5,170 matches
-
Da. Sâmbăta următoare, Annabelle Îl invită la cină. Locuia Într-o garsonieră pe strada Legendre. Spațiul era foarte strâmt, dar ambianța era primitoare - tavanul și pereții erau acoperiți cu lambriu din lemn de culoare Închisă, ca Într-o cabină de vapor. — Locuiesc aici de opt ani, spuse ea. M-am mutat când am reușit la concursul de bibliotecare. Înainte lucram la TF1, la serviciul de coproducții. Mă săturasem, nu-mi plăcea mediul ăla. Schimbându-mi slujba, am rămas cu o treime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
ca sistem autoreproductibil. Mai Întâi, Annabelle nu răspunse nimic; nu-și putea stăpâni o ușoară crispare a gurii. Apoi Îi turnă din nou vin; În seara aceea gătise pește, iar mica ei garsonieră evoca mai mult ca oricând cabina unui vapor. — Nu te-ai gândit să mă iei cu tine... Cuvintele ei răsunară În tăcere; tăcerea se prelungi. — Nici măcar nu te-ai gândit..., spuse ea cu un amestec de ciudă copilărească și de uimire; apoi izbucni În plâns. El nu făcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
dezastru ecologic fără precedent În Oceanul Indian. „Oceanul Indian??!!“ sare toată opinia publică până-n tavan. „Cum naiba a ajuns acolo?“ Devenită neagră-tuci din cauza petrolului scurs, insula Înaintează vitejește spre alte meridiane. Membrii comunităților de culoare Îi salută lupta pentru emancipare. Pasagerii fiecărui vapor care trece pe lângă Tit respectă tradiția de-a arunca un obiect cât de mare, care un frigider, care o bucată din pupă, așa că insula ajunge curând la Întinderea unui arhipelag. 17 iulie. Serialul Tânăr și neliniștit se termină. Panică În
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
aflată aproape de ruși, e plină de sticle goale de vodcă, În urma chefurilor organizate la sfârșit de săptămână. Peste tot sunt munți de chiștoace, meșe, tone de deșeuri atomice și de steril, mașini abandonate, blănuri sintetice, cutii de lapte, prezervative, seringi, vapoare, vagoane de tren ruginite, tabele de marcaj care Încă arată scorul, portofele golite de bani, cabine de duș, capace de canal, un pod de cale ferată, o raboteză, câteva bombe rămase neexplodate În timpul celui de-al Doilea Război Mondial, un
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
prieteni ai! a făcut Vera, Încântată, iar apoi a sărit În picioare. Dar nu pot să mă prezint așa În Înalta societate! Trebuie să mă lași puțin. A țâșnit În camera cealaltă, unde a deschis un șifonier cât cala unui vapor, Începând să arunce pe pat, de-a valma, umerașe cu rochii, pălării, poșete, voaluri și pantofi. Am rămas dincolo, plimbându-mă nervos, În timp ce rumegam câteva idei care jucau lapte gros prin căpățâna mea. Una dintre ele sărea zglobie pe spinările
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
prins. O zi bună de împărțit premii, fotografii, bilete de amor, cravate, invitații la concert sau meci sau hipodrom, diplome, cecuri, suvenire, coronițe, lenjerie proaspătă, creioane colorate, semințe, lozuri, papagali, rețete de musaca și gogoși, tichete de tren și de vapor, hanorace, discuri, decorații, ceasuri cu cuc și cucuvea, papuci, cărți de joc, brelocuri, repartiții, ventilatoare, biciclete, trotinete, piuneze, ochelari de soare și iar cecuri și diplome, premii și repartiții și bilete de amor. Zăduful, labele grele, trupul de urs crescut
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
dezvoltarea, economică în primul rând, a insulei, un rol deosebit l-au avut resursele locale. în consecință, a crescut și populația, au apărut mai multe localități de tip urban. Capitala departamentului este Saint-Denis. Numele se trage de la acela al unui vapor, care a acostat acolo în anul 1667. în anul 1690, localitatea număra 77 locuitori. în prezent, are peste 140.000. între cele mai importante edificii se numără: vechea clădire a primăriei, catedrala Sfânta Maria, monumentul dedicat memoriei aviatorului Roland Garos
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92343]
-
