51,037 matches
-
o repetabilitate cât de cât semnificativă. Prin însăși natura sa, istoria este o știință a individualului, metafizica istoriei (teoria generală a istoriei) neavând nici o justificare. În al doilea rând, obiectele de studiu ale istoriei sunt acte sau instituții ghidate de intenții și, datorită acestui fapt, legate de valori. Rațiunea umană este reconsiderată într-o perspectivă diferită de cea a filosofiei secolului al XVIII-lea. Ea nu este ceva dat, universal, ci există numai în istorie. Este o rațiune istorică, niciodată constituită
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
un ansamblu psihic ca totalitate singulară la care trebuie să pătrundem pentru a înțelege semnificația actului uman. De aceea, psihologia (o psihologie descriptivă) trebuie pusă la fundamentul științelor umane. Sarcina acestor științe este deci de a sesiza în actele exterioare intențiile și valorile implicate. Comprehensiunea, ca singură metodă adecvată acestei sarcini, este definită ca „procesul prin care noi cunoaștem viața psihică cu ajutorul semnelor sensibile care sunt manifestarea ei”. Comprehensiunea nu este un act rațional. El se fundamentează pe intuiție, pe simpatie
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
comprehensiv vor lămuri această afirmație. a) Formele de organizare socială - familia monogamă, cetatea antică grecească, organizarea feudală, sistemul economic capitalist etc. - nu sunt produse conștiente, programe ale colectivității. Ele sunt produse ale unei activități colective, desfășurate pe generații, în care intențiile fiecărui participant sau chiar ale tuturor nu au o contribuție determinativă esențială. Interacțiunea multiplă și repetată dintre oameni, în condiții obiective concrete, este generatoareaacestor forme de organizare. Cum vom explica, de pildă, organizarea matriarhală a unei comunități? Cristalizarea formelor matriarhale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
reprezintă neapărat un efort comun, coordonat spre realizarea unui scop, ci mai mult efectul neașteptat al interacțiunii. Revoluțiile burgheze reprezintă cel mai bun exemplu. Cum am putea explica în mod comprehensiv Revoluția Franceză? Evoluția ei a fost foarte diferită de intențiile fiecărui participant în parte. Există mai de grabă o „logică” ascunsă a revoluției care scapă fiecărui participant. Dacă vrem să înțelegem revoluția, trebuie să înțelegem mai mult această logică obiectivă ce nu poate fi găsită în subiectivitățile actorilor. În general
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
indică rolul important al conștiinței în constituirea evenimentelor. Există apoi o relație directă (3) de determinare a acțiunii actorilor de către situația obiectivă și care nu trece prin conștiință. Este o reglare practică a acțiunii în funcție de condiții ce nu trece prin intențiile și proiectele subiective inițiale ale actorilor. În plus, evenimentul nu este numai rezultatul acțiunii individuale, ci totodată produsul interacțiunii dintre acțiunea actorului și condiții, dintre această acțiune și acțiunile altor actori. Cum conștiința este la rândul ei determinată de situația
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
motivele conștiente asociate unui asemenea act. Dacă dorim să explicăm comportamentul lui Vlad Țepeș, destul de șocant pentru noi, oamenii actuali, încercăm să vedem care a fost motivația lui subiectivă. În acest din urmă caz, putem eventual să aflăm ceva despre intențiile lui generale- presupunem că dorea realizarea independenței Țării Românești, îmbunătățirea moravurilor etc. - și, de asemenea, despre experiența sa negativă în legătură cu trădările și corupția care l-au dus la ideea că singura soluție de a lupta împotriva acestora este de a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
extrem de dure. O asemenea analiză transformă un act „ciudat” într-un act familiar, care nu mai apare atât de curios, ci oarecum „natural”. Evident, aceasta nu este o explicație de tip științific. Este ca și cum ai explica întregul comportament uman prin intențiile subiective conștiente ale persoanelor, excluzând ca inutilă psihologia. Subiectivitatea, tocmai în calitatea sa de „vehicul” al determinismului, poartă în sine influența diferiților factori, dar într-o manieră neexplicată. De exemplu, cum putem înțelege măsurile drastice luate de către un domnitor oarecare
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de la istorie ceea ce au pus în mod conștient în ea, ceea ce au planificat să fie. Este însă clar că Dumnezeu nu are nici un amestec în cursul evenimentelor. Nici oamenii nu au fost însă capabili să controleze evenimentele conform propriilor lor intenții. După cum căuta să demonstreze Raymond Aron, în istorie evenimentele nu au fost dominate de o voință colectivă, orientată spre un scop determinat. Evenimentele nu sunt produsul scopurilor conștiente ale actorilor, ci rezultate ale interacțiunii acestora, ale interferenței dorințelor și pasiunilor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
