7,087 matches
-
direct, când devine un fapt și nu o posibilitate. Și aici, cei mai rafinați jucători, Francis și Marie, sunt cei care greșesc, cei care strică jocul, iar ceva din farmecul lui Nicolas se risipește deopotrivă. Pentru că singurele împlinite sunt iubirile imaginare, cele care nu se împlinesc, dacă acceptăm paradoxul, cele alcătuite din promisiuni irealizabile, din proiecții fragile și dorințe suspendate.
Chagrins d’amour by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5846_a_7171]
-
1930; II, 1932; III, 1937), Aqua forte (1941), considerat ca al patrulea volum de memorii. Dar sinteza unei autobiografii spirituale o reprezintă două mărturisiri, una directă, intitulată Cariera mea de critic (1942) și alta într-o variantă indirectă, atribuită cronicarului imaginar Anonymus Notarius (ambele publicate în volumul omagial din 1942, apărut la împlinirea vârstei de 60 de ani a criticului). Procesul autoreflexiv nu e doar unul de bilanț al senectuții, ci o formă permanentă de autointerogație și de autocontrol, pentru ca autorul
E. Lovinescu - 125 - Confesiunile unui critic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10641_a_11966]
-
lor interioară oferă variante de răspuns la cele mai surprinzătoare așteptări. întîlnirea dintre Panasonic, Philips și Toyota, într-un spațiu animat de cratere selenare, cu pubela în plină fermentație și cu freamătul lenjeriei de pe balcon este o formă de împăcare imaginară a realului cu transcendența. A adevărului din fiecare clipă cu visul unei fabuloase geometrii. Și cu ce ne vom clăti de acum încolo iluziile? Bineînțeles, cu noii detergenți, radical îmbunătățiți, pentru că nici prin cap nu ne trecea cît de simplu
Privirea și gestul by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7277_a_8602]
-
auzea pași de bărbat pe cărarea pietruită și zgomot de bocanci șterși apăsat pe dale, în dreptul pragului. Nopți în șir așteptă ca bărbatul să bată în ușă. Dar apoi, cînd învăță să deslușească nesfîrșitul răpăit al ploii, crezu că musafirul imaginar n-avea să treacă niciodată pragul și se deprinse să nu-l mai aștepte. A fost o hotărîre definitivă, luată în acea noapte furtunoasă de septembrie, cu cinci ani în urmă, cînd s-a apucat să cugete la viața ei
Gabriel García Márquez - Vine un bărbat pe ploaie (1954) by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/11015_a_12340]
-
după ceea ce reușesc, în schimb îi țintuiesc pe cei dinainte pentru nereușitele lor. De unde impresia cetățeanului obișnuit că de mai bine de un deceniu România merge din rău în mai rău. Aici, fără îndoială, a contribuit și presa vînătoare de imaginare dezastre și aproape deloc interesată de ceea ce s-a făcut vizibil bine de la căderea lui Ceaușescu încoace. Răzvan Theodorescu n-a dat presei nici un prilej de a-l aduce pe pagina întîi, cu declarații "fulminante" împotriva lui Ion Caramitru. Și
Un exemplu care nu se ia by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/16478_a_17803]
-
Dimitrie Cantemir, citat de Otilia Hedeșan. Cercetătorii l-au explicat pe priculici drept „un bărbat care se transformă în lup”, „mort ieșit din groapă, în chip de lup sau de câine”, „licantrop; spirit malefic care ia formă de câine”, „ființă imaginară în care se preface (după moarte) un bărbat sau un animal care a mâncat oameni, luând diferite înfățișări, mai ales de animale, sub care pricinuiește tot felul de neplăceri celor pe care îi întâlnește”. Bosorcoiul oșenilor, spune Ion Mușlea în
Agenda2003-42-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281606_a_282935]
-
