4,988 matches
-
suprema reușită a colaborării cu ceea ce e străin în noi și este ceea ce se numește îndeobște fericire. Fericirea și reușita nu țin astfel de calitatea zestrei, ci de gradul ei de acceptare și de capacitatea asimilării și exploatării ei în suita de proiecte ale libertății noastre. Umilitatea, orgoliul și umilința Conștiința că orice reușită vine din colaborarea cu felul în care am fost hotărât, că acest fel nu este un merit al meu, ci este partea care a apărut în mine
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
în altul, pot să mă fixez în altă limbă sau să trec la altă religie, după cum atârnă până la urmă de mine să-mi modific statutul social. Înainte de a alege, înainte de a tăia în stofa posibilului și de a da contur suitei de acte care alcătuiesc conținutul unei vieți, libertatea mea se manifestă ca atitudine față de hotarele primite, ca libertate care se întoarce asupra zestrei mele și o consideră în implacabilul sau în reformulabilul ei. Înainte de a-mi da formă sau de
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
a da și a pune hotare. Pentru că este acel „lucru“ care, hotărât fiind prin libertate, poate la rândul lui să hotărască, omul este singura ființă care iese din jocul repetiției și care încetează să reproducă, prin fiecare individ, tiparul. Căci suita hotărârilor ce alcătuiește un destin este o construcție originală care asigură posibilitatea creației infinite, diversificând o în chiar clipa în care ea părea că se închide odată cu omul. Față de istoria vieții speciilor, unde în spatele aparentei diversități domnește serialitatea ca monotonie
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
-le din materialul amorf al gesturilor posibile, din posibilul vieții mele, dându-i acesteia, de fiecare dată, contur. Mă hotărăsc, dau hotar actelor mele, fiecăruia în parte și tuturor laolaltă, le fac astfel să fie și în felul acesta, prin suita hotărârilor mele, îmi dau un destin: actele mele nu rămân izolate în conturul lor și nu se opun unele altora; puse cap la cap, ele țin împreună ca izvorâte din același eu, din aceeași voință, din aceeași certitudine; laolaltă, ele
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
sfârșit al lui sau câtă vreme este postulată judecata finală a istoriei lumii. Dar dacă timpul istoriei are un sfârșit și nu există o judecată finală a istoriei lumii, atunci istoria devine la rândul ei vanitate a timpului lumii, iar suita actelor și faptelor care o alcătuiesc - agitația vană a finitudinii reiterate la scara istoriei. * Ca loc al maximei exersări a libertății în condițiile finitudinii, destinul face cu putință o nouă evoluție, dincolo de progresul vieții înlăuntrul istoriei speciilor. Deoarece destinul este
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
sunt singur cu mine, față în față cu viața mea, și sunt chemat (de către mine însumi) să răspund ce am făcut din ea, în joc este împlinirea ei ca proiect unic, realizarea ei ca destin. Am fost oare capabil, prin suita alegerilor mele, să-mi creez o identitate satisfăcătoare? Am fost oare capabil, prin felurile succesive în care m-am de finit, prin „hotarele“ și hotărârile mele, să obțin coerența unui destin? Sunt mulțumit de felul în care am administrat lotul
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
care nu îl pot determina ca cineva, mă cheamă să răspund ce am făcut cu libertatea pe care el mi-a dat-o, în joc este mântuirea mea ca absorbție în esența eternă a libertății. Am fost oare capabil, prin suita alegerilor mele, să dau o folosință convenabilă donației divine care este libertatea? Am recunoscut riscul care se ascunde în folosirea libertății, putința de a o folosi în egală măsură în vederea binelui și a răului? Lăsat pe mâna mea, ce am
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
în ceea ce nu este, el are într-un fel forma ne-ființei“. Iar această „formă a neființei“ pe care o îmbracă răul și care-l desparte de bine întocmai precum neființa este despărțită de ființă poate fi sugerată printr-o suită de determinări care țin de însăși substanța răului. „Putem concepe răul considerând că el este față de bine precum lipsa de măsură față de măsură, ca nelimitatul față de limitat, ca informul față de cauza formală, ca ființa care stă veșnic sub lipsă față de
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
