11,108 matches
-
intensă este prin sine simptom al uimirii, semn al unei stări neașteptate de surprindere și uluială, dar, consecutiv, și al smereniei În fața minunii. E posibil ca un haiku să poată fi interpretat ca regizare a unui mister, ceva Între un ritual religios al inițiaților și dramatizare reprezentată cu prilejul unei sărbători. Vorbind despre traducerea În limbile europene a cuvintelor japoneze care notează kireji (pauza, cezura dintre părțile haiku-ului), Gabi Greve spune: “Unii poeți, În special Hasegawa Kai din grupul Gendai
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
realitatea mai este Încă un vis neterminat... Înțelegem că luna e foarte jos, la orizont, un bostan mai mare, În șir cu bostanii din cîmp pe care Îi călăuzește cu autoritate. Ziua Începe cu o procesiune a bostanilor, oare ce ritualuri atît de matinale Îndeplinesc? Ce mistere, necunoscute nouă, celebrează lumea vegetală? Imaginalul “Imaginalul desemnează o lume care subzistă și se exprimă ca imagine. De aceea, el nu poate fi perceput, nu „apare”, decît În măsura În care cineva, o prezenț ă disponibilă, activă
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
specifică. Antologiile moderne sînt Împărțite În mai multe părți: cîte una pentru fiecare din cele patru anotimpuri, una pentru Anul Nou și una pentru teme nesezonale (muki). La rîndul lor, fiecare secțiune este divizată pe categorii tematice: anotimpul, pămîntul, umanitatea, ritualuri/obiceiuri (tradiții, sărbători, evenimente), animale și plante. Kidai este o temă sau un subiect sezonal pentru poemele lirice nipone. Diferența Între kigo și kidai este În primul rînd una tehnică. Kidai este un element de organizare a listelor de kigo-uri
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
lume (sau doar de o anume lume, de cea profană): “N-o să-l mai vadă nimeni cu anii. / Numai de sus pretutindeni / l-a dovedi cu țipăt uliul / și buha cu scurte jelanii”, pune În cumpănă două lumi În cadrul unui ritual inițiatic. Asumarea haiduciei este moarte pentru lumea veche și totodată renaștere Într-o lume nouă, aceea a poeziei În care singurii martori și Însoțitori ai celui ce a Îndrăznit sînt ființe la fel de singuratece ca și el - șerpii, uliul, buha -, de
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
ilustrează unitatea antitetică dintre diferență și legătură. Diferență și legătură Poemul-În-lanț progresează prin diferență. Există o continuitate, un sens delicat și firav care Înaintează sinuos prin succesiunea secvențelor. Maeștrii genului știau să conducă firul acestei evoluții ca pe un adevărat ritual liric. Poemul creștea astfel ca un Întreg, tocmai din schimbările petrecute În interval, de la legătură la legătură. Dar pentru ca această sincopată și savantă progresie să fie una consistentă trebuia eliminată tocmai continuitatea stupidă și banală, previzibilă și deductibilă. Rupturile și
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
și verbul Înlocuindu-l cu un substantiv: un puf de nea adaos / În vechiul troian. Eliminam astfel și ușorul decorativism și tendința de a pasteliza ceea ce văzusem. Peste două zile Însă, mi-am zis că aș putea Înscena totuși un ritual păgîn al stihiilor În care efemerul este sacrificat pe altarul hulpav al zeului Cronos: prima zi din anun puf de nea ofrandă pe vechiul troian Trafic greu și desant aerian Momentul, să-i zicem haiku, a fost cînd, din nou
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
Întunecată. Ca să subliniez acest mic hei-rup și să accentuez sentimentul de plictiseală al repetiției lui, am Înlocuit pe iar cu tot: tot artificii. Acum nu mai e vorba de o simplă repetiție ci de o exclusivitate iritantă. Ideea că acest ritual artificios este fără efecte și că există ceva care nici nu-l bagă-n seamnă mi-a venit de la ceața din dimineața primei zile. La Început mă tenta să opun (mai spectaculos) artificiilor, stelele. Dar noaptea fără stele, Întunericul opac
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
pierd balansul. Și, brusc, mi-a venit ideea de a transfigura legănarea. Acum puteam să găsesc o altă modalitate, construită cu gerunziul, a căderii și să spun un lucru de departe mai important și mai paradoxal: frunzele cad Îndeplinind un ritual, cădelnițînd - tămîind / străvechiul gorgan. Tremurul, odată Încetat, mișcarea frunzelor devine mai amplă, mai gravă, mai profundă. Are În ea ceva sacru. N-ar mai fi de adăugat decît că tehnica construcției poemului este aceea a unei ghicitori. Lucrul evocat - frunzele
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
prin cuvintele aluzive. Golind desaga golind desagaMoș Crăciun la fel de știrb ca și bunicul Valeria Tamaș Văd Înscenarea În doua versiuni, ambele Însă au nevoie de kireji, cele două părți ale poemului fiind diferite prin atitudinea celui care ia parte la ritual alături de moș și, În consecință, prin viziunea lui distinctă În cele două momente. Prima parte este aceea În care copilul este hipnotizat de conținutul desagii și ahtiat de darurile care se pot ivi din ea. Și este dispus la orice
