8,653 matches
-
conviețuiri cu femeia sufletului dumneavoastră - iubita noastră Doamna Mia. Coana Mia cea dragă. S-a dus de mult dumneaei, dar acolo unde este, poate stă la taclale cu scumpa noastră mamă, Lenuța, altă Doamnă de suflet. Dacă am fost vreodată fericită în viață, apoi asta a fost cu adevărat, abia ieri am realizat lucrul acesta, momentul când ne aflam cu toții la masă, în curtea de la Bârlad, amfitrioana fiind, desigur, coana Mia. Sau când veneați d.voastră la Cârțișoara, cu toți cei
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
ajuns din nou la contrariul a ceea ce s-ar putea numi fericirea unei insule - căci mă aflu iarăși, mereu, în fața nefericirii insulei. Iar dacă tot e să vorbim despre „fericire“, aș putea spune câte ceva și despre ce-nseamnă „să fii fericit“ ori să te „bată fericirea“. Cele două lucruri fiind nu numai diferite, ci și opuse. Pe cel de-al doilea dintre ele îl știu ca pe o situație în care ce-i mai rău nu s-a produs. Te „bate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
două lucruri fiind nu numai diferite, ci și opuse. Pe cel de-al doilea dintre ele îl știu ca pe o situație în care ce-i mai rău nu s-a produs. Te „bate fericirea“ pentru că-i exclus să fii fericit. A „fi fericit“, în schimb, e o stare durabilă - o porțiune de drum netezit. Își are reazemul său lăuntric și se definește ca sentiment. Întemeindu-se în mare măsură pe propria ta contribuție. Să te „bată fericirea“ e ceva de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
nu numai diferite, ci și opuse. Pe cel de-al doilea dintre ele îl știu ca pe o situație în care ce-i mai rău nu s-a produs. Te „bate fericirea“ pentru că-i exclus să fii fericit. A „fi fericit“, în schimb, e o stare durabilă - o porțiune de drum netezit. Își are reazemul său lăuntric și se definește ca sentiment. Întemeindu-se în mare măsură pe propria ta contribuție. Să te „bată fericirea“ e ceva de moment, vine din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
reconstruind fapte și evenimente în toiul cărora te găseai la vremea aceea fără să ai habar de nimic. Când pricepi imediat după că te-a „bătut fericirea“, simți în tine fulgerarea „fericirii stridente“. Este, și ea, contrariul lui „a fi fericit“, fiind vorba de o fericire nerușinată, sfidătoare, scăpată din chinga canoanelor exterioare ale vieții. Fericirea stridentă e buimacă, gonește prin tine sălbatic, trebuie să se descarce violent fiindcă nu poate șterge canoanele exterioare. Își pune capăt sieși mai înainte ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
așa, povestirea nu poate apărea în volum decât după 1989. În mod ciudat, un alt prozator, Ursuianu, reiterează în alt context povestea ruletistului norocos care nu se împușcă niciodată, nici chiar cu șase gloanțe în butoiaș. Față de eroii care trăiesc fericiți până la adânci bătrâneți, cei care se sinucid sau măcar încearcă domină literatura română. Personaje patrupede Bubicó, șezi mumos, mamă! O damă Printre personajele noastre literare se numară, cu oarecare frecvență, deși adesea doar cu roluri episodice, necuvântătoarele. Între ele, câinii
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
de favoarea făcută lor de divinitate. Poți să deplângi nedreptățile făcute în ordine omenească lui Voiculescu, Radu Gyr și altora care și-au pierdut ani din viață în închisori. Dar în ordine literară, mai înaltă, nu poți decât să-i fericești. Și după gratii, aveau talentul la ei. Articolul lui S. Toma l-a pus pe tușă câțiva ani pe Arghezi așa cum, peste un timp, un alt articol din Scânteia îl scotea de pe scenă pe Naghiu. Aveau nevoie de o reparație
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
și panseluțe, iar toamna cu mărărițe. Când sunt florile înflorite, clădirile par și mai jalnice. Zona a fost splendidă cândva. Când hoinărești pe deal, nici nu-i greu să-ți imaginezi ce se întâmpla acolo pe vremuri: copiii se jucau fericiți pe străzi, se auzeau acorduri de pian de la ferestre, aromele mâncărurilor servite la cină pluteau pur și simplu în aer. Simt toate astea de parcă s-ar lipi de pielea mea după ce trec prin câteva rânduri de uși transparente. Abia mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
