5,121 matches
-
căci este ea însăși logos, ci numai a "formei" acestuia, a aspectului său formal. Îi lipsesc formalismului până la urmă, schemelor pure ale gândirii, logicii înseși recunoașterea de sine a gânditorului prin actul gândirii, cunoașterea imanenței Celuilalt în propria ființă a gânditorului, conștientizarea prezenței logos-ului ca inteligibilitate (lumină a recunoașterii de sine și a cunoașterii Celuilalt). Cum știm, toate aceste teme sunt active în fenomenologia husserliană și în cea merleau-pontiană; poate și în alte variante fenomenologice. Și nu oricum, ci într-
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
a fost indicat mai devreme.) Cum sunt proiectate (concepute) și cum funcționează aceste două modele de discurs întemeiate pe dictatura judicativului analitica și dialectica la filosoful care a consfințit trecerea logos-ului în logică, anume la Aristotel? Dar la alți gânditori din perioade târzii ale istoriei filosofiei, Kant, Heidegger, de exemplu, gânditori care au propus reconstrucții filosofice semnificative și au lucrat explicit la redimensionarea funcțiilor celor două modele sau cel puțin ale unuia dintre ele? Perspectiva judicativ-constitutivă este funcțională și dominantă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
funcționează aceste două modele de discurs întemeiate pe dictatura judicativului analitica și dialectica la filosoful care a consfințit trecerea logos-ului în logică, anume la Aristotel? Dar la alți gânditori din perioade târzii ale istoriei filosofiei, Kant, Heidegger, de exemplu, gânditori care au propus reconstrucții filosofice semnificative și au lucrat explicit la redimensionarea funcțiilor celor două modele sau cel puțin ale unuia dintre ele? Perspectiva judicativ-constitutivă este funcțională și dominantă în aceste reconstrucții, care conțin certe elemente non-judicative sau chiar anti-
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
analitica și dialectica funcționează după reguli specifice: descinse însă din cele principale în esență, formale -, menționate mai sus; acesta este sensul lor propriu-zis logic. Dar, altfel, analitica și dialectica reprezintă interpretări ale acestor principii, în funcție de problemele tematizate de un anumit gânditor; acesta este sensul lor propriu-zis filosofic. În istoria judicativ-constitutivă a filosofiei sunt posibile, chiar din acest motiv și, oarecum, potrivit spiritului "competitiv" pe care îl impune dictatura judicativului ierarhii. Tocmai acestea ne îngăduie să vorbim despre reconstrucții-model ale celor două
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
procedeu este neobișnuit într-un demers stăpânit de normele discursive acreditate (judicativ) și constă în "scoaterea la iveală, prin punere în evidență, a unui temei (subl. C.)."160 Datorită unei astfel de tehnici de construcție filosofică, Heidegger se apropie de gânditorii presocratici; dar trebuie să observăm, în lucrarea citată precum și în altele, că nu este vorba despre un gest de consimțire asupra unor gânduri ale anticilor, cât despre așezarea gândului său asupra ființei, ființei ființării și ființării, al căror "sens" constă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
căi prin care timpul însuși să-și arate propria "slăbiciune" fenomenală, neputința sa constitutivă pentru ceea ce se află dincolo de limitele judicativului, așa încât să poată fi gândit ca atare, în însuși sensul său "obiectual"; așa cum au și dovedit-o unii dintre gânditori de-a lungul istoriei filosofiei. Reducerea" timpului la purul sens "obiectual" prin operarea reducției non-judicative -, sens posibil el însuși sub condiționări judicative, va indica o "structură" semantică (plină de sens, de aici "semnul" logos-ului întreg) ce ne apropie de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
tot public: este vorba despre învățământul filosofic esoteric din Antichitate și din vremuri mai apropiate de noi. Tăcerea "publică" a inițiaților este semn al gândirii. Cum bine spunea Hegel, esoterismul nu se referă la ideile ascunse, la faptul că un gânditor își tăinuiește anumite gânduri, căci aceasta nici nu este posibilă. Ideea filosofică este aceea care, invers, posedă omul. Când filosofii explică obiecte filosofice, ei trebuie să se conducă după ideile acestora; ei nu le pot păstra pe acestea în buzunar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
fi înțeles mai bine momentul din istoria "postmodernă" a filosofiei contemporane. Neîndoielnic, trebuie descoperit un sens non-judicativ în gândurile filosofilor numiți, pe ideile cărora se sprijină deja linii ale tradiției filosofice; și sub condiționarea acestui sens, trebuie "citite" ideile altor "gânditori" precum: Levinas, Marion, Foucault, Habermas, Rorty, Quine, Noica, Cioran ș. a. Tăcerea pare a fi sensul pe care îl are și către care ne îndeamnă momentul actual al "crizei ideologiilor", dar nu direct, ci prin filosofia actuală. Dar vom ști să
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
