5,222 matches
-
reprezentate prin acte și conduite de Închidere, de Întoarcere către sine; că acte de proiecție către viitor, reprezentate prin acte și conduite de atac, de violență și distrugere; dă fenomene de regresiune În trecut, reprezentate prin acte și conduite de refugiu, de dependență și de regresiune. 2Ă Tulburările nucleare ale eului sunt cele de factură structural-constituțională. Ele nu mai sunt tendințe ci constituții tipologice de factură psihomorală morbidă, În care constituția psihopatologică este dublată de o pervertire morală a eului personal
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
față de lume, cu dificultăți de identificare În raport cu ceilalți; că tipul expansiv, de factură mitomaniacă, Înclinat către fabulații, instabil și agresiv, proiectat către viitor, atașat de modelul patern; dă tipul regresiv, nesigur, Întors către trecut, de modelul matern, cu tendințe de refugiu, incapabil de a relaționa cu alții sau de a menține o relație Îndelungată. Există o diferență Între patologia psihiatrică și patologia psihomorală? Răspunsul la această Întrebare este foarte important și vom Încerca să-l schițăm. Ne aflăm În fața a două
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
forme 11 17 19 24 12 4 5 Puncte de contact 2 3 2 Punct de lucru stradal 1 Servicii sociale pentru tineri și adolescenți 1 1 1 1 Unitate de asistență socială pentru copii în risc de abandon 2 Refugiu pentru femei agresate 1 1 1 Serviciu complex de asistență socială pentru persoane cu handicap 1 Serviciu de asistență socială și monitorizare a familiilor cu risc de abandon Birou de asistență socială 1 7 1 Secții de zi 3 8
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
dar acestea nu l-au atras. Bacovia s-a atins numai o dată de unul, în poemul în proză „De Paști”, evocare duioasă a unei fete frumoase, Maria (Lazu), victimă a prostituției, moartă în 1913. „Măhălălile” erau, pentru el, spații de refugiu, nu spații pentru explorări literare. Pornea către ele ori de cîte ori „nu știa unde să se (mai) ducă”, cînd nu-și găsea locul în altă parte. Se ducea ca să uite de tristețe și se întorcea adesea trist, în ciuda gesticulației
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
cald” evocă tăierea lor. în schimb, ca un șoc e anunțată venirea lupilor, motiv de a-i cere „iubitei” adăpost. „Tablou de iarnă” e, în termeni plastici, un peisaj, dar și un poem despre teroarea morții și despre iubire ca refugiu din fața ei. Situl ales de poet are ca element principal abatorul, o importantă întreprindere urbană, la fel de importantă ca fabricile de pîine și cele de confecții. Nu e oraș cît de cît răsărit care să nu fi avut o stradă a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
lună! Cocotele sînt frumoase, tinere: toată Franța, toată Europa, ba toată lumea își aduce tributul pentru a li menținea reputația care servește ca una din cele mai puternice atracții pentru străini în a veni și cheltui parale în Paris. Parisul este refugiul îngerilor căzuți. O fată frumoasă din provincie, înșelată, unde ar mai putea trăi și străluci decît în Paris? O femeie tînără, avută, avidă de plăceri din orășele, colț al lumii, unde ar afla tot ce imaginația ei dorește, afară de Paris
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
coborît în infern”. S-a coborît înseamnă că a vrut să coboare, că a avut inițiativa de a face acest gest. Or, cu autorul Plumbului lucrurile au stat altcumva. Cu două excepții („Plumb” și „Poemă finală”, unde e loc de refugiu), la el se observa o evitare a „subteranei” și o spaimă de orice cădere. în „Infernul” lui Bacovia, sumă a decepțiilor, angoaselor, durerilor morale, coborîrea ar însemna scormonirea, avivarea lor. Poetul nu insistă în această direcție. Dimpotrivă (chiar citatul din
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Maiorescu a susținut: "Ca și Leopardi în Aspasia, el nu vedea în femeia iubită de cît copia imperfectă a unui prototip nerealizabil (s.n.). Îl iubea întîmplătoarea copie sau îl părăsea, tot copie rămînea, și el cu melancolie impersonală își căuta refugiul într-o lume mai potrivită cu el, în lumea cugetării și a poeziei"223. Const. Dobrogeanu-Gherea credea că femeia ideală, pentru Eminescu, trebuia să fie "o Veneră cu brațe reci, cu părul lung, bălai, cu forme perfecte și această Venere
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
la distanță pe cei ce-i iroseau timpul, în așa fel încât partenera ei să înainteze cu scrisul, și întâi de toate făcea rost de bani. A continuat să servească ca paznic permanent și sfetnic neclintit al locului lor de refugiu. A organizat rutina zilnică a Margueritei, dându-i acesteia posibilitatea de a face față intransigențelor vieții, ghidând-o prin banala ei logistică. De asemenea, Grace tolera bolile Madamei (poreclă pe care Yourcenar o încuraja). Iubita ei era o ipohondră de
