5,832 matches
-
introduce Tulpina de Jad de jos, lovind Mugurii de Grâu și căutând Sămânța. Bărbatul îmbrățișează femeia, cuprinzându-i fesele, ajutând, astfel, mișcările ei ascendente. Femeia simte o mare plăcere și atunci când esența ei curge în afară, bărbatul încetează să se înfigă. Această poziție este foarte excitantă pentru ambii parteneri și oferă o stimulare intensă a regiunii clitoridiene sensibile a femeii. Totuși, genunchii bărbatului trebuie să fie foarte flexibili, coapsele foarte puternice, iar spatele tare, pentru a putea menține această poziție în timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
Voluptății din Sulf și două Panglici Medicinale ale Pasiunii, una galbenă și una albastră. După ce și-a dotat astfel instrumentul, a intrat hotărât în Camera Plăcerilor, iar ea a țipat imediat de durere și plăcere, ca și cum i s-ar fi înfipt o sabie în ea, din ce în ce mai profund. Aceasta este o scenă relativ tipică din Lotusul auriu, care, în ciuda subiectivității erotice, e în continuare una dintre cele mai fidele ilustrări ale vieții în societatea chineză tradițională care a fost vreodată înregistrată. Observați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
dar plină de satisfacții intelectuale. Adolescenta strabică se pregătea să coboare și Încă nu știa ce culoare aveau ochii vânătorului de munte care dormea cu bascul căzut pe nas, cu brațele vânjoase Încucișate pe piept. Bocancii grei, bine lustruiți, păreau Înfipți În mijlocul podelei ca niște pietre de hotar. Domnul În vârstă Îi privea cu dragoste, În timp ce un gând pios se Îndrepta spre generalul Mociulski. Pe neașteptate, trenul pierdu din viteză și, după câteva minute, opri În câmp. Semnal sau trece un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
fierbinți. Rezemat de prunul renglot, măcelarul admitea că vinul fiert era bun cu zahăr, iar scorțișoara tocmai potrivită ca să-i mai ia ceva din șmagul de butoi. Așa ceva nu mi s-a mai Întâmplat, domnule Húsvágó, se tânguia domnul Moduna, Înfipt ca un par În stratul cu țelină. Pe onoarea mea! Am spălat butoiul cu grijă din totdeauna, vă rog să mă credeți. Eu... De emoție, mâna dreaptă În care ținea cana cu vin Începu să-i tremure, așa Încât se văzu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Își zise că erau În legătură cu durerea care Îi străpunse la un moment dat glezna. Ridică manșeta pantalonului și descoperi conturul neregulat al unei pete roșii, stălucitoare. A intrat În casă ascunzându-și chipul În crengile Înflorite ale vâscului. L-au Înfipt Într-un morman de portocale și l-au Împodobit cu câteva globuri, apoi l-au privit În tăcere. Alături, televizorul cu obișnuita fugă de imagini. După Înfățișare, Petru putea fi orice: funcționar la ADAS, măcelar, aruncător de suliță, șofer de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Fără motiv anume, poștașul se lipi de farmacist care, la rândul său, se lipi de slovac. Acesta rămase nemișcat căci În stânga sa nu era nici un punct de sprijin. Ca să nu se prăbușească totuși În cazul unei presiuni amicale prelungite, Își Înfipse călcâiele pantofilor În zgura roșie a aleii. Dinspre micul bloc În care Cain Își avea apartamentul se auzeau claxoane de mașini, strigăte, aplauze, fluierături. Deasupra lor, suverană, sirena poliției. Era ora trei. 34. Digoxin, miofilin, furosemid. Cu ele ajungi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Ajan la azilul de bătrâni. Adunarea se destrăma pe măsură ce darurile se Înmulțeau. Primarul și-a luat Încă o dată la revedere și a părăsit balconul Într-un mod original, trecând pur și simplu peste balustradă, spre nemulțumirea lui Edu care Își Înfipse colții În pantalonii de cașa pe care domnul Aștilean Îi purta doar la ocazii speciale Împreună cu un sacou Steilmann și o cravată de mătase naturală. Un polițist zelos aflat În apropiere l-a plesnit pe Edu exact peste bot, limitând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