el. Pentru că nu interesează așa ceva pe nimeni din oraș. De fapt, pe cei de-acolo nu-i interesează nimic cu excepția lucrurilor strict necesare pentru viața de zi cu zi: oale, cuțite de bucătărie, îmbrăcăminte. Dacă au ce le trebuie, sunt fericiți. Altceva nu vor. Eu nu sunt așa. Pentru mine asemenea lucruri sunt de-a dreptul fermecătoare. Nu v-aș putea explica de ce. Mă atrag pur și simplu. Au o formă deosebită, sunt frumoase. Și-a rezemat un cot de pernă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
am așezat pe scaunul din bucătărie și-am încercat să-mi dau seama cine ar fi putut face ordine. Să fi fost cei doi Simbolatori? Sau cineva din Sistem? Indiferent cine fusese, îi eram sau le eram recunoscător. Eram chiar fericit că m-am întors într-o casă curată. Când s-a umplut cada, am poftit-o pe fată să intre în baie înaintea mea. A îndoit colțul paginii la care ajunsese și a început să se dezbrace în bucătărie, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
-ți spun mai târziu. Mai întâi, despre suflet. Zici că în oraș nu există ură, ceartă, pretenții. Eu, dacă aș fi sănătoasă, aș bate din palme de fericire. E un vis frumos și îți doresc din toată inima să fii fericit. Dar dacă nu există ură, ceartă și răutăți, înseamnă că lipsesc și antonimele lor: dragoste, înțelegere, bucurie. Fericirea se naște doar din deziluzie și supărare. Speranța nu are cum să se ivească fără disperarea provocată de pierdere sau de eșec
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
pe mânerul uscătorului. N-o să vă ia nimeni lenjeria de corp. — Știu, dar nu-i frumos. — Săptămâna viitoare o să primim trei filme de-ale lui Hitchcock. Am ieșit de-acolo și am luat-o la pas spre uscătorie. Am fost fericit că nu mai era nimeni înăuntru. Rufele mă așteptau cuminți în aparat. Le-am băgat în sacoșă și-am pornit spre casă. Fata nu m-a auzit intrând. Dormea atât de adânc, încât am crezut câteva clipe că nu mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Da, cântă Positively 4th Street. Melodia mi se pare la fel de frumoasă ca și acum douăzeci de ani. — Îl recunosc imediat, zise fata. — Pentru că nu-i chiar atât de bun la muzicuță precum Stevie Wonder? A pufnit iar în râs. Eram fericit că eram capabil să mai fac pe cineva să râdă. — Nu, nu de aceea. Chiar îmi place vocea lui. Seamănă cu a unui copil care stă la fereastră și privește liniștit cum plouă afară. — Grozavă comparație! Citisem mai multe cărți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
citit Frații Karamazov? — Demult. Numai o dată. — Ar fi bine să mai citești romanul o dată. Spre sfârșitul lui, Aleoșa îi spune unui tânăr student, pe nume Kolea Krasotkin: „Te paște un viitor mizerabil. Dar luată în mare, viața ta va fi fericită“. Am terminat a doua bere și am mai deschis una după ce-am ezitat puțin. — Mi-era clar că Aleoșa știa o sumedenie de lucruri, dar atunci n-am înțeles cum putea fi considerat fericit un individ care ducea o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
mizerii și își mărturisea nevrednicia în practicarea ministerului sacerdotal, îi spuse: «Chiar de ești convins că ești „zero și mizerie“ și un mare păcătos, fii liniștit că Domnul nu te va repudia. El te acceptă așa cum ești, ba chiar e fericit să te facă să simți bucuria de a fi iertat, iubit și ales, ca să-și realizeze planul de mântuire pentru tine și pentru lumea întreagă». PARTEA ÎNTÂI Capitolul I Anul Domnului 1873 Situația socio-politică în Italia și în Veneto Italia
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
la serviciile din biserică, rugăciunii reculese și cultivate în reflexie. Încă de mic și-a manifestat dorința de a deveni preot. Dar nu știa ce ar fi trebuit să facă. O repeta adesea mamei sale. Și ea ar fi fost fericită să-l vadă într-o zi preot. Dar nu reușea nicidecum să înțeleagă cum ar fi posibil. «Să ne încredințăm Providenței lui Dumnezeu - îi repeta. Va avea El grijă cumva, dacă asta e voința Lui». Această femeie, simplă și umilă
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Între timp spiona din curiozitate acel preot atât de pios și bun, care își luase în casă câțiva băieți orfani și abandonați. După câteva luni, don Calabria, cu delicatețe și circumspecție, i-a dat de înțeles că ar fi fost fericit să-l aibă de colaborator. Pe 25 mai 1908, don Giovanni scrise în jurnalul său: «E voința lui Dumnezeu ca Gigio Adami să vină cu don Calabria și ca în toate și pentru toate să-i fie colaborator; asta simt
