5,297 matches
-
1991: 479). Mijloacele multiple de apartenență și de interdependență și multiplicarea riscurilor globale ce există în modernitatea târzie complică simplismul diviziunilor binare între interior și exterior. Ideea lui principală este că obligațiile și îndatoririle depășesc în mod constant hotarele statului suveran. Suveranitatea, afirmă Connolly, "limitează prea riguros identificările și loialitățile ce trec dincolo de ea", fiind astfel necesară promovarea unui spirit al democrației ce depășește teritorializarea, întretăind statul la toate nivelurile (1991: 480). El numește acest fapt "dezagregarea democrației", sau, mai bine
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
simultan, pentru a reconfigura convingerile, prioritățile și politicile deja stabilite" (Connolly 1995: 23). O argumentație similară este avansată de Campbell. Potrivit lui Campbell (1998a: 208), regula ontopologiei produce o "cartografie morală" ce teritorializează democrația și responsabilitatea, limitând-o între frontierele statului suveran. Dar Campbell, ca și Connolly, este interesat de dezvoltarea unui spirit de pluralitate democratică ce ar promova toleranța și multiculturalismul în cadrul și dincolo de granițele statului. Promovând o afirmare activă a alterității, acest spirit ar rezista logicii statului suveran, de teritorializare
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
frontierele statului suveran. Dar Campbell, ca și Connolly, este interesat de dezvoltarea unui spirit de pluralitate democratică ce ar promova toleranța și multiculturalismul în cadrul și dincolo de granițele statului. Promovând o afirmare activă a alterității, acest spirit ar rezista logicii statului suveran, de teritorializare și captură. Etica postmodernă Postmodernismul pune următoarea întrebare: ce s-ar întâmpla cu semnificația eticii în afara paradigmei subiectivității suverane? Există două variante legate de etică ce se dezvoltă ca urmare a reflecțiilor postmoderne asupra relațiilor internaționale. Una dintre
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și multiculturalismul în cadrul și dincolo de granițele statului. Promovând o afirmare activă a alterității, acest spirit ar rezista logicii statului suveran, de teritorializare și captură. Etica postmodernă Postmodernismul pune următoarea întrebare: ce s-ar întâmpla cu semnificația eticii în afara paradigmei subiectivității suverane? Există două variante legate de etică ce se dezvoltă ca urmare a reflecțiilor postmoderne asupra relațiilor internaționale. Una dintre ele contestă descrierea ontologică pe care se bazează argumentele etice tradiționale. Ea avansează o noțiune de etică ce nu se sprijină
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
să preceadă etica. Prima abordare este înaintată cel mai complet de Ashley și Walker (1990) și Connolly (1995). Fundamentală cercetării lor este o critică a credinței învestite în frontiere. Din nou, ținta principală a postmodernismului este faptul că scopul statului suveran este apărarea unor frontiere rigide. Frontierele teritoriale, ce sunt considerate limitele comunității sau identității politice, sunt văzute de postmodernism drept rezultate contingente din punct de vedere istoric, și extrem de ambigue (Ashley și Walker 1990). Ca atare, ele nu au un
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
poporului, națiunii, clasei, genului, rasei, epocii de aur, sau al unei cauzalități istorice de orice fel. Acolo unde această etică este practicată în mod riguros, nu este posibilă existența unei ordini totalitare." (1990: 395) Prin dezacordul său față de etica excluderii suverane, postmodernismul oferă o înțelegere a eticii detașată de limitările teritoriale. Etosul diplomatic este o etică "deteritorializată" ce se dezvoltă prin depășirea limitelor suverane. Această etică transgresivă se adaugă noțiunii deteritorializate de democrație avansate de Connolly. Cele două idei sunt subîntinse
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
mod riguros, nu este posibilă existența unei ordini totalitare." (1990: 395) Prin dezacordul său față de etica excluderii suverane, postmodernismul oferă o înțelegere a eticii detașată de limitările teritoriale. Etosul diplomatic este o etică "deteritorializată" ce se dezvoltă prin depășirea limitelor suverane. Această etică transgresivă se adaugă noțiunii deteritorializate de democrație avansate de Connolly. Cele două idei sunt subîntinse de o critică a suveranității statului ca bază pentru desfășurarea, organizarea și limitarea vieții politice. Cealaltă idee etică este avansată de Campbell. El
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
violenței globale. Consecința luării în serios a criticii pe care postmodernismul o aduce totalității și suveranității este că noțiuni politice centrale precum cele de comunitate, identitate, etică și democrație sunt regândite pentru a evita continua reteritorializare a lor de către statul suveran. Într-adevăr, ruperea legăturilor dintre aceste concepte și noțiunile de teritoriu și suveranitate stă la baza sarcinii practice a unei politici sau etici postmoderne. Așa cum explică Anthony Burke (2004: 353) într-o critică puternică a teoriei războiului drept de după 11
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
