5,478 matches
-
o întreagă lecție a d-lui metodist, despre zeul grec la vinului, dar și al teatrului, ca și cum auditoriul nar fi avut nici habar de Dionysos și nici altceva mai bun de făcut la ora aceea. Simt că lumea abia-abia mai îndura sporovăiala care de fapt, nu era sporovăială, a domnului Ilea. Cum se explică natura lui dublă: supranaturală și umană în același timp?-reia Regizorul firul. Povestind rar și apăsat, ca și cum toți cei de față am fi fost niște copii de
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
aș fi nutrit niciodată speranța de a mă vedea și eu, castelan. Până și societatea, aflată tot în aceeași schimbare și ea, cea a prezentului, mă învăța că mult mai important era nu să fii corect, ci să știi să înduri incorectitudinile. Atunci vei crește în ochii șefilor, când le dai de înțeles că și tu poți fi murdar la orice oră, așa cum sunt unii dintre ei și că și tu ești făcut din același aluat ca și ei. Trebuia citit
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
pictor, un adevărat balsam. Îl observam cu câtă poftă respiră. E o avere și asta, domnule - zise gazda - să te caute prietenii. Dar, ca să te caute prietenii, trebuie să fii tu însuți receptiv la toți și la toate. Și să înduri multe. L-ai văzut pe Grig? Află că e numai un maistru, dar valorează ca un doctor. Nu știi când ai nevoie de el. El poate are un văr. Vărul lui, la rândul lui, un văr. Vărul vărului, o prietenă
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
ai uitat de toate! Știi ce? Mulțumește-i lui Dumnezeu că ai ajuns cu bine la Karin tante, cu Mâncătorii de etichete intact. Asta înseamnă că vei avea totuși, în viață o mare șansă. Cine știe? Poate că se va îndura cineva vreodată să citească prostioarele pe care le debitezi tu în scris, și te va ajuta fără interes și fără vicleșug. Dar nu asta voiam să-ți spun. Voiam de fapt să mă descarc recomandându-ți să nu mai schimbi
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
dintr-o parte în alta. Mubarrak rămase în picioare câteva momente, sprijinit mai mult de spada și brațele lui Gacel decât pe propriile-i picioare, și când celălalt își scoase spada, sfârtecându-i pântecele, rămase ghemuit pe nisip, hotărât să îndure în tăcere, fără să se plângă, lunga agonie pe care i-o hărăzise soarta. După câteva clipe, pe când călăul feciorului ei se îndepărta încet, nici fericit, nici mândru, spre cămila care îl aștepta, bătrâna cea știrbă intră în cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
să-ți riști viața decât să trăiești prost cărând cărămizi. — Eu sunt targuí. Tu nu... — Ah, du-te la dracu’ cu blestematul tău de orgoliu al neamului! protestă supărat. Te crezi mai bun pentru că te-au învățat de copil să înduri căldura și setea? Eu a trebuit să-i suport pe ticăloșii ăștia, și îți garantez că nu știu ce e mai rău. Du-te! Când oi vrea să caut „Marea Caravană“, o s-o fac singur. N-am nevoie de tine. Gacel schiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
fantomă și să dispară înghițit de imensitatea deșertului. Era un raționament logic și era pe deplin conștient de acest lucru, dar chiar când era convins că nu se poate înșela, își amintea de insuportabila căldură pe care trebuise s-o îndure când coborâse în salină, calcula câtă apă trebuie să consume o ființă umană, oricât de targuí ar fi fost, ca să rămână în viață într-un asemenea loc și înțelegea că toate supozițiile lui se prăbușeau și că nu exista nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
printre trestiile din sheriba - făcu o pauză. Alah nu ne poate vedea când ne ascundem sub acoperișuri de piatră. — Alah ne vede oriunde. Chiar și în cea mai adâncă dintre temnițe. Cântărește suferințele noastre și ne va răsplăti dacă le îndurăm pentru o cauză dreaptă. îl privi în ochi. — Și cauza mea e dreaptă - încheie. — De ce? îl privi nedumerit. — Cum adică, de ce? — De ce cauza ta e mai dreaptă decât a lor? Toți vreți puterea. Sau nu-i așa? — Sunt multe feluri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