care soarele a apus iar lumina roșiatică a zilei se stinge și Întinzîndu-se peste rîu - cuprins de o bucurie Înălțătoare, vezi cum trec bărci, remorchere, șlepuri, și arcuirea ca de aripă a podurilor -, s-a lăsat noaptea și acolo sînt vapoarele... sînt vapoare... și te cuprinde un dor sălbatic, nestăvilit, căruia nu-i poți da glas. CÎnd te Întorci din nou În cameră, te simți foarte departe de Brooklyn, unde locuiești, și tot ceea ce simțeai, cînd erai copil, În legătură cu acest oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a apus iar lumina roșiatică a zilei se stinge și Întinzîndu-se peste rîu - cuprins de o bucurie Înălțătoare, vezi cum trec bărci, remorchere, șlepuri, și arcuirea ca de aripă a podurilor -, s-a lăsat noaptea și acolo sînt vapoarele... sînt vapoare... și te cuprinde un dor sălbatic, nestăvilit, căruia nu-i poți da glas. CÎnd te Întorci din nou În cameră, te simți foarte departe de Brooklyn, unde locuiești, și tot ceea ce simțeai, cînd erai copil, În legătură cu acest oraș, Înainte de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ai trecut Într-o zi pe strada aceasta În amurg și-ai văzut toate culorile soarelui și portului sclipind, strălucind, Într-un dans de scîntei, Într-o țesătură de lumini și culori ce Împodobesc pentru o clipă bordul unui mîndru vapor alb. Și Începi să-i povestești gazdei cum a fost și ce aspect avea seara și ce senzație Îți dădea - și-i povestești despre mirosul și gustul amețitor al uriașului dig pustiu, despre lumina ce murea pe zidurile de cărămidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
de dolari - primii bani din viața lui - și că s-a dus cu ei imediat pe Wall Street și a rămas imediat fără ei, iar Între timp și-a trimis soția și fiicele În Europa, În apartamentul nupțial al unui vapor de lux, iar cînd ele au vrut să se Întoarcă le-a telegrafiat: „Mergeți mai departe, copii, pînă la Roma! Mergeți, mergeți Înainte! Tata face milioane!“. Ei bine, despre toate aceste lucruri și despre multe altele legate de viața incredibilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
se scurg ca ale pămîntului sfredelit, În timp ce zăcem aici În noapte, iar rîul curge la vale... iar timpul Întunecat se hrănește din măruntaiele noastre ca un corb și știm că sîntem pierduți, și nu ne putem mișca... și acolo sînt vapoare! sînt vapoare!... și, Doamne, murim cu toții În Întuneric!... și oi fi fost plecată... oi fi fost plecată... Iar aceasta este o clipă din timpul Întunecat, aceasta este una din fețele Întunecate ale timpului necunoscut cel cu un milion de fețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ca ale pămîntului sfredelit, În timp ce zăcem aici În noapte, iar rîul curge la vale... iar timpul Întunecat se hrănește din măruntaiele noastre ca un corb și știm că sîntem pierduți, și nu ne putem mișca... și acolo sînt vapoare! sînt vapoare!... și, Doamne, murim cu toții În Întuneric!... și oi fi fost plecată... oi fi fost plecată... Iar aceasta este o clipă din timpul Întunecat, aceasta este una din fețele Întunecate ale timpului necunoscut cel cu un milion de fețe. Moartea - sora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
viața Îți oferea bucurie, faimă, măreție, dar nu te-ai Înfruptat din ele pentru că nu purtau parfumul șefului, binecuvîntarea preotului sau acordul meschin și inutil al lui Mike, Mary, Molly, Kate sau Pat - iar În noaptea aceasta stelele strălucesc, marile vapoare țîșnesc din gura portului și mii de semeni de-ai tăi pășesc pe deasupra capului tău, pe cînd tu stai aici, mort În tunelul tău cenușiu! Îți privim chipul cu uimire, milă și groază, pentru că știm că ești plămădit din același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
strălucitoare, iar noaptea Încă liniștită, scăldată Într-un uriaș Întuneric violet, Încărcată de răcoare, dar și de bucuria expansivă și singuratică a primăverii. Undeva departe, abia perceptibil, plin de jale, Înfiorat de bucurie și de durere, se Înălța glasul unui vapor pierdut În noapte, al unui mare vas ce chema la gura portului. Strada era Întunecată, liniștită, aproape goală, cunoscînd calmul suprem și ceasul scurt de liniște cînd parcă toată zarva și agitația sa sălbatică se opresc pentru a-și trage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ușor și picurat pe asfalt, semafoarele străluceau verde, roșu și galben cu o lumină mică, intensă și singuratică ce-ți umplea parcă inima de un sentiment puternic de bucurie și izbîndă ce se contopea cu bucuria sălbatică a nopții, a vapoarelor, a primăverii, a lunii aprilie. Pe stradă, puțin mai departe, În locul unde noaptea strălucise și scînteiase ca o cădelniță uriașă din care se Înălța o flacără prăfuită, aurită, orbitor de strălucitoare, licărirea obscenă se mai domolise și căpătase o nuanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
