5,468 matches
-
pentru talent. — Trebuie să plec. Nu uitați să deschideți televizorul peste o oră. O să aveți niște surprize. Băieții au făcut o treabă grozavă în România. — Mă uit, neapărat. — Lăsați-l aprins tot timpul, o să avem o transmisie în direct când marșul o să ajungă la Jardin des Plantes. — Crezi c-o să vină cineva? — Contăm pe minimum zece mii de participanți. În orice caz, asta e cifra pe care o s-o declarăm. — Și dac-o să fie mai puțini? Noi alegem unghiul de filmare, îi
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
de oră, coloana numără peste patru sute de oameni după estimările poliției și două mii după estimările presei. E ora 10.00. Lionel deschide televizorul. Pe ecran apare un generic îndoliat: „Oameni care l-au cunoscut pe Lionel“, pe muzica stenică a marșului funebru. Folosirea perfectului compus îi dă frisoane mai mari decât muzica. Emisiunea începe promițător, într-un azil de bătrâni, unde reporterul - experimentatul Lucien Racaille - a descoperit-o pe Florica Amântulesei, fostă femeie de serviciu la Casa de Copii numărul 4
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
cuvertura vărgată și se așeză tolănit între două perine. Trec anii ăștia ca nebunii peste noi, dar trece și peste istorie. Oftă, copleșit de povara timpului care, după cum își încrețise fruntea, puteai crede că, chiar în acele clipe, trecea în marș, forțat și peste el. El, Goncea, fiind convins că este, dacă nu chiar istoria în persoană, cel puțin un important mesager al ei. - Adică, oftă din nou Goncea, vroiam să spun că m-a inspirat poza aceea cu trăsura, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
dinainte de război și se minuna câtă revoluție zace în băiatul ăsta tânăr, toate ni le prelucra politrucul Ștanță, de-ți venea atunci să pleci la război cu rușii, dacă venea careva să ne atace țara. Mai punea și discuri cu marșuri! Uite că n-am uitat. Celularul se răsti de câteva ori din buzunarul șorțului cizmarului: „Răspunde, boule! Te sună un fraier!“ Studie telefonul concentrat, zâmbi și-l închise. Oftă: - Am auzit că a fost o chestie... Nu le-am trăit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
le-am pierdut în ’40, când am pierdut și Basarabia cu Bucovina și mai apoi și bucata aia bună de Ardeal, cu Clujul, o ținea Zbenghea cu România Mare de ziceai că-i moștenirea lui tac-su, făcea șezători folclorice, marșuri cu lozinci. P-aia o știi? „Nu cedăm Ardealul!“ Sau: „Nici o palmă de Pământ românesc!“ Asta cu palma a pus elevii și premilitarii de-au scris-o și sus sus pă deal, la Monument. A scris-o cu boscheți din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de universul cărților și al muzicii. Cu Mama bine ferecată, Mioara gusta din plin libertatea. Primul vizitator care a stârnit râsul materiei a fost o fetiță de 14 ani. Copila râdea calin, pe când în Universul paralel țâșnea în andante maestuoso marșul victoriei din sufletul ființei gemene sechestrată într-o cameră geamănă, dublura celei de pe bulevardul Karl Marx 51, astfel că, în timp ce aici Mioara era matroana orgiilor, dincolo pândea prin gaura cheii orgiile mamei. Bucuria de aici era durere acolo și, indiferent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Pe când sus, antica Eloiză manevra Touch-Screen-ul monitorului electronic pentru scanarea fundului de ochi al plăpumăresei, Povestitorul fu străluminat de nașterea Traviatei chiar în clipa în care Tribunalul Morții, anunțat de un virus trădător, hotărî ca executorii judecătorești să-și pornească marșul în piano forte (ghidați prin GPS) spre cabinetul doctoriței. Un cărăbuș rătăcit din toamna tinereții mele căzu pe spate lângă pupitrul robotului electronic, în fața căruia Eliza părea o cracă uscată la poalele Everestului. Ea își lipi fruntea smochinită de manșonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
dispărut. Persoane au început în acel moment să apară și să dispară aproape instantaneu înaintea ochilor mei. Spuneau câteva cuvinte inteligibile, care rămâneau în memoria mea și care creau ecouri, unele din ce în ce mai mici, altele, din ce în ce mai puternice. Au urmat evenimente. Războaie, marșuri, lupte, alegeri și revolte. Fiecare eveniment cu propriile lui caractere și sunete, fiecare cu propria lui muzică, care se suprapunea peste celelalte, încercând să le acopere, să le înfunde, să le facă uitate. A devenit imediat de nesuportat! Și când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