grea, plânsul celui mic, râsul celui mare, geamătul de plăcere al Lailei în penumbră... Asta era viața lui, cea căreia îi ducea dorul, singura pe care și-o dorise și pe care o pierduse pentru că nu fusese în stare să îndure o jignire adusă onoarei lui de targuí. Cine l-ar fi învinovățit că nu s-a înfruntat cu o armată? Cine nu l-ar învinovăți acum pentru că a făcut-o și și-a pierdut familia în această aventură? Nu știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
cadru aurit. Era un dumnezeu cu două fețe, o zeitate care-i consola pe cei săraci În supărarea lor când Își ridicau ochii spre pogorârea lui printre coloane și o zeitate care-i convinsese, În numele unui viitor nesigur, să-și Îndure durerile stând cu capul plecat, În timp ce valul coriștilor și al preoților, cu tot cu cântece, trecea pe lângă ei. Stinsese lumânarea aceea cu propria lui suflare, spunându-și că Dumnezeu nu era decât o ficțiune inventată de cei bogați pentru a-i ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
și-i văzu, printr-o fantă a baricadei ei, pe ofițerul palid, cu pince-nez, și pe soldatul care fusese de pază În fața sălii de așteptare. Aceștia traversară Încăperea În direcția ei și pe Coral o lăsară nervii. Nu reuși să Îndure să aștepte tot timpul acela lent până va fi descoperită. Erau pe jumătate Întorși dinspre ea și când se ridică În picioare și strigă „Aicea sunt“, ofițerul se-ntoarse brusc, scoțând revolverul. Apoi văzu cine era și o Întrebă ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
goale; 22. Sufletul i se apropie de groapă și viața de vestitorii morții. 23. Dar dacă se găsește un înger mijlocitor pentru el, unul din miile acelea, care vestesc omului calea pe care trebuie s-o urmeze, 24. Dumnezeu Se îndură de el și zice îngerului: "Izbăvește-l, ca să nu se coboare în groapă; am găsit un preț de răscumpărare pentru el!" 25. Și atunci carnea lui se face mai fragedă ca în copilărie, se întoarce la zilele tinereții lui. 26
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
dacă a doua zi voi reuși să străbat ceea ce a mai rămas din documentele privitoare la Istoria orașului Iași. Tare aș fi vrut să închei această cursă lungă cât o lume. Dar... Ce mă așteaptă după aceea? Oare se va îndura bătrânul să... Să se despartă... Nu am mai reușit să-mi duc gândul până la capăt, fiindcă, dinspre chilii, cu poalele anteriului fâlfâind în vânticelul ce tocmai se iscase, se apropia călugărul. Ce l-aș mai fi întrebat dacă... Da’ cine
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
și mai rău este să vezi cum ți se scufundă echipajul, în timp ce piroga continuă să plutească. Totuși, adaugă, trebuie să-ți păstrezi speranța, fiindcă sunt sigur că eu n-am să reușesc, dar sunt la fel de sigur că Tané o sa se-ndure de voi și o să vă-ntoarceți acasă. Trecu o saptămână întreaga fără să intervină nici o schimbare, insă Tané începu să se-ndure de ei în clipa în care omul aflat de gardă la prova zări o țestoasă uriașă, care înota
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
speranța, fiindcă sunt sigur că eu n-am să reușesc, dar sunt la fel de sigur că Tané o sa se-ndure de voi și o să vă-ntoarceți acasă. Trecu o saptămână întreaga fără să intervină nici o schimbare, insă Tané începu să se-ndure de ei în clipa în care omul aflat de gardă la prova zări o țestoasă uriașă, care înota cu greu la suprafața apei. Miti Matái dădu ordin s-o urmărească în liniște, ca să vadă dacă își menține direcția și, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
ani să trăiască împreună cu indienii sioux ca să scrie Drumul spre Oregon, nu ne-ar mai fi rămas azi nimic despre ei. America de Sud trăiește acum distrugerea pe care au suferit-o acum optzeci de ani Statele Unite și cea pe care a îndurat-o înainte Europa. Ca întotdeauna, la noi, lucrurile ajung cu întârziere, dar ajung... Și, aici, nu avem un Muir sau un Pinchot care să se lupte să conserve Yellowstone, Yosemite sau Canionul din Colorado. Aici, neguțătorii „care se află în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
moarte - către marile piețe internaționale. Doar în anul 1964, Iquitos a trimis la Miami peste patruzeci de mii de animale vii și aproape două sute cincizeci de mii de piei de jaguar, ocelot, panteră și de nutrie. Cât timp va mai îndura fauna amazoniană un asemenea abuz? Își aminti vorbele lui „Inti“ Ávila... „O mie de specii sunt în pericol de dispariție de pe fața pământului.“ Au stat de vorbă până noaptea foarte târziu, pe când luna, care tocmai începea să descrească, dădea strălucire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
