6,602 matches
-
-lea, dar ea transcrie, desigur, niște modalități de intervenție vechi de secole 552), fierturi sau infuzii din ierburi contraceptive („băuturi stricăciose fătului din lăuntru”), administrate uneori în cadrul unor ritualuri tainice (ele își făceau datoria și omorau fătul în pântecele mamei - „uciderea fătului în pântece” -, provocau lepădatul ori chiar sterilitatea prin „defectarea” uterului) și care făceau să dispară urmele neconvenabile ale unor relații sexuale. Erau nelegiuite aceste intervenții - le condamnau și le pedepseau pravilele Bisericii („Muiarea, de va omorî feciorul în sine
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
caracteristicile unei alterități ostile (doar Ureche spusese despre turci că „sântu de Dumnezeu lăsați certarea creștinilor...”). Și turcii și tătarii („neam silnic ce iaeste și nestăpânit” - Radu Greceanu), de pildă, sunt prădalnici („prada” fiind asociată cu distrugerea așezărilor și cu uciderea sau „robirea” locuitorilor) - „Au poruncit Sinan-pașă [...] să arză, să robească, dupre cum le ieste obiceiul lor, al păgânilol” (Cronica Bălenilor) -, aflându-și asemănări doar într-un Fiziolog al răpitoarelor: „Că ei [turcii] ca niște lei căsca gurile să-i înghită
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
publică două astfel de „zapise de iertăciune”, unul (transcris și mai sus, la nota 292) din 1756 (în Studii și documente..., vol. VI, p. 495, nr. 201) - „[...], mergândǔ omul mieu - scria văduva lui Petru Boroiu din Cârligel - cu vrăjmășie de ucidere asupra lui Bran și a fiiu-său Sandu, noaptea, fiindǔ îndemnatǔ omul mieu și de așți dușmani a lu Bran, déci Bran, văzăndǔ groză la capul lui, s-au apăratǔ de moarte, și au dat de au spartǔ capul omului mieu
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
pe dao. Tot așa, sânii unei femei care caută nemurirea se vor reduce treptat, până ce ajung plați, ca ai bărbaților. De asemenea, Îi Încetează menstruația, chiar dacă ea mai are mult până la vârsta biologică medie pentru menopauză. Acest fenomen este numit „uciderea dragonului roșu”, imagine sugerată de culoarea roșie a menstruației și a sfârcurilor. Femeii care cultivă nemurirea i se recomandă insistent să nu Încerce realizarea Marelui Ciclu Ceresc până ce nu s-au produs aceste schimbări. În aceasta constă diferența dintre bărbatul
[Corola-publishinghouse/Science/2227_a_3552]
-
ajungem la perfecta Îmbinare dintre forță și delicatețe, dintre acțiune și nonacțiune și, În faza finală a cultivării nemuririi, dintre ființă și neființă. Evident, această capacitate pe care o au puțini maeștri qigong poate fi folosită la fel de eficient și pentru ucidere, nu doar pentru vindecare. Capacitatea de a ucide o face una dintre cele mai temute arme din arsenalul artelor marțiale chinezești, nu numai pentru că poate ucide, ci mai ales pentru că poate ucide pe neștiute. Numită În China dianxue, În traducere
[Corola-publishinghouse/Science/2227_a_3552]
-
plînsete; prăpăd; pretext; primul război mondial; problemă; probleme; pușcă; Putin; răscoală; reglare de conturi; revoltă; roman; sfînt; sfîrșit; spaimă; speranță; strașnic; supraviețuire; știu; tanc; tare; teribil; teroare; cu tine; tragic; tranșee; Trăsniți în NATO; tun; turci; de țesut; țipete; ucide; ucidere; ucideri; uciși; uniformă; urgie; urme; vale; viață; victorie; Vietnam; viitor; vrajbă; zarvă, gălăgie; zarvă(1); 888/226/78/148/0 rece: gheață (164); frig (136); cald (125); iarnă (62); apă (33); zăpadă (30); înghețată (15); iarna (14); distant (13); înghețat
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