mintea cititorului cât și a câtorva dintre personaje: ce este cu adevărat real, când putem spune cu certitudine că negrul e adevărat în timp ce albul e doar o minciună, o plăsmuire, o fantezie, unde e granița, altfel spus, între real și imaginar, atunci când cineva alege să creadă în iluzoriu mai mult decât în concret? Partea a treia vine să explice motivul pentru care Jack Spintecătorul, în loc să fi scăpat nepedepsit, a fost prins și spânzurat, iar odată cu această revelație, ni se oferă și
Pe urmele timpului by Florin Irimia () [Corola-journal/Journalistic/5529_a_6854]
-
acolo spaniola, la hotel, pentru a-și crea ambientul, bea vin de Rioja și, un episod ce pare curată ficțiune, întâlnirea din gară și conversația în ,limba inimii" ei cu un iberic de condiție îndoielnică. în cele din urmă, pleacă imaginar cu trenul, nu spre București, ci pe traseul Leipzig-Madrid. Se pare că și străzile Bucureștiului, până la Universitate, ori până la Institutul Cervantes, le străbate cu Madridul în gând. Celor contrariați de pasiunea, încă actuală, le poate răspunde că vrea să facă
O Spanie spirituală by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/10043_a_11368]
-
în ce măsură criticul a știut să profite de această libertate de mișcare (care e și una a metodelor, niciodată absolutizate), condiționată, totuși, de imperativul convergenței unei "lecturi globale". Dincolo de calitățile evidente ale spiritului pătrunzător, animat de pasiunea pentru lectură și universurile imaginare vizitate, am regăsit mereu la Jean Rousset o mare, nobilă seninătate. Apropierea sa de cărți nu lasă să se întrevadă nici o crispare, nici o tensiune alta decît aceea a căutării pasionate a formelor purtătoare de sens. A trăit toată viața printre
Amintirea lui Jean Rousset by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/14683_a_16008]
-
lună, după atâția ani de înstrăinare și de aventură. Încolțea în el o tandră premoniție a întâlnirii pe care o visase pe atunci și, în pofida oribilei realități intervenite între atunci și acum, se gândea la sacra speranță a unei apropieri imaginare, în care întreaga-i neputință și timiditate și lipsă de experiență s-ar fi desprins de el. Dar asemenea momente iluzorii se spulberau repede și flăcările nimicitoare ale dorinței trupești îl devastau iar. Versurile i se ștergeau de pe buze, lăsând
Portret al artistului la tinerețe () [Corola-journal/Journalistic/5190_a_6515]
-
găsește principala calitate a acestei poezii în naturalețea limbajului (de cînd e asta o cucerire recentă?), dar eu cred că tocmai aici e punctul ei fragil. Diana Geacăr nu scrie poezie, ea se joacă de-a poezia pe un messenger imaginar, unde directețea și histrionismul sînt reguli de bază. Dar, ca și în cazul utilitarismului (despre care am scris în România literară nr. 32/2003 și 46/2005), poezia nu trebuie să devină atît de facilă, iar "prietenoasă" nu înseamnă "ușuratică
Lecturi la zi by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/10532_a_11857]
-
se întoarce la el.” În cazul său, peisajul care îl fascinează, în viața reală și în creația literară, este teritoriul mlăștininos al bălților de la vărsarea râului Guadalete, cel dintre localitățile Cádiz și Huelva, numit Doñana și devenit în ficțiunile lui imaginara și mitica Argónida. În istoriile literare, José Manuel Caballero Bonald este considerat ca aparținând așa numitei generații a anilor ’50, alături de poeții Ángel González, Claudio Rodríguez, Carlos Barral, Jaime Gil de Biedma, José Agustín Goytisolo, Antonio Gamoneda și de prozatorii
Premiul Cervantes 2012 – José Manuel Caballero Bonald by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3972_a_5297]
-
continuare teribil de grijuliu față de cuvînt, față de opinie. Gazetarii, scriitorii, intelectualii constituie încă o zonă potențial periculoasă pentru ofițerii de siguranță. Asta, pe de o parte. Pe de alta, pericolelor reale de destabilizare - economică, socială, politica - le sînt preferate pericole imaginare. Nu fracturile din societate stîrnesc interesul S.R.I., ci pretinsele secesionisme care ar rezulta din cercetarea culturii unor popoare care au o legătură istorică și absolut normală cu ambianța europeană a culturii românești. Dl Mircea Mihăieș este îndreptățit să remarce, în
