5,297 matches
-
56, 269 diplomație, 20, 21, 45, 75, 103, 109, 122, 128 discurs securitar, 194 diviziunea muncii, 135 dominație, 25, 26 domnia legii, 76, 83, 103, 193 drept drept internațional, 15, 27, 65 dreptul mării, 81 drepturi de proprietate, 108 drepturi suverane, 86, 116, 121, 122 drepturile femeilor, 27, 248 drepturile omului, 26, 30, 39, 71, 83, 84, 85, 86, 123, 124 dreptate, 19, 29, 34, 120, 167 dublă lectură, 186, 187, 188, 189 dublă excludere, 189 echilibrul puterii, 21, 44, 208
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
257, 258, 259 economie economie globală, 87, 89, 144, 253 economie mondială, 71, 88, 215, 236 economie politică, 72, 87, 153, 267 economie politică internațională, 27, 146 ecosisteme, 259, 261 educație, 143, 237 efecte stabilizatoare, 187 egalitate, 117, 166 egalitate suverană, 117 egalitatea de gen, 248 egoism, 44, 45, 49, 52, 265 eliberare națională, 124, 151 elite, 75, 82, 108, 114, 144, 234, 235 emancipare, 36, 84, 142, 146, 148, 261, 278 emigranți, 238 empirism, 43, 168, 237 endogen / exogen, 49
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
187, 189, 194, 195, 196, 197 ideologie, 92, 122, 150, 170, 215, 253 Ideologiekritik, 163 Ierarhie, 50, 85, 251, 272 Imperialism, 29, 111, 118, 127, 129, 131, 137, 137, 138, 139, 140, 141, 142 imperialism cultural, 117 imperiu, 116 imunitate suverană, 86 independență, 85, 140, 146 individ, 71, 83, 167, 175, 245 inegalități, 19, 28, 47, 88, 144, 145, 146, 148, 149, 150, 151, 152, 153 instituții, 21, 29, 59, 61, 62, 68, 80, 81, 110, 162, 170, 222, 239, 269
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
84, 88, 95, 128-137, 145, 153 Proletariat, 127, 130, 134, 137, 138, 139, 142 proprietate privată, 75, 149, 166, 267 proprietate comună, 149 prostituție, 238, 240 protecționism, 87, 89, 92 psihologie, 33 purificare etnică, 119 putere putere limitată, 78 putere suverană, 191 relații de putere, 208 quaker, 51 raison d'état, 188 rasa umană, 72, 130, 137 raționalism, 102, 112, 121, 122, 207, 218, 221, 222, 224, 227, 231 raționalitate strategică, 222 rațiune, 48, 133, 151, 180, 190 război, 21, 22
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
110, 111, 114, 118, 119, 120, 122, 124, 228 sociologie, 37, 137, 147, 169, 214, 231 solidarism, 110, 112, 123, 126 spațiu, 46, 59, 68, 152, 181, 186, 191, 193, 198, 201, 214, 225, 260 stat state eșuate, 77 state suverane, 26, 101, 119, 121, 123, 247, 269 statocentrism, 199 statul-națiune, 80, 98, 99, 128, 166 strategii textuale, 186 structuralism, 49, 59 structuraționiști, 216 structuri structuri ideaționale, 215, 216, 217, 219, 220, 223 structuri normative, 207, 215, 216, 217, 219, 220
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
roman, a crizei reprezentării, imediat după cel de-al doilea război mondial. V. 1. Genealogia minimalismului. De la Beckett la Echenoz. Ce este un tic? Este tocmai lupta mereu reluată Între o trăsătură de chip care Încearcă să scape de organizarea suverană a chipului, și chipul Însuși care se Închide În această trăsătură, o apucă, Îi barează linia de fugă, Îi re-impune propria organizare. (...) Romanul francez este profund pesimist, idealist, „critic al vieții mai degrabă decît creator de viață”. El nu concepe
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Inrockuptibles, nr. 47 - iunie 1993) Ca și În cazul lui Didier Van Cauwelaert, sau Jean Rouaud, moartea se Întâmplă În prozele lui Chevillard (În traducere măcelarul) Într-o doară, provoacă mici frisoane ipohondrice și trece. Dincolo de spectrul ei, viața este suverană, liberă și, În libertatea ei molipsitoare, ireală. Dispozitivul poetic al romanelor sale mizează pe paradox: este exploatată tema alienării, Într-o manieră Însă cu totul nouă. Diegeza este, pe de o parte, subvertită, fără a fi anulată, amenințată de piruete
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Ideea se repetă în poemul "La lecție". Epoca pietrei necioplite, pe bună dreptate, îl va lăsa pe poet repetent, pentru că și în soare a început să se vorbească: "Precum că pe pământ prostia va dispare/ în curând/ pe cale pașnică". Disprețul suveran față de lumea de actori, care n-au învățat nici măcar cum să-și țină mâinile, care simulează și n-are nimic sfânt, o lume care ne amintește de "Epigonii" lui Eminescu, și-l exprimă poetul în poemul "Destin": "Și astfel, după ce
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
psylocibină, LSD-25Ă. Fericirea Dacă plăcerea este localizată predominant somatic, iar bucuria este o experiență sufletească complexă, starea de fericire este, În primul rând, un sentiment, o experiență morală pură. Starea de fericire se raportează la valorile morale supreme ale Binelui suveran. Ea este, În plan moral, opusul nenorocirii, iar din punct de vedere simbolic, starea de fericire este considerată un dar divin, o stare de posesiune divină, spre deosebire de starea de posesiune demoniacă pe care o dă răul. Starea de fericire este
