5,806 matches
-
ani mai târziu să-i apară primul volum, romanul Romanță cu stagiari (Editura Cartea Românească). Prima apariție la televiziune are loc în 1987, cu teleplay-ul O poveste romantică, iar debutul în teatru se petrece la Iași, în 2002, cu piesa Circul Matteo. Cea dintâi piesă radiofonică, Poker, i se joacă în 2003, în timp ce pentru primul film, Nunta mută, trebuie să așteptăm anul 2008. De ani buni, Adrian Lustig își dovedește versatilitatea și hărnicia în literatură, televiziune, radio și cinematografie. , odiseea dulce-amăruie
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
aibă în nici un caz două capete, iar Salomeea - singura capabilă să tranșeze disputa fără echivoc - murise demult, adevărul a rămas undeva la mijloc, la catedrala din Tours. Această dispută de marketing religios a avut însă o influență benefică asupra răspândirii circului în Europa. Circ care continuă și azi: au proliferat trupele itinerante care prezintă, în panopticumuri, diverse vietăți cu două capete, de la viței la broaște țestoase și purici. Ar mai fi de spus doar că orașul are o echipă de fotbal
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
caz două capete, iar Salomeea - singura capabilă să tranșeze disputa fără echivoc - murise demult, adevărul a rămas undeva la mijloc, la catedrala din Tours. Această dispută de marketing religios a avut însă o influență benefică asupra răspândirii circului în Europa. Circ care continuă și azi: au proliferat trupele itinerante care prezintă, în panopticumuri, diverse vietăți cu două capete, de la viței la broaște țestoase și purici. Ar mai fi de spus doar că orașul are o echipă de fotbal - SCO Angers - care
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
declarația de impozit. Esmé dă foc pe rând fiecărui fir de păr. Își apropie mâinile la câțiva milimetri de un glob de cristal, fără să-l atingă. Globul începe să plutească între mâinile ei ca în numerele de magie de la circ. Esmé e în transă. Îi face un semn din cap piticului: Edy presară scrumul din farfurioara lui Kiril peste globul de cristal. Urmează același ritual cu scrumul din celelalte două farfurioare. Esmé deplasează globul spre piedestalul lui. Iese din transă
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
aia. Toți traducem, asta-i acum legea supraviețuirii, nu-i așa? Buun. Toți suntem înlocuitori și traducători, nu? Dar dosarul traducătorului? Biografia, cazierul? Mama, tata, frați, surori, apartenența politică... Mai ales pentru cazuri speciale! Eu, caz special, Argentina, caz special. Circul Argentina, generalii care ne tot vizitează țara, doar suntem surori latine și menajerii surori, nu-i așa? Și-apoi, ce știi dumneata, gospodin, despre funcția de recepționer la templul futatorilor? N-ai cum ști, panie. Că până la sfinți și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
de recepționer la templul futatorilor? N-ai cum ști, panie. Că până la sfinți și la Supremul lor Star, ne omoară curierii, intermediarii. Micii auxiliari, înlocuitorii, că doar și eu... Un înlocuitor, domnule, o știi prea bine. O lume de înlocuitori, circul ăsta al nostru... O știe deja orice chiriaș al turtitei planete. O știe oricine, stimabile. Până și dumneata o știi, sunt sigur. Domnul profesor rămase în raza candelei sfioase, herr Matei, în obscuritate, încasa tăcut logoreea chiriașului Anton Vancea Voinov
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
-ți vină a crede! El, Tolea Dominicus Anatolea vorbea despre fanfaroni! Ca la o teză de doctorat vorbea fanfaronul. Să te apuce năbădăile, nu alta. Privirea brusc mărită a ascultătorului nu îl intimida, bineînțeles. „Simț teatral înnăscut, asta e. Carnaval, circ, tristețe. Politicianul, armata sunt în aceeași lume. Și football-ul, desigur. O viață mereu în așteptare, amantissime... Când aștepți, improvizația pare o salvare.“ Săptămâni, luni, până tema se epuizează, până nea Gică nu mai întreabă nimic, saturat peste poate, până când însuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
se știa dacă la asta se referea, când interveni, continuându-și parcă un gând mai vechi, brusc renăscut. „Improvizația funcționează ca o salvare, cum am spus. Mai mult decât o diversiune, o salvare. Hm, papuci, da... Improvizația... Argentinienii. Uniforme, galoane, circ. Cum spuneam, sunt impulsivi și ageri. Fragili, palavragii. Mândria prostească... solemnitatea, demagogia, dar și cumetria șmecheroasă. Football-ul dumitale, improvizația, nea Gică, tocmai bun să descarce încărcătura asta...“ Nea Gică nu reacționă, asistența tăcea, surprinsă. „Apropo, ați văzut ridul de la ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