Statul de drept si cultura by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/18062_a_19387]
-
Despre "jurnalul" Marthei Bibescu am aflat din 1969, fără să fi avut atunci cunoștiința valorii sale. Era anul în care am vizitat-o la reședința din Quai Bourbon 45 din Ile Saint Louis, la solicitarea mea, pentru a-mi îmbogăți imaginar lumea lui Marcel Proust. Momentul l-am evocat în cartea Destinul unei întâlniri. Marcel Proust și românii. Și cu mulți ani înainte, într-un număr al revistei "Secolul 20". Curând după revenirea mea în țară din călătoria pariziană de studii
“Jurnal” din anii neutralității by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13982_a_15307]
-
trei săptămâni, am reușit s-o aduc în patul meu. De fiecare dată când făceam dragoste, aveam grijă să găuresc prezervativul cu un ac. Am izbutit s-o conving să nu avorteze și să mă ia de soț, din motive imaginare de ordin moral. De atunci, de îndată ce simt că e pe punctul să-mi scape, o fac să dea naștere, în anul următor, unui nou bebeluș, ale cărui trei sau patru kilograme o împiedică s-o ia la fugă. Nu suntem
RÉGIS JAUFFRET - Microficțiuni by Irina Mavrodin () [Corola-journal/Journalistic/5863_a_7188]
-
sau doar unul cultural, și prin pictura în care materia se volatilizează și imaginea trăiește exclusiv într-o lume de vis, Daniela Chirion investighează, artistic și moral în același timp, posibilitatea reinvestirii lumii reale cu transparențele și cu puritatea spațiului imaginar. Proiectîndu-se pe sine, întrucît majoritatea uleiurilor sunt autoportrete, în ipostaze cvasificționale, extrăgîndu-se dintr-un contingent ostil spre a-și proteja în absolut ființa interioară atît de fragilă în fața amenințărilor mundane, pictorița experimentează de fapt posibilitatea reinstaurării în pictură a misterului
Între mãrturisire și experiment by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14660_a_15985]
-
face omul, pe Pămînt, decît perpetuu să alerge, gonit de gînduri, vînturi, insomnii, furtuni, himere? Pînza lui Cranach este împărțită, absolut simetric, în patru ipotetice panouri. Planul secund are în centru un copac. Dacă i-am prelungi, cu o linie imaginară, rădăcina, aceasta ar marca o separare aproape netă între Dumnezeu și încă inocenții/deja păcătoșii de la rampă. Probabil că e Pomul Vieții Veșnice. În stînga lui, din punctul de vedere al privitorului, se află un soare care încadrează, ca o
Despre Paradisul niciodata regăsit by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/12548_a_13873]
-
colo-colo, ca să-i găsesc locul cuvenit. Era grea. La propriu și la figurat. Ceva important din istoria teatrului românesc era în brațele mele. Cînd l-am cunoscut pe Paul Bortnovschi, nu am vorbit deloc despre teatru. Am făcut o plimbare imaginară prin Sinaia, locul unde s-a născut, locul pe care îl ador din motive extrem de subiective. Asta s-a repetat mereu și mereu, ca un prolog ritualic la orice discuție urma să avem. Începeam întotdeauna de la Peleș. Continuam cu povestea
Paul Bortnovschi by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9145_a_10470]
-
albă: alături de una dintre femeile care au crezut în El, contemplă meleagul unde nașterea și semnificația credinței creștine și-a localizat izvorul. Pe drumul unde istorisirea a început acum, la sfârșitul ei, pelerini, din ce în ce mai mulți, coboară spre o Via Dolorosa imaginară. Când a scris "Matthäus Passion" Bach a procedat cu logică impecabilă. În consecință, marele rol muzical al partiturii este Evanghelistul Matei: nu Isus. Sigur, spectacolul schimbă aceste proporții. Povestitorul își rostește textul, dar implicările lui narative devin active. Clemens Biber
