7,100 matches
-
concepție mai radical antivitalist aproape c nu e de închipuit. Ea este întrit și de prezentarea treptelor de realizare estetic pe care Ralea le socotește a fi patru și anume: ratarea, aproximația, reușita și perfecțiunea. De aici decurge logic c frumosul autentic nu poate fi decât cel artistic, așa-numitul frumos natural rezultând dintr-o aplicație extensiv a celui dintâi. În plus, criteriile de judecat sunt absolut distincte, ceea ce e urât în natur putând deveni frumos în art, prin expresivitatea pe
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
e instinctul ori reflexul în psihologie, anarhia sau patriarhalismul bucolic în viața social, raportul de forț în etic, risipa în economie, copierea naturii în art, gândirea concret în științ. Autorul va distinge, cu atât mai mult, în acest domeniu, între frumosul natural și frumosul artistic, dând artei un sens de deplin artificialitate, de ficțiune, iar plcerii estetice un caracter sui generis: Pornit la început ca o plcere negativ, rezultat din lipsa de amenințare pe care ceva ce nu e viu, care
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
reflexul în psihologie, anarhia sau patriarhalismul bucolic în viața social, raportul de forț în etic, risipa în economie, copierea naturii în art, gândirea concret în științ. Autorul va distinge, cu atât mai mult, în acest domeniu, între frumosul natural și frumosul artistic, dând artei un sens de deplin artificialitate, de ficțiune, iar plcerii estetice un caracter sui generis: Pornit la început ca o plcere negativ, rezultat din lipsa de amenințare pe care ceva ce nu e viu, care nu e natural
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
Dominanta stilistică este transfigurarea metaforico-simbolică a microcosmosului și a macrocosmosului, sursa asociaților fiind folclorul și referințele culturale. Rolul metaforei și al mitului e înțeles în sensul ideilor lui Lucian Blaga, ca în eseurile intitulate Imaginea în artă (1940). La M. frumosul se identifică mereu cu metafora („o metaforă niciodată nu este urâtă”), iar o creație nu poate să reziste dacă nu își trage rădăcinile din mitologia unui popor. Din păcate, în primul deceniu postbelic poetul s-a conformat dogmelor și stilului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288089_a_289418]
-
tinerii condeieri. Prozele scurte din Nuvele (1961), Ultimul vagon (1965), Delfinul (1969), Coloana de tandrețe (1978) și romanul-studiu Disc (1968) abordează teme și motive preferate: problema creației și a creatorului, misiunea artei, omul și războiul, dragostea și fericirea, binele și frumosul. Narațiunile au o structură geometrizată, cu frecvente digresiuni și cu o puternică undă de lirism, dominată fie de tonalități elegiace, fie de accente dramatice. Dramaturgia lui M. evocă personalități din lumea artei, ca în drama-eseu Floarea soarelui. Vernisaj, despre creația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288089_a_289418]
-
artă cinetică. Toate astea se adresează, în mod sigur, altor centre de percepție ale creierului decât creația obișnuită. Dacă nu ești un cunoscător, trebuie să decizi: accepți sau nu să te situezi în interiorul acestui mod de a produce și recepta... frumosul. Un efort pe care nu oricine este dispus să-l facă. Aparent, regula este aceeași: esteticul rămâne încuiat într-o metaforă, dar expresia acesteia deranjează, reprezintă o făcătură industrială, în fața căreia a exulta artistic ți se pare, oricât de riscant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
timp, s-a observat însă exact contrariul celor așteptate: pierderea randamentului muncii și, deci, diminuarea eficienței. S-a mai constatat apoi că omul (mai ales omul tânăr, în formare) are nevoie, pentru a se revitaliza, de elementele sensibilului și ale frumosului creator. Așadar, revenirea la sentimente, la umanioare. Omul, prin definiție, are nevoie imperioasă de vise. El trebuie educat să viseze. Lumea acționează ca lume, "lumește", și are un caracter mai accentuat de ființă decât ceea ce este pipăibil și perceptibil și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Sigur că numai cei aleși au darul de a face (prin operele lor) ca lumea să viseze. Cine contribuie în mod esențial la aceasta dacă nu Poetul? Când vorbim de poet, vorbim deci de cel puțin doi termeni esențiali: de frumos și de a visa. Strălucirea rostuită în operă este frumosul spune Heidegger frumusețea este unul din felurile în care ființează adevărul 23. Dar care adevăr ? ne imaginăm că ar întreba Eminescu, cel văzut clar de un gânsac sau cel abia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