Sensul ontologic este, de fapt, mai greu de obținut, pentru că, în afară de reconstrucția ființei, trebuie reconstruită ființarea care de la bun început deține privilegiul relației directe cu ființa: și așa se întâmplă nu doar la teoreticianul "diferenței ontologice", Heidegger, ci la toți gânditorii care au deschis "problema ontologică". Am început cu această problemă din două motive: întâi, fiindcă am sugerat o analogie între "metoda" ce va fi urmată aici și o altă metodă, care, în mod explicit, conduce către "ceva fără ființă"; apoi
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în orizontul judicativului constitutiv. Angajamentele ontologice exigențele impuse de gândirea ființei sunt firești pentru situațiile în care funcționează regula "diferenței ontologice", ca și pentru acelea în care această regulă nu funcționează (pentru că, de exemplu, este respinsă printr-o hotărâre a "gânditorului"). Putem presupune, pe bună dreptate cum sugeram mai sus că acest fapt este propriu dictaturii judicativului; ceea ce înseamnă că în afara acesteia, adică într-un orizont nou de constituire, ce nu poate fi decât non-judicativ, exigențele exprimate de gândirea ființei ar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
este." Aristotel, Metafizica, IV, 7; 1011 b; (1965) p. 155. 33 Cf. Heidegger, "Doctrina lui Platon despre adevăr", în vol. Repere pe drumul gândirii. A se vedea, în acest studiu, și observațiile despre adevăr și falsitate. 34 "Astfel, Heraclit, primul gânditor la care cuvântul logos joacă un rol important, îl folosește frecvent în accepțiunea comună, dar are totodată o doctrină proprie centrată în jurul logos-ului luat în sens mai tehnic ..." Francis E. Peters, Termenii filosofiei grecești, p. 161. 35 Gottlog Frege
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
din perspectiva asigurării comparabilității și omogenității lor la nivel național și internațional, în timp și spațiu. Rolul activității investiționale în promovarea creșterii economice nu este un subiect nici nou, dar nici perimat. Sinonimă cu acumularea, investiția a suscitat interesul marilor gânditori, practic încă de la începuturile conturării domeniului economic ca arie științifică, forță a dezvoltării moderne. Peisajul economic contemporan, marcat de „tulburări dinamice” într-un spațiu globalizat, axat pe știință și colaborare, în condițiile unei concurențe din ce în ce mai acerbe, a transformat marile corporații
Economia României sub impactul investiţiilor străine directe by Marinela Geamănu () [Corola-publishinghouse/Science/225_a_443]
-
domeniile. Cartea a fost cântată de poeți și i-a inspirat pe pictori, intrând în marile muzee ale lumii. Cartea ne este prieten credincios, de nădejde. Astăzi, cărțile sunt tipărite cu tehnologii moderne, calculatorul având un rol important. Fiecare literat, gânditor al vremurilor trecute și de azi, definește și arată cu multă prisosință influența pe care o exercită asupra educării omului Cartea. Elena-Laura Botezatu PRIVIRILE CĂRȚII Oare este cineva care să poată defini acest obiect minunat ? Care să poată spune când
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
nou vis pentru umanitate, care a transformat lumea. Astăzi, sugerează Rifkin, o nouă generație de europeni crează un nou și radicăl vis - unul mai potrivit pentru provocările unei lumi pe cale de globalizare În secolul XXI. Unul dintre cei mai populari gânditori sociali al zilelor noastre, Jeremy Rifkin este autorul unor bestselleruri precum Sfârșitul muncii, Secolul biotehnologiei, Era accesului și Economia bazată pe hidrogen. Profesor În Programul pentru Educația Executivilor de la Wharton School, Rifkin este președintele Fundației pentru Tendințe Economice din Washington
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
prea rigide care stau la baza gândirii moderne. Iluminismul European, cu a sa viziune a progresului material nelimitat, a fost foarte criticat; de același tratament au avut parte și capitalismul de piață, socialismul de stat și ideologia statului-națiune. Modernitatea, argumentau gânditorii postmoderniști, este profund eronată În Însăși esența sa. În special noțiunile de realitate obiectivă care poate fi cunoscută, progres liniar ireversibil și perfecționare umană erau concepute prea rigid, sufereau de prejudecăți istorice și nu luau În considerare alte perspective și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
mare a valorii lui18. Locke, Întotdeauna pragmatic, a crezut că „negarea naturii este drumul către fericire”19. El concluziona că, atât timp cât ființele umane rămân vulnerabile În față forțelor naturii, siguranța nu poate fi asigurată. Adevărata siguranță pentru Locke și alți gânditori iluminiști, poate fi obținută numai dacă „omul se emancipează față de limitele impuse de natură”20. Cheia pentru emanciparea omului era exproprierea, acumularea și consumarea Într-o măsură tot mai mare a bogațiilor naturii. Raționalizarea matematică a naturii și convertirea ei
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
gigantică, care funcționa conform unor principii mecanice bine stabilite. Dumnezeu, păstorul binevoitor și grijuliu al Creștinătății, a fost Înlocuit cu Dumnezeu, tehnicianul distant care a creat și pus În mișcare un univers mecanic autoreglat, care era ordonat, previzibil și autonom. Gânditorii iluminiști au extins repede viziunea mecanistică asupra lumii a lui Descartes la economie, furnizând o explicație rațional-filosofică pentru exploatarea comercială a omului Însuși. Împrumutând metaforele carteziene, Adam Smith demonstra că o mână invizibilă controla piață de schimb, asigurând funcționarea corectă