repede peste cronicile muzicale, de teatru și film, netezi În treacăt ultima pagină și rămase În aceeași poziție, adică În contre-pied, gata să explodeze În jeansul ei prespălat și supraelastic, din fericire, fardată strident, cu un cap de păpușă Îmbătrânită Înfiptă Într-un gât normal. Picioare foarte lungi, talie scurtă, țâțe mari, fund ca al Agnethei de la Abba, iată cum avea să rămână În memoria lui. Plăti pentru cele trei ziare, Adevărul, România liberă și Evenimentul zilei și ieși În stradă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Plevnei. Acum ori niciodată, vorba imnului nostru, ce imn bun și frumos avem, zise Macavei. Steagul, fă ceva cu steagul, Îi șoptea Eleonora, gata să-și dea parcă sufletul, lasă imnul, l-om cânta mai târziu, știu toate cuvintele... Steagul, Înfige steagul, Îl Îndemna Eleonora, până În Marea Marmara, până În Baszforró... Atunci, Macavei Înfipse lancea tricolorului În inima de omidă a redutei. Eleonora se zvârcoli o vreme, apoi doar zvâcni de câteva ori din tot trupul, apoi se liniști... Începu să cânte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
avem, zise Macavei. Steagul, fă ceva cu steagul, Îi șoptea Eleonora, gata să-și dea parcă sufletul, lasă imnul, l-om cânta mai târziu, știu toate cuvintele... Steagul, Înfige steagul, Îl Îndemna Eleonora, până În Marea Marmara, până În Baszforró... Atunci, Macavei Înfipse lancea tricolorului În inima de omidă a redutei. Eleonora se zvârcoli o vreme, apoi doar zvâcni de câteva ori din tot trupul, apoi se liniști... Începu să cânte Încetișor: Trei culori cunosc pe lume... În colțul ochilor avea lacrimi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
penicilină, tot la șase ore. Știa ce vorbește pentru că fusese internat odată la infecțioase, șase zile. Pe lângă tratament, s-a ales și cu o pijama nouă și moale de finet. Ce știa se și Întâmplă, pentru că o unghie i se Înfipse Într-un mușchi al cefei ca un ac de seringă. Apoi ea Își deschise ochii pe jumătate doar, ca să se asigure că prada astfel anesteziată Îi era la Îndemână, și Îl trase deasupra ei cum ar fi tras un cearceaf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nu lipsește la nici o tăiere de porc. Când a căzut Tovarășul, mai mult din funcție, căci altfel era tot sus, În elicopterul lui, șvabul a aruncat un cuțit, Întocmai ca ăla din „Cei șapte magnifici”, de la șold. Cuțitul s-a Înfipt Într-un prun. Și n-o să mă credeți dar din prun a Început să picure țuică cum curge cauciucul din copacii plantați În acest scop. Apoi șvabul și-a terminat lucrul și s-a dus acasă ca să se pregătească de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
candelabru care dădea semne de oboseală. VII. Laudă porcului sau Porcul acesta nu este un porc 1. Legat zdravăn de un picior cu o funie groasă cât o parâmă de vapor, se mișca grohăind Încoace și-ncolo În jurul pironului bine Înfipt În pământul Înghețat. Mâncase tot porumbul ce i se adusese cu o seară Înainte și acum nu-i mai rămânea altceva de făcut decât să-și pună ordine În gânduri Înainte de ora h. Spera să aibă parte de un măcelar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
o distanță prea mare ca să aibă un efect devastator, încercând să impun un ritm cu care, la un moment dat, să-l pot prinde cu garda jos. Majoritatea loviturilor mele își atingeau ținta. Blanchard continua să mă preseze. I-am înfipt o dreaptă în coaste și mi-a răspuns cu aceeași monedă. Schimbam lovituri cu ambele mâini, de la distanță mică. Neavând spațiu de manevră, loviturile nu aveau cine știe ce forță și Blanchard stătea cu bărbia înfiptă în claviculă: evident, învățase lecția după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
continua să mă preseze. I-am înfipt o dreaptă în coaste și mi-a răspuns cu aceeași monedă. Schimbam lovituri cu ambele mâini, de la distanță mică. Neavând spațiu de manevră, loviturile nu aveau cine știe ce forță și Blanchard stătea cu bărbia înfiptă în claviculă: evident, învățase lecția după upercuturile mele. Păstram o distanță mică unul față de celălalt, schimbând lovituri scurte în brațe și umeri. Tot timpul am simțit forța superioară a lui Blanchard, dar n-am încercat deloc să-l țin la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
picioare. Am atins corzile și am ridicat garda, dar înainte de a eschiva în laterală și de-a fugi, am încasat o serie scurtă la rinichi. Mi-am lăsat garda jos și croșeul de stânga al lui Blanchard mi s-a înfipt în bărbie. Din corzi m-am trezit aterizând în genunchi. Maxilarul îmi trimitea unde de șoc până în creier. Am văzut ca prin ceață cum arbitrul îl trimite pe Blanchard în colțul neutru. Am dat să mă ridic, sprijinindu-mă într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
