună cândva "Te iubesc". Tabelul cuprindea deocamdată foarte puțină certitudine, multe ipoteze, o mulțime de ștersături și modificări. Se-ntindea, din aproape-n aproape, în direcții imprevizibile și eteroclite. Intrară, pătrunzând în bezna mirosind a lături, într-o încîlceală de străduțe de pe dreapta șoselei. Greierii țârâiau, dinii lătrau, și din când în când vreun unchiaș cu basc pe cap scotea capul pe poartă, se uita în susul drumului și mormăia ceva. Închidea apoi poarta și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
după ce mai statură puțin de vorbă, ținîndu-se de amândouă mâinile, la poarta casei de pe Silistra. Păreau că se află adânc pe fundul unui ocean, și că stelele sânt doar reflexele valurilor sub o lună din altă lume. Leandrul din curte mirosea dulceag și amețitor. Se mai sărutară o dată, abia atingîndu-și buzele, și fata intră în curte. În cușca lor de sârmă, păunul și păunită picoteau pe cîte-un ciot de lemn. Marinache se înfoie în somn simțind trecerea fetei, dar gâlgâitul i
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
credinței, aș aduna la un loc pilcul pâlpâitor de clopotnițe, le-aș confunda ciupercăria una în alta, le-aș strivi ușor, ca pe niște boabe de strugure, până ce în căușul palmelor mele ar rămâne un mare clopot de gelatină albastră, mirosind a smirnă, tămâie și nard, cu care mi-aș spăla ochii scânteietori. Oh, Doamne, singurătatea este doar un alt nume pentru nebunie. Știu bine că nu voi putea niciodată să modific prin voință proprie nici măcar procesul de cariere a dinților
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în curtea blocului, m-am dat jos din cabină și am început să-mi fac de lucru pe o movilă de nisip plină de urmele copiilor ce o călăreau toată ziua. Am săpat o gaură în nisipul umed și roșcat, mirosind a scoică și contrastând puternic cu stratul uscat, prăfos, de la suprafață, până când mi-am vârât mâna până la cot. Unghiile mă usturau de umezeală și deodată le-am simțit dureroase de-a dreptul: lovisem, săpând, ceva tare. Am scos cu greutate
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
din față și, sprijinit de ultimul C, nevăzut de nimeni, ca un Ferragus sfidând metropola, să contemplu orașul, orașul meu drag și misterios întins sub covorul persan al constelațiilor. Pe străzile aproape pustii venea uneori un val de aer fierbinte mirosind a tei. Troleibuzele treceau triste ca niște care mortuare prin intersecția de la Universitate. Ajunsesem cu firul gândurilor la ciudata, fermecătoarea poveste a lui Paul și-a piticei rusoaice de la circ, Katarina, mereu cu puiul ei de panteră albă în brațe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prin care-mi văd corpușorul, ca al unui pește livid. Stau pân-la gât în apa violetă, puternic mirositoare, din cada de tablă. "Hipermanganat", aud distinct în minte. Și știu că mama turnase-n cadă, dintr-o sticlă, lichidul acela care mirosea nu neplăcut, și-apoi mă lăsase (de ce?) în umbra densă, să mă macerez în apa de flori putrede. Duhnea a mlaștină, a violete, a creion chimic, a uter. Mă dizolvam în lichidul nemișcat până când nu-mi mai discerneam membrele, tot
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
miez de noapte de infirmieră ca de un călău fără suflet, cum acul străpunge dopul de cauciuc al sticluțelor și cum extrage de-acolo substanța alburie cu miros atât de agonizant, că mai târziu mi-am spus întotdeauna că mucegaiul miroase-a penicilină, și nu invers. Strângeam ochii resemnat și-ngrozit totuși, o mână de băieței cu pantalonii de pijama trași în vine, suportam ușoarele și rapidele izbituri cu palma pe fesa deja udă de spirt și-nduram supliciul acului pătrunzând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să mă joc cu nimeni. Au apărut deodată-n salon, în balonzaide, la braț, tineri și bruneți, înalți aproape până la tavan, și s-au lăsat asupra mea cu o dragoste înfricoșătoare. În câteva minute eram înconjurat de jucării noi și mirosind puternic a vopsea: cuburi de carton cu imagini din basme, tot mai mici, intrând unele-n altele, alte cuburi de lemn din care alcătuiai tablouri pătrate: curcanul, purcelul, vaca, și din care puteai face castele, și mai ales un căluț
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Abia atunci am început să plâng disperat, cum ar fi trebuit s-o fac la plecarea părinților. Când a venit sora, mironosițele erau în paturile lor, jucîndu-se cu păpușile. A doua zi mi-au fost aduse hăinuțele, iar pijamaua, mototolită, mirosind a acru a rămas lățită pe podea, ca un preparat anatomic pe o lamelă. Sora m-a luat de mână, sub privirile ostile ale Cariei și Bambinei, care n-au vrut să-și ia la revedere, cum le ceruse marea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de curând. Mama s-a speriat, și-a dus mâna țărănește la gură și-a scos un "aaoleo!" mai mult aspirat. Am plecat repede cu ea la Spitalul de Urgență. Era sâmbătă și la camera de gardă nu era nimeni. Mirosea doar a mușama și a antibiotice. În cele din urmă a venit o doctoriță între două vârste care m-a examinat și mi-a pus imediat un diagnostic care s-a dovedit corect: pareză facială, probabil periferică, stângă, supranumită "a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
gând, darmite în întrebare. Aveam, de fapt, din când în când o străfulgerare oribilă: lumea ar putea exista chiar dacă n-ar vedea-o nimeni. Dar atunci cum ar fi ea? N-ar avea nici culoare, nici gust, nici tărie, nici miros... Și totuși ar fi, la fel de mult ca și cea văzută și simțită de noi. Mă uitam în jur, în cameră, și-ncercam să-mi închipui că ghergheful, scaunul, patul, zidurile, până și mama, cu părul ei căzîndu-i creț între omoplați
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
netulburată și enigmatică veselie, interferaseră cumva, în vremuri imemoriale (care coborau, după unele rumori, până la bătrânul rege Burebista: căci era cert că Dekeneu, marele său preot, datorită înălțimii la care trăia, pe muntele sacru, avea în vene un fluid albastru, mirosind puternic a acid cianhidnc, sânge mult mai apt să absoarbă puținul oxigen al înălțimilor și să-l transporte către sistemele și aparatele corpului său astral), cu structurile politice ale neamului, dar mai cu seamă în ultimele decenii dominația lor devenise
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]