strânse dintre pretențiile asupra cunoașterii și pretențiile asupra puterii și autorității. În al doilea rând, prin strategia textuală de deconstrucție, caută să problematizeze toate pretențiile de totalizare epistemologică sau politică. Acest fapt are implicații importante în mod deosebit pentru statul suveran. Asta însemnă că statul suveran, ca mod primar de subiectivitate în relațiile internaționale, trebuie analizat îndeaproape pentru a expune practicile sale de captare și excludere. Mai mult, o relatare mai intuitivă a lumii politice contemporane trebuie să includă și o
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și pretențiile asupra puterii și autorității. În al doilea rând, prin strategia textuală de deconstrucție, caută să problematizeze toate pretențiile de totalizare epistemologică sau politică. Acest fapt are implicații importante în mod deosebit pentru statul suveran. Asta însemnă că statul suveran, ca mod primar de subiectivitate în relațiile internaționale, trebuie analizat îndeaproape pentru a expune practicile sale de captare și excludere. Mai mult, o relatare mai intuitivă a lumii politice contemporane trebuie să includă și o analiză a acelor actori și
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
acelor actori și mișcări ce operează în afara și dincolo de frontierele statului. În al treilea rând, postmodernismul caută să regândească conceptul de politic fără invocarea asumpțiilor de suveranitate și reteritorializare. Contestând ideea că localizarea și caracterul politicului trebuie determinate de statul suveran, postmodernismul caută să lărgească imaginația politică și aria posibilităților politice de transformare a relațiilor internaționale. Aceste contribuții par mai importante decât oricând, după evenimentele de pe 11 Septembrie. Traducere de Sabina VARGA Capitolul 8 Constructivismul Christian Reus-Smit În anii '80, două
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ci ca o plasă de relații politice, economice și sociale ce leagă actori subnaționali, naționali, transnaționali, internaționali și supranaționali (Keohane și Nye 1972). Această viziune a fost ulterior modificată pentru a acorda o mai mare atenție rolului și importanței statelor suverane, cu Keohane și Nye care reconcep puterea statală în lumina "interdependenței complexe" (Keohane și Nye 1977). Statele erau recunoscute ca fiind actorii principali în politica mondială, dar s-a crezut că interdependența copleșitoare putea să modifice natura și eficiența puterii
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
subliniază de asemenea importanța structurilor normative și ideaționale pentru că se consideră că acestea pot modela identitățile sociale ale actorilor politici. Așa cum normele instituționalizate ale spațiului academic modelează identitatea unui om de știință, normele sistemului internațional condiționează identitatea socială a statului suveran. Spre exemplu, pe vremea absolutismului (1555-1848), normele societății internaționale europene spuneau că monarhiile creștine erau singura formă legitimă a statului suveran, și aceste norme, susținute de practicile coercitive ale comunității statelor, au conspirat pentru subminarea ordinilor politice musulmane, liberale sau
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
normele instituționalizate ale spațiului academic modelează identitatea unui om de știință, normele sistemului internațional condiționează identitatea socială a statului suveran. Spre exemplu, pe vremea absolutismului (1555-1848), normele societății internaționale europene spuneau că monarhiile creștine erau singura formă legitimă a statului suveran, și aceste norme, susținute de practicile coercitive ale comunității statelor, au conspirat pentru subminarea ordinilor politice musulmane, liberale sau naționaliste. În al doilea rând, constructiviștii argumentează că înțelegerea modului în care structurile non-materiale condiționează identitățile actorilor este impor-tantă pentru că identitățile
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
socialul și corporativul împreună, într-o perspectivă analitică unificată care tratează internul și internaționalul ca pe două fețe ale aceleiași ordini sociale și politice. Preocupați în primul rând de dinamica schimbării globale mai ales afirmarea și posibilul deces al statului suveran constructiviștii holiști se concentrează asupra relației constitutive reciproce între această ordine și stat. Această perspectivă generală a produs două analize distincte, dar complementare, ale schimbării inter-naționale : una care se axează pe schimbările majore de sisteme internaționale, cealaltă pe schimbările recente
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
două analize distincte, dar complementare, ale schimbării inter-naționale : una care se axează pe schimbările majore de sisteme internaționale, cealaltă pe schimbările recente în cadrul sistemului modern. Prima este evidențiată de activitatea deschizătoare de drumuri a lui John Ruggie despre afirmarea statelor suverane pe ruinele feudalismului european, efort ce subliniază importanța epistemelor sau a cadrelor de cunoaștere sociale în schimbare (1986, 1993). A doua este exemplificată de scrierile lui Friedrich Kratochwil despre sfârșitul Războiului Rece, care subliniază rolul ideilor în schimbare despre ordinea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
