5,032 matches
-
negative ale acesteia. Analiza fluctuației are o mare importanță pentru firmă, deoarece aceasta urmează să evidențieze cauzele unor fenomene cu efecte negative. Fluctuația se prezintă sub două aspecte: ca un fapt consumat sau fluctuația efectivă (activă); ca un fenomen În devenire - fluctuația potențială (latentă) - atunci când sunt cunoscute intențiile de părăsire a firmei din anumite cauze. Fluctuația potențială poate deveni efectivă dacă nu sunt luate măsuri care să preîntâmpine plecările. Dimensiunile fluctuației efective sau ale celei potențiale reflectă o multitudine de aspecte
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
relațiile comunității române transatlantice cu țara de origine, că „trebuie din nou subliniat că membrii comunității despre care vorbim nu sînt români În America, ci români-americani, și aceasta reprezintă o enormă diferență”, că „grupul românilor-americani este o structură istorică În devenire”. Toate aceste considerații, care au fost nuanțate cu mulți ani Înainte de diverși studioși, au ajuns a fi recunoscute și de Alexandru Nemoianu, după o experiență unică, aceea a devenirii sale ca american, Întregită de o calitate pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
o enormă diferență”, că „grupul românilor-americani este o structură istorică În devenire”. Toate aceste considerații, care au fost nuanțate cu mulți ani Înainte de diverși studioși, au ajuns a fi recunoscute și de Alexandru Nemoianu, după o experiență unică, aceea a devenirii sale ca american, Întregită de o calitate pe care și-o revendică mereu și Întru totul justificat, aceea că și-a asumat „un rol important În promovarea conceptului de român-american și la stabilirea cararcteristicilor istorice ale comunității din care făceam
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
mult de fete decât de băieți. Cairns consideră că o teorie viabilă privind dezvoltarea comportamentului social trebuie să țină cont de impactul tuturor proceselor cu rol important în dezvoltarea individului și să arate în ce fel aceste procese intervin pe parcursul devenirii sale pentru a forma structuri comportamentale stabile (Cairns, 1986, p. 81). Wilson și Daly (1985 citat de Daly et al., 1989) efectuează aceeași analiză. În opinia lor, gelozia sexuală este cauza cea mai frecventă a omorurilor violente comise de către bărbații
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
școlar este cel care afectează în mod esențial succesul social al indivizilor. Reușita școlară poate fi asociată cu dezvoltarea unor competențe și comportamente sociale pozitive. Doar că practicile școlare bazate în mod exclusiv pe succesul academic nu sunt suficiente pentru devenirea socială a copilului. Ceea ce copiii rețin în general este faptul că aceste practici nu-i favorizează decât pe cei care reușesc să iasă învingători din această competiție, soarta celorlalți neinteresând pe nimeni. Copiii cu probleme la școală sunt de cele mai multe
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
să devină «responsabilă» în înțelesul dorit de ei, adică să devină dependentă de ei. Nu există în ochii noștri adversari mai înverșunați decăt teologii, care continuă, prin ideea de «ordine morală a lumii», să contamineze cu «pedeapsă» și «vină» inocența devenirii. Creștinismul este o metafizică a călăului.” Pe de altă parte, liberul arbitru, din punct de vedere teoretic și moral practic, este un concept elaborat de gănditorii creștini pentru a răspunde unor întrebări fundamentale: dacă dreptatea și bunătatea sunt atribute esențiale
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Emanuel Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2302]
-
discursul psihiatriei trebuie înțeles nu atât ca o "știință" a tratării nebunilor, ci mai mult ca un document a ceea ce este considerat drept nebun. Nebunia devine "un fel de derivat al istoriei", ale cărei forme "sînt determinate chiar de figurile devenirii. Dependentă de timp și esențială pentru temporalitatea omului așa ne apare nebunia, cum era ea recunoscută sau măcar resimțită atunci..." 42. Raportul nebun-psihiatru este unul problematic și niciodată categoric separat, Foucault urmărind și aspectul tendențios al acestuia: Cine este mai
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
sunt integrați într-un proces al recuperării, și nu unul al perfecționării, precum în Franța începutului secolului al XIX-lea74. Lucrurile sunt într-o ordine a lor, deși filosofia dialecticii ne mistifică și ne face să înțelegem și să acceptăm că... devenirea realității trece prin opoziții, prin contradicții și prin confruntări de forțe. Etica sexuală și cea politică a Europei Occidentale nu a fost dăruită de Ceruri. Ea s-a constituit gradual. Aceste norme de comportament sexual și politic au fost elaborate
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
reverbativ și autosuficient, prin dreptul diferențiat și redus la cultură și la egalități bazale de șanse. Sinele modernilor poate fi analizat în raport cu un comportament public indolent și indiferent ca un reflex concret la distanțarea de acești civili anonimi a elitelor. Devenirea spirituală a elitelor, dincolo de orice înzestrări de natură "ereditară", este strict corelată cu o inegalitate structurală și istorică la informare, la cunoaștere, la instrucție publică. Cunoașterea e putere, căci ea ne învață strategii și lupte discursive, tehnici enunțiative și posibilități