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și suferinței care va sfârși prin eșec. Binele poate fi obținut chiar Într-o mai mică măsură; depinde Însă dacă știi să-l prețuiești și să te bucuri de el, sau cum spune Seneca summum bonum esse animi concordiam - „binele suveran este armonia sufletului” (De vita beataă. A folosi viața conform dorințelor, fără a ține seama de rațiunea călăuzitoare, Înseamnă a-ți nesocoti, fie În minus, fie, de regulă, În exces, propriile tale posibilități, Înseamnă a te Înșela pe tine Însuți
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care merge la esențe și capacitatea așezării operelor de artă în contextul propriu. Caracterizată drept "unul din cei mai talentați critici literari din secolul XX", scriitoarea posedă cum afirmă comentariul traducătorului atât virtutea înțelegerii celei mai întinse, cât și calitatea suverană a obiectivității, ceea ce îi permite să nu cruțe păcatele marilor confrați pe care-i citește; urmărind cu har formele specifice cele ale gravorului Piranesi, de exemplu , ea excelează totuși în apropierea de ansamblu a artelor, sesizând fundalul poetic al oricărei
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
exact. Într-un stat unitar, doar organul central este independent din punct de vedere legal, celelalte autorități subordonându-se guvernării centrale. Într-o confederație, guvernarea centrală există doar pentru că statele membre sunt dispuse să o păstreze. Astfel, Parlamentul britanic este "suveran" și are un control absolut asupra diviziunii muncii între autorități în cadrul statului. Dimpotrivă, Organizația Națiunilor Unite și Organizația Unității Africane pot face doar acele lucruri pe care statele individuale sunt dispuse să le permită, atât timp cât acestea din urmă cooperează în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
efective care le sunt garantate de constituție. Acestea sunt în mod caracteristic foarte ample, incluzând puterea de a elabora legi și, în multe cazuri, de a supraveghea și chiar de a răsturna guvernul. Se susține că astfel de parlamente sunt suverane, sau cel puțin întruchipează suveranitatea populară. Dacă forurile legislative s-ar putea împărți în doar două grupuri adunările puternice ale țărilor liberale și organele pur simbolice ale statelor autoritare destinul și caracteristicile acestor organe ar fi mai ușor de înțeles
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
reală, fie pe bază geografică sau între ramurile guvernului, apare o împotrivire serioasă la constituirea unei curți supreme sau a unui consiliu constituțional. În Marea Britanie, Olanda și țările scandinave, de exemplu, continuă să fie susținută ideea conform căreia parlamentul este suveran, iar curțile nu pot pune la îndoială legile aprobate de acest parlament suveran. Treptat, în a doua jumătate a secolului XX, a existat totuși o tendință de creștere a numărului curților și consiliilor constituționale. Poate cel mai clar exemplu a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
la constituirea unei curți supreme sau a unui consiliu constituțional. În Marea Britanie, Olanda și țările scandinave, de exemplu, continuă să fie susținută ideea conform căreia parlamentul este suveran, iar curțile nu pot pune la îndoială legile aprobate de acest parlament suveran. Treptat, în a doua jumătate a secolului XX, a existat totuși o tendință de creștere a numărului curților și consiliilor constituționale. Poate cel mai clar exemplu a fost cel al Consiliului Constituțional francez, care a devenit cu adevărat influent în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
1974), deși vor apărea și în alte cărți ale lui Emil Brumaru. Detectivul Arthur exaltă miracolele adăpostite în ființele inocente, obiectele aparent insignifiante și în microcosmosul din imediata apropiere a spațiului domestic în care își duce veacul, afișând o superbă, suverană ignoranță față de prezentul agrest. Regimul lui firesc este fantazarea estetă sau anamneza rafinată, pe care le practică cu scopul de a reitera acel spațiu-timp paradiziac al copilăriei și al adolescenței. Tot ce îl înconjoară, de la elementele de recuzită la vestimentație
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
creștin medieval până la ontologia începutului de secol XXI, de la misteriile eleusine până la riturile ordinelor secrete contemporane); pe de altă parte, în spatele tuturor acestor referințe, în interiorul și deasupra lucrurilor, un apăsător sentiment al deșertăciunii universale, al inconsistenței lumii evocate, al neantului suveran. Pe de o parte, o poetică a austerității, a stilizării semnelor și figurilor dominante sau de fundal; pe de altă parte, o poetică a spectacularului, a teatralității, o retorică uneori grandilocventă a aparențelor. Cele mai reușite poeme sunt, natural, cele
