7,774 matches
-
Mă bucur că În sfârșit ai ajuns să vezi lucrurile ca mine. Brunetti habar nu avea despre ce vorbea, așa că alese cursul celei mai mari Înțelepciuni. — Mulțumesc, domnule. — Asta cam pune capăt poveștii, nu-i așa? Adică, nu aveam o mărturisire, dar cred că procurorul va vedea cazul așa cum Îl vedem noi și va crede că Ruffolo venea să Încerce să facă un târg. A fost o prostie din partea lui să aducă dovezile cu el, dar sunt sigur că a crezut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
care faptul obiectiv se dizolvă în nuclee epice care par să se dividă nesfârșit, căzute într-un fel de fabrică a mitologizării spornice. Așa este, de exemplu, episodul despre Vencica, o femeie care, sub impulsul lui Zogru, ajunge să facă mărturisiri neașteptate într-o „ședință de lucru“, ceea ce declanșează pe neașteptate o adevărată campanie de spovedanii, convertite în „autodemascări“. Dar demersul narativ nu se-ndreaptă spre istorii staliniste, ci se derulează în alte direcții, alunecând spre povestea lui Achile, un bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
fiecăruia, i-am ținut în loc și i-am făcut fideli. și unii dintre ei, chiar dacă-s ofițeri SRI, mai erau pe ștate și la SIE. și toate astea erau la generalu’ Iliescu, eu eram în departamentul de lucru...“. Din alte mărturisiri, înțelegem că practica șantajul de budoar: „Pe unii îi cunosc și în alte poziții, mai cunosc cu peruca-n cap, pe alții îi cunosc și cu fetițe ce fac“. Pe polițiști lasă să se înțeleagă că-i avea la mână
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
a patra parte a pămîntului, ca să ucidă cu sabia, cu foamete, cu molimă și cu fiarele pămîntului. 9. Cînd a rupt Mielul pecetea a cincea, am văzut sub altar sufletele celor ce fuseseră junghiați din pricina Cuvîntului lui Dumnezeu, și din pricina mărturisirii, pe care o ținuseră. 10. Ei strigau cu glas tare, și ziceau: Pînă cînd, stăpîne, Tu, care ești sfînt și adevărat, zăbovești să judeci și să răzbuni sîngele nostru asupra locuitorilor pămîntului?" 11. Fiecăruia din ei i s-a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
6. Ei au putere să închidă cerul, ca să nu cadă ploaie în zilele proorociei lor și au putere să prefacă apele în sînge, și să lovească pămîntul cu orice fel de urgie, oridecîteori vor voi. 7. Cînd își vor isprăvi mărturisirea lor, fiara, care se ridică din Adînc va face război cu ei, îi va birui și-i va omorî. 8. Și trupurile lor moarte vor zăcea în piața cetății cea mare, care, în înțeles duhovnicesc, se cheamă "Sodoma" și "Egipt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
a venit mîntuirea, puterea și împărăția Dumnezeului nostru, și stăpînirea Hristosului Lui, pentru că pîrîșul fraților noștri, care zi și noapte îi pîra înaintea Dumnezeului nostru, a fost aruncat jos. 11. Ei l-au biruit, prin sîngele Mielului și prin cuvîntul mărturisirii lor și nu și-au iubit viața chiar pînă la moarte. 12. De aceea bucurați-vă, ceruri, și voi care locuiți în ceruri! Vai de voi, pămînt și mare! Căci diavolul s-a coborît la voi, cuprins de o mînie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]
-
dinții încleștați, ca și cum ceva dinăuntru încerca să o oprească de la a spune mai multe. Reși totuși să îngaime: ă Am refuzat să o cred, reuși ea să îngaime printre dinți și căzu înapoi pe scaun epuizată de efortul necesar acestei mărturisiri. ă Vreau să spun, cu ce mijloace, cu ce arme, să spunem, că a-i omorât-o? Aceasta este procedura obișnuită în caz de crimă, iar aceasta este fără îndoială o crimă violentă. De obicei, este vorba de vreun atac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
violență, îndepărtându-și lacrimile bruște. ă Cine este Rataziaiev? ă El este... Prințul Bikov închise ochii, făcându-și putere: Un foarte bun prieten de al meu. Își deschise ochii din nou pentru a urmări felul în care Porfiri primise această mărturisire. Avea privirea pură și vulnerabilă, fără urme de timiditate sau de prefăcătorie, ceea ce îl făcu pe Porfiri să decidă că Prințul Macar Alexeievici Bikov este totuși un om onest și curajos. ă Am înțeles, spuse Porfiri. Era timpul să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
se parea cealaltă... ă Foarte bine. Mă voi limita la acele lucruri pe care le știu sigur. Cuvintele pe care Govorov le-a spus, în vocea sa, prin ușă lui Tolkachenko. Nu eu sunt criminalul.' Aceasta nu este numai o mărturisire a nevinovăției. Este de asemenea începutul unei acuzări. Lasă de înțeles că el știe cine este adevăratul criminal. Oferindu-i astfel cuiva motivul de a-l omorî. O presupunere rezonabilă s-ar referi la individul care aștepta pe scări. ă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
