7,100 matches
-
regelui și a reginei în ardeal, 1919 drumul spre alba iulia După plecarea lui Ionel la Paris pentru tratativele de pace, regele și regina se hotărâră a face o călătorie oficială în tot Ardealul. Era primul lor contact cu acel frumos ținut care suferise atât de mult până să ajungă la zilele de fericire de mult năzuite. D-nii Maniu, Popovici, Goldiș, Cicio-Pop etc. hotărâră să-i urmeze. Doamnele ardelene, cu care mă vedeam foarte des, îmi propuseră un loc în vagonul
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
urmele războ iului: la Breaza, multe case distruse și multe nelocuite; la Sinaia, aproape toate vilele părăsite și ruinate, afară de a lui Costinescu, unde fusese Kommandantura, a lui Take Ionescu, unde locuise un comandant, și a lui Plagino, nebănuită în frumosul ei parc. Ci mitirul german, așezat ca o sfidare între Cazinou și plimbarea spre Castelul Peleș. De aci încolo, tot mai rău, și la Predeal o adevărată aglomerare de ziduri dărâmate. Unele case țărănești însă începuseră a se cârpi și
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
autenticitatea putea, cu drept cuvânt, să fie contestată din cauza lungii vilegiaturi ce făcuse în Anglia, la castelul lui Astor. Într adevăr, nici unul din copiii regelui Fer di nand (chiar nici principesa Elisabeta) nu avea atât de carac teristic [ca Nicolae] frumosul tip al Hohenzollernilor, pe care-l cunoscusem la principele Leo pold și, în mai puțin reușit, la regele Carol. Copilăria i-a fost puțin îngrijită, ca a tuturor copiilor regali. Cres cut în mijlocul șoferilor Curții, de mic înjura ca și
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
lumi, obscure. Când o zări de la distanță pe Georgiana venind spre ea cu un surâs larg, Clara își reprimă cu greu uimirea. Georgiana se îngrășase mult. Pistruii de odinioară i se transformaseră în niște mici pete inestetice pe obraji, iar frumosul ei păr cârlionțat era tuns scurt, băiețește, înăsprind-o. — M-am gândit să ne vedem aici pentru că fac ăștia niște sarmale trăsnet! îi spuse ea în șoaptă Clarei, zâmbind complice, pe când se așezau la o masă metalică, albă, pătrățoasă și
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
i-o arătase fiului său, vedetei, soarelui ei, și, cu asta, chipul i se Înmuie și buzele i se ridicară Într-un zâmbet de reală plăcere. — A, dottore, ai venit din nou să-mi faci o vizită. Ce frumos, ce frumos! Dar ar fi trebuit să suni, ca să pot face curățenie În casă, să-ți pregătesc fursecuri proaspete. El Înțelese „suni“, „casă“, „curățenie“ și „fursecuri“, așa că-i construi discursul În acest sens. — Signora, o ceașcă din cafeaua dumitale cea bună e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
și să vă prezint mulțumirile autorităților americane de aici de la bază. — A, foarte amabil din partea dumneavoastră, maggiore. Apreciez sincer gestul. Desigur, orice putem face să fim de ajutor Americii, mai ales agențiilor guvernamentale, este făcut cu dragă inimă. — Cât de frumos spus, signor Brunetti. Voi avea grijă să le transmit exact cuvintele dumneavoastră. — Da, vă rog, maggiore. Vă mai pot ajuta cu ceva? — Să-mi urați noroc, presupun, zise Ambrogiani cu un râset artificial. — Cu dragă inimă, maggiore, dar de ce? — Mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
ei palidă ca ceara, ochii ei de-o întunecată blîndeță aveau numai pentru el grijă și înțelegere - pentru el - și pentru portret. De copil încă el admira ochii cei frumoși ai portretului ce luceau ca vii în orbitele lor. Ce frumos a fost papa! zicea el surâzând și Mumă - sa, auzindu-l, își ștergea într-ascuns lacrimele ei. - Ochii? nu-i așa Dionis - ochii! - Da, mamă! - Acești ochi!... O dacă i-ai fi văzut tu acești ochi vrodată în viața ta
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
stufoase și îmbinate, iar buzele strâns lipite, vinete, erau de-o asprime rară. Ai fi crezut că e un poet ateu, unul din acei îngeri căzuți, un Satan, nu cum și-l închipuiesc pictorii: zbârcit, hidos, urâcios, ci un Satan frumos, de-o frumusețe strălucită, un Satan mândru de cădere, pe-a cărui frunte Dumnezeu a scris geniul, și iadul îndărătnicia, un Satan dumnezeiesc care, trezit în ceri, a sorbit din lumina cea mai sântă, și i-a îmbătat ochii cu
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