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
vizibilitate deschisă prin reflecțiile lui Foucault, care, în esență, se întemeiază pe problematica kantiană: cum deținem sau posedăm... puterea? De altfel, este chiar invers. Nu noi deținem puterea, ci ea ne posedă pe noi spre acțiuni și fapte social-politice, spre... devenirea istoriei. Puterea este un drept pozitiv, un control asupra forței și al controlul însuși asupra forțelor exterioare, ceea ce conferă posibilitatea instituirii unui regim (social-politic). Privilegiile (acele drepturi sporite conferite de regimul social- politic anumitor oameni care s-au distins prin
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
problemă numai printr-o respingere a normelor. Din secolul al XIX-lea, anormalul este din ce în ce mai intens legat de patologic, de boală psihică, ceea ce nu era posibil în secolele XVII-XVIII, pentru că "funcția Psi" nu era formată, era chiar o himeră în devenire. Sufletul este o realitate concretă, aflat dincolo de mitologia modernă despre el, care-l vede non-material și invizibil, îl vede dincolo de materie și... în Ceruri! Acesta este un element prelucrabil, iar prin trup și prin nevoile acestuia se exercită puterea din
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
care le dezvoltă (în narațiunile sale), cu toate "războaiele" și păcile pe care le are încorporate în ea. Printr-un acord între diferențele și similaritățile dintre științe se poate ajunge la o unificare. Înțelegerea istoriei este legată de dinamică și devenire. Istoria este ceva în devenire, se impune ca o atenție pentru ceilalți, marchează evenimente, trasează opțiuni și contribuie la degajarea terenului social-politic pentru acțiunile viitoare. Perspectiva foucauldiană de a scrie istorii este cu totul originală, în ciuda influențelor sale, a ideilor
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
sale), cu toate "războaiele" și păcile pe care le are încorporate în ea. Printr-un acord între diferențele și similaritățile dintre științe se poate ajunge la o unificare. Înțelegerea istoriei este legată de dinamică și devenire. Istoria este ceva în devenire, se impune ca o atenție pentru ceilalți, marchează evenimente, trasează opțiuni și contribuie la degajarea terenului social-politic pentru acțiunile viitoare. Perspectiva foucauldiană de a scrie istorii este cu totul originală, în ciuda influențelor sale, a ideilor ce le-a dezvoltat. Despre
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
seriile de guru, câinii pavlovieni de prin universități nu au nimic în comun cu ideea de democrație. Toate acestea nu ne arată decât "o spargere" a principiului reprezentării în lideri mari și mici... Dacă Heidegger a avut o influență asupra "devenirii filosofice" a lui Foucault o idee falsă! , atunci, cu siguranță, Nietzsche, omul-dinamită, l-a influențat pe filosoful francez să scrie istorii "incomode", "subversive", "polemice", "scandaloase". Curând, toată această percepție negativizantă se va șterge din memorie, iar autorul nostru va fi
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
și pervers-politic lansată: societatea e oglinda școlilor (a gimnaziilor, a liceelor și a universităților). E chiar invers raportul. Școala e oglinda societății din care face parte. Ea nu poate fi nici rea, nici bună. Școala este așa cum este și societatea, devenirea ei. Atât timp cât societatea românească este una subculturală și decadentă, nu va exista o societate civilă matură în gândire pentru că nu vor exista școli care să o formeze (gimnazii, licee, universități). Societatea românească post-decembristă e, la rândul ei, oglinda unui fals
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
contra-model, așa cum a fost el (prost) fundamentat de "elita" noastră, alături de prostituția mediatică pseudo-hollywoodiană (adică americanizarea falsă și formală a României prin formatorii ei intelectuali) sunt coordonatele subclasării societății noastre de azi pe plan european (cultural și politic) și a devenirii românilor în subcultural (producții media, de soap box) și în abject (manelizarea vieții publice și a discursului social-politic). Într-un interviu despre destinul intelectual și politic al lui Heidegger, Richard Rorty afirma că nu a fost primul sau ultimul ticălos
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
Claude Lévi-Strauss și, bineînțeles, Michel Foucault. Stilistica lui Hayden White în raport cu structuraliștii continentali s-a schimbat de la o perioadă la alta spre un acord de concepție cu aceștia. Formalismul lui Bahtin, criticismul lui Barthes, Derrida și Foucault sunt importante pentru devenirea culturală și filosofică a lui Hayden White. Hayden mărturisea că "the thinker dearest to me is Barthes, definitely"245. Teoria reperării "protocolului lingvistic" din finalul cărții Metahistory e de inspirație foucauldiană 246 din moment ce conceptul e împrumutat de la istoricul francez. Între
