8,392 matches
-
târziu. De fapt, adevărul e că mi-am luat una. Luana se uita la el cu ochii strânși, încercând să priceapă ce vrea să-i spună. Îl privea atât de intens, cu o încruntătură așa de comică, încât Ștefan se topi de drag, o luă în brațe și-o strânse tare, ca ea să se lipească pentru veșnicie de el și astfel să poată dormi liniștit. Vrei s-o vezi? întrebă. Ce să văd? Garsoniera. Au intrat într-un hol pătrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
face plăcut oriunde, Crina îl luă în scurt timp asociat. Începură, astfel, alte drumuri interminabile la București, după marfă. Alte zile și nopți petrecute de Luana într-o singurătate cruntă. Cum nu-și găsise nici o prietenă care să nu se topească după bărbatul ei, care să nu-i îmbuibe capul cu " Cine știe ce face el, în tot timpul ăsta cât e departe de casă?", ea își măcina nervii într-o izolare morbidă. Citea, până la epuizare, se răzbuna prin scris pe soțul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
calitate. Luana bănuia cât de îngustă putea fi viziunea unui tonetar vizavi de lumea din afară. Iarna zgribuleau ca vrăbiile, sub mușcătura cruntă a gerului. Se înfofoleau în pături și se ascundeau la căldura înșelătoare a paltoanelor uzate. Vara îi topea soarele și ziua lungă îi țintuia la tonetă până însera, toate astea pentru un procent insignifiant din vânzările zilnice. Ștefan nu știa dacă să râdă ori să plângă văzând-o ajunsă în pragul disperării. Mai așteaptă puțin, îi spunea. Îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
elevii, acum oameni în toată firea, cu familii și responsabilități, schimbați și maturizați, se analizau cu reținere. Dana Lupe se îngrășase îngrozitor. Era, aproape, de nerecunoscut. În vremea anilor de liceu, fusese socotită una dintre frumusețile școlii. Toți băieții se topeau de dragul ei. Intrase în sală cu o vervă obositoare, cu aceleași aere de femeie fatală deși părul lung dispăruse, lăsând loc unui ciuf scurt și platinat, cocoțat pe un cap mare și rotofei. Fardată strident, cu speranța că cearcănele prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
jumătate din populația feminină a Iașului avea să descopere că are probleme psihice. I se strânse inima. Și-l imagină lângă frumoasele orașului, vorbindu-le cu vocea lui caldă, bărbătească, fericindu-le cu privirea blândă și pe ele cu ochii topiți de drag și de păcătoase gânduri. Se înroși de ciudă. Un sentiment dureros de gelozie îi înfierbântă mințile și sări de pe scaun. Mergem? Se despărțiră la poartă. Luana îl privea încremenită, cu inima strigând "Oprește-l!", în timp ce vocea conștiinței o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
-l crescuse fusese o femeie sărmană. Banii pentru covrigul din pauză, caietele de la școală ori tratatele de specialitate din facultate îi câștigase cu sudoarea frunții. De unde bani pentru mofturi? Dacă prefera o muzică, atunci aceasta era muzica populară. Luana se topea ascultând acordurile unor formații pe care el nu le înțelegea. Îl lăsă pe celălalt să hotărască, întrebându-se cum și în ce moment acesta îl făcuse să-i accepte existența și tovărășia. Atent să nu greșească, să n-o arunce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
iar Rotari n-a putut să se abțină: - Nu cumva doar romanii sunt murdari și împuțiți? - O, viitor duce, a spus rabinul, și leul, dacă e liber și tânăr, are un miros de care nu-ți dai seama fiindcă se topește în mireasma ierburilor. Dar, dacă-l prinzi și-l priponești într-o cușcă, are o duhoare specială, înțepătoare, iar când e bătrân și mânat în arenă ca să fie ucis, pute ca țapul cel mai ramolit. Ne-am așezat la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
aceste lucruri mi-au dăruit o mare pace sufletească. A doua zi am plecat cu Ansoald la Concordia. III L-am găsit pe taică-meu plin de mâhnire. Aflase de răpirea mea și mă credea mort. Tristețea i s-a topit în mare parte văzându-mă, dar nu de tot, căci, deși nu mi-a spus-o direct, a înțeles că trebuia să-și petreacă ultimii ani din viață de unul singur. Rabinul Yehuda murise cu o lună în urmă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