prăpăd; pretext; primul război mondial; problemă; probleme; pușcă; Putin; răscoală; reglare de conturi; revoltă; roman; sfînt; sfîrșit; spaimă; speranță; strașnic; supraviețuire; știu; tanc; tare; teribil; teroare; cu tine; tragic; tranșee; Trăsniți în NATO; tun; turci; de țesut; țipete; ucide; ucidere; ucideri; uciși; uniformă; urgie; urme; vale; viață; victorie; Vietnam; viitor; vrajbă; zarvă, gălăgie; zarvă(1); 888/226/78/148/0 rece: gheață (164); frig (136); cald (125); iarnă (62); apă (33); zăpadă (30); înghețată (15); iarna (14); distant (13); înghețat (10
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
unor poziții tampon și evitare. Transmitere prin canale multiple - Calitate a limbajului trupului de a transmite un mesaj prin mai multe coduri sau canale, precum expresii faciale, voce și posturi, ceea ce dă mai multă forță și credibilitate mesajului. 96 98 Uciderea simbolică - Limbajul trupului care celebrează înfrângerea unui adversar, precum pugiliștii victorioși care ridică mâna în semn de victorie și se înalță deasupra adversarilor învinși. Vorbe dulci - Șoapte și manifestări de limbaj al trupului folosite de îndrăgostiți. 97 99 ANEXA 1
COMUNICARE ŞI INTEGRARE SOCIALĂ by Nicoleta Mihaela Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/654_a_982]
-
Îmi propun să încep cu prefigurările temei, creionate sporadic și spontan, în Letopisețul Țării Moldovei, de un cronicar moldovean școlit în Polonia, Miron Costin (este vorba despre două episoade alerte și uimitor de moderne, primul, pur istoric, având în centru uciderea "mandarinului" domnitorului Iliaș, grecul Batiște Veveli, iar al doilea, memorialistic, fiind axat asupra descrierii unei invazii a lăcustelor). Exegeza mea se va desface, apoi, în trei direcții de bază, în funcție de ancrajul ontologic al terifiantului textual. Prima dintre ele va pune
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
a două piese, The White Devil (1612) și The Duchess of Malfi (1614), ambele cuprinzând, embrionar, teme tipice ale goticului macabru. Dacă prima nu evadează, totuși, din orizontul mentalitar al deja cunoscutelor revenge tragedies, ultima conține atâtea scene terifiante (incluzând uciderea ducesei cu ajutorul unei Biblii otrăvite și o serie de înjunghieri succesive), încât violența pusă în scenă de autor nu poate fi nici întâmplătoare, nici gratuită. Este semnificativ însă faptul că aceste insule de teroare nu vor reapărea, cu modificările de
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
eu nu mă văzui în oglinda mea!... Era ca sfârșitul unei eclipse. Ceea ce mă ascunsese nu părea să aibă contururi precise, e un fel de transparență opacă, luminându-se puțin câte puțin. Îl zărisem; mai tremur și acum de spaimă". Uciderea ființei este anevoioasă (20 august): "Să-l omor! dar cum, de vreme ce nu-l pot atinge?". Confecționarea de zăbrele la ferestrele casei nu pare o soluție de apărare eficientă (21 august): Am adus un lăcătuș de la Rouen și i-am comandat
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
să intuiesc, în narator, un posibil autor de texte ficționale trepidante, în care nu simpla veracitate istorică, ci, mai degrabă, pregnanța atmosferei tensionate reprezintă cuvântul de ordine. Primul dintre aceste episoade, prezent în capitolul al treisprezecelea, constituie o descriere a uciderii omului de încredere al domnitorului Alexandru Iliaș, grecul Batiște Veveli, iar al doilea, prezent în capitolul al douăzecilea, reprezintă tabloul unei invazii a lăcustelor, episod trăit de Costin însuși în tinerețe, în perioada studiilor poloneze 70. Cronicarul are stofă de
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