uită-mă! Uită-mă., cel puțin până ce voi muri... După. ce voi muri... - Poesis, pentru D-zeu, ce va să zică asta? Spune-mi ce ai? - Ce am? Nu-ți pot spune ce am. Dar să uităm asta... să le uităm. Ce frumos ești tu în astă sară. Părul tău pare a fi de eben și ochii tăi diamanți negri! Ce frumos e iubitul meu... iubitul meu? Nu al meu... - Nu al tău, Poesis?... Tu nu ești a mea, îngerul meu cel blond
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
stâlp era atât de albă încît părea o statuă și una cu stâlpul. Apoi deodată șezu. Luă copilul în poală și buzele ei vinete surâseră - ea [îi] vorbea lin cu glasul încet, uimit și nebun: - O, steaua mea, îngerul meu, frumosul meu înger, ascultă, ascultă. Pentru templul Sionului căzut în ruină, pentru zidirile Ierusalimului p[e] cari le-au dărâmat, pentru mărirea poporului lui Israil, pentru regii lui pe cari - i desprețuiră - stau în singurătate și plâng. Dară veni-va ziua
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
frumoasă pe inima bietului idiot, care se spărgea bătând de spaimă și-ngrozire și șezu lângă el până ce simți c-a adormit... îi puse o pâine albă alături cu capul și-apoi se depărtă suspinând... o lacrimă mare-i strălucea ochiul frumosului călugăr. Era vechea zidire de piatră cubică a sfatului orășănesc din Sevilla unde- depusese pe bietul cerșitor. Cerul cu întunecatul lui azur și cu soarele-i arzător se destindea asupra orașului vechi, stradele cele strâmte erau mai deșerte, [era] o
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
strigă Angelo tare. Cezara tresări ca lovită de un sunet ascuțit de clopot... Ea s-apropie cu fruntea sinistră de Angelo. De ce Cezara și nu Cezar? întrebă ea c-un grațios zâmbet. - Ce ceri socoteală pentru-n "a" mai mult, frumosul meu sclav. Nu poți aranja un concert [? ]... - O, da... Vrei să cânt eu? - Da, da! - Vrei să jucăm ș-o dramă? Îți dau un rol în ea... - Primesc. Un părete din fund își ridică zapada sa înflorită cu roze de
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
era nalt și frumos. Pletele negre se ridicau deasupra frunții mărețe, ochii străluceau în bolțile lor ca două flori, [ca două] picături de întunerec topit. Ea-l iubi, căci nici n-ar fi știut să facă alta, așa era de frumos. Într-o noapte, printre mreje de frunziș [î ]ntunecat de oliv și laur, suspendea luna ca o pavăză de aur, el sta -ngenuncheat la picioarele ei și, [cu] capul culcat în poalele-i albe, se uita lung și-ntunecat c-
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
ales să ne dedicăm prin profesia noastră. Viața acestei instituții confirmă faptul că o școală nu se poate clădi decât cu sufletul vibrând, cu multă dragoste pentru omul tânăr care se formează aici, învățând ce e viața, adevărul, cinstea și frumosul. Director adjunct al Liceului Teoretic “Miron Costin” Iași, Profesor Genovica Vulpoi
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Genovica Vulpoi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_579]
-
că mai Îndur poveștile astea agasante despre ceainicul ăla agasant și despre agasantele tale articole de lux? Uite ce‑i, Abe, dacă nevoile tale Îți depășesc mijloacele materiale, dacă ești un aristocrat care se zbate victimizat de nevoia lui pentru frumos, de ce nu‑ți sporești mijloacele de existență? La aceste cuvinte, Îmi amintesc, Ravelstein și‑a astupat urechile cu mâinile. Mâinile Îi erau frumos modelate, urechile grosolane. - Și ce să fac? Să‑mi ofer serviciile la o agenție de Însoțitor pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
să joc rolul de pitre. - De justițiar. - De bufon. Amândoi trăisem un timp În Franța. Francezii sunt realmente educați - sau așa fuseseră cândva. În secolul ăsta au luat‑o rău pe spinare. Totuși, au păstrat Încă un autentic simț pentru frumos, pentru tihnă, pentru lectură și conversație; nu disprețuiesc necesitățile lumești - elementele bazic umane. Ce‑i al lor e al lor. Pe orice stradă puteai cumpăra o baghetă, o pereche de chiloți taille grand patron, o bere, un coniac sau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Dar e un tip curios de femeie; are elementele frumuseții, dar nu e o frumusețe, indiferent cum s‑ar Îmbrăca sau cum s‑ar farda. Însă tu, ca artist ce ești, Chick, ai identificat‑o ca făcând parte din lumea frumosului. E adevărat că are ochi frumoși, dar, dacă o privești cu atenție, detectezi la ea un aer de rigiditate militară europeană. Și când te supune la inspecție, simți pur și simplu că nu te ridici la gradul ei. Din punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
