6,026 matches
-
înainta în fiecare lună. - Cela expliqne tout! Cela expliquc tout! declarase căzătura, prelingîndu-și buzele muiate pe brațul Adei. în camera mereu mai confortabilă a lui Lică, întîlnirile urmau liniștite. După voluptatea furioasă și pe apucate, fusese voluptatea scabroasă a camerei discrete și sigure, apoi senzualitatea lacomă și lâncedă, și acum intrase în faza obiceiului tiranic. Era încă "marele amor", pe înțelesul lor. Lică avea ore fixe când primea elevii. Tot restul timpului era liber și fără griji, grajdurile erau în sezo2i
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
cea dinții deschisese o pagină de acompaniament într-un ceas când era singură cu Marcian. De atunci, înapoia storurilor dese și ușilor ermetice, în umbra îndoliată care făcea apartamentul mai tainic, se auzeau sunete de orgă sau plângeri de arcuș discrete, reculese. Acele ecouri surprinsese plăcut pe Drăgănescu, care nu vroia monotonie și mâhnire în jurul Elenei și ar fi dorit bucuros ca și negrul mat al hainelor ei să fie suprimat, dacă eticheta ar fi îngăduit-o. Marcian era mereu preocupat
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
liniștit de vorbă cu o distinsă doamnă În vîrstă, pot să nutresc pentru dumneaei toată simpatia și admirația, că nu e nici un pericol ca adierea vreunei emoții erotice să mă atingă. Dar, de Îndată ce mi se ivește În preajmă o tînără discret Înfiorată de propriu-i farmec, ea Împrumută fața ștrengărească a Lolitei. E un semn aici că Nabokov simțea cu exactitate sau chiar știa. Simțea că, În amurgul copilăriei, Înfățișarea luminescentă a fetițelor și grația jocului lor sînt doar metafore ale
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de pe tezaur, crește din senzația de independență, de neatîrnare față de ceva dinafara ei pe care fata o aduce cu sine. Aici Însă, În lumea mea, totul e logos, revărsare În logos și În biomagnetism. Dar frumusețea feminină e o energie discretă a constelației, o putere adîncă și, de multe ori, independentă de purtătoarele sale. Și totuși, nici măcar grația copilăriei din amintirile mele, atît de dominatoare, de subjugantă, nu izbutește să aducă feerie pe mutrele tuturor muierilor din lumea asta, chiar dacă sînt
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
să s-arate, doară ți am spus ce fac doctorii cu ei, da’ n-o fost nevoie de ala fel de oameni că s-o rădicat mulți, ca-n 1907. Am dreptate? Acolo, În casa din strada Engels, a trăit discretă, măruntă, slabă, lucidă, binevoitoare, pînă În primăvara lui 1998. În anii din urmă, cît de puțintică era, nu o mai țineau picioarele, puterile lor slăbiseră mult. Îmi spunea: — Îs prea mulți, dragu’ mamii, nouăzeci de ani, tare-s mulți. N-
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
citesc prin caietele de presă, „comedie/dramă“, cum e și viața. E atât de natural, încât te trimite cu gândul la un documentar. Și de aceea lucrul cu care rămâi, fie că „te râzi“ sau nu, e acea invitație foarte discretă la autenticitate, de care avem nevoie în general, nu doar pentru a face filme „mișto“.