doilea îngrozit, dar silindu-se să zâmbească în chip ipocrit. Lectorul înregistrează scena ca printr-o lentilă fotografică, neînduplecat fidelă, dar detașată de imaginile redate: "Închipuiască-și cineva într-o sală [...] o sută și mai mulți oameni ucigași și hotărâți spre ucidere, călăi și osândiți, luptându-se, unii cu furia deznădejdei, și alții cu aprinderea beției. Boierii, neavând nici o grijă, surprinși mișelește pe din dos, fără arme, cădeau făr-a se mai împotrivi". În plin carnagiu, fac figură separată aceia cu puseuri eroice
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
pline de sânge, iar de jur împrejur sta, în iarbă, o largă spulberătură de fulgi cenușii, ca după o încăierare de vulturi". Naratorul are extraordinara intuiție de a nu sincroniza diegeza cu terifianta încatenare de fapte care au condus la uciderea pruncului, ci ni le prezintă rezumativ, pudrate etic, din perspectiva arbitrilor tragici, care sunt ciobanii lui Dănilă. Sursele terorii sunt, așadar, două: fuga nebunească a Agripinei și a copiilor prin pădure și uciderea lui Păunaș de către vulturii înfometați. La acestea
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
încatenare de fapte care au condus la uciderea pruncului, ci ni le prezintă rezumativ, pudrate etic, din perspectiva arbitrilor tragici, care sunt ciobanii lui Dănilă. Sursele terorii sunt, așadar, două: fuga nebunească a Agripinei și a copiilor prin pădure și uciderea lui Păunaș de către vulturii înfometați. La acestea, desigur, se adaugă pericolul fizic al întregii drame: invadatorii turci, a căror influență se exercită doar prin proximitate. Cititorul, ca și personajul central, nu-i vede niciodată, ci doar știe că sunt acolo
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ochii femeilor ce credeau că visează, smulgeau pruncii-nfășați din leagăne și rupeau cu poftă din carnea lor fragedă, mânjind podeaua de lut cu un sânge subțire". Nu trece mult timp până ce sătenii înșiși sunt contaminați de febra maniacă a uciderii: "Murind de frică, mulți săteni trecură de partea moroilor, zdrobindu-și mai întâi nevestele și copiii, iar apoi, cu ochii sticloși și tremurând din încheieturi, sucind gâtul câinelui din bătătură și bându-i sângele negru". Ultimul refugiu al celor vii
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
în meditație, în trecătoare și iluzorii idile înseamnă doar soluții de moment, paleative ale unui parcurs plin de neprevăzut. Un roman interesant este Râul tăcut (1999), unde, dincolo de trama polițistă (într-o banală localitate provincială, un procuror vine să ancheteze uciderea unei fete bătrâne), există o structurare alegorică de profunzime a imaginarului privind condiția umană, pusă într-o lumină înduioșat ironică. SCRIERI: Aventurile tezaurului Cloșca cu puii de aur, București, 1979; Expediție la apa vie, București, 1981; La noapte, cotidianul, I
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289899_a_291228]
-
ce dați gînduri ucigașe,/ Stîrpiți femeia-n mine și turnați-mi/ Din creștet pînă-n tălpi cruzime oarbă" (Shakesperare. Vinea 266). Personajul are convingerea că, din cauza "genului", nu poate să participe la facerea istoriei. Convingerea e întemeiată pe fapte inexpugnabile: după uciderea brutală a monarhului scoțian, toți nobilii bărbați din castel încearcă să o menajeze pe Doamna Macbeth și îi ascund adevărul, din temerea că o veste atît de crudă ar putea să doboare o femeie. Nici unul nu se gîndește că, în spatele
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
dovezile greșitului mariaj să nu poată fi tăgăduite), iar, ulterior, o despart de Antonio și copii, întemni-țînd-o. În captivitate, pedeapsa nu ia sfîrșit, trecînd prin faze psihice absolut neașteptate (în contextul mai degrabă necomplicat al psiholgiilor literare iacobite). Sînt înscenate ucideri ale familiei ducesei (cu păpuși de ceară), se orga-nizeză spectacole delirante, cu circari nebuni, angajați numai pentru a crea haos în castel, în sfîrșit, se practică un șir lung de amenințări cu moartea care, treptat, împing victima către indiferență totală