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
o mână. Poate că și ea a iubit-o foarte mult. Deosebirea era de cea mai mare importanță, și aceasta se limpezea zilnic pentru Marguerite pe mă-sură ce deceniul se apropia de sfârșit. Când ea și Grace au găsit refugiul de pe insula pustie au putut să adopte o nouă înfățișare, nu ca un cuplu de femei din Troia, ca să spunem așa, amărâte că li se răpise patria, ci ca niște artiste care își deschideau ochii în fața realităților condiției umane. Înainte de
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
un filosof al morții: un prestidigitator alături de conducătorul sexagenar al întregului glob compus din pământ și apă. Ea ne arată un Hadrian răbdător, în laboratorul morții, măsurând diferența dintre corp și suflet visând la trecutul lui și îmbrățișând locul de refugiu viitor în casa binecuvântată a morților. Să încercăm, dacă putem să pătrundem în moarte cu ochii deschiși 65. Povestea lui Hadrian se termină cu aceste cuvinte; Yourcenar va folosi sintagma cu ochii deschiși drept titlu al unei serii de interviuri
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
publicarea Memoriilor lui Hadrian, pe măsură ce cronicele curgeau și oameni ca Thomas Mann o felicitau. Grace s-a apucat să traducă Memoriile în engleză. Ele erau instalate confortabil pe insula lor, cuplul se întemnițase în ceea ce numeau câteodată "insulațară", ascunse în refugiul sigur pe care și-l creaseră departe de civilizație. Marguerite dispunea de atâta stabilitate cât putea suporta cineva cu o fire atât de nomadă ca a ei. Nimic nu va întrerupe noul proiect de a face Memoriile lui Hadrian accesibile
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
am iubit pe Zenon ca pe un frate. (Comentariu deseori repetat de Yourcenar) În anii când scria Memoriile, Mount Desert devenise un centru de viață activă, unde Marguerite își putea coordona cercetările și cariera pe câteva continente, dar și un refugiu unde putea fi singură cu limba franceză. Grace încă se bucura de sănătate (care se va deteriora prin 1958); la urma urmei, Marguerite era încredințată că rezerva de editori parizieni era în siguranță. Ce rămânea să hotărască era următorul mare
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
pot fi separate. Pentru ea viața a fost scrisul și viceversa, în 84 de ani care au fost binecuvântați de o zestre genetică superioară ce i-a permis să se bucure de sănătate și mijloace materiale, cât și de un refugiu în America unde să-și practice meseria. A tânjit după trei stări fundamentale: 1) libertatea de a iubi membri ai ambelor sexe; 2) libertatea de a explora laturile iraționale ale condiției umane în maniere variind de la mistic la ocult și
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
puteri supranaturale, care-i conferă dreptul de a fi nu numai un misionar, dar și un justițiar. Când delirul mistic are un caracter depresiv, atunci când caracteristicile complexe de inferioritate, de neîncredere în sine, și strategiile defensive de acțiune: asceza exagerată, refugiul în mănăstire, sentimentul de martirizare, interpretarea defetistă a dogmelor religioase, care-i conferă persoanei în cauză argumente de autoacuzare pentru greșeli exagerat considere ca iremediabile, comise pe parcursul vieții. La astfel de mistici depresivi, delirul „autoacuzator melancolic” poate evolua pînă la
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și himere și mai mult cu certitudini. Poeta preferă, în chiar momentul insinuării perfide a lamentației, o schimbare de registru și de tonalitate a se vedea rescrierea ironică, deși nu mai puțin sensibilă, a bocetelor populare în câteva texte sau refugiul într-un alt spațiu al recluziunii, al interiorității mai puțin tenebroase. Celălalt uter, cealaltă față a ultimei patrii în care își recapătă întotdeauna forțele este cuvântul. Asociindu-și eșuarea pe terenul cuvintelor cu naufragiul lui Robinson, poeta nu face altceva
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
unul gol de orice transcendență. Deși ființa poetică își conservă, tacit, conștiința Morții ca una dintre ultimele certitudini ale existenței, ea optează frecvent pentru camuflarea ei, pentru explorarea unor modalități specifice de a contrabalansa spaima de extincție. Așa cum am văzut, refugiul deloc forțat în discursul mitologic este frecvent una dintre soluțiile (nu de urgență, ci de uzură, de permanență) prin care autoarea înțelege a supraviețui, cel puțin scriptural. Celălalt spațiu al recluziunii pentru care optează Carmelia Leonte este cel de esență
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