care se spulbera, în zorii care îl înghițeau, spulberându-l. Înainta în ora gri, ora agresiunii iminente. Simțea frisonul epileptic. Incercuit, fără scăpare. Noapte, pustiu. Se aud, în apropiere, macaralele lucrând sub jetul reflectoarelor la PALATUL ALB al viitorului, sediul circului exemplar și surdomut, unde va trona Președintele exemplar al Asociației Exemplare. Strada scrâșnește, frântă sub șenilele transportatoarelor nocturne. Se transportă pereți de marmură, conducte, butoaie cu păcură, dale de beton, clanțe și robinete de aur pentru budoarul generalilor, supraveghetorii exemplari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
fi dacă unde când, uite-așa! Faceti cu ochiul, nuiI asa, soriceilor? Seara târziu, la prietenul contabil cutare sau laavocatul cartofor sau la bețivul dascăl de muzică Șnaps sau la duduia Duduia, ascultând discuri, răsfoind albume almanahuri astrologii. Numărul de circ pedagogic, jucat în clasă, la lumina zilei, se diversifica și se contrazicea și se potența prin acrobațiile după-amiezelor lungite în noapte, până în zori. Rareori, însoțea vreo pițipoancă în curs de dezvoltare. Un paj chel și volubil, întreținând alertețea, mulțumit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
se ducea, așa spunea mutulache. Doar n-o s-o ia razna... să-și caute iubita, s-o impresioneze cu tragedia vieții lui și cu tenebrele operei! Tâmpit, nebun, n-o fi. Să fi luat o copie pentru regizorii de scandaluri? Circul Libertății? Să-l facă celebru, să-l facă erou? Disident, martir pe mutulache? Să-l plătească gras, până trece scandalul? Să-l stoarcă de toate confesiile, să-l învețe trucurile lor, scamatoriile și striptisul și aroganța lor idioată? Doar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Eu am prieten! Să trăiască pentru fericirea prietenilor lui! Scapă-mă de vise și de scrisoare! Tu ești bărbat, nu-ți pasă! Pentru tine adevărul nu e rușine, dar pentru mine, gândește-te ce sunt eu... gândește-te... — Tolea, termină circul! Gata, destul, râsul e și plâns, să știi. — Mie, mie îmi spui asta, mie? În metropola asta cât un sat, unde bărbații și femeile și cotizanții-model și informatorii-model nu au altă petrecere decât bârfirea-model, fie și fără motiv.. dar încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
sa testament (Cu gîndiri și cu imagini) dezvăluie o documentare serioasă, din domenii diferite și, nu o dată, surprinzătoare: spre exemplu, pentru Macbett-ul ionescian, realizat la Kammerspiele, s-a inspirat dintr-o casă veche...din Ploiești și dintr-un chapiteau de circ! Tot pentru un spectacol german - Viața lui Galilei - a folosit ca documentare baptisteriul din Florența; Hamletul de la Arena Stage a fost plasat În epoca bismarkiană; pentru Opera de trei parale (The Guthrie Theatre, Minneapolis) a apelat la pictura lui Brueghel
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
îi șopti. Chiar nu îl vezi pe ăla de la telefon? Simt cum mă străpunge cu privirea. Tocmai de-acolo. Uite, aici, mă pătrunde.“ Se bătu de câteva ori cu palma pe ceafă. „Nu mi s-a mai întâmplat. Ca la circ, la hipnoză“ Se uită iar spre telefonul din colț. Nu era nimeni care să privească spre ei. „De la statul ăsta în picioare atâta timp poa’ să fie“, dădu să zâmbească încurajator spre cel din față. Începuse să-l irite stăruința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
eu mai și plătesc mascarada, că s-a-ntors oaia sau boul rătăcit cum zice și la Biblie, și-l plimbă ca pe Ceaușescu cu limuzina prefecturii, îți dai seama, și cu motocicliștii în față de la «Roata morții» și «Zidul curajului» de la circul lui Brandaburlea ăl Tânăr, scamatorii kaghebiste, să ții minte când ajungi la capitolul ăla să mă mai întrebi, că e ițele încurcate, politică și mistere care numa’ eu le mai știu, că cu Europa asta și lupta a mai scăzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
pentru sport nu ține destul de strâns sânii, care la sărituri saltă de mama focului. Da, zice Finn, superîncântat. Oricum, nu acolo voiam să te invit. Pune degetul alături.) —Echilibru, citesc. Sâmbătă, ora 2 p.m. —Este un curs de echilibristică de circ. Începe sâmbăta asta, îmi explică Finn. Tot felul de exerciții de echilibristică pentru perechi. A venit un tip și mi-a spus despre asta; mi s-a părut grozav. Mă uit la Finn. Un metru optzeci de mușchi. —Eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