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
pentru o clipă, în tinerețea lui tumultoasă, se regăsește în ceasul plecării definitive, și recunoaște, pocăit, prin intermediul preotului mediator între Dumnezeu și individ -, erorile trecutului. Ce l-a împins însă pe acest bun catolic la săvîrșirea păcatului strigător la cer uciderea de frate? Aici sîntem obligați să reluăm, pas cu pas, amănunte, la timpul expunerii lor, aparent, nesemnificative, din confesiune. În primul rînd, este necesar să remarcăm devoțiunea lui Montresor. Provine dintr-o familie cu înclinații biblice (a se vedea blazonul
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
și subtilitatea ei socială, nu se arată a fi nici rodul unei minți bolnave, cu alunecări subite spre fabulos și haotic. Întocîndu-ne la conotațiile ei neașteptate, sîntem nevoiți să constatăm că motivul financiar ar fi putut fi foarte bine mobilul uciderii unui stăpîn bogat de către servitor și, intuindu-l, "psihopatul" lui Poe îl menționează îngrijorat, asemenea oricărui om perfect sănătos care încearcă să se disculpe. În al doilea rînd, un detaliu cronologic flagrant a scăpat incredibil meticulozității și minuțiozității personajului central
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Mai mult, se știe că scriitorul nu doar a citit cu deosebită plăcere cartea, dar a și adnotat-o abundent, trăind probabil, în febra lecturii, prefigurări ale viitorului său roman. În sfîrșit, cel de-al doilea episod se referă la uciderea, în vecinătatea coastei chiliene, cîndva după 1830, a balenei albe supranumite "Mocha Dick", de un alt echipaj american. Exploratorul Jeremiah N. Reynolds (martor la eveniment) a scris apoi, în presa de peste Ocean, un articol emoțional și emoționant despre "lupta omului
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
lor și nu din răzbunare, iar harponierul bizar, Fedallah, adus în secret de Ahab la bord, vorbește și el, profetic, despre iminenta moarte a echipajului, dacă nu se va depăși această virulență a căutării lui "Moby Dick"). Eroul melvillian suprapune uciderea mamiferului cu un hybris personal. Astfel, Ahab se manifestă, din unghiul eșecului final, mai degrabă ca o figură de tragedie. Monomania lui seamănă cu "încremenirea" mentală a personajelor clasice, pentru care destinul tragic se leagă întotdeauna de ideea unei captivități
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
emoție) a marinarului e o lovitură nimicitoare aplicată lui Claggart care moare pe loc. Prin urmare, nu mai există cale de întoarcere pentru căpitan. Deși îl iubește enorm pe matelot, el îl predă tribunalului militar pentru a fi judecat de uciderea unui ofițer superior. Această nevoie de supremație a legii, ne situează într-un context cultural faimos, ce merge de la "destinele" implacabile ale grecilor (Euripide, Eschil sau Sofocle), pînă la "datoriile" insurmontabile neoclasice (din dramaturgia lui Racine ori cea a lui
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
lor întîlnire să-și cruțe mama, pe Gertrude, întrucît nu știe nimic de crima lui Claudius, unchiul fratricid), acela că regina (Gertrude) ar fi, în fond, adulterină (avînd o relație cu maleficul cumnat Claudius) și, implicit, ar fi vinovată de uciderea soțului, determinîndu-și amantul să ia regatul prin forță. După cum se vede, opera lui Updike acoperă un registru artistic extrem de complex, revelîndu-ne profilul romancierului total. Seria lui "Rabbit", din care a apărut, recent, în limba română, la Humanitas Fiction, și volumul
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]