prin operele lor) ca lumea să viseze. Cine contribuie în mod esențial la aceasta dacă nu Poetul? Când vorbim de poet, vorbim deci de cel puțin doi termeni esențiali: de frumos și de a visa. Strălucirea rostuită în operă este frumosul spune Heidegger frumusețea este unul din felurile în care ființează adevărul 23. Dar care adevăr ? ne imaginăm că ar întreba Eminescu, cel văzut clar de un gânsac sau cel abia întrevăzut ca printr-o negură de Kant24?... Cel văzut de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
consonanță veșnică: La sat copilăria e o vârstă autonomă, care înflorește pentru sine74, la fel ca viața săteanului adult. Într-un fel, copilul și satul său se unesc prin aceeași credință în Tot și în toate. Moșnegii spun așa de frumos povești pentru că ei cred în faptele povestite, fapte care provin la rându-le din timpuri imemoriale. Moșneagul și copilul au aceeași uimire; ei trăiesc și retrăiesc același tors de caier, fiindcă timpul, așezat peste tot în aceleași ritmuri lente, curge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
stufoase și îmbinate, iar buzele strâns lipite, vinete, erau de-o asprime rară. Ai fi crezut că e un poet ateu, unul din acei îngeri căzuți, un Satan, nu cum și-l închipuiesc pictorii: zbârcit, hidos, urâcios, ci un Satan frumos, de-o frumusețe strălucită, un Satan mândru de cădere, pe-a cărui frunte Dumnezeu a scris geniul, și iadul îndărătnicia, un Satan dumnezeiesc care, trezit în ceri, a sorbit din lumina cea mai sântă, și-a îmbătat ochii cu idealele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
ce vedea În această imens de mare biserică. Ai ce admira. Afară, În spatele bisericii, aproape sub zidul ei este atelierul lui Iosif. Se vede În atelier. Este Împrejmuit cu gard de fier forjat pentru protecție dar vezi din apropiere. Ce frumos e amenajat! Nimeni nu poate intra În atelier. Este un mic platou deasupra atelierului și de acolo poți vedea și admira. În curtea bisericii este și o statuetă catolică cu chipul Sfintei Fecioare Maria. Statueta este Înălțată pe un soclu
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
ce-am văzut și auzit, ne urcăm În autocar. Fiecare ocupă locul lui și-I mulțumim lui Dumnezeu pentru toate și-L rugăm să fie mereu cu noi. Autocarul pornește, iar noi privim pe geamul autocarului. Doamne, cât e de frumos,... ce peisaje, ce câmp minunat! Autocarul parcă zboară, atât de repede merge. Îmi pare rău că nu merge mai Încet. Ce văi, ce coline, ce munți, ce forme de relief! La unii munți se vede camuflat unde locuiesc pustnici. Cât
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
a așternut de mult pe bietul Aurel Băeșu - care ca un luceafăr a strălucit În scurta lui trăire - lăsând În urmă-i o operă nemuritoare. Doresc să vă mai Întâlnesc - sper vara aceasta - ca să pot poposi măcar o oră În frumosul D-stră oraș. Eu lucrez și mă chinuiesc să fac lucruri bune, care să-mi facă cinste oricând. Vă doresc succese În munca D-voastră și deplină forță fizică. Vă mulțumesc mult pentru cartea trimisă. Cu multă afecțiune și prețuire, Nicolae
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
Prof. Popa bucuria, că d-na Ungureanu mi-a telefonat, că i s-au acceptat lucrările folclorice (În total sau selectiv) și că În curând se va Încheia contractul de editură cu „Minerva” (respectiv dl. Șerb.). Îl felicit călduros pentru frumosul succes. Posed un portret mare al Agathei Bârsescu pe care vreau să-l donez „Muzeului” matale. Asta când vei veni la Buftea. E Înrămat, dar rama s-a cam deteriorat (sunt ani de-atunci) și, Înrămat, nu cred că-l
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
a descoperi amănunte din viața oamenilor de seamă din acest ținut! La București am avut multe obligații familiale și În plus a fost o iarnă deosebit de capricioasă - așa că nu am putut merge peste tot, unde am fi putut să vedem frumosul din arta expozițiilor! Am văzut totuși la sala Dalles o expoziție personală a unui pictor În vârstă, Labin, pictor axat pe pictura istorică. Până În prezent nu văzusem nimic de acest pictor, cu atât mai mult a fost bucuria de a
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
fiece clipă a vieții și fiece pas al său. Pentru ca iubirea de sine să fie o virtute, este obligatorie cunoașterea de sine raportată, însă, la valorile obiective dăruite omului de Dumnezeu, din prima clipă a Creației Sale: Credința, Binele, Adevărul, Frumosul și Dreptatea. Nu există alte repere morale la care trebuie să ne raportăm existența, în vederea unei corecte evaluări a propriei ființe. Alte criterii sau repere sunt idoli, creații ale adâncului întunecat al unei minți și conștiințe decăzute. Treapta cea mai
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