heterosexuali fac împreună astfel de lucruri oricând. Înțeleg unde bați, admit eu. Nu vrei să fii luat drept homosexual. — Deci vii? mă întreabă Finn nerăbdător. Da’ tare-ți mai arde buza! Nu glumi! Mi-am dorit să fac echilibristică de circ de când l-am văzut pe Burt Lancaster în Trapez! Știai că a fost gimnast de circ înainte să se apuce de actorie? —Chiar? — Da, ăia actori, care-și făceau singuri cascadoriile - Burt Lancaster și Robert Mitchum. Mitchum a făcut box
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
luat drept homosexual. — Deci vii? mă întreabă Finn nerăbdător. Da’ tare-ți mai arde buza! Nu glumi! Mi-am dorit să fac echilibristică de circ de când l-am văzut pe Burt Lancaster în Trapez! Știai că a fost gimnast de circ înainte să se apuce de actorie? —Chiar? — Da, ăia actori, care-și făceau singuri cascadoriile - Burt Lancaster și Robert Mitchum. Mitchum a făcut box, făcea față în orice bătaie de prin baruri. Finn începe să viseze. Întotdeauna mă distrează să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
acolo și gata, deși unii semeni nu se feresc de a o expune, îi reprezintă, iar politicienii o cosmetizează estetizând-o cu hainele decapotabile și o aruncă mulțimii ca pe o damă de consumație. Luați-o! Aceasta e PÂINEA! Urmează CIRCUL! Înaintăm spre MOARTE, acolo unde nimic nu se uită, se păstrează într-o infinită repetiție, încât un infinit ești copil, patru, adolescent, treizeci, matur și o secundă, bătrân. Repeți obsesiile vieții. Nici acolo timpul nu e un concept al Autorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
casă. Se mai împotmoleau în toamnă poeții ieșiți din pagini, mirați că lumea e mai frumoasă decât scrierile lor. Un actor bătrân de la teatrul din oraș era purtat pe brațe de zecile de personaje, femei, bărbați, lei dansatori, plase de circ, leagăne pentru copii, trambuline. Cele jucate. În urma lor, placente uriașe cu ființe nesigure se rostogoleau, așteptându-și întruparea pe scenă. Era un du-te-vino muzical, pentru că fiecare trecere a fiecărei ființe, a clipei care nu se împlinește, a visului pentru femeia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Palade e studentă la Universitatea "Alexandru Ioan Cuza". Timpul și-a oprit acele pe cadranul iernii, umbrind zăpada afânată cu tăcerea lor. Apoi au început să alunece pe patine, încet, pe pârtia infinită, dar cu ritmul poneiului în arena de circ. Destul cât să vadă pe iubita lui trepidând unsuroasă lângă umărul unui vlăjgan cu plete blonde. Ce tren va fi fost acela care-l va fi înapoiat Brăilei în care, odată ajuns, porni țintă spre casa de la marginea orașului. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
voce reținută de a nu se dezlănțui în râs: Amice, ai căzut în cap din partitură. Ai intrat în simfonie, boule! Râsul general era mai rațional decât vorbele și Gustav își reveni la realitate. Se topise muzical de dragoste, încât circul timpului îl vrăjise cu numerele lui de magie. N-avea decât o umbră de culoarea mirării filozofice. O eliberă din faza de îndoială abia în clipa în care, după ce-i comandase lui Hugo o Catedrală a iubirii și Hugo i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
să se abțină. Poate, zise el. — E tot ce putem face, pentru moment, zise ea și începu să tasteze din nou. Henry se opri la ușă. Dacă Dave este o ființă umană, nu vom putea să-l trimitem la un circ. — Oh, nu, spuse Lynn. Nu, nu. Dave locuiește cu noi. Face parte din familia noastră acum ... mulțumită ție. Nu avem de ales. Henry ieși. Tracy și prietenele ei stăteau sub pom acum, arătând spre ramuri. — Uitați-vă la maimuță! Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Iar din aceste procese în mod sigur avea să reiasă că nu exista un sindrom Gandalf-Crikey, sau cum se numea cel inventat de Lynn. Era sigur că va reieși că Dave era, de fapt, un cimpanzeu transgenic. Și apoi? Un circ media dincolo de orice imaginație. Reporteri îngrămădiți pe peluză, săptămâni întregi. Urmărindu-i oriunde s-ar fi dus. Filmându-i cu camere ascunse, zi și noapte. Distrugându-le viața. Iar când reporterii aveau să se plictisească, urmau să apară credincioșii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
o babă nebună de la trei lăsa ușa deschisă, ca să intre noaptea niște aurolaci, le dădea de mâncare și ăia se pișau pe scări, dormeau pe scări, mamiiiii, mi-e foame!!!, țipau, babele din bloc au strigat și la mine, un circ. Dar eu eram tânără și mă durea în cot. Să fie sănătoși. Am sunat la ușă, a deschis marele actor, era singur în casă, nu m-am speriat, poate chiar așteptam asta, mi-a cântat atunci, pentru prima dată, De-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]