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
în codurile sale trăiește încă, în accepțiunea etnologilor, in illo tempore; nu are stratificări; convenționalizarea, de altfel foarte rigidă, a relațiilor sociale are un singur strat: nu sunt de conceput, nici prevăzute, posibilități de încălcare. În manifestările expresive - cântece, dansuri, ritualuri etc. -, invențiile nu implică o evoluție în materie de inventum. Într-o cultură populară urbană, în schimb, istoria culturii dominante a intervenit continuu cu violență, impunându-i valorile sale și depozitându-le în ea: tipicul caracter „anistoric” al culturii populare
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
să trăiesc?"110. S-a menționat frecvent prezenta obsesiva a mamei în opera scriitorului, în strânsă legătură cu melancolia lui vitală. De exemplu, românul Sobre heroes y tumbas începe cu menționarea statuii lui Ceres, zeița fecundității, sărbătorită în Eleusis prin ritualuri misterioase că zeița a lumii de dincolo de mormânt, originea și sfârșitul tuturor lucrurilor. Se începe cu femeia-mamă și se termină cu ea. Studiile de psihanaliza, Freud cu precădere, demonstrează importantă relației mamă-fiu în structurarea psihicului copilului. În cazul copilului Ernesto
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Tangoul are un "pronunțat caracter senzual și sexual", așa cum apare la Manuel Romero 161 în Corazón de arrabal, unde cuvinte că "dorința sexuală" sunt explicite, însă, de la caracterul lui sexual "s-a ridicat spiritual până la a se transformă într-un ritual", unde o corporalitate comandata răspunde unei chemări interioare, metafizice. Balerinii dansează ceremonios, în liniște, ca și cum ar fi în tranșă mistica, sau, așa cum spune Sábato, citat de Claudio Maris, "că să mediteze la soarta lor, care în general este amară; în
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
tăierea unui miel sau a unei găini, de potcovirea cailor sau de întâmplări obișnuite din viața unui copil sau a unui adolescent (căutarea unor ouă de pasăre etc.), toate acestea se transformă în misterii ale sângelui și ale cărnii, în ritualuri ale jertfei. Perspectiva nu e una feminin-înduioșată, ci mai degrabă masculină, rece, s-ar putea vorbi chiar de un realism al percepției, de o despuiere a emoției de afect, atipice pentru poezia anilor ‘60. Emoția neutră, impersonală, provine din zona
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287968_a_289297]
-
plasează mai degrabă sub semnul unui romantism maudit, eminescian (Strigoii, Gemenii) sau poesc (Lenore). O muzicalitate halucinată, aluzii livrești, jocul ambiguu al persoanelor lirice camuflează angoasa erotic-tanatică într-un ceremonial al rostirii. Exprimarea frustă a emoției este substituită de un ritual verbal straniu, somnolent sau agresiv: „Patul meu, Ieronim, cu stâlpi negri împrejmuit este,/ Din greșeală m-am culcat în el în noaptea aceea,/ Încet îl trăgeau zece cai,/ Nimeni nu știa încotro mă duceau,/ Alăturea numai tu plângeai.// Dar eu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287968_a_289297]
-
o păpădie de sorți / Care se scutură / În morți” (Cântec). Cu versurile din Crini pentru domnișoara mireasă (1973) motivele sunt recontextualizate într-un univers de inspirație folclorică. Scenariile morții și ale înmormântării, mioritica moarte-ca-nuntă a celui nenuntit devin pretexte pentru ritualuri ambigue (coborârea în pământ, înghețarea etc.), adesea cu implicații cristice, dar în cheia unui misticism ciudat, crud: „Să bem vinul de nuntă, mirele a murit, / Mireasa a murit și ea, / Nuntașii toți / Sunt morți și în pământ am simțit / Cum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287968_a_289297]
-
doilea suflu, 51-58; Ioan Milea, O Antigonă a poeziei - Ileana Mălăncioiu, TR, 1990, 10; Dan Grădinaru, Scene din viața Casandrei, RL, 1990, 20; Lucian Alexiu, Poezie și ceremonial, O, 1990, 22; Scarlat, Ist. poeziei, IV, 143-150; Florin Manolescu, Poezie și ritual, LCF, 1992, 37; Florin Manolescu, Poeme cenzurate, LCF, 1992, 43; Monica Lovinescu, Gardă inversă, „22”, 1992, 45; Virgil Ierunca, Autobiografia Antigonei, „22”, 1992, 47; Virgil Mihaiu, Poeme drapate în negru, ST, 1993, 2; Dan Cristea, Poezia Ilenei Mălăncioiu, LCF, 1993
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287968_a_289297]
-
totemic. (c) în vremurile noastre, inspirației i se atribuie însușirea esențială de a fi subită (ca și conversiunea) și impersonală : opera pare scrisă prin intermediul cuiva. *11 Oare inspirația nu poate fi provocată ? Există, desigur, deprinderi de creație, precum și stimulente și ritualuri. Alcoolul, opiul și alte droguri adorm conștiința, "cenzorul" supercritic, și descătușează activitatea subconștientului. 123 Coleridge și De Quincey au făcut afirmații și mai categorice - anume că opiul deschide o întreagă lume de noi experiențe oare pot fi tratate pe plan