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
prea bogatele toamne/ în care am renăscut/ își scutură frunzele/ de aur/ de foc/ ale cuvintelor/ nerostite încă/ de bătăile inimii" (poem din O liniște... Cuvinte). Sau felul în care înțelege să raporteze Lumina vieții la cuvânt, o suprarealitate poetică suverană, ce posedă câteva dintre atributele demiurgice: "chemat/ sau nechemat/ cuvântul este prezent/ de la început/ îl auzi/ sau nu-l auzi/ cuvântul este prezent/ îl simți/ sau nu-l simți/ cuvântul este prezent/ scris adânc/ în tainele frunții tale/ acoperă-ți
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
levitație" (Melancolia), gestica sau despărțirea îndrăgostiților (Calul verde), o etapă a vieții (spre exemplu, copilăria tragică, ca în Plecat sunt din Abdera, sau studenția boemă, în Viața de student la conservator), în fine, chiar întreaga viață (În forță, cu nerușinare. Suveran este însă timpul-fluviu, majoritatea poemelor din volum fiind celebrări ale clipelor unui prezent care se vrea etern în succesiunea lor; regăsim, astfel, un prezent al celebrării întâlnirii îndrăgostiților Sărut mâinile Doamnă! La revedere Domnule!, unul al adâncirii într-o Noapte
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ființa rațională cu somații seci, cu "telegrame/ conținând pasaje viclene", construite în general pe ideea morții lente, neiertătoare. Plămânul, ficatul, inima, creierul ("hermafroditul") nu încetează a amenința poetul cu spectrul neputinței de a "pricepe", de a da sens unui "cântec suveran", după un sisific efort de a dezgropa "arsenalul de unelte oculte" din carierele lumii. Sub tirul de acuzații, eul poetic se vede nevoit a constata, cu o amărăciune insuficient deghizată sub scutul (auto)ironiei, propriul prizonierat în fața delegaților androgini ai
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
piramide cu eșaloane succesive, strict delimitate: urcînd o treaptă, cel implicat în complot știe mai mult, e mai puternic și are o responsabilitate mai mare. La vîrf, acolo unde ajung firele tuturor intrigilor și de unde pleacă ordinele, tronează o autoritate suverană definită deopotrivă ca implacabilă și invizibilă. Gradele înalte, scrie abatele Barruel, trebuie să rămînă necunoscute gradelor inferioare. Ești mai supus cînd primești ordine de la un necunoscut decît atunci cînd le primești de la persoane cunoscute, la care poți, cu vremea, să
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
întregul ei este, în acest sens, de o claritate fără echivoc: e vorba de instaurarea unei societăți unite, solidare, coerente, în care nu-și mai află locul singurătatea indivizilor, dezvoltarea liberă a manifestărilor și individualismului. Fără îndoială, importanța acordată "puterii suverane" poate în mod legitim justifica acuzația de totalitarism. Ostilitatea declarată față de divizarea corpului politic, e vorba de partide, de comunități "parțiale", prezența insistentă a noțiunii de "eu comun", definirea fiecărui membru al colectivității ca "parte indivizibilă a întregului" sînt tot
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
lui Mesia, care este în același timp Soră, Soție și Mamă. Ea va fi aceea care va elibera sexul feminin "de sub dominația puterii și a aurului" ("Fiică a Evei, strigă Enfantin, pentru tine bărbatul nu mai este un stăpîn.") Preoteasă suverană, asociată Pontifului-rege, și ea va avea misiunea de a conduce umanitatea pe calea Progresului și a Iubirii, cuplul sacerdotal întruchipmd astfel "individul social complet", acela în care se întîlnesc și se armonizează harul inteligenței, al voinței și al sensibilității, care
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
că dușmănia apărută între englezi și francezi după Războiul de 100 de Ani a fost cea care a cristalizat, de o parte și de cealaltă, o primă identitate națională. În orice caz, în secolul al XV-lea se afirmă statele suverane și încep să se concretizeze națiunile în Franța, Anglia și Spania. Statul național se va dezvolta treptat, rămînînd vreme îndelungată un proces neîncheiat. Monarhia absolută nu este o finalizare, ci o etapă a evoluției care, odată cu Revoluția Franceză, va aduce
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
o societate astfel încît să pună capăt luptei tuturor împotriva tuturor sau opresiunii nemăsurate a cîtorva, iar societatea civilă a putut, dimpotrivă, să inhibe înclinarea statului către omnipotență. În secolele al XVI-lea și al XVII-lea, statul național devine Suveran absolut cu privire la orice instanță care s-ar fi dorit superioară. De acum înainte, Rațiunea de stat va prima asupra Religiei supranaționale, iar statul reușește adesea chiar să-și subordoneze o Biserică ce tinde să se identifice cu națiunea, mai ales
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]