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
senzual, însă fără stridențe, ale cărui „nuduri” se integrează atât de bine în cadrul natural, încât sfârșesc prin a nu mai putea fi deosebite de acesta, vântul trecându-le prin plete „ca prin ierburi cu arome amare”. Ultimul moment important în devenirea lirică a lui B. este reprezentat de apariția volumului Cadavre în vid (1969; Premiul Uniunii Scriitorilor), apreciat în mod unanim de critică drept una dintre cele mai valoroase opere ale literaturii contemporane. Schimbarea de viziune față de cărțile anterioare este aproape
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
filosofiei sau religiei, de a oferi un cadru coerent, teoretic, spiritual în general, în care noile așteptări de la viață să poată fi integrate în mod unitar"308. Și totuși, Gh. Brătianu admitea ideea de continuitate, reprezentată în plan științific, prin "devenirea istorică", iar în plan politic, prin acest "liberalism regenerat", care făcea apel la elemnte ale liberalisului clasic, dar utiliza și elemente ale noilor tendințe ale liberalismului, încerând o adaptare cât mai deplină la contextul politic, economic și social al momentului
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
condiționa salvarea liberalismului politic și, în ultimă instanță, salvarea regimului monarhic parlamentar 436. De altfel, revenirea neoliberalior la unele din tezele orginare ale liberalismului clasic, (între care și intervenția moderată a statului în economie), a fost sesizată de cercetătorii procesului devenirii liberalismului de-a lungul timpului 437. Poziția partidului față de problemele cu caracter economic și social se regăsește într-o formă sistematizată în programul adoptat la primul Congres general, desfășurat în zilele de 7-8 noiembrie 1931. Capitolele din program care vizează
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
2, 2011, pp. 12-19. Platon, Alexandru-Florin, "Două concepții istorice și istoriografice înrudite: Fernand Braudel și Gheorghe I. Brătianu", în Anuarul Institutului de Istorie și Arheologie "A.D. Xenopol, XXXIX-XL, 2002-2003, Iași, pp. 613627. Popa, Mihai, Filosofia istoriei la Gh. I. Brătianu. Devenire și sinteză istorică, Editura Academiei Române, București, 2012. Pruteanu-Isăcescu, Iulian, "Gheorghe I. Brătianu un martir al cauzei naționale românești", în Românii din afara granițelor țării. IașiChișinău: legături istorice, Iași-Chișinău, Casa Editorială Demiurg, 2008, pp. 195-206. Râpeanu, Valeriu, "Gheorghe I Brătianu", Studiu introductiv
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
Haynes, Politica României față de Germania între 1936 și 1940, traducere de Cristina Aboboaie, Editura Polirom, Iași, 2003. 38 Panfil Nichițelea, Gh. I. Brătianu, filosof al istoriei, Editura Litera Internațional, București-Chișinău, 2003. 39 Mihai, Popa, Filosofia istoriei la Gh. I. Brătianu. Devenire și sinteză istorică, Editura Academiei Române, București, 2012. 40 Victor Spinei, coordonator, Confluențe istoriografice românești și europene. Gheorghe I. Brătianu, Universitatea "Al. I. Cuza", Iași, 1988, p. 241; Valeriu Râpeanu, "Gheorghe I Brătianu", studiu introductiv, în Gheorghe I. Brătianu, Tradiția istorică
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
du VII-e siècle", în Revue Historique du Sud-Est Européen, XVIII, 1941, p. 55. 58 Michel Ballard, "Georges I. Bratianu, historien de la Mer Noire", în Revista de Istorie, nr. 1-2, 1999, p. 9; Mihai Popa, Filosofia istoriei la Gh. I. Brătianu. Devenire și sinteză istorică, Editura Academiei Române, București, 2012, p. 146. 59 Vlad Georgescu, Istoria românilor.De la origini pînă în zilele noastre, Editura Humanitas, București, 1992, p. 21; Gh. I. Florescu, "Gh. I. Brătianu, Originile și formarea unității românești", recenzie, în Anuarul
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
I.G. Duca, "Doctrina liberală", în Doctrinele partidelor politice, Editura Garamond, București, f.a., pp. 144, 145; 302 Francisco Vergara, Temeiurile filozofice ale liberalismului, traducere de Felix Oprescu, Editura Nemira, București, 1998, p. 7; Mihai Popa, Filosofia istoriei la Gh. I. Brătianu. Devenire și sinteză istorică, Editura Academiei Române, București, 2012, pp. 158, 159. 303 Gh. I. Brătianu, op. cit., p. 46; 304 Ibidem; I.G. Duca definea progresul, în 1923, în mod asemănător: "Progresul nu înseamnă salturi, progresul nu e violență, progresul e grija, grija
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
1969-1975), când, practic, destinul său poetic era încheiat, oferă imaginea clară a evoluției. Ciclul intitulat Primele, care cuprinde poemele din perioada 1926-1933, așezat, printr-o dedicație de simpatie către revista „unu”, sub semnul avangardismului, îngăduie prea puțin să se întrevadă devenirea ulterioară. Poate în câteva erotice se presimte stângăcia aceea subtil stilizată care va face farmecul Cânticelor țigănești, după cum conștiința, timidă încă, a nonconformismului premerge marilor gesticulații de frondă din Declarația patetică, prin cultivarea unor imagini grotești, drapat-protestatare, ale mizeriei sociale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288691_a_290020]