libere“, își are precedența într-o disciplină metodologică ale cărei pretenții se limitau la tehnicile de interpretare proprii filologiei clasice sau studiilor biblice. Sub aceeași suprafață onomastică se dezvoltă istoria unui domeniu a cărui identitate este greu de fixat în suita tuturor metamorfozelor pe care le-a suferit obiectul „științei interpretării“: de la literatura clasică sau biblică la suprafața vizată de disciplina filozofică autonomă legată în zilele noastre de numele lui Gadamer. - Când filozofia modernă, prin Feuerbach, a trebuit să definească o
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
teatrul britanic convențional a devenit mai aventuros. Spre sfârșitul anilor ’50, o generație inegalabilă de lorzi ai teatrului - Olivier, Gielgud, Richardson, Redgrave, Guinness - s-a Îmbogățit cu tineri actori abia ieșiți de pe băncile universității (În special de la Cambridge) și o suită remarcabilă de producători și regizori inventivi precum Peter Brook, Peter Hall și Jonathan Miller. Inițiat În 1946, Teatrul Național Britanic a fost Înființat oficial În 1962, cu Lawrence Olivier ca director fondator, secondat de criticul de teatru Kenneth Tynan; sediul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
modest, de a reduce datoria de nesuportat a țării. În 1987, prețurile de consum au fost mărite cu 25%, iar În 1988 cu Încă 60%. La fel ca În 1970, 1976 și 1980, creșterea accentuată a prețurilor a declanșat o suită de greve, culminând În primăvara și vara anului 1988 cu o mișcare generalizată de suspendare a activității și ocupare a Întreprinderilor. Lipsite de orice mijloc de a influența muncitorimea, În trecut, autoritățile comuniste fie abandonaseră tentativa de mărire a prețurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
des stratégies spécifiques qu'il réussira à accomplir cette tache. Parmi ces stratégies, on peut énumérer la recherche du vocabulaire poétique adéquat dans la langue cible et des effets équivalents (sonores, visuels, etc.), la recréation des figures, et ainsi de suite. Le résultat des normes internes, établis par leș traducteurs, șont leș " stratégies de traduction ", à la différence des normes externes, qui relèvent du domaine social. Une définition des stratégies est à retrouver chez Andrew Chesterman : Translation strategies [...] are memes în
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
techniques de l'anglais américain dans le milieu francophone, qui supposent un certain travail d'adaptation : changer le ton familier du texte de départ dans un registre plus neutre, éliminer leș marques d'oralité et d'humour et ainsi de suite.172 La traduction en fonction du skopos du texte dans la culture cible devient réécriture.173 L'approche fonctionnaliste, liée en quelque sorte à l'approche sociolinguistique, nous rappelle que la traduction accomplit un rôle économique et social dans la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
stable et toute méthode de traduction est individuelle.177 Par conséquent, comme notre thèse porte sur la traduction de textes poétiques, la théorie du skopos nous pârâit moins applicable que la théorie interprétative de la traduction, que nous exposons par la suite. 3. 4. Approche interprétative de la traduction Nous présentons la théorie interprétative de la traduction, que nous considérons comme la plus appropriée à notre démarche descriptive. Cette présentation comporte trois parties. La première pârtie est conçue comme une introduction à l'herméneutique
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
on interprète autrement le texte, comme un metteur en scène propose un nouveau spectacle, un exécutant musical une nouvelle interprétation d'un morceau.202 La traduction comme interprétation fait l'objet de la théorie du sens que nous exposons par la suite. 3. 4. 2. La théorie interprétative ou la théorie du sens en traduction Notre parcours théorique nous permet d'affirmer que la traduction n'est pas simple travail sur leș mots, mais plutôt un travail sur le sens, sur le
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
avons vu que le texte poétique, une fois " compris ", exige d'être repris dans să forme : dans l'expérience poétique, l'esprit va donc de la forme au sens, puis revient du sens à la forme (ou " son ") ; et ainsi de suite, comme un pendule. Entre la Voix et la Pensée, entre la Pensée et la Voix, entre la Présence et l'Absence, oscille le pendule poétique. Îl résulte de cette analyse que la valeur d'un poème réside dans l'indissolubilité
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