cufunde în mine; în consecință trebuie să decid cu cât să-mi ridic temperatura pentru a compensa scăderea datorată scufundării sticlei”. Dacă ar reacționa astfel, cada cu apă ar trebui să știe foarte bine fizică, să aibă informații exacte despre intențiile celui care se apropie cu sticla în mână, cât și despre temperatura sticlei. Să facă o mulțime de calcule raționale cu ajutorul acestor cunoștințe. Reglarea cibernetică nu este însă preventivă, ci urmează acțiunii ca o reacție la aceasta. • Soluția selectată prin
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
formele de proprietate existente, iar În dorința de a se Încuraja inițiativa privată și a se dezvolta economia de piață, ea includea și instituirea diverselor facilități la plata impozitului pe profit (cu efectele aferente), dar se poate aprecia că, față de intenția de stimulare a proceselor de formare a unui sector privat viabil, rezultatele concrete obținute În dezvoltarea economiei de piață nu au justificat costul fiscal suportat. Sub aspect tehnic fiscal, conform Legii nr. 12/1991, impozitul pe profit se calcula cu
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
asemenea, procese caracteristice globalizării. Sub cel din urmă aspect, se poate aprecia că forme ale procesului de globalizare sunt reprezentate de programele de stabilitate și convergență elaborate și actualizate de statele-membre ale Uniunii Europene, prin care acestea Își exprimă și intenția de a armoniza sistemele lor de impozite. Deși adaptările preconizate sau aplicate diferă ca Întindere și profunzime, de la un stat la altul, se poate observa că majoritatea statelor membre urmăresc reducerea sarcinii fiscale ce grevează asupra muncii, În special pentru
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
care traiectoria lor științifică s-au plasat, atunci portretul inițial - faza descriptivă - poate căpăta, firesc, forma unui sincer elogiu. Cu atât mai mult cu cât izbânzi semnificative pot fi contabilizate În etape de dinainte de 1989. Acestea sunt mobilul, cadrul și intențiile acestui text-răspuns despre sociologia românească postbelică și sociologii ei. A releva pe scurt și, evident, insuficient un tip de prestație sociologică, un tip de atitudine profesională, care, pe lângă meritele lor incontestabile În sine, au Închegat și propus un soi de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
un stil de a scrie care capătă aerul unei veritabile strategii. Și, dacă strategia pare incipientă sau Întâmplătoare, o lectură mai atentă va fi pe deplin lămuritoare. Și proiectul ei, și atmosfera pot fi percepute din aceste cărți - declarații de intenții. Este vorba despre sociologia ca știință multiparadigmatică; acel ,,preparadigmatic” În sens kuhn-ian. Ideea nu poate fi Îndeajuns subliniată. În 1975, sociologul american George Ritzer tipărise Sociology: A Multiple Paradigm Science. Într-o cu totul altă ambianță, iată că ideea plutea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
semnificative. Imixtiunile politice și ideologice care s-au produs În țara noastră În domeniul sociologiei au fost, În vechiul regim, atât de dure și de Întinse, Încât imediat după 1989 doar tradițiile interbelice mai puteau legitima chiar și o firavă intenție de abordare sociologică. Conflictul latent, care, din fericire sau, poate, din nefericire, nu s-a declanșat, a avut, de asemenea, un rol important În Întreținerea unei „timidități” ușor vinovate. Unii sociologi s-au orientat imediat spre lucrări și cercetări de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
apel la un nume luat din cealaltă religie; se ascunde astfel un copil și de ființele nevăzute și răuvoitoare. Se cunosc diferite practici comune cu caracter magic În caz de boală, de pericol de moarte sau și pentru a depărta intențiile răuvoitoare ale celorlalți oameni (Stahl, 1995a). Religia apare așadar În două situații: una care reunește, alta care depărtează, opune. Religiile arhaice par În zilele noastre să apropie, cele noi bazate pe texte scrise să opună. Trebuie adăugat și că elementele
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
o expunere excesivă la violență induce pesimism, valorizarea preponderent negativă a vieții și a lumii În care trăim. Lumea prezentului este sumbră, dușmănoasă, plină de pericole, societatea are un potențial excesiv de răufăcători. În cercetare, s-a acordat o atenție deosebită ,,intenției de a face rău” (Tedeschi și Felson, 1994). S-a Încercat definirea cât mai exactă a acestui concept, deoarece, În nenumărate cazuri, el a stat la granița dintre violența legitimă și cea ilegitimă. Totuși, unele studii privind efectele media, examinează
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și Felson, 1994). S-a Încercat definirea cât mai exactă a acestui concept, deoarece, În nenumărate cazuri, el a stat la granița dintre violența legitimă și cea ilegitimă. Totuși, unele studii privind efectele media, examinează comportamente care nu implică această intenție. Cei doi autori mai sus menționați, sunt de părere că acest concept poate fi Înțeles ca fiind comportamentul prin care agresorul așteaptă și agresează victima și, ca urmare, prin intermediul violenței produse, el valorifică ,,răul”. În general, trebuie să ținem cont