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
ajunge în stări care duc la "posedare" și așa cum disciplinele spirituale ale Orientului recomandă preoților să folosească .pentru rugăciune locuri și ore precise și "exclamații" speciale sau mantras, tot așa scriitorii lumii moderne își însușesc, sau cred că-și însușesc ritualuri, pentru a provoca o stare propice creației. Schiller păstra mere putrede în biroul la care lucra ; Balzac scria îmbrăcat în straie de călugăr. Numeroși scriitori gândesc culcați la "orizontală" și chiar scriu în pat - scriitori foarte diferiți, cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
primăvară. Samuel Johnson, căruia îi repugnau toaste aceste teorii, susținea că un om poate scrie oricând dacă se apucă de lucru cu tenacitate și mărturisea că el însuși a scris silit fiind de necesitățile economice. Dar putem presupune că aceste ritualuri aparent 124 capricioase au în comun faptul că, prin asociație și obișnuință, ele înlesnesc producția sistematică. *13 Au oare instrumentele ou care se scrie vreun efect demonstrabil asupra stilului literar ? Are vreo importanță faptul că autorul scrie o primă versiune
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
răsplătit de ea ; el se adresează unui public, chiar dacă acesta este ipotetic. Literatura a apărut de obicei în strânsă legătură cu anumite instituții sociale ; iar în societatea primitivă s-ar putea chiar să fim incapabili de a distinge poezia de ritual, de magie, de muncă sau de joacă.. Literatura are de asemenea o funcție sau o "utilitate" socială oare nu poate fi pur individuală. Așadar, marea majoritate a problemelor pe care le ridică studiul literaturii sunt, cel puțin în ultimă instanță
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
oare susține că poezia s-ar fi născut din ritmurile muncii ; în numeroasele cercetări întreprinse de antropologi asupra rolului magic al artei primitive; în tentativa foarte erudită făcută de George Thomson de a lega concret tragedia greacă de cultul și ritualurile religioase, precum și de revoluția socială democratică efectuată în vremea lui Eschil ; în tentativa oarecum naivă a lui Cristopher Cauldwell de a căuta izvoarele poeziei în emoțiile tribale și în "iluzia" burgheză a libertății individuale. 152 Întrebarea dacă atitudinile sociale n-
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
pelerinaje: unul la catedrala Notre Dame, la Notre-Dame des Victoires din Paris și ultimul la Cotgnac în Provence. Ne permitem să punctăm faptul că regiunea Cotgnac era unul dintre locurile de pelerinaj ale druizilor. În păgânism era un loc dedicat ritualurilor închinate fertilității, continuând simbolistica fertilității și în creștinismul timpuriu, însă vechile ritualuri păgâne au căpătat o nouă față, și astfel Cotgnac a devenit un lăcaș dedicat Fecioarei Maria. Miracolul s-a produs, iar în februarie 1638 regina era deja însărcinată
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
și ultimul la Cotgnac în Provence. Ne permitem să punctăm faptul că regiunea Cotgnac era unul dintre locurile de pelerinaj ale druizilor. În păgânism era un loc dedicat ritualurilor închinate fertilității, continuând simbolistica fertilității și în creștinismul timpuriu, însă vechile ritualuri păgâne au căpătat o nouă față, și astfel Cotgnac a devenit un lăcaș dedicat Fecioarei Maria. Miracolul s-a produs, iar în februarie 1638 regina era deja însărcinată. Fratele Fiacre a trebuit să facă personal o nouă vizită la Cotgnac
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
a Iașului, decât una a instituției academice. În acest context, analiza de detaliu asupra festivităților organizate În octombrie 1897 și a programului urmărit cu acel prilej pot contribui la o Înțelegere de substanță a protocolului Casei Regale a României, a ritualurilor de putere și a imaginii suveranilor În reprezentările publice. Totodată, o astfel de analiză surprinde În mod inevitabil dinamica unei societăți provinciale, cum era cea ieșeană, nivelul de dezvoltare economică și gradul de urbanitate, dar și disputele politice locale Între
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by I. NISTOR () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1283]
-
în sensulacelor de ceasornic (sau invers); practica poartă în hinduism numele de parikrama (san., „calea care înconjoară“) sau pradakshina (san., „către dreapta“); în budis mul tibetan, practica se regăsește sub numele de kora (tib., „mișcare de revoluție“, „circumambulare“). 5. „Pradakshina (ritual hindus ce constă în a înconjura obiectuladorat) înseamnă: Totul este în mine». Semnificația veritabilă a mersului în jurul colinei de la Arunâchala este că acesta este tot atât de eficace, spune tradiția, ca o călătorie în jurul lumii. Aceasta înseamnă că lumea întreagă se află
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]