între primii laureați ai Concursului Național de Poezie „Nicolae Labiș”, organizat, din 1969, de Comitetul Județean de Cultură Suceava. Poezia lui Ș., reunită în volumele Pe o vârstă de băiat (1970), Aripa mea de soare (1975), Desculți pe cer (1976), Frumosul în piele de tigru (1983), Singurătatea de după dragoste (1985), este expresia unui spirit genuin și iscoditor, naiv entuziasmat de miraculosul spectacol al lumii. „Prințul adolescenței”, „regele peste păsări”, „prim-vicepreședintele soarelui”, „aghiotantul lui Dumnezeu” (cum se autoipostaziază ca un alt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289915_a_291244]
-
de arabescurile metaforice. Exuberanța, vitalitatea, uimirea, suavitatea, elanul juvenil rămân caracteristice pentru lirica acestui „adolescent pe viață”, cum s-a autodefinit. SCRIERI: Pe o vârstă de băiat, București, 1970; Aripa mea de soare, București, 1975; Desculți pe cer, Iași, 1976; Frumosul în piele de tigru, București, 1983; Singurătatea de după dragoste, Iași, 1985; Structura lacrimei, îngr. Ion Beldeanu, Suceava, 1997. Repere bibliografice: Zaharia Sângeorzan, „Pe o vârstă de băiat”, CRC, 1970, 52; Constantin, A doua carte, 248-249; Dorin Tudoran, Poezie și ideal
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289915_a_291244]
-
băiat”, CRC, 1970, 52; Constantin, A doua carte, 248-249; Dorin Tudoran, Poezie și ideal, LCF, 1976, 7; Daniel Dimitriu, Candoare și rafinament, CL, 1976, 4; Popa, Dicț. lit. (1977), 550; Iorgulescu, Scriitori, 154; Lit. rom. cont., I, 742; Dan Ciachir, „Frumosul în piele de tigru”, „Scânteia tineretului”, 1984, 10 865; Mihail Iordache, „Singurătatea de după dragoste”, CL, 1985, 10; Nicolae Turtureanu, Ștefuriuc, fecior de cuc, CRC, 1995, 6; Ulici, Lit. rom., I, 236-237; Rachieru, Poeți Bucovina, 456-461; Nicolae Cârlan, „Structura lacrimei”, ATN
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289915_a_291244]
-
și chinezi este înțelept "rotunjită" prin capitolul dedicat artei plastice populare, univers plin de simboluri și sensibilitate, adevărat barometru al modului în care poporul a sublimat atât nevoia sa de estetic, cât și comunicarea simbolică, în obiecte menite a spori frumosul oferit de natură și/sau a-l capta în plăsmuiri cu profundă semnificație pentru cotidian. Dacă ar fi să punem sub semnul unui singur cuvânt ceea ce ne dezvăluie bogatul conținut al acestei lucrări și, în cele din urmă, mesajul ei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
naturii se îmbină perfect cu creațiile umane, de-a lungul unei istorii ce însumează milenii. Răspândite pe o suprafață imensă, orașele Chinei au particularități diferite, în funcție de regiunile din care fac parte. Capitala Beijing în nord, centrul economic Shanghai în est, frumosul oraș Lhasa, cu accentuat specific tibetan în vest, orașul primăverii veșnice Kunming în sud, împreună cu multe alte centre urbane frumoase și prospere sunt importante repere pe teritoriul Chinei. Până acum, peste 300 de orașe chinezești au câștigat titlul de centre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
și care și-au păstrat până astăzi înfățișarea originală, au cu siguranță un farmec deosebit. Zhouzhuang Zhouzhuang este situat în provincia Jiangsu, la 38 km de Suzhou. Într-un articol semnat de cunoscutul pictor chinez Wu Guanzhong, acest exeget al frumosului spunea că Muntele Huangshan cuprinde toată grandoarea munților din țară, iar Zhouzhuang toată splendoarea "Ținutului apelor" din China. Presa străină apreciază Zhouzhuang ca cel mai reprezentativ orășel al "Ținutului apelor din China". În împrejurimile orașului se află lacurile Denghu, Baiyan
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
gravate cu desene cu pești. Borcanele pentru apă au mâner și un capac la fel ca o farfurie, sunt realizate cu o tehnologie foarte simplă și se vând la prețuri foarte mici, cu toate acestea sunt o formulă care reflectă frumosul în accepțiunea populară largă. Peștele a reprezentat, întotdeauna, un motiv pentru decorațiuni. În limba chineză, cuvântul este omonim cu "belșug", astfel că pentru chinezi, peștele are implicit sensul de belșug, copii mulți și continuarea spiței. Vasele din porțelan verde pal
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
cu foc de incognito-ul de aici, și făcură niște orgii nemaipomenite. A doua zi de Crăciun nu mai puteam umbla pe trotuare, atâtea murdării de tot felul lăsaseră noaptea. La mama acasă, după ce se îmbătaseră turtă, au golit în frumosul clavir Bechstein paharele de șampanie din care beau pe când dansau. Noi, grație d-nei Cecilia Petrescu, ne mângâiam de aceste mizerii aflând că d-na Silvia Stănescu copiase după hârtiile unui ofițer austriac, în gazdă la dânsa, o listă scrisă la
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]