întărească convingerile. Dar în cea de-a șaptea zi, toate navele au pornit în unison spre a debarca pe orice petec de mal de pe întinsul coastei. Mercenarii au ridicat taberele în mai puțin de o zi și au pornit în marș spre interiorul continentului. Mergeau ca și cum s-ar fi aflat la paradă. Nu încercau să se ferească de gloanțele inamice. Le încasau fără nici o problemă, și cădeau morți fără nici un sunet. Totul s-a desfășurat cu un calm desăvârșit. Mai rămân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
el după câtva timp. Am renunțat la pod din considerente evidente. Apoi a urmat etajul trei pentru că a fost compromis de către TEG. Acum părăsim etajul doi din cauza unei scârnavii de creaturi. Nu e clar pentru toată lumea că ni se cântă marșul? Zâmbi și plecă la infirmerie, care nu era departe, s-o găsească pe Ana și să-i explice planul de bătaie pentru viitorul nu prea îndepărtat. Efortul elevilor la procesul de etanșare a etajului superior continuă în noapte, iar dovada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
genetice care implicau acea genă. De exemplu: existau persoane exagerat de dornice să se alăture majorității - acesta se putea dovedi un defect genetic. Iar oamenii care se simțeau deprimați când erau singuri - plauzibil, o altă boală. Oamenii care se alăturau marșurilor de protest, cei care mergeau la meciuri sportive, care căutau situații în cere să fie înconjurați de alte persoane cu idei similare - o potențială afecțiune genetică. Apoi, mai erau cei care se simțeau obligați să fie de acord cu cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
asta înseamnă o mulțime de oameni, spuse profesorul. Nimeni nu gândește singur, dacă are o altă variantă. — Vreți să spuneți că toate aceste comportamente vor fi considerate patologice? întrebă cineva. — Orice comportament compulsiv este patologic, răspunse profesorul. — Dar comportamentul pozitiv? Marșurile de protest? — Noi suntem de părere că ne aflăm aproape de punctul în care vom identifica o serie de boli legate de sociabilitate, spuse profesorul. Aceste anomalii genetice care implicau gena confortului nu fuseseră încă stabilite clar, dar Universitatea Columbia ceruse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
treabă! Privește atent la degetul meu! Gata, hai Încearcă! Băiatul Începu cu timiditate și după un timp apreciabil reuși să primească un: E chiar bine! Fii mai degajat, nu te emoționa, știu că muzica emoționează! Îți propun o piesă zglobie, „Marșul puricilor”, dar care se cântă cu două mâini. Te-am speriat? Vrei? Cred că va fi foarte greu, dar dacă nu vă supărați, am să Încerc. A Încercat poticnindu-se, apoi a plecat la masă promițând că: imediat ce-mi
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
pe invitată:”Cum vă numiți?”... O profesoară și-a testat elevii din clasă. S-a realizat proiecția unui film de război. Un detașament militar pleca pe front.Sunt conduși de părinți,de rude,de iubite și de prieteni. Fanfara cânta marșuri militare. La final,i-a întrebat pe tinerii spectatori: Ce v-a plăcut?”. Liniște în clasă. Un elev a spart gheața:”Mie mi-a plăcut fanfara.Cânta frumos....”. Un student și-a testat colegii de cămin. A pus pe o
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
al deplasării la Islaz și că n-a putut executa toate dispozițiile primite, deoarece "divizionul era răspândit din pricina bolii holerii", iar cel de-al doilea a declarat în "tacrirul" din 22 iulie/3 august 1849 că n-a participat la marșul asupra Craiovei, "fiind izolat" atunci "de boala holerii"284. Aceeași minimalizare a rolului jucat în revoluție a demonstrat-o și protopopul Dincă din Craiova, în "tacrirul" luat la 9/21 februarie 1849, mărturisind că, deși la 13/25 iunie a
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
de la est spre vest, și anume: pe șoseaua națională spre București și de aici la Craiova etc. și în același timp de-a lungul Dunării, în direcția opusă curentului apei, contaminând una după alta toate localitățile situate pe Dunăre. Dar marșul boalei de-a lungul Dunării era mult mai rapid decât pe uscat. De aceea erau atinse, la sfârșitul lunii mai, Calafatul și Vidinul, situate față în față, de-o parte, și Turnu-Severin, situat la punctul apusean extrem al Dunării din
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
lor; între ei sunt bolnavi, astfel medicii sunt foarte ocupați cu acești oaspeți. În general, starea sanitară a trupelor staționate în orașe e bună; locuințele bune și aprovizionarea excelentă contribuie mult la aceasta. Însă în sate și la trupele în marș există multe îmbolnăviri: friguri intermitente, dizenterii, pleurezii, reumatism și degerături. Între aceștia este răspândită holera; ei și dizenteriei li se datorează mortalitatea cea mai mare. Ea crește unde lipsește ajutorul potrivit în primele ceasuri. Din partea comandamentelor rusești se propun cele