deosebea de toate celelalte femei printr-o mare iscusință și inteligență. Primul popor cu care s-au întâlnit, în pelerinajul lor de căutare a unei noi patrii au fost scriptofinii 1, trăitori în ținutul umbrelor lungi, unde zăpada nu se topește nici măcar în toiul verii, care se îmbracă în piei de animale pe care le vânează, mâncându-le carnea crudă. S-au hotărât să nu se oprească în acele stepe înghețate și sălbatice și și-au continuat drumul până ce-au ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
pustie deja. Devenind brusc serioasă și tăcută, înainte de a-mi vorbi, s-a uitat atentă la candela cu dungi roșii care arăta orele. Era pusă pe o tavă de aramă, și la fiecare dungă era înfipt un cui; când flacăra topea ceara apropiindu-se de linia roșie, cuiul cădea pe tavă cu zgomot mare. Au căzut astfel trei cuie până când regina a binevoit să-și ia rămas-bun de la mine. A început prin a mă întreba dacă îl văzusem pe rege și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
slujnice. Probabil că acest lucru îl liniștea pe Rotari cel mai mult. - Soția ta este pentru mine precum o grădină în floare în toate anotimpurile; mă înfrupt cu culorile, miresmele și frumusețea ei. De câte ori îi vorbesc, toate îngrijorările mele se topesc ca prin farmec. Ești un bărbat foarte norocos. Ești stăpânul grădinii, și-ți mulțumesc pentru îngăduința de a o vizita, fiind tu sigur că n-aș avea curajul nici măcar să m-ating de o singură floare a ei. Îți cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Rotari a dorit să-i satisfacă dorința reginei. Preț de câteva clipe am bănuit că între ei ar fi fost o legătură de dragoste. Le-am pus față-n față pe Gaila și pe Gundeperga, și gândul acesta s-a topit pe loc. A doua zi de dimineață am pornit, și din nou am rămas uluit, de data asta de puținii oameni din escortă, ca și cum plecarea noastră ar fi fost secretă. XV Gundeperga ne-a primit în curtea mănăstirii, înconjurată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ei, de uitătura ei limpede și curată, de buzele-i trandafirii lăsând să se-ntrevadă albeața dinților într-un dulce surâs, n-am putut să nu-i spun: - Gaila, tu faci mai mult decât un regat. Râsul ei mi-a topit mâhnirea inimii. - Stiliano, curtoazia e vecină cu necuviința, dar luminează această încăpere, de câtva timp prea des singuratică. Ce anume nu-ți dă pace? I-am surâs. - Nerozia oamenilor care își dau silința să bea din apa stătută a unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
de două șiruri de soldați călare. Pe când treceam peste podul lui Hadrian, încercam să-mi închipui cum arăta locul considerat de catolici buricul creștinismului. De departe un apus de soare dădea strălucire acoperișului, cu răsfrângeri ce mergeau de la roșul aurului topit la galbenul sclipitor al aurului solid. Adeodato m-a lămurit: - Apostolul Onoriu a căpătat în dar din partea împăratului Heraclion țiglele îmbrăcate în aur de pe templul ce odinioară îi fusese dedicat lui Venus; cu ele a acoperit San Pietro. Aceasta este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
gol, prefirându-și printre degete unul dintre vălurile ei. Eu îi eram alături, încercând să-l implic în treburile regatului, dar părea să nu-i mai pese și prefera să vorbim doar despre ea. Ca și cum carnea lui s-ar fi topit brusc, arătându-i-se doar sufletul. Dacă întreaga lui ființă mă întrista, un singur lucru m-a uluit. Ceea ce reieșea din lungile și tăcutele lui cugetări despre viață era sincer și cinstit; nu se mai ascundea în spatele unor justificări și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
aștepta să îl găsească deja în casă când ajunse în sfârșit. Dar Martin nu era acolo. În locul lui deschise ușa Tish, care imediat o puse la curent cu ultimele știri. — Spune că nu vrea să se întoarcă, zise ea. E „topit“ după fata asta. La naiba, femeia e numai cu doi ani mai mare decât mine și Amelie. E dezgustător! —Glumești! Darcey era îngrozită. — Ce n-aș da să fie o glumă! — Nu-mi vine să cred așa ceva despre tata. Poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
în privința alimentului... Asta se întâmplase în timpul verii, iar el propusese înghețată. Aveau o cutie mare de înghețată Häagen-Dazs cu fulgi de ciocolată în congelator. Până la urmă nu fusese o experiență erotică, pentru că îi pufnise prea mult râsul în timp ce înghețata se topea pe corpul ei. Dar fusese distractiv. Pe vremea aceea își închipuia că îl iubea. Dar se înșelase. Totuși, sexul fusese grozav. —Darcey? repetă Anna. Se uită la oamenii de la masa ei. John avea o figură îngrijorată. Laura îi făcea semne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