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
să ne lase ca de obicei numai pe noi, românii, să înfruntăm furtunile istoriei (literaturii)! Într-o prezentare (amabilă), Dionisie Duma, cunoscut pentru stilul său elegant, face eforturi supraomenești ca să salveze situația: „Citind textele, ai prilejul să descoperi o poetă discretă, de un estetism glacial, cu o emisie încă abstractă, chiar indigerabilă (până la un punct), paradoxală și enigmatică.“ Dacă era un spirit justițiar, Dionisie Duma ar fi trebuit să scrie și el un text ininteligibil despre autoarea cărții. Ceva de genul
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Stalin în ipostaza de păpușă rusească. Atât titlul, cât și ilustrația te îndeamnă să crezi că în cuprinsul volumului autorul - George Morărel - face dezvăluiri senzaționale în legătură cu Securitatea sau KGB. Iată însă că tot pe copertă există și o inscripție, mai discretă, Analiza prozei lui Ion Lăncrănjan. Iar între numele autorului și titlul cărții poate fi văzută încă o inscripție, într-un boom roșu (ca acela în care se anunță ieftinirile detergenților): Noua critică românească. După toată această regie derutantă, deschizând cartea
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
și directorul de imagine o iubesc, dar și regizorul - e clar. Acesta e unul dintre filmele care o pun cel mai bine în valoare pe actrița australiană. Dincolo de SF și dincolo de thriller, povestea sporilor otrăviți căzuți din cer introduce - destul de discretă cât să nu devină obositoare - tema uniformizării societății contemporane, și mă bucur că regizorul n-a marșat mai mult pe ideea armatelor de funcționari regulamentari decolorați și asemănători. Transfer de captivi nu este memorabil Pe scurt, despre: 1. Transfer de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
fucsia & oranj). Discursul prezentatorilor Galei (altfel fermecătorul actor Victor Rebengiuc și grațioasa actriță Ilinca Goia) a reușit să se conserve în parametrii „discursului oficial din toate timpurile“, poate cu mici tușe PRistice de început de secol 21, dar și acestea discrete. Și ca în alte vremuri, ca întotdeauna, de fapt, marele mecanism impresionant de kitsch și de prăfuit a înghițit perfect micile fisuri omenești sau autentice sau și una și alta, de tipul unui „ups“ scăpat neglijent de prezentatoare, până la discursul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
clipă mai târziu, poarta palatului Ak Sarai se deschise și murmurul mulțimii Încetă. Alexandru scoase penelul negru, gata să contureze cu iuțeală primul chip care ar fi apărut. Gabriel repetă semnul de retragere generală, dar pictorul refuză cu un gest discret din cap și ridică degetul mare al mâinii stângi. Cerea un minut. Doi luptători mongoli se repeziră Înăuntru și deschiseră poarta și mai larg. Pictorul văzu cum toți Cuceritorii se Întorc cu fața spre palat și cum primul rând, urmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
parcă desprinsă dintr-un basm. Dar era vorba despre oameni cu care se afla Într-un conflict total, sângeros, definitiv. Nici o cale de comunicare nu exista Între el și Moldova. Mai ales după Vaslui. La ușă se auzi o bătaie discretă și comandantul gărzii intră, Înclinându-se. - Luminăția ta, Ali beg nu poate fi găsit. Am aflat că a fost trimis la Dunăre, cu o misiune secretă. - O misiune secretă? spuse sultanul cu o enervare crescândă. Ce misiune secretă? Eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
puternic. Un Apărător apăru din pădurea de brazi și străbătu la galop tabăra până ajunse În dreptul corturilor care alcătuiau comandamentul. Descălecă și se Înclină În fața lui Angelo, cerând permisiunea de a vorbi. Bătrânul aprobă din cap și, cu un gest discret, Îl chemă mai aproape pe Alexandru. Yves Îl privi cu interes pe noul venit, dar nu spuse nimic. Doar cinci oameni rămăseră În jurul lui Angelo, iar tânărul bănui că este un fel de stat major al Ordinului. Apărătorul abia sosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
să acceptăm lupta. - Câți sunteți? - Opt sute. - Puțini. În munții ăștia foșgăie cel puțin zece mii de turci. - E adevărat. Dar nu avem de ales. - Vă Însoțim până la Dunăre. - Rămâneți aici. Trebuie să vă apărați casele. La ușă se auzi o bătaie discretă. Jovanka deschise. În prag se afla unul din Apărătorii lui Angelo. - Vești proaste, commandante. Turcii au blocat și drumul pe care am venit. Avem și mesaj de la Istanbul. Cinci sute de Cuceritori au pornit spre Balcani, sub comanda lui Amir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
cu unica hotărâre care putea fi luată În condițiile În care spre Moldova mărșăluia deja o armată de aproape două sute de mii de oameni. Ridicarea țării la luptă. Domnitorul se retrase din Sala tronului făcându-i căpitanului Pietro un semn discret. Străbătu culoarul lung de la parter, luminat de făclii puse din trei În trei pași și păzit de halebardierii spătarului Mihail, urcă treptele care duceau spre camerele voievodale și intră În cabinetul său de lucru, a cărui fereastră dădea spre dealurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care Învățam să deslușim literele și până târziu, la vârstele maturității sau senectuții, când continuăm să visăm la fel, dar n-am recunoaște-o nici În ruptul capului. De aceea Întâlnirea dintre autor și cititor este, de astă dată, una discretă și complice. Autorul va spune că s-a jucat scriind aceste pagini, iar cititorul va spune că s-a jucat citindu-le. Că, atât unul, cât și celălalt sunt persoane serioase, cu preocupări nobile și grave, cu surâsul Înghețat undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