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Providențe și atunci se vor dezvolta alte planuri, alte noi progrese, spre slava lui Dumnezeu, spre binele fraților suferinzi în trup și în suflet. Oh, fericiți sunt toți aceia pe care Providența îi va pune să lucreze în Casa sa. Fericiți cei prezenți; fericiți cei viitori, care vor continua opera voastră. Ce mare onoare să lucrezi și să-ți cheltuiești viața pentru îndeplinirea planurilor divine și ce răsplată frumoasă le este pregătită în paradis. Eu nu încetez să mă rog pentru
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
se vor dezvolta alte planuri, alte noi progrese, spre slava lui Dumnezeu, spre binele fraților suferinzi în trup și în suflet. Oh, fericiți sunt toți aceia pe care Providența îi va pune să lucreze în Casa sa. Fericiți cei prezenți; fericiți cei viitori, care vor continua opera voastră. Ce mare onoare să lucrezi și să-ți cheltuiești viața pentru îndeplinirea planurilor divine și ce răsplată frumoasă le este pregătită în paradis. Eu nu încetez să mă rog pentru tine, dragul meu
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
bună credință, pentru un schimb de vederi, pentru a se cunoaște, fără discuții, cât mai ales pentru a-l invoca, ca într-un cenaclu, pe Duhul Sfânt. Un ambient potrivit mi se pare a fi Maguzzano, și eu aș fi fericit dacă Providența ar voi să dispună pentru acest sfânt scop». Timp de mai mulți ani, Casa i-a primit pe preoții care aveau nevoie de o perioadă de reflexie și de revizuire a propriei vieți sacerdotale. Mulți și-au recuperat
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
de turmentare. Don Calabria profita pentru a se refugia în conventul de la Santa Teresa degli Scalzi, la părintele său spiritual. Se ținea informat despre studenți, despre vocații, ba chiar și despre studiile care se desfășurau în casa camilianilor. Și era fericit când i se spunea că treburile merg bine. Uneori studenții camiliani mergeau să se spovedească direct la el în Casa de la San Zeno in Monte. Erau primiți ca persoane de familie și, apoi, erau însoțiți să viziteze laboratoarele «Buoni Fanciulli
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
la I Want That! și o vreme m-am simțit bine. Într-o bună zi, spre sfârșitul lui august, treceam cu mașina pe lângă un câmp presărat cu plopi și mi-am ținut răsuflarea. Am simțit o lacrimă pe obraz. Eram fericit, am realizat eu cu uimire. Spre sfârșitul verii tot ce învățasem altădată începea să dispară. „Problemele“ care au survenit în casă în ultimele două luni au început de fapt în octombrie și au atins punctual critic în noiembrie. Totul s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
întotdeauna spre a fi răsplătit cu un portofoliu. și totuși, omul acesta se ridica deasupra comunului și ieșea din linia mediului cu relieful unui om superior. Dar în calitate de ministru de Externe în cabinetul lui Ion Brătianu, n-a avut inspirațiuni fericite în ches tiunea Dunărei. De aceea n-a murit în plină glorie ca om de stat și diplomat, ci acoperit de umbra în care intră oamenii în urma unei înfrângeri după care nu se pot reculege. Fiindcă nu înfrângerile doboară, ci
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
era încântat de ceea ce i se întâmpla. și, firește, primi. Cu chipul acesta toată lumea fu mulțumită: politicianii de la Târgoviște că au scăpat de Politimos, Politimos că a primit o slujbă așa de înaltă, iar Brătianu că a rezolvat așa de fericit o chestie care putea să-i provoace neplăceri politice într-un județ. Aceasta era maniera lui Ion Brătianu de a mânui oamenii. Alături de Ion Brătianu era C.A. Rosetti. Pe cât era de iubit Ion Brătianu, pe atât era de urât
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
II, Fourastié nota deja, într-o carte celebră, că insatisfacția, lehamitea, depresia au devenit trăsături majore ale individului mijlociu din societățile prospere. Îndopat cu bunuri de consum, dar singur și instabil, acesta știe acum că „e mai greu să fii fericit când ești bogat decât atunci când ești sărac”36. În mod cert, faza III a accentuat și mai mult aceste pete de umbră pe fericire. Dovadă, amploarea grijilor referitoare la locul de muncă și la viitor, mulțimea de frustrări, valul descurajării
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]