le știe pe toate și prea are pretenții. Eu cred că e drăguț, observă Thelma. Are niște ochi superbi. John pufni disprețuitor. Nu sunt singura care o spune, se apără Thelma. Sally e de acord cu mine. Mona McCutcheon e topită după el și lui Mylene Scott îi place și ei. Ce naiba! exclamă Darcey. Nu-mi spune că jumătate din femeile de aici sunt topite după el. John pufni din nou. — Dar se pare că se dă la Anna Sweeney, continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
singura care o spune, se apără Thelma. Sally e de acord cu mine. Mona McCutcheon e topită după el și lui Mylene Scott îi place și ei. Ce naiba! exclamă Darcey. Nu-mi spune că jumătate din femeile de aici sunt topite după el. John pufni din nou. — Dar se pare că se dă la Anna Sweeney, continuă Thelma. Avea un zâmbet gen vino-n-pat când se uita la ea. Darcey râse. — Un zâmbet gen vino-n-pat? Da, păi, nimeni nu s-ar obosi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
aer era întotdeauna ridicat. Era convinsă că în birourile din Singapore o să fie de-a dreptul frig de la aerul condiționat, dar din experiența ei prin Europa știa că, în timpul verii, de îndată ce ieșea din clădire la temperaturile mari de afară, se topea într-o băltoacă de transpirație. Intră în magazinul Brown Thomas, trecând pe lângă rafturile cu haine în culori pastelate și nuanțe de portocaliu și galben citron (care știa că i-ar sta oribil și-așa), și într-un sfârșit dădu peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
fost fenomenal. Dar cine știe? Trebuie să nu mă mai gândesc la dacă și la cum ar fi fost lucrurile și cum ar fi trebuit să fie. Trebuie să accept lucrurile așa cum sunt. Iar adevărul e, Anna, că Aidan e topit după ea. Deci fie că mi l-a furat sau nu, asta nu mai contează. Se potrivesc perfect. M-am mințit singură spunând că nu-i așa. Întoarsă la biroul ei în acea după-amiază, Darcey se apucă să își citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
cu totul altceva! și mai mult acum nu-mi spune, în lumina dulce a unei ultime priviri în urmă a soarelui, Autoportretul, un câmp de forțe deocamdată în dezechilibru, desenul aproape inexistent, chiar dacă se pot ghici ascunse linii, acestea se topesc în cele din urmă în pasta groasă de culoare, Citești, Daniel? sunt primele cuvinte pe care mi le spune astăzi, acum deja seară, nu s-a mai atins de tablou de ieri, de când mi-a trântit pensula pe masă, Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
urmare a căror evenimente, data asta, cât era?! 20 februarie, mă întorc eu la caiet ca să-i dau răspunsul, un 20 februarie? Nu-mi spune nimic, dar în voința aceea de a mă depărta de lume și de a mă topi luminos în sufletul meu am simțit acum un mare orgoliu, nu orgoliul învingătorului însă, ci al învinsului, formele acelea aproape perfecte, și Theo desenează prin aer rotunjimi nevăzute, nu pot fi, dragul meu, decât formele tulburătoare ale trupului feminin și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
sfințenia acestui loc cât apropierea ta atât de îndepărtată, Și fremătând îmi explici fiecare registru din altar, ca și cum tu ai fost pictorul adus cu simbrie bună de logofătul, Maica Domnului Platytera și iarăși nu-ți pot urmări cuvintele ce se topesc ca fulgii de nea pe buzele tale, Gavril Ieromandrul, meșterul căruia încerci să-i faci din cuvinte portretul, să-l aduci întreg înaintea ochilor mei, auriul ce mai pâlpâie după ani, Cina cea de taină, nu te mai saturi admirând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
crucea din vârful turlei va eclipsa soarele, în pronaos Maica Domnului Îndurătoarea, printre stelele pâlpâind slab în jurul ei și înțeleg acum că există momente unice în care e posibilă orice translație către cosmos, crucea înaltă de pe turla bisericii s-a topit acum în soarele rănit al asfințitului, de aici, de pe deal nu se mai vede nicio cruce pe turlă, numai soarele prins ca într-o lance ascuțită stropind în juru-i cu raze, și brațul tău aleargă grăbit pe blocul de schițe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]