tavan cu rafturi ce gemeau de romane ieftine. Mai era canapeaua, un scaun de lemn și nimic altceva. Lee își scoase carnețelul. — De vreme ce sunteți atât de nerăbdător să ne spuneți, dați-i drumul. Short se trânti pe scaun și-și înfipse picioarele în podea, ca un animal care bătucește praful. — Am lucrat două ture încheiate, începând de marți, paisprezece, de la orele două după-amiaza, până miercuri, cincisprezece, la cinci după-amiaza. Douăzeci și șapte de în cap. Și am fost plătit în plus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
-l folosesc? — Nu. Punem doar niște întrebări, i-am răspuns și am coborât din mașină. Pe veranda casei de la numărul 6024 stătea o doamnă în vârstă. Clădirea avea două etaje, plus parterul, acoperiș de șindrilă maro, iar în gazon era înfiptă o pancartă cu inscripția „CAMERE DE ÎNCHIRIAT“. Femeia mă văzu apropiindu-mă, închise Biblia și îmi zise: — Regret, tinere, dar închiriez doar fetelor cu slujbă și recomandări. I-am arătat insigna și i-am explicat: — Suntem polițiști, doamnă. Am venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
într-unul din depozitele alea abandonate de lângă vechea fabrică Ford din Pico-Rivera. Acolo ai găsit niște sfoară și o grămadă de instrumente de tăiat și ți s-a sculat. Apoi ți-ai dat drumul în pantaloni înainte să ți-o înfigi în Betty. Erai înnebunit și dinainte, dar acum chiar că îți ieșiseși din minți. Ți-ai amintit de toate fetele care au râs de râma ta și toate ocaziile când nevastă-ta ți-a pus placa „Nu în seara asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Ramona Sprague se așeză lângă ea și o bătu ușurel pe braț. Emmett, care stătea în picioare lângă scaunul din capul mesei, propuse un toast: — Pentru noii prieteni, pentru prosperitate și box, un sport măreț. — Amin, am răspuns. Mi-am înfipt furculița într-o bucată de carne, am introdus-o în gură și am mestecat. Era grasă și fadă, dar am făcut o mutră încântată și am comentat: — Delicios! Ramona Sprague îmi aruncă o privire absentă. Emmett spuse: — Lacey, menajera noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de treabă de-ai tăi în timpul războiului ăluia, flăcău! Dar și ei încercau să mă omoare, așa că n-am remușcări. L-ai văzut pe Balto în hol? Am dat din cap a încuviințare. Madeleine gemu. Ramona Sprague tresări și își înfipse furculița într-un cartof. Emmett continuă: — Vechiul meu prieten visător, Georgie Tilden, l-a împăiat. O grămadă de îndeletniciri ciudate avea Georgie, visătorul ăsta... În timpul războiului am fost în același regiment scoțian și i-am salvat viața când câțva din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
a părut că Martha îi atinge cotul. Madeleine își reluă mângâierile pe sub masă. — Mamă, tu și cu geniala noastră fată n-ați făcut nici un efort să-l întrețineți pe oaspetele nostru. N-ați vrea să participați la conversație? Madeleine își înfipse degetele de la picioare în glezna mea chiar când voiam să destind atmosfera cu o glumă. Ramona Sprague luă o îmbucătură, o mestecă delicat, apoi mă întrebă: — Știați că Ramona Boulevard a fost numit după mine, domnule Bleichert? În timp ce rosti cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
protecția lui Lee, ci adunau informații ca să.l dea afară din Departamentul de Poliție din Los Angeles. Mi s-a spus de mai multe ori să nu-mi bag nasul în investigația lor și de fiecare dată când aprobam, îmi înfigeam unghiile-n palmă, ca să nu le trântesc în față insulte sau chiar mai rău de-atât. De la Primărie am plecat s-o caut pe Kay. Doi polițiști de la Metropolitană o vizitaseră deja, o luaseră la întrebări în legătură cu relația ei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
N-o să mă lovești... a zis ea. Nu vorbi, am întrerupt-o eu. I-am îndreptat peruca, îndesându-i părul castaniu, lung și moale sub ea. Improvizația nu era deloc reușită: Lorraine arăta ca o prostituată ciufulită. Când i-am înfipt agrafa în coafură, ca să i-o mai aranjez puțin, fata începu să tremure din cap până-n picioare. N-am reușit decât să smulg niște șuvițe negre și uscate ca paiele, care acum atârnau într-o parte, de parcă tipa asta ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe gratis, ca să asculte filmul, iar Lizzie se strecura lângă el și-i povestea ce se petrece pe ecran. Știți la ce mă refer: îi descria acțiunea. Vi se pare că ăsta ar fi comportament de curviștină? Parcă mi-a înfipt un pumnal în inimă. — Nu, într-adevăr. Vă amintiți numele tipului? — Tommy nu-știu-cum. Are o cameră la Căminul Veteranilor de Război, ceva mai în josul străzii, iar dacă ăsta-i vreun criminal, eu o să dau din mâini și o să zbor până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]