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și rețele. Ecologistul Bernard Patten a observat că „ecologia Înseamnă rețele... pentru a Înțelege În cele din urmă ecosistemele va trebui să Înțelegem rețelele”41. Fizicianul și filosoful Fritjof Capra subliniază: Pe măsură ce conceptul de rețea devine din ce În ce mai proeminent În ecologie, gânditorii sistemici au Început să folosească modele de rețea la toate nivelele sistemelor, privind organismele drept rețele de celule, organe, sisteme de organe, la fel cum ecosistemele sunt Înțelese ca rețele de organisme individuale 42. Cu alte cuvinte, fiecare organism este
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În ultimele secole de istorie occidentală”30. Sensul occidental al conștiinței Începe să se asemene cu cel asiatic, cu toate că a ajuns la etapa prezentă pe o cale foarte diferită. Cum vom folosi deci noua noastră conștiință relațională? Barfield și alți gânditori sugerează că ființele umane se maturizează În dezvoltarea lor proprie, până În punctul unde pot face o alegere personală să reparticipe cu multitudinea de relații care formează biosfera. Participarea noastră crescândă În rețele, noua noastră abilitate de a rezolva mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
acest așezământ spitalicesc, trezind din inerție organele de resort, solicitând reparații, îmbunătățiri, dotare. Introduce pentru prima dată la noi pecula, mijloc activ de tratare a psihopatiilor, care constă în remunerarea bolnavilor pentru lucrul prestat. Pecula era privită de doctorul Brăescu, gânditor de o surprinzătoare modernitate, ca un prim pas spre adaptarea și integrarea acestor suferinzi. Glasul doctorului Brăescu se ridică iarăși, arătând starea deplorabilă în care era abandonat azilul Golia: camerele acestuia sunt, în anul de grație 1903, niște vechi chilii
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
în formele acute ale psihozelor, înțelegând în spirit medical caracterul somatogen al acestor boli. În Iași, doctorul Al. Brăescu se bucura de prestigiul unui medic talentat, atât ca internist, cât și ca psihiatru, al unui conferențiar interesant și al unui gânditor de instrucție desăvârșită. Era unul din puținii intelectuali ieșeni de cultură deopotrivă franceză și anglo-saxonă. Moralitatea lui era ireproșabilă, oroarea față de incorectitudine, impostură și lene, fără pereche. Am putut selecta, din publicistica timpului, un număr de 37 lucrări publicate, toate
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
2.1.4. Importanța educației în opera Fericitului Augustin În plan pedagogic, Augustin a continuat tradiția Sfinților Părinți: Clement Alexandrinul, Vasile cel Mare, punând în evidență importanța filosofei grecești pentru înțelegerea credinței creștine.El afirmă că toate eforturile depuse de gânditorii păgâni nu își găsesc împlinirea decât în ideea creștină de grație divină și că educația păgână trebuie considerată ca un prolog indispensabil înțelegerii adevărurilor creștine. Pornind de la astfel de considerații, Sfântul Augustin elabora „programul unui umanism creștin fondat pe credința
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
că celebra sa teză își are originea într-o analiză teoretică ce este rodul fie al genialității, fie al întâmplării pure. Nu este posibil să explicăm în acest mod de ce o asemenea ideea nu a venit și în capul unui gânditor cu câteva secole mai înainte. Comprehensiv, istoricul are acces în mod special la suprafața conștiinței actorului. Prin aceasta, el poate împărtăși iluziile actorului însuși. În acest sens, Lévi-Strauss îl avertiza justificat pe antropologul cultural să nu se lase mistificat de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
pentru știință nu mai este posibilă. În realitate, nu afostînsă nici o revoluție structuralistă. Sau, chiar dacă a existat, nu este asociată cunumele lui Lévi-Strauss, Foucault sau Althusser. Ea este mult anterioară și îșiaflă originile în lucrările lui Marx și ale altor gânditori. Structuraliștii francezi aucăutat doar să formuleze în termeni tranșanți, adesea destul de exclusiviști și nici pe departe foarte clari, schema explicativă structuralistă, prezentând-o ca pesingura posibilă. Este evident însă că, după structuralism, istoria nu mai este posibil de practicat în
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a produce cele necesare, fie se consideră direct gradul de satisfacere al necesităților umane. Pe această linie pusă în evidență de Marx se orientează, în ultimul timp, cu diferențe însă semnificative din alte puncte de vedere, și o serie de gânditori nemarxiști. De exemplu, teoria societății postindustriale (Bell, 1973) reprezintăo tentativă de elaborare a unui model explicativ și predictiv al istorieiumane. Teza fundamentală a acestei orientări este că economicul reprezintă sfera fundamentală a societății, de gradul de dezvoltare al căreia depinde
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]