până la capăt. Procedeul e, pe jumătate doar, deconspirat la finalul unui demn Protest: "Am amestecat otrăvuri să binecuvântez/ mizeria umană c-un aer virginal/ și în conformitate, adesea am schimbat/ distanțele focale la ochelari de cal". Convingerea subsecventă că singurul refugiu poetic rămâne reveria propriei supraviețuiri prin artă ("Voi supraviețui marilor cataclisme/ într-un coș de hârtii/ din biblioteca municipală" Eroism) se prelungește, discret, în Variațiuni rococo (Editura Alfa, Iași, 2008). Acest ultim volum semnat de Mircea Popovici (exceptând, firește, interesanta
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ale poeziei. Volumul Măști, reportaje, peisaje, utopii (Editura Outopos, Iași, 2000) se arată atras în egală măsură de ispitele așa-numitei grupări nouăzeciste și de unele marote optzeciste: sunt recognoscibile, în el, când racordarea fetișizantă la un cotidian imund, când refugiul în utopia culturii; când visceralitatea ființei, când apologia ficțiunii; când disprețul față de tentația tehnicismului arid, când joaca textuală și metatextuală. Undeva, se poate găsi și o explicație pentru această pendulare (voită, lucidă, nu întâmplătoare): Dacă textul este mai fascinant decât
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
trebuie de citit admirabila serie de lucrări pe care Gaston Bachelard le-a consacrat reprezentărilor psihologice ale principalelor elemente naturale 5, și îndeosebi, poate, Pămîntul și reveriile repaosului, pentru a vedea funcționînd fenomenul în toată diversitatea sa tematică. Vis al refugiului, al adăpostului, al siguranței, casa poate deveni imaginea unei temnițe, simbolul opresiunii prin încarcerare, al înmormîntării, ba chiar al mormîntului. Șarpele este, în același timp, ceva dezgustător, promisiune a fecundității și instrument de seducție. Rădăcina care absoarbe sevele pămîntului pentru
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
edificiu solid și durabil", e ceea ce spune tot Pétain și datează din 1940 și 1941). Căminul, flacăra protectoare în jurul căreia te aduni, acoperișul, zidurile, aceste imagini sînt indispensabile unei întregi tematici în cazul de fața hotărîtoare aceea a adăpostului, a refugiului, a protecției 23. Acestei gravitas, acestei înțelepciuni circumspecte a retragerii ilustre, trebuie să-i opunem un alt substantiv, și el împrumutat din vocabularul latin, acela care evocă elanul, îndrăzneala cuceritoare a tinerilor căpitani avizi de o grabnică glorie: celebritas. Arhetipului
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
prisos s-o spunem încă o dată, repetă Péguy, de la burghezie ni se trage tot răul, tot ce este aberație, tot ce este crimă. Burghezia capitalistă a infectat poporul. Mai precis, 1-a infectat cu ceea ce este spiritul burghez și capitalist..." REFUGIILE UITATE E vorba deci de o puritate pierdută, dar și de o solidaritate care s-a rapt. Acel vechi cartier din Orleans în care s-a născut și și-a petrecut copilăria nu este, de fapt, pentru Péguy, doar imaginea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
săi un factor ce o apără de amenințările de dinafară. Dar ea îi și salvează pe cei ce o alcătuiesc de primejdiile însingurării, îi protejează de dereglările simțurilor și de tumultuoasele pasiuni sociale. Comunitatea este imaginea ospitalității, a adăpostului, a refugiului. E vorba, la urma urmelor, de o consecință inevitabilă ce ține de logica a însuși demersului mitic, e vorba de reprezentarea unui spațiu social în mod necesar redus, în mod obligatoriu închis în el însuși, e vorba de o societate
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
în perioada revoluționară, de mai multe ori, complotul masonic a fost denunțat ca foarte periculos pentru instituțiile republicane. Astfel, "Journal des hommes libres" din 18 februarie 1797 denunță inaugurarea unei loji masonice în Laval, pe care o vede drept un refugiu pentru "părinții emigranților, pentru șuanii care s-au întors, pentru cei care au arborat cocarda albă". Redeschiderea acestei monstruoase societăți este un semn sinistru pentru republicam și ei constată cu o oarecare surpriză că activitatea acestor veșnici conspiratori e de
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
spaimei . În căutarea unei Biserici . Salvatorul De la legenda lui Pinay la mitul lui Cap de aur . . 47 Patru modele .... . . . . . 53 Pecetea istoriei .... . . . . . 61 Crize de legitimitate și crize de identitate . . . 66 Vîrsta de aur Vremurile "de dinainte" . . . . . 75 Puritatea originilor. Refugiile uitate .. . . . . . 93 De la refuz la nostalgic . 101 Unitatea "O voință unică și regulată" . . . . . 111 De la religia civilă la puterea spirituală . . 115 "Această mare și nobilă unitate a patriei" . . 123 Un secol care se vrea credincios . . . 130 Spre o încercare de
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]