bâțâia la volan. Relația lui cu vehiculele se rezuma la aceea de pasager - era mult prea nervos. Și nu‑i plăcea viața la țară. Afirma, repetând spusele lui Socrate redate În Fedru, că un copac, oricât ar fi el de frumos, nu rostește niciodată vreun cuvânt și că o conversație nu‑i posibilă decât În oraș, Între oameni. Fiindcă‑i plăcea să vorbească și să gândească În timp ce vorbea, se lăsa pe spate pentru ca fluxul ideilor să‑l scalde - perora, examina, dezbătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Numai aruncați-vă ochii pe paginile ziarelor locale și-mi veți da dreptate. Iată, cică un bărbat din Iași a stat 4 zile cu un cremwurst în gât. Naiba știe cum a rămas obiectul priponit acolo, dar nici luat cu frumosul și nici cu înjurătura nu s-a dat dus la vale. Nu se spune cum se simțea ieșeanul cu ditamai cârnatul în gât, însă doar la insistențele familiei, s-a prezentat la medic pentru un control. Nu se știe cum
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
nici un efort să ascundă admirația pe care o încerca atunci când o privea. Se formă în jurul lor un cerc gălăgios de colegi. Bărbatul își apropie gura de urechea ei, pentru a se face auzit. Vechile obiceiuri nu s-au pierdut. Ce frumos! Întoarseră capul simultan. În fața lor, Rosti Seneg zâmbea malițios. Își aruncă privirea răutăcioasă în ochii negri ai femeii, cu nerușinate înțelesuri. Șocată și rănită, Luana nu ripostă. Marc se retrase cu discreție, lăsând-o să facă față singură săgeților otrăvitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
așa cum nu mai simțise de foarte mult timp. Ștefan stârnise interesul ca de fiecare dată. Într-o ținută de o eleganță impecabilă, cu chipul luminat de o maturitate inteligentă, era mai încântător ca niciodată. Luana uitase cât putea fi de frumos. Ochii lui negri o priveau aiuriți, cu o dragoste fără margini, așa cum aveau s-o privească toată viața, pentru că ea reprezenta cel mai reușit exemplar feminin, unicul suflet și unica simțire în stare să-l facă cel mai fericit om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
sau zece, dacă nu mai mult. Cum e norocul. Aici nu i se făceau reproșuri, nu i se dădea să repete rugăciuni de zeci de ori, dar ghicea ce gîndea despre el medicul blond, așezat În soare, la biroul lui frumos din acaju. — Indigestii puternice? Acru În gură de la stomac, amețeli? Da, amețeli. Nimic grav. Mai ales de cîteva săptămîni, se simțea Într-un univers mai puțin stabil, care și-ar fi pierdut realitatea. El Însuși se simțea șovăielnic, ca și cum n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
post, pe care Nieve obosise numai citindu-l: că era așa de grozav s-o poată vedea din nou, și ce bine că-i mergeau lucrurile ca pe roate, că știuse întotdeauna că Nieve o să reușească în viață și ce frumos că acum se și mărita... Nu și-o aducea aminte pe Rosa ca pe o tipă atât de exuberantă. Carol îi trimisese o scrisoare în care, cu scrisul ei frumos și îngrijit, îi mulțumea și acepta invitația. Rosa venea împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
așa ceva. Și nici nu aveau să se mai ocupe, probabil, îl auzi spunând. Era mult mai multă bătaie de cap decât cu o conferință. E încântător, se gândi ea mergând încet prin iarba puțin umedă. Atât de liniștit și de frumos, fără să fie de basm. Își dădea seama de ce alesese Nieve locul ăsta. Era genul de amplasare pe care și-ar fi dorit-o și ea. Doar că ea, desigur, nu optase pentru un astfel de loc. Ea acceptase nunta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
săgetează, trecătorii inculți, loviți de leuca nemuririi, plin tu de indignare, și oamenii peșterilor aveau mai mult respect pentru imagini decât contemporanii noștri sălbatici! Și când oare se va așeza și țara asta ca să fie timp și bani pentru îngrijirea frumosului! parlamentarii noștri își împart fotolii și portofolii! Aud pași în spatele meu și abia am timp să închid, 19 august, greu a mai fost drumul de ieri, din fericire ziua atât de lungă! Ne-am oprit doar în fugă la Slatina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]