affirme qu'avec la triade Rimbaud Lautréamont Mallarmé commence ce que l'on pourrait appeler " la Révolution du langage poétique ".454 À notre avis, grace à să contribution à la théorie critique du langage poétique, que nous présentons par la suite, îl faudrait ajouter aussi à cette " triade " Paul Valéry. La réflexion critique de Mallarmé se constitue comme une première analyse de la structuration du discours poétique : " J'invente une langue qui doit jaillir d'une poétique très nouvelle, que je pourrais
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
de la poésie est le style personnel du poète. En ce sens, îl cîte Jean Cocteau, qui affirme que " la poésie est une langue à part que leș poètes peuvent parler sans crainte d'être entendus " et se demande, par la suite : " Comment, dans ce cas, le traducteur pourra-t-il traduire en vers ? Son rôle est de faire passer une œuvre d'une langue inconnue dans une langue connue. S'il n'y a pas, à l'arrivée, de communauté de langage, la
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
original dans ce qui constitue son identité poétique.705 Être fidèle au texte de départ signifie donc, dans la traduction poétique, récupérer la signifiance du poème en langue d'arrivée, telle qu'elle est saisie par le traducteur à la suite de șa démarche intertextuelle. La difficulté créée par " l'imposture du signe " n'est donc qu'une fausse approche dans la traduction poétique : leș poèmes ont été traduits à toutes leș époques, et cette prétendue difficulté a été chaque fois
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
la consécration à l'Académie roumaine. Blaga est professeur dans le cadre du département de philosophie de la culture de l'Université de Cluj, poste qu'il occupera jusqu'en 1948, quand la " génération tranquille " voit șes rêves chanceler. À la suite du diktat de Vienne de 1940, îl se réfugie à Turda, puis à Sibiu. En 1943, Blaga édite à Sibiu la revue bimensuelle de philosophie Saeculum. En même temps, îl dirige leș séances du Cercle littéraire de Sibiu.828 Îl
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
m'envahit sous leș tendres rayons me caressent aussi șes significations mon vécu intérieur se meut jusqu'à l'extrême J'éprouve le plaisir de goûter le système que soutendent aussi bien leș pures combustions concentrant dans un tout la suite des saisons dans lesquelles le sens folâtrement essaime. Puis se met à vibrer le poème du sang comme subtiles flots de ciel sur un étang de tout cela se fait une statue divine tous șes contours parfaits se șont faits
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
par écrit (surtout leș runes), du charme miraculeux, du zodiaque, de l'art archaïque (la poterie, etc.), de la physionomie, de la mythologie, de la poésie même (odes, strophes, quatrains, etc.), de l'iconicité (estampes, etc.), de la sculpture, de la musique et ainsi de suite. "1168 Prenant en compte ces deux grandes caractéristiques du discours poétique de Blaga, le traducteur aboutit à la conclusion que " la traduction même est une opération poétique et sémiotique "1169. Afin de résoudre leș difficultés de transposition en langue cible
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
lieu à Cluj-Napoca en 2010. En début de son discours, Jean Poncet parle de l'" amitié " qui le lie au milieu culturel roumain, faisant en même temps le bilan de șes traductions des poètes roumains.1210 Îl annonce par la suite le thème de șa communication, qui ne concerne pas leș stratégies à adopter dans la traduction de poésie, mais plutôt la traduction comme recréation et l'influence qu'un poète traduit peut exercer sur un poète traducteur : Pourtant, ce n
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
d'exclamation et leș points d'exclamation șont transformés en simples points finaux 1445, le point d'exclamation suivi par un point d'interrogation devient point d'exclamation 1446, le point final devient point d'exclamation 1447 et ainsi de suite. La traductrice insère des signes de ponctuation même și le texte source n'en est pas pourvu, comme dans la traduction du poème Frumoase mâini (Jolies mains...), où l'on peut trouver des points de suspension dans le titre même
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
jamais innocentes, car elles șont le résultat d'une négociation, d'une médiation. L'ambition de garder à tout prix le jeu de rimes peut mener à des versions maladroites ou forcées en langue cible, comme nous voyons par la suite ; en d'autres mots, le traducteur arrive à sacrifier le contenu pour la forme, et même à ajouter des unités sémantiques supplémentaires, opérant des changements sémantiques, parfois graves. De l'autre côté, ignorer totalement la prosodie du texte source mène
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]