porniră toți spre șirul de mașini tăcute și strălucitoare, glumind, discutînd, dezaprobînd și rîzÎnd cu glasuri stridente și batjocoritoare. Și am privit din nou și am văzut cerul cel veșnic, chipul uriaș al nopții presărat de stele, și am auzit vapoarele ce pluteau atunci pe rîu. Și dintr-odată m-a cuprins din nou un val de tărie și de speranță, un val de bucurie tonică, debordantă și, asemeni celui conștient că i s-au tulburat mințile de sete și vede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
vicleșugul cu care Încercaseră să scape și li se refuza dreptul de Îmbarcare și, cu lacrimi și rugăminți, Îndemnați de Încrederea Înduioșătoare ce le-o inspiră negrilor comandantul lor, se ploconesc Înaintea lui, implorîndu-l să fie lăsați să plece cu vaporul odată cu tovarășii lor. — N-am făcut nimic, șefule! se smiorcăie căpetenia grupului - un fel de cimpanzeu uriaș, negru ca abanosul, atingînd brațul ofițerului: N-avem nimic! — Nu vrem să rămînem În văgăuna asta-mpuțită, șefule! se smiorcăi altul. — Vrem să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Bine-nțeles, zice, m-am uitat pe-acolo. — Pe unde-ai fost? Îl Întreb. — Ei, nu prea știu numele locurilor, zice, dar pot să le găsesc pe hartă, zice. Odată am traversat un cîmp fără case, zice, dar am văzut vapoarele luminate. Le-ncărcau, așa că am luat-o peste cîmp și m-am dus unde erau vapoarele, zice. — Acum știu precis unde-ai fost, zic. Te-ai dus la Brie Basin. — Da, cred că așa-i zice. Aveau niște lifturi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
prea știu numele locurilor, zice, dar pot să le găsesc pe hartă, zice. Odată am traversat un cîmp fără case, zice, dar am văzut vapoarele luminate. Le-ncărcau, așa că am luat-o peste cîmp și m-am dus unde erau vapoarele, zice. — Acum știu precis unde-ai fost, zic. Te-ai dus la Brie Basin. — Da, cred că așa-i zice. Aveau niște lifturi și niște macarale mari și-ncărcau vapoarele și-am văzut și niște vapoare luminate În docurile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
luat-o peste cîmp și m-am dus unde erau vapoarele, zice. — Acum știu precis unde-ai fost, zic. Te-ai dus la Brie Basin. — Da, cred că așa-i zice. Aveau niște lifturi și niște macarale mari și-ncărcau vapoarele și-am văzut și niște vapoare luminate În docurile de uscat, așa că am luat-o peste cîmp și m-am dus acolo, zice. — Și pe urmă ce-ai mai făcut? zic. — Ei, mai nimic, zice. M-am Întors peste cîmp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
am dus unde erau vapoarele, zice. — Acum știu precis unde-ai fost, zic. Te-ai dus la Brie Basin. — Da, cred că așa-i zice. Aveau niște lifturi și niște macarale mari și-ncărcau vapoarele și-am văzut și niște vapoare luminate În docurile de uscat, așa că am luat-o peste cîmp și m-am dus acolo, zice. — Și pe urmă ce-ai mai făcut? zic. — Ei, mai nimic, zice. M-am Întors peste cîmp după un timp și-am intrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
au spus: — Ah, sînt femei În răsărit... și tărîmuri necunoscute, dimineți și un oraș strălucitor! SÎnt nori uitați, de fum luminos, ce se Înalță și peste Manhattan, o pădure de catarge ce se Înalță peste insula aglomerată, desprinderea mîndră a vapoarelor ce pleacă, țesătura zveltă, zborul de aripă și bucuria marelui pod și bărbați cu pălării care vin pe pod să ne salute... veniți, fraților, haideți să căutăm toate acestea! Căci vuietul uriaș al orașului cu o mie de picioare, Îndepărtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ne trezim În zori În camerele noastre de un cafeniu somptuos ca să auzim din nou tropotul copitelor și zgomotul roților pe străzile orașului, ca să simțim mirosul proaspăt, ușor putred al portului, cu colierul său de valuri strălucitoare, cu mișcarea mîndrelor vapoare călătoare, cu bucuria și puritatea dimineții Înveșmîntate În aur. — Ne Îndreptăm spre tine, stradă scăldată În zi, plină de nenumăratele făgăduințe ale vieții cu o mie de picioare! au strigat ei. Stradă scăldată În vuietul roților, stradă inundată de lungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
către tine, mîndră stradă! Stradă inundată de mirosul greu și Înțepător de cafea proaspăt rîșnită, de mirosul verde și plăcut al banilor, de mirosul proaspăt al portului, ce-ți amintește de portul tău Înțesat de catarge și puzderia sa de vapoare, măreață stradă! Stradă plină de clădiri mînjite de mizeria caldă și plăcută a negoțului... stradă năpădită de mii de picioare ce se grăbesc veșnic dimineața În aceeași direcție... stradă mîndră a speranței, a bucuriei și a dimineții, Între zidurile tale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]