ă N-ai de unde să știi asta! Porfiri își scutura capul cu insistență. ă El nu este criminal. Cum poate un criminal fi emoționat de rănile doamnei Kezel? ă Avea sânge pe mâini! Iar biletul este la fel de bun ca o mărturisire. ă Dar nu a fost o mărturisire. Nu a unei crime. Poate a fost confesiunea unor alte crime. Crima de a fi luat samovarul. Crima de a fi provocat bătăile doamnei Kezel. ă Atunci cum de explici fiola de laudanum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Porfiri își scutura capul cu insistență. ă El nu este criminal. Cum poate un criminal fi emoționat de rănile doamnei Kezel? ă Avea sânge pe mâini! Iar biletul este la fel de bun ca o mărturisire. ă Dar nu a fost o mărturisire. Nu a unei crime. Poate a fost confesiunea unor alte crime. Crima de a fi luat samovarul. Crima de a fi provocat bătăile doamnei Kezel. ă Atunci cum de explici fiola de laudanum pe care am găsit-o. -A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
metafizică (Holocaustul ca rău radical sau ca expresie ultimă a banalității desăvârșite a răului tehnologico-birocratic, inevitabil În logica „proiectului Luminilor”, deci a modernității occidentale) și teologico-mistică (Shoah ca fenomen unic, singular, incomparabil) a tragediei evreilor europeni nu mai lăsa loc mărturisirilor tardive, sincere sau tactice. Trecerea timpului agrava chestiunea, fiindcă Holocaustul a devenit - În special după Blitzkrieg-ul de șase zile israeliano-arab din 1967 și după continuarea lui din 1973 (Yom Kippur) - nu doar versiunea radicală a mitului sionist fondator al statului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
și zise cu regret parcă: — Vă voi spune iar ceva care o să vă doară, domnule Pélardeau. Zâmbetul lui amar părea că spune: „Credeți că mai e posibil?” — Am multă simpatie și chiar respect față de dumneavoastră. Nu joc teatru ca să obțin mărturisirea de care, de altfel, nu aveam nevoie. Ceea ce trebuie să vă spun, ca și ceea ce v-am spus până acum, este adevărul adevărat, și regret că e atât de crud. Făcu o scurtă pauză, să-i dea timp interlocutorului său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
să mai vină deloc acasă. Nu mă culc cu Jessica Hammond, spuse el intrând în sufragerie. Nu ți-am fost niciodată infidel. Te iubesc foarte mult. Dar ai o mare problemă și îți verși nervii pe mine. Poate, zise Darcey. Mărturisirea ei îl opri pe Neil. —Povestește-mi. Avusese foarte mult timp de reflecție, stând acasă și așteptându-l. Așa că îi înșiră toată povestea cu Aidan Clarke și Nieve Stapleton și cum se simțise trădată atât de cea mai bună prietenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
ființa mea și fiori netrebnici îmi umblă, Mi-e dor de femeie, Daniel! Sunt un nemernic, cum te murdăresc pe tine cu dorințele mele! și glasul lui tot mai scăzut, eu încordându-mi auzul să nu-mi scape nimic din mărturisirile lui, ca și cum s-ar fi închinat într-o biserică, Cum?! Doamne, iartă-mă! dar șoaptele lui nu mai pot fi aduse în cuvinte, înserarea tăcută, Mai târziu, după cină, Theo îngândurat în fotoliu, Mă aude intrând și-mi face un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
două zile bea întruna, nu mănâncă aproape nimic, și tace, măcar dacă ar spune ceva! De fiecare dată când Theo vorbește aștept să ceară nu culoare, ci de băut, pictează, ceva din caietul de aseară l-a mișcat într-atât, mărturisirea Anei, Sunt tot murdar de vopsele! își șterge degetele de șorțul legat de mama în jurul lui, pe șorț într-o învălmășeală de nedescris se pot distinge încălecate toate vopselele folosite de el în tablou, măsoară cu palma deschisă de la capătul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
a și coborât câteva trepte, se strecoară sprinten printre coșurile de flori, flori multe în Piața Spaniei, flori ce sfidează bunul mers al anotimpurilor, flori al căror nume nici nu-l cunosc, de toate culorile, zumzetul abia auzit din jurul meu, mărturisirea lui Andrea, întreruperea bruscă și știu că astăzi nu voi mai afla nimic de la el, lumina vie a soarelui ce va părăsi în curând piazza, Fontana della Barca, vocile florăreselor, aparatele de fotografiat ale turiștilor, scările ce urcă în spatele meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și la atingerea mea vie a încetat să mai tremure, am îngenuncheat și eu lângă el încercând să-i surprind privirea rătăcită, i-am pus mâinile pe umeri aproape obligându-l să privească în ochii mei și și-a pornit mărturisirea, ca un șuvoi, ca o cascadă i-au venit cuvintele, ca apa jos la izvor, năvalnic, mi-a spus cum a furat din biserică crucea de argint, cum a omorât cu cuțitul un călugăr, cum l-a privit călugărul iertându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