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
dintre Silistra, Rasova și Mangalia și, în sfârșit, la 23 iulie a părăsit bivuacul divizia a 3-a, comandată de principele Jérome-Napoléon, vărul împăratului Napoleon al III-lea, urmând să facă joncțiunea cu celelalte trupe la Constanța 396. Dar acest marș prin Dobrogea s-a dovedit funest pentru armata franceză, deoarece rezultatele militare au fost nule, iar pierderile datorate epidemiei de holeră dezastruoase. Într-adevăr, în loc să scape de flagel, soldații corpului expediționar au venit în întîmpinarea lui, întrucît provincia pustiită de
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
au fost nule, iar pierderile datorate epidemiei de holeră dezastruoase. Într-adevăr, în loc să scape de flagel, soldații corpului expediționar au venit în întîmpinarea lui, întrucît provincia pustiită de luptele dintre ruși și turci era bântuită de o puternică molimă. Etapele marșului s-au desfășurat fără dificultate de la Varna la Constanța, între 21 - 29 iulie, reunind toate diviziile, după ocuparea localităților Balcic, la 22 iulie, Mangalia la 26, Pallas la 28. În afara unor neînsemnate ciocniri cu detașamente de cazaci, aflate în retragere
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
caniculă de peste 300. După mărturia medicului Gourbeil, "soldații care se deplasau între orele 11 și 15 după amiază, zdrobiți sub greutatea ranițelor lor și, mai ales [năuciți] de căldura insuportabilă, se prăbușeau la pământ, nemaiputând respira; când doreau să reia marșul, vomitările, diareea și alte simptome caracteristice [holerei] nu întîrziau să-și facă apariția"398. Când spahiii generalului Yussuf au încercat să-și reia marșul și să atace o concentrare de trupe ruse de care au auzit că se află la
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
mai ales [năuciți] de căldura insuportabilă, se prăbușeau la pământ, nemaiputând respira; când doreau să reia marșul, vomitările, diareea și alte simptome caracteristice [holerei] nu întîrziau să-și facă apariția"398. Când spahiii generalului Yussuf au încercat să-și reia marșul și să atace o concentrare de trupe ruse de care au auzit că se află la Bazargic, au fost loviți în masă de flagel. Poposiți pe malurile lacului Siutghiol, în pofida ordinului dat în seara de 30 iulie ca soldații algerieni
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
căpătat curând un caracter epidemic, atingând totuși "numai partea aceea a populațiunii care, atât prin alimentațiune, cât și prin mijloacele celelalte de viețuire, era din cele mai sărace". Din cartierul Dorobănției, situat în partea de apus, "epidemia a luat un marș spre nordul orașului, din mahala în mahala, până ce a făcut succesiv turul orașului, fără însă a atinge centrul, unde nu s-au observat decât prea puține cazuri [și acestea] izolate"473. La București, holera a bântuit numai timp de două
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
țara noastră în 1892, când flagelul ne asediase iarăși. În acest an, holera se dezlănțuise în Afganistan și în Persia, de unde a și pătruns în Rusia, ca în iulie să bântuie la Nijni-Novgorod, Moscova și Sankt-Petersburg și să-și continue marșul spre apus. În august, molima a căpătat proporții alarmante la Hamburg-Altona, principalul port al Germaniei, și s-a extins în Olanda. În septembrie a fost invadată Galiția (fără însă ca în cursul lui 1892 holera să ajungă și în Bucovina
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
Corpului I de Armată. Caracteristică pentru epidemia izbucnită printre ostașii noștri, remarca savantul, a fost "mica mortalitate a celor atinși. Într-adevăr, mortalitatea [azi am spune letalitatea] abia a întrecut 10%, cu toate că trupa a fost rău nutrită și obosită prin marșurile forțate, îngrijirea bolnavilor era insuficientă și lipsea ajutorul medical suficient... În astfel de împrejurări, mortalitatea trebuia să fie de peste 50%, cum era și în populațiunea civilă ( 5 700 de cazuri, cu 3 000 de morți); mortalitatea menționată de 10% (15
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
iunie - 29 august 1913: "Am anchetat și m-am convins personal - notează profesorul Gerota - că, deși grupele de 4-500 căruțași trebuiau să fie sub conducerea unui ofițer care urma să aibă grija lor și a vitelor lor, totuși, în aceste marșuri de transporturi, nu gradele, ci Dumnezeu avea grija lor, Îmbrăcați numai în cămăși, plouați, obosiți, nespălați, înnegriți de praf, nebăuți și chiar nemâncați, acești martiri m-au impresionat mai mult, căci m-am convins că ei au avut privațiuni mai
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]