zile de făcut socoteli, de scris la mașină, de pregătit rapoarte, de privit peretele gol din biroul lui și de suportat un șef înăcrit. Paisprezece zile de trezit la șase dimineața, de luat în grabă un mic dejun prost, de îndurat frigul în stradă, de așteptat o oră un autobuz, ticsit și rău mirositor, și de îngrijorare la posibilitatea de a ajunge cu întârziere. Paisprezece nopți de întors cu același autobuz, de îndurat același frig, de mâncat prost și fără poftă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
luat în grabă un mic dejun prost, de îndurat frigul în stradă, de așteptat o oră un autobuz, ticsit și rău mirositor, și de îngrijorare la posibilitatea de a ajunge cu întârziere. Paisprezece nopți de întors cu același autobuz, de îndurat același frig, de mâncat prost și fără poftă și de căzut istovit în patul dintr-o cameră înghețată și tristă. Mai târziu, cu solda lui de locotenent activ, cumpărarea hainei l-ar fi costat trei zile de luptă în junglele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
cameră înghețată și tristă. Mai târziu, cu solda lui de locotenent activ, cumpărarea hainei l-ar fi costat trei zile de luptă în junglele din Vietnam, trei zile de ucis și de risc de a fi omorât, trei zile de îndurat privirile pline de ură ale bătrânilor, femeilor și copiilor din sate și de pe drumuri, trei nopți de dormit neliniștit, temându-se că următorul răsărit de soare va fi ultimul. Era o frumoasă haină importată din Italia pe care cineva o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
stelele; vocea i se stinse ușor: Nu vreau să mă părăsești... Ești tot ce am... Atât de goală și atât de tăcută, atât de timidă și atât de simplă... Câteodată, singurătatea devenea mai apăsătoare și tu mă ajutai să o îndur, așa cum mă ajuta, pe când eram copil, Tom-Tom... Oamenii își bat joc de acei bătrâni care le duc flori câinilor lor și își amintesc de ei ani de zile, dar și eu i-am dus flori lui Tom-Tom și am plâns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
să urmeze o linie dreaptă. — Și când, după părerea dumneavoastră, s-a atins acest apogeu? — Nu știu! admise el. Dar știu bine că, dacă azi suntem trei miliarde șase sute de milioane de locuitori și mai mult de jumătate din ei îndură foamea, atunci când, peste o sută de ani, vor fi cincisprezece miliarde, vor trebui să se mănânce unii pe alții, pentru că oferta totală de pământuri cultivabile nu se va putea niciodată înmulți cu patru. Clătină din cap, pesimist. Nu se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
o astfel de răzbunare. Blestemații De peste o lună de zile n-a căzut strop de ploaie peste satul Românești. Părintele Cobuz a făcut slujbă mare, oamenii s-au rugat cu ochii plini de lacrimi și parcă, parcă, Dumnezeu s-a îndurat de ei. Din vest au apărut nori negri și grei, ca niște bivoli uricioși, care păreau gata să slobotească din bîrdihanele lor un adevărat potop. Noaptea și-a intrat în drepturi și sătenii s-au închis în case, așteptînd slobozirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
de trebuință. Și după? O mașină nou-nouță. Vasile a lu' Banditu' s-a arătat mulțumit și s-a hotărît să fure icoana pentru Simion Bratu, păgînul acela, blestemat să-i fie numele. Pălimarul nu cumpărase un lacăt nou, nu se îndura să rupă din ce i se cuvenea și utiliza un lăcătoi uriaș care nu se închidea. Banditul s-a furișat prin beznă, a intrat în biserică exact la țanc, cînd îl căuta un trăsnet pe afară. Își face cruce și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
chilipirgii. Of, candidații ăștia! În bodega "La calul sur" din comuna Cărbunari erau vreo 12 clienți, dintre care doar unul stătea cu o halbă de bere în față pe jumătate plină. Fericitul posesor al halbei cu prețiosul lichid nu se îndura s-o transfere în enormul său pîntec din motive de invidie. Adică, ceilalți 11 însetați înghițeau în sec și-l fericieau pe grăsanul care avea ce bea, la o adică. Crîșmarul, care făcea politică, rînjea autoritar, dezgolindu-și cei cîțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]