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
afectate de programele de televiziune, care pot, În schimb, influența comportamentul” (Hartnagel et al., 1975, 348). De altfel, ,,unii dintre copii pot omite cele mai subtile aspecte ale mesajelor televiziunii, concentrându-se mai mult asupra actului În sine decât asupra intențiilor sau a contextului În care astfel de acte au loc (...) Oricum, deși copiii imită violența modelelor alese, nu este deloc clar că ei vor continua să afișeze violența cu cât Înaintează În vârstă. Când sunt mai În vârstă și dau
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
a contextului În care astfel de acte au loc (...) Oricum, deși copiii imită violența modelelor alese, nu este deloc clar că ei vor continua să afișeze violența cu cât Înaintează În vârstă. Când sunt mai În vârstă și dau atenție intențiilor și contextului În transmisiile televizate, comportamentul lor tinde mai mult să reflecte mesajul pe care Îl iau la cunoștință. De asemenea, la aceste vârste târzii, comportamentul violent poate apărea și poate fi periculos” (Felson, 1996, 119). Prin urmare, după cum precizau
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
din mai 1968, moment În care poziția tinerilor a fost veritabil reconstituită, ei devenind un mit, un simbolul al proactivității și al reactivității. În același timp Însă, tinerii continuă să rămână În umbra normelor iluzorii ale maturității. Deși declarațiile de intenție ale lumii politice, pe Întreg eșichierul de la stânga la dreapta, le sunt, invariabil, favorabile tinerilor, În practică se observă - chiar și de un nespecialist - că tinerii reprezintă doar un instrument util pentru „reîmprospătarea” social-demografică. Articolul de față s-a dorit
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Public Opinion (AIPO), cunoscut și sub denumirea de „Institutul Gallup”. Anterior Înființării acestui institut, sondajele preelectorale, ca un tip de sondaj de opinie, erau realizate În special de către jurnaliști. Aceștia Întrebau pe stradă persoanele care le apăreau În cale despre intențiile lor de vot sau expediau nesistematic prin poștă chestionare. Tehnica respectivă, numită „vot de paie” (straw vote), a fost utilizată de către ziarul Harrisburg Pennsylvanian cu ocazia alegerilor prezidențiale din 1824. Popularitatea AIPO s-a datorat predicțiilor corecte pe care le
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
fie grefată pe relații tensionate sau „citirea” grupului-țintă ca un pericol constant, și cel de genocid, pe care Îl asociază mai degrabă cu practicile statelor totalitare, indiferent de culoarea politică. Și genocidul presupune, drept concept sociologic, existența unui program, a intenției de a reduce numeric sau a extermina o populație/etnie/rasă, cu largul concurs al unor instituții ale respecticvului stat: armată, poliție, formațiuni paramilitare sau chiar instituții și servicii create În mod expres pentru acea „operațiune”. Genocidul se leagă, ne
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
prin fraze scurte, sacadate, aparent logice, organizate Într-un mod repetitiv și definitiv, provocâd efecte de seducție sau siderând interlocutorii. Aceste mesaje aparent la obiect de cele mai multe ori Îi intimidează pe ceilalți ; ele au Însă rolul de a disimula adevărata intenție : de deturnare. Când vorbește, el o face pentru a ataca, pentru a distruge legăturile, niciodată pentru a dialoga, pentru a face schimb de idei. A doua strategie este aceea de a nega rolul predecesorilor, fondatorilor, reducându-i la tăcere, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Barus-Michel, În stilul său elegant și antrenant, ne atrage atenția asupra faptului că perversitatea, Învecinată cu seducția și plăcerea cinică, poate avea efecte catastrofale, iar coabitând cu sublimarea, poate deveni imună la educație. Perversul e inamendabil, el Își maschează abil intențiile, eludând normele juridice, ca și ordinea socială și morală. În condițiile crizei În care se găsește societatea occidentală, care și-a pierdut reperele și limitele, În condițiile fragilizării identitare proprie postmodernitătii, perversul devine o victimă complice și un martor al
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
poftit să-i dea salutul de rigoare. El însă spuse: Îi este de ajuns propria-i cinstire. Întristat, împăratul s-a gândit că afrontul adus fiului este o jignire pentru el însuși. Apoi prea înțeleptul Amfilohie i-a dezvăluit hotărârea intenției sale și a spus cu glas tare: Vezi, împărate, cum nu poți admite să se aducă o jignire fiului tău? Crede dară că și Dumnezeul tuturor îi detestă pe aceia care se încumetă să-L necinstească pe Fiul Său Unul-Născut
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]