susținut că dezvoltarea sa are un mare potențial pentru a aprofunda proiectul critic. Andrew Linklater (1992a) a identificat trei dimensiuni ale acestui proiect: sarcina normativă de a evalua și a revizui critic modul în care organizarea politică, mai ales statul suveran, a fost justificată moral; sarcina sociologică de a înțelege cum comunitatea morală locală, națională, globală se extinde și se restrânge; și sarcina praxiologică de a sesiza constrângerile și oportunitățile ce condiționează acțiunea politică emancipatoare (1992a:92-4). Nicăieri nu este susținută
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
statelor", cu normele și instituțiile de coexistență și cooperare, iar ultima fiind o rețea mai largă de relații sociale care înglobează state, ONG-uri, organizații internaționale și alți actori sociali globali (Bull 1977). Fără a nega relevanța sistemului de state suverane, constructiviștii au făcut multe pentru a arăta cum societatea internațională și instituțiile sale au fost modelate de actori din cadrul societății mondiale lărgite. Margaret Keck și Kathryn Sikkink (1998) au arătat modurile în care ONG-urile ce operează în cadrul statelor, în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
proliferare nucleară, în mod ironic, sunt menite a preveni măcar războiul total, dacă nu războaiele limitate duse pe teritoriile interpușilor. Securitatea este studiată doar în contextul prezenței și absenței războiului, pentru că amenințarea războiului este considerată endemică pentru sistemul de state suverane. Prin urmare, această noțiune reactivă de securitate este de tipul unui joc cu sumă zero și prin definiție "națională". Ea presupune ceea ce Peterson (1992a: 47-8) numește " contract de suveranitate" stabilit între state. Potrivit acestui contract imaginar, folosirea forței militare este
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
aduc populației "protejate" din "interior". În numele protecției, statele cer sacrificiul cetățenilor, inclusiv pe cel al soldaților în majoritatea cazurilor bărbați prin înrolare militară, iar mamelor li se cere să-și dedice viața socializării acestor cetățeni în spiritul datoriei față de statul suveran (Elshtain 1992; Goldstein 2001). Spike Peterson (1992a : 53) se întreabă "prin ce fel de identități genizate ne căutăm securitatea?" Ca și statul care are un monopol asupra forței legitime, arată ea, instituția căsătoriei are un monopol asupra reproducerii legitime și
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
să se reorganizeze pe coordonate ecoanarhiste. Indiferent dacă ecologiștii au sau nu un răspuns pertinent, această obiecție împotriva poziției anti-statiste este foarte ciudată. Obiecția conform căreia comunitățile mici ar fi prea parohiale poate fi la fel de bine îndreptată și împortiva statelor suverane. Practica suveranității este cea care face ca statele să fie preocupate mai întâi de ele însele, și să evite sentimentul că ar avea obligații fundamentale față de restul lumii. Iar tipul de comunitate pe care îl concep ecologiștii este comunitatea post-suverană
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
asupra altor comunități. Rezolvarea acestei probleme este o chestiune de cultură politică, și nu de structură politică. O a doua obiecție este că, întrucât pledoaria ecologiștilor în favoarea descentralizării implică în mod clar o respingere explicită a sistemului contemporan de state suverane, este subminată pretenția acestora de a avea o relevanță globală. Criticii argumentează că micile comunități descentralizate vor avea prea puține șanse să dezvolte mecanisme eficiente de rezolvare a problemelor ecologice globale. Cel mai clar argument de acest tip este expus
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
susțină că încercările ecologismului de a abandona suveranitatea și de a descentraliza puterea ar duce la o insuficientă capacitate de coordonare, în literatura recentă pe tema ecologismului în Relațiile Internaționale apare ideea că ecologiștii rămân prea atașați față de modelul politicii suverane. Kuehls (1996), Dalby (1998) și Stewart (1997), iar dintr-un punct de vedere teoretic diferit și Wapner (1996), avansează toți același argument. Dalby susține, fiind de acord cu criticile ecologiste la adresa "gestiunii ecologice globale", că: "Dilema politică și ironia în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
privind "politica civică mondială" (1996); la fel și critica lui Kuehls la adresa lui Bookchin (1996: în special 106). Descentralizarea puterii, așa cum interpretează Wapner și Dalby poziția ecologiștilor, este pur și simplu o formă de recreare a instituțiilor politice existente, a statelor suverane, la niveluri mult mai locale, mai "umane". Dar aceasta este o interpretare greșită. Este adevărat că argumentele ecologiste se bazează mult pe chestiuni ce țin de scară. Dar ele exprimă clar faptul că o asemenea descentralizare în scopuri ecologice implică
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ar fi Banca Mondială, sau practicile militare ale statelor. Relatarea lui Eckersley poate fi dezvoltată și în contextul literaturii pe tema "guvernanței globale a mediului", ceea ce implică apariția unor forme de guvernare care să nu se bazeze numai pe statele suverane (Paterson 1999; Humphreys, Paterson și Pettiford 2003). O prefigurare a acestei idei este faptul că asistăm, în prezent, la un transfer simultan de putere în sus, către instituțiile internaționale/transnaționale, pe de o parte, și în jos către organizațiile locale
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]