un alt răspuns decât Dumnezeu, încă nu îndrăznesc să privesc spre locul acela întunecat în care se află părintele, spațiu pe care patimile mele îl destinaseră altcuiva, Te întrebi și pe bună dreptate, vorbește el iarăși, ce-am urmărit cu mărturisirile mele și ești convins că mai devreme sau mai târziu voi ajunge și la tine, Eu roșind puternic ca un copil surprins în nevinovatele lui gânduri, din fericire în obscuritatea camerei culorile se pierd în oceanul fără fund al nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
turnat niște ceai negru fierbinte dintr-un termos aflat În față la recepție, apoi ne-am așezat În niște fotolii acoperite cu pleduri tradiționale, intens colorate. — o să crezi poate că sunt nebun, spuse ivan, dar vreau să-ți fac o mărturisire... Pentru mine toată aventura asta e un chin. N-am venit aici de plăcere, ci de nevoie. — Aha. Voiam să evit să-l Încurajez să intre În prea multe detalii despre viața sa personală, ca să am timp să mă gândesc
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Puia a fost cu adevărat sau nu fiica scriitorului. Evident că, pe linia fratelui mai mic al lui Liviu, Tiberiu, prin nepotul de frate Ilderim, e o problemă profitabilă de moștenire literară. Ilderim Rebreanu deține de la tatăl său, Tiberiu, multe mărturisiri scrise, date în vileag de-a lungul timpului. Unele sunt mărturisiri abuzive, fanteziste, căci Tiberiu, născut în 1911, când Liviu avea 26 de ani și se afla la Craiova, n-avea cum să cunoască (decât din auzite și cu unele
Capcanele rebrenologiei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9005_a_10330]
-
pe linia fratelui mai mic al lui Liviu, Tiberiu, prin nepotul de frate Ilderim, e o problemă profitabilă de moștenire literară. Ilderim Rebreanu deține de la tatăl său, Tiberiu, multe mărturisiri scrise, date în vileag de-a lungul timpului. Unele sunt mărturisiri abuzive, fanteziste, căci Tiberiu, născut în 1911, când Liviu avea 26 de ani și se afla la Craiova, n-avea cum să cunoască (decât din auzite și cu unele răstălmăciri) amănunte despre copilăria fratelui său devenit celebru. Mărturisirile lui Tiberiu
Capcanele rebrenologiei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9005_a_10330]
-
Unele sunt mărturisiri abuzive, fanteziste, căci Tiberiu, născut în 1911, când Liviu avea 26 de ani și se afla la Craiova, n-avea cum să cunoască (decât din auzite și cu unele răstălmăciri) amănunte despre copilăria fratelui său devenit celebru. Mărturisirile lui Tiberiu, aflat în permanentă dispută de moștenire cu Fanny, soția scriitorului, apoi cu Puia, câtă vreme acestea au trăit, dar și după aceea, au creat cele mai multe derute de detaliu în legătură cu biografia lui Liviu Rebreanu. Niculae Gheran citează cu precauție
Capcanele rebrenologiei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9005_a_10330]
-
nu numai, apărut recent la Editura Academiei Române, a fost deja difuzat (despre el voi scrie într-un număr viitor). Despre volumul Neamul Rebrenilor am pomenit. Andrei Moldovan, critic literar și profesor la Beclean, pregătește un interviu imaginar cu prozatorul, sistematizând mărturisirile și interviurile, la sugestia și sub controlul lui Niculae Gheran, în volumul Liviu Rebreanu văzut de el însuși, în curs de apariție, estimată la începutul lui 2008. Dana Hiticaș Moldovan, de asemenea o cercetătoare locală, tânără absolventă a Literelor clujene
Capcanele rebrenologiei by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9005_a_10330]
-
capitolul La aniversări, ce rememorează amintirile și bucuriile din clipele de studenție și de activitate profesională petrecute împreună. Anexele constituie o formă reflectată de recunoașterea a muncii depuse de-a lungul timpului în folosul învățământului. Mai trebuie să fac o mărturisire. Una la care țin foarte mult. Tot ceea ce am relatat în acest volum se grupează în jurul oamenilor care au însemnat ceva în drumul devenirii mele. Cu toate că nu aduc în față nume de persoane, prezența lor se face simțită în orice
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]