BACH - 2000 by Ada Brumaru () [Corola-journal/Journalistic/16954_a_18279]
-
Autoarea revine asupra continentului negru într-un nou studiu, de această dată cu o privire de detaliu, infirmînd iarăși logica dezvoltării în trepte a unui domeniu care la noi e încă la început de drum. Cartea se numește Tombouctou, orașul imaginar și e reluarea unei teme deja schițate într-unul dintre capitolele studiului anterior. Mai mult însă decît o nuanțare sau o simplă adăugare de date. E o analiză atentă ce se bazează pe observații istorice și comparative, ce devine o
Orașul inventat by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14970_a_16295]
-
Cititorul cărții descoperă de fapt două orașe. O dihotomie obișnuită în studiile de imagologie. Există un Tombouctou real, în Republica Mali, amenințat astăzi de înaintarea deșertului, exploatat turistic și aflat pe lista patrimoniului protejat de UNESCO, și există un Tombouctou imaginar, rod al fanteziei europenilor dornici să intre în orașul despre care se știa că se află în stăpînirea tuaregilor sîngeroși și că e interzis creștinilor. Acesta din urmă e subiectul cărții Simonei Corlan-Ioan iar referentul său real e înțeles ca
Orașul inventat by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14970_a_16295]
-
pentru o lectură plăcută. Observația pătrunzătoare, suplețea analizei, stilul care infirmă ariditatea scrierilor de tip academic, și, în primul rînd, felul în care un subiect atît de îndepărtat este adus atît de aproape, sub privirile cititorului. Simona Corlan-Ioan, Tombouctou, Orașul imaginar, Editura Paideia, Col. Spații imaginate, București, 2002, 216 p., 88 000 lei.
Orașul inventat by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14970_a_16295]
-
de parfumuri și bijuterii, îndrăzneala strategiilor militare adoptate de urmașii fenicienilor, ca și ciudățenia mijloacelor de luptă întrebuințate (elefanții, de pildă) sau exotismul religiei de tip semitic, cu practici de cult sângeroase, implicând sacrificiile umane, au impresionat puternic și durabil imaginarul roman. Prezența constantă a Cartaginei în operele scriitorilor latini se manifestă încă din timpul războaielor punice, precum și mult după distrugerea totală a orașului de către Scipio Emilianul și după ridicarea, sub domnia lui Augustus, a unei colonii romane pe amplasamentul vechii
Cartagina în imaginarul latin by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/12240_a_13565]
-
membri ai grupurilor de socializare, frecventează programe generînd identități fictive - într-un cuvînt intră în pielea unor enoriași fideli ai Leviathanului virtual. Pentru Serge Tisseron, omul modern e clădit pe trei dimensiuni: lumea reală de zi cu zi, apoi lumea imaginară din capetele noastre, și în sfîrșit, felia virtuală din monitorul calculatoarelor. Pînă în urmă cu două decenii, izvorul culturii a stat în tensiunea dintre realitatea vieții și imaginația menită a o oglindi, pentru ca acum un nou rival să-și revendice
Flirtul web by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3244_a_4569]
-
ci biografia minții care o produce, curbele și sinuozitatea drumului, jocul în care mintea se întoarce împotriva sa. Cioran așa și scrie - nu scrie idei, ci ne oferă o biografie. Critica a greșit confundând-o pe cea reală cu cea imaginară. De fapt, biografia aceasta aparține personajului Cioran. Opinia aceasta are rădicini și în opera sa în limba română: o găsim în Lacrimi și sfinți astfel: "Sfințenia în sine nu e interesantă, ci numai viețile sfinților; procesul prin care un om
"Libertatea și democrația - valori pe care trebuie să le apărăm cu orice preț..." by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/15435_a_16760]