femei“ în „The New York Times“, până la cel de pe blogul lui Dick Morris, „Compătimirea altora este un lucru bun. Autocompătimirea este de neiertat în politică“. Cine-și suflă nasul de dimineață... În fapt, emoția lui Hillary a fost mai stăpânită decât cele mai discrete manifestări ale președintelui Băsescu, un campion al lacrimilor. Nimeni nu mai ține numărătoarea exactă a ocaziilor lacrimogene: episodul cu „Dragă Stolo“, integrarea României în UE, la vizitarea unui muzeu al Holocaustului, un discurs la Academia Navală, decorarea grupului Ilașcu, sosirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
regulile simple urmate de Margaret cu succes În Asia, și se dovedeau iarăși eficiente. A Întors capul să-l privească pe Mick, care Își căuta nervos țigările În buzunarul de la piept. S-a Încruntat și i-a făcut un semn discret să renunțe. Mâna lui a căzut moale și a rămas Întinsă pe lângă corp. Își freca degetele unele de altele, parcă s-ar fi jucat cu nisip. Nu sun tem nici de la ambasadă și nici de la vreun ziar, a continuat Margaret
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
cu nasul pe sus, fiindcă eram elev al unei prestigioase instituții de învățământ, căreia părinții trebuiau să-i plătească banii strânși cu trudă pentru taxele școlare în valoare de nu știu cât; o povară lunară de care fiul afla numai prin sugestii discrete. Prăvălia de coloniale a cărei ușă laterală dădea în holul îngust ce ducea la ușa locuinței noastre și de care se ocupa singură mama mea Helene Graß - tatăl, Wilhelm, căruia i se spunea Willy, decora vitrinele, se ocupa de aprovizionare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
sine. Dar, chiar dacă ar fi ca „Pivnița cu ceapă“ să fi supraviețuit Czikos-ului, aerul înnecăcios din localul de speculă al lui Otto Schuster continuă să fie lipit de mine; lămpile cu petrol erau cele care produceau atmosferă și o lumină discretă. Noi, cei trei muzicieni de ocazie, aveam rareori parte de o pauză. Abia mult după miezul nopții, când ultimii oaspeți plecaseră, ne umpleam burta cu gulaș de Szeged. Eu fumam cu măsură, dar beam prea mult: tescovină și șliboviță, oferite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cum se spune, casat, despre care se afirma apoi, ca o rugăciune finală, că-și trăise traiul. Ceea ce nu era adevărat. „Lettera“ mea cea nemuritoare. E ușor de reparat și de aceea are o natură foarte robustă. De o eleganță discretă, așa arată ea. Tabla gri-albăstruie care-o îmbracă și care nu ruginește niciodată. Zgomotul ei ușor, accesibil sistemului meu cu două degete, măgulește urechea. Uneori se mai înțepenește o literă sau alta și asta mă învață să am răbdare, așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de unde până unde are Greg relații așa bune cu Notre-Dame? întrebă. - Văd eu că te interesează Greg. - Pe mine! Pe mine? se revoltă Mini ca de o imposibilitate. - ... Să vezi cum! Greg cândva s-a convertit la catolicism! în mod discret și nu știu din ce fantezie! - Hiperdulie! glumi Mini. - Da!. . . Cultul Fecioarei! E o idee!. Consecințele s-au simțit favorabil în cariera lui. Nu știu ce congres artistic la Roma a cerut participarea distinsului pictor. Greg s-a dus, firește, pe socoteala
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
acel pierde-vară - cum îi zicea uneori Rim, cu glasul lui placid - le cere adesea servicii. - Da! Cred că îi ciupe de parale bune! confirmase Nory. Glasul lui Lică nu-L auzise Mini niciodată. Era afon, ceea ce corespundea cu silueta lui discretă și fugară, dar nici nu-l zărise altfel decât fluierând. Avea deci viers! - Da! Fluieră ca un mierloi a pungă goală și a muiere, glumea Nory, liber-cuvîntătoare ca și libercugetătoare. Mierloii ăștia, reflecta tot Nory, sunt un fel de pasări
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
cu lucrurile ce le-am găsit așezate de la sine. Fereastra iubirilor plânse îmi făcuse semn să nu mai disper să privesc bunătățile ce se holbau la mine de pe o masă a timpului. Și Eu trebuia doar să le fac semnul discret al ființei conștiinceoase ce știu să nu mai privesc spre anul ce a trecut destul de fericit și el în dimensiunea lui astrală. Dar, gândul, mă îndeamnă, să-mi așez ochelarii mai bine să pot parcurge cu ochii minții un început
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
ca Vero și J.P. să se desprindă din îmbrățișare. Imediat după ce au pus puntea, e drept, chinuindu-se îngrozitor, mai ales că eu nu am participat intenționat la manevre, au venit amândoi lângă mine și mi-au făcut semne deloc discrete pentru mine și evident fără să fie văzute de cei doi, să mă car. Eram neclintit, mă uitam la ei și nu-mi venea să cred. Eram îndrăgostit de Vero. Mă îndrăgostisem de ea în